Ο Φύλακας Άγγελος σου {GWattys}

Kεφαλαιο 44

                                                                        ΑΣΕΡ
  Όταν ο Ασερ πηγε στο σπιτι η Αλισον ηταν ηδη εκει.Και ευτυχως μονη της χωρις τον Τρεβορ.Δεν ακουγοταν τιποτα αλλα το αυτοκινητο της ηταν εκει.Ο Ασερ πηγε στο δωματιο της και μπηκε μεσα.Η Αλισον ηταν ξαπλωμενη στο κρεβατι και ακουγε μουσικη.Μολις τον ειδε εβγαλε το ένα ακουστικο

-Τι?Τον ρωτησε επιθετικα

-Θες να μιλησουμε?Την ρωτησε.Η Αλισον μαζεψε τα ποδια της ώστε να κατσει ο Ασερ.Εκεινος καθησε διπλα της

-Τι θες?Τον ρωτησε κοφτα

-Κανεις όπως όταν ησουν 5.Την κοροιδεψε ο Ασερ.Η Αλισον δεν χαμογελασε.Αντιθετως αρχισε να παιζει με τα ξανθα μαλλια της. Ο Ασερ ξεφσηξε. Αυτο ισως ηταν πιο δυσκολο απο οτι νομιζε τελικα.

-Αλι.Της ειπε και μετακινηθηκε ελαφρως πιο κοντα της, χαμογελωντας της. Η Αλισον τον κοιταξε εξεταστικα, τα ματια της καρφωμενα στα δικα του. Υπηρχε μια μειξη θυμου κατι που εβλεπε συχνα στο προσωπο της τελευταια, αλλα υπηρχε και μια λαμψη που σημαινε οτι και αυτη ηθελε οτι και αυτος. Να τα βρουνε και να γινουν οπως ηταν παλια.

-Ημουν σκυλα με την…κοπελα σου..ολον αυτόν τον καιρο ενταξει?Αλλα δεν θελω να χασω τον αδερφο μου.Ο ΤΡεβορ εχει δικιο.Σε αγαπαω Ασερ.Του ειπε με το βλεμα της σταθερο στο δικο του.Ο Ασερ ανοιγοκλεισε εκπληκτος τα ματια του.Ε?Σκεφτηκε

-Νομιζα ότι εγω θα σου μιλαγα για να τα βρουμε.Της ειπε ακομα εκλπηκτος απο την..μικρη ομολογια της.

-Γιατι?Δεν εισαι αυτος που πηγε απειρες φορες να σκοτωσει αυτόν που αγαπαω.Ειπε σαρκαστικα η Αλισον σταυρωνοντας τα χερια της στο στηθος της ενω κοιταξε αλλου. Νιωθει ενοχη, συνηδητοποιησε εκεινος.

-Αλισον αυτό δεν το περιμενα…εννοω…Προσπαθησε να της εξηγησει

-Εχεις δικιο να με μισεις.Του ειπε και απεστρεψε το βλεμμα της ξανα.Ο Ασερ επιασε το χερι της και εκεινη τον κοιταξε ξανα, με τα ματια της να γυαλιζουν, σαν να ηταν ετοιμη να κλαψει.

-Ει Αλ…Δεν σε μισω…ΠΟτε δεν σε μισησα.Και δεν προκειται.Της ειπε καθυσηχαστικα με ενα μικρο ενθαρυντικο χαμογελο

-Εγω απλα….Δεν ηθελα να σου συμβει κατι…Και όταν αφησες τον Παραδεισο για την Γκαμπριελα αφησες και εμενα..Και αυτό πονεσε.Του ειπε.

-Αλι λυπαμαι.Της ειπε ο Ασερ και την τραβηξε στην αγκαλια του

-Παντα θα εισαι η μικρη μου αδερφουλα.Της ειπε.Η Αλισον τραβηχτηκε και τον κοιταξε

-Ηρθα να σου μιλησω γιατι ηθελα να τα βρουμε,γιατι δεν ηθελα να ημαστε ετσι.Της ειπε ο Ασερ

-Εσυ δεν εκανες κατι.Και μπορει να μην την συμπαθω αλλα δεν ειμαι τυφλη.Βλεπω τι εχετε εσεις οι δυο.Ποσο ευκολα θα θυσιαζταν ο ενας για τον αλλον.Και…Ειχες δικιο ενταξει?Εσυ και αυτή…Πραγματικα ταιριαζετε.Και συγγνωμη που πηγα να τα καταστρεψω όλα.Του ειπε η Αλισον απολογητικα.

