Ο Φύλακας Άγγελος σου {GWattys}

Κεφαλαιο 39

-Αγγελε?Ρωτησε ο Ασερ.Ανοιξα τα ματια μου και κοιταξα τριγυρω.Ημασταν στο δωματιο μου

-ΟΛα ενταξει με την  Εβελιν?Τον ρωτησα, βλεφαριζοντας και πιανοντας το κεφαλι μου το οποιο πονουσε.

-Μια χαρα.Μου απαντησε

-Και με την Εβαντζελιν?

-Μολις την τραβηξα απο κοντα σου εφυγε.Εσυ εισαι καλυτερα?Με ρωτησε

-Ναι λιγο ζαλισμενη αλλα καλα.Και λυπαμαι.Του ειπα

-Για πιο πραγμα?Ρωτησε

-Τηνσκηνη με τον Τρεβορ.Απαντησα

-Δεν θα πω οτι δεν με πειραξε που ζηλεψες.Μου ειπε

-Αλλα αγαπαω εσενα.Του ειπα

-Το ξερω.Μου ειπε και χαμογελασε

-Ειναι και κατι αλλο...Ο Τρεβ ξερει...Για το θεμα με τον πατερα μου.Του ειπα.

-Τι?Με ρωτησε

-Μου ξεφυγε δεν το ηθελα.Ειπα

-Υποτιθετε οτι ειναι μυστικο.Ειπε κοφτα. Αυτο δεν ηταν καλο. Θα θυμωνε. Το ηξερα οτι θα θυμωνε.

-Το ξερω αλλα τον εμπιστευομαι.Δεν θα πει τιποτα.Του ειπα.Δεν απαντησε

-Μην μου θυμωνεις. Προσθεσα και τον φιλησα.Ευτυχως δεν αντισταθηκε.Μετα απο λιγο ξαπλωσαμε και κοιμηθηκαμε μαζι αγκαλια

 Την επομενη μερα αυπομονουσα να παω σχολειο.Ο Ασερ με περιμενε ετσι πηγαμε μαζι.Οταν φτασαμε ολοι ηταν εκει.Πραγμα που σημαινε οτι ο Τρεβορ τους ειχε πει τι εγινε.Βγηκα αποτομα απο το αμαξι και αγκαλιασα την Εβελιν.

-Γκαμπι συγγωμη δεν το ηθελα.Μου ειπε

-Το ξερω δεν πειραζει.Της ειπα και την αφησα

-Στο ελεγα οτι η Εβελιν μου δεν θα ελεγε κατι τετοιο.Ειπε ο Μπραντον

-Η ποια σου?Τον ρωτησε ο Ασερ μολισ ηρθε διπλα μου

-Τιποτα.Ειπε ο Μπραντιν ενω αρχισαμε να χαχανιζουμε.Η Εβλιν κοιταξε τον Ασερ

-Αν και δεν σε συμπαθω σορρυ.Του ειπε.Η Ειμι μου χαμογελασε.Το κινητο του Τρεβορ χτηπησε ξαφνικα.

-Σορρυ.Ειπε και εβγαλε το κινητο του.Διαβασε το μυνημα και χαμογελασε

-Τι εγινε?Τον ρωτησε ο ΤΖαρεντ

-Τιποτα σημαντικο.Απαντησε εκεινος.

-Ολο αυτο το χαμογελο για το τιποτα σημαντικο?Συνεσιχε ο Τζαρεντ.Μολις χτηπησε το κουδουνι πηγαμε για μαθημα.