Ο Φύλακας Άγγελος σου {GWattys}

Κεφάλαιο 17

Κρυωνα.Κρυωνα παρα πολύ.Βασικα ετρεμα.Ανοιξα τα ματια μου και κοιταξα τριγυρω,όμως ηταν πολύ σκοτεινα για να διακρεινω το οτιδηποτε.Ημουν ομως σε ένα κρεβατι.Κουκουλωθηκα με το παπλωμα.Η ζαλαδα ειχε υποχωρησει αλλα ετρεμα από το κρυο.Και δεν υπηρχε φως από πουθενα.Μονο ελαχιστο φως από το παραθυρο.Ετριψα τα ματια μου και κοιταξα εξω.Ηταν νυχτα και εβρεχε ακο9μη αρκετα πολύ.Μπορουσα να ακουσω την βροχη.Τα τελευταια γεγονοντα αρχισαν να ερχονται στο μυαλο μου.Ειχα φυγει με τα ποδια από το παρτυ της Μπριτνευ και ζαλιζομουν.Εκοψα δρομο από το δασος αλλα αρχισε να βρεχει και μετα καπιοιος ηταν εκει….καποιος…Με ειχαν απαγαγει?

-Ξυπνησες?Ακουσα καποιον να λεει αλλα δεν μπορουσα να διακρινω κανεναν στο απολυτο σκοταδι.Ενιωσα το στρωμα να τραντεζεται και ειδα ότι καπιοιος καθησε στο κρεβατι μου,αλλα ακομα δεν μπορουσα να τον διακρινω.Ο ξενος εσκυψε πιο κοντα μου και τοτε τον αναγνωρισα

-Ασερ?Ρωτησα γνωριζοντας τα σμαραγδενια ματια του και τα υπολοιπα χαρακτηριστικα του πρωσοπου του.Αυτο είναι θα με σκοτωνε εδώ και τωρα

-Δεν προκειται να σε σκοτωσω.Μου ειπε

-Γιατι να σε εμπιστευτω?Τον ρωτησα ενώ ένα ριγος με διαπερασε

-Επειδη εγω σε εφερα εδώ Γκαμπι.Μου ειπε.Ηταν η πρωτη φορα που τον ακουγα να χρησιμοποιει το ψευδωνυμο μου.Ειχε δικιο.Δεν υπηρχε άλλη λογικη εξηγηση.

-Κρυ….κρυωνω..Ειπα με τα δοντια μου να τρεμουν

-Το ξερω.Αλλα λογο της βροχης εχει κοπει το ρευμα.Μου ειπε μαλακα.Εγω τραβηξα το παπλωμα πιο πολύ πανω μου

-Τι ωρα είναι?Τον ρωτησα

-Είναι 3.Μου ειπε.Ο Μπραντον θα με σκοτωνε.Εκτος αν νομιζε ότι πηγα για υπνο στο σπιτι του Τρεβορ

-Πως με βρηκες στο δασος?Τον ρωτησα

-Διαβαζω τις σκεψεις σου δεν ηταν δυσκολο.Μου ειπε.Α ναι σωστα

-Γιατι δεν με σκοτωνεις Ασερ?Τον ρωτησα ενώ ακομη ετρεμα

-Δεν είναι ωρα γι αυτά.Ακομα κρυωνεις?Με ρωτησε.Εγω εγνεψα καταφατικα.Εκεινος ξεφυσηξε.

-Λογικο ησουν μουσκεμα.Ειπε τελικα.Σιγη για λιγο

-Αν κανω κατι θα φρικαρεις?Με ρωτησε