-Είναι όλα ενταξει Αλι.Της ειπε ο Ασερ και της χαμογελασε.Ηταν αραγε η καταλληλη στιγμη να της πεις για την Εβαντζελιν και τι ειχε γινει?Οχι.Οχι ακομα.Οχι τωρα που τα πραγματα μεταξυ τους ηταν ετοιμα να φτιαξουν.

-Οποτε…θα γινεις φιλη με την Γκαμπι?Την ρωτησε

-Όχι όχι όχι.Δεν θα φτασω μεχρι εκει.Ειναι καλη αλλα για σενα.Οχι για μενα.Εξαλλου εχω τον Τρεβορ και εσενα.Του απαντησε η Αλισον.Ο Ασερ της χαμογελασε

-Σωστα..Τελοσπαντων χαιρομαι που τα βρηκαμε μικρη.Της ειπε

-Μην με λες μικρη.Απαντησε εκεινη γελωντας λιγακι.

-Ότι πεις.Α θα ερθει από δω τωρα η Γκαμπι.Οκ?Την ρωτησε

-Αν ηταν στο χερι μου θα ελεγα όχι αλλα φανταζομαι ότι θα θελατε να γιορτασετε την νικη της.Ειπε η Αλισον κοιταζοντας προς τα πανω με απογνωση, αλλα χαμογελουσε

-Κοιτα τα πηγες μια χαρα.Αλλα η Γκαμπι ειχε εμενα.Δεν ειχες ελπιδα.Την κοροιδεψε

-Ειπε αυτος που όταν μαθαινε να χρησιμοποιει την φωτια ειχε παει να καψει το σπιτι.Απαντησε η Αλισον και οι δυο τους αρχισαν να γελανε στην αναμνηση.


                                                                    ΓΚΑΜΠΡΙΕΛΑ
 Ημουν ξαπλωμενη στο κρεβατι μου και περιμενα τον Ασερ.Η θεια μου ειχε χαρει πολύ που τα ειχα καταφερει.Και τωρα όλα ειχαν τειλωσει.Θα μπορουσα να ειμαι με τον Ασερ χωρις κανενα προβλημα.

-Ετοιμη?Τον ακουσα να λεει.Σηκωθηκα αποτομα από το κρεβατι

-Όλα ενταξει με την Αλισον?Τον ρωτησα ανησυχη. Ειτε τα ειχαν βρει ειτε τα πραγματα ειχαν γινει πολυ χειροτερα μεταξυ τους

-Ναι…Βασικα εγινε κατι που…δεν το περιμενα..Αρχισε να απολογειται που πηγε ν σε σκοτωσει.Μου ειπε περνωντας το χερι του μεσα από τα καταμαυρα μαλλια του

-Η Αλσιον?Ουαου.Ειπα εκλπηκτη.

-Ναι.Ουτε εγω το περιμενα.Βασικα με τιποτα.Και ουτε εφερε αντιρηση που θα ερχοσουν σπιτι.Μου ειπε. Δεν εξηγουταν αλλιως. Καποιος εξογηινος θα την ειχε απαγαγει. Απλα δεν εβγαζε λογικη. Η Αλισον να απολογειται?

-Ουαου.Παντως χαιρομαι που τα βρηκατε.Τωρα τα παντα είναι τελεια.Του ειπα και επιασα το χερι του

-Και εγω.Παμε?Με ρωτησε.Εγνεψα καταφατικα.Ετσι με βοηθησε να κατεβω από το παραθυρο και μπηκαμε στο αμαξι του και σε λιγο φτασαμε στο σπιτι του.

  Και φυσικα πηγαμε στο δωματιο του.Βασικα ημουν ετοιμη να ανοιξω την πορτα όταν ο Ασερ με τραβηξε αποτομα πισω

-Τι?Τον ρωτησα.Μου χαμογελασε και καλυψε τα ματια μου με τα χερια του.Ακουσα την πορτα να ανοιγει και γελασα. Τι ετοιμαζε?

-Τωρα παμε.Μουρμουρισε.Προχωρησαμε λιγο και μετα πηρε τα χερια του από τα ματια μου.Και εμεινα να κοιταζω εκπληκτη.Το δωματιο ηταν γεματο με κερια.Το κρεβατι ειχε ροδοπεταλα.Το μονο παραξενο ηταν ότι τα κερια δεν ηταν αναμενα.

-Ασερ…ειπα ξεπνοα

-Μην πεις τιποτα.Μου ειπε καθως εκλεινε την πορτα.Μετα πηρε το χερι μου και με οδηγησε στο κρεβατι.

-Συγκεντρωσου στα κερια.Μου ειπε και εκλεισε τα ματια του κρατωντας το χερι μου.Εκλεισα και εγω τα ματια μου και εκανα ότι μου ειπε.Οταν τα ανοιξα τα ματια μου τα κερια ηταν ηδη αναμενα.

-Είναι…πανεμορφο.Του ειπα νιωθοντας λες και ηθελα να κλαψω. Αυτην την φορα ηξερα οτι ηταν απο χαρα.

-Σου αρεσει?Με ρωτησε, καθως τα ματια του συναντησαν τα δικα μου. Η καρδια μου αρχισε να χτυπαει πιο γρηγορα κατω απο το επιμονο και παιχνιδιαρικο βλεμμα του.

-Με δουλευεις?Το λατρευω!Του ειπα ενθουσιασμενη

-Λοιπον σε αυτην την περιπτωση ξερεις τι ακολουθει.Μου ειπε και αρχισε να με φιλαει στον λαιμο.Χαμογελασα και εγειρα λιγο πιο πισω

-Τα ροδοπεταλα ηταν ιδεα της Αλισον σωστα?Τον ρωτησα.ΤΡαβηχτηκε πισω και με κοιταξε

-Βασικα ναι.Παραδεχτηκε γελωντας  και αρχισε να με φιλαει στο λαιμο

-Ετσι θα το γιορτασουμε?Τον ρωτησα

-Εχεις καμια καλυτερη ιδεα?Ρωτησε χαμογελωντας με ένα ειρωνικο χαμογελο

-Τι….?Τον ρωτησα και εκεινος ξεσπασε στα γελια

-Ει!Δεν φταιω εγω που δεν εχω το δικο σου πονηρο μυαλο!Τον κατηγορησα και τον εσπρωξα πισω ελαφρως

-Αστο Αγγελε.Εισαι μικρη ακομη γι αυτά.Μου ειπε και ανακατεψε τα μαλλια μου

-Ει!Παραπονεθηκα και τραβηχτηκα.Και μετα αρχισα να ανακατεβω τα δικα του μαλλια.Εκεινος μου επιασε τα χερια.

-Μην τα βαζεις μαζι μου.Με προειδοποιησε με εναν υποκριτο απειλιτικο τονο που μου θυμησε τον παλιο Ασερ, κατι που φυσικα δεν με πτοησε.Ετσι πηγα πιο κοντα του

-Αλλιως?Ψυθηρισα.Εκεινος με εσπρωξε απαλα πισω στο κρεβατι και τωρα ηταν από πανω μου.

-Αυτό.Ειπε και με αρχισε να με φιλαει απαλα ξεκινωντας από τον λαιμο και σιγα σιγα να ερχεται προς τα χειλη μου.Και μολις τα χειλη του βρηκαν τα δικα μου το φιλι μας εγινε πιο παθιασμενο.Αφησε τα χερια μου τα οποια αμεσως κατευθηνα στην μπλουζα του.Και μετα του την εβγαλα.Ο Ασερ εβγαλε και την δικη μου μπλουζα και μετα αρχισε να με φιλαει στον ομο μου και ενιωσα τα χερια του στο κουμπωμα του σουτιεν μου.Εγω τυλιξα τα ποδια μου γυρω από την μεση του και με τα χερια μου αρχισα να του ξεκουμπνω το παντελονι.

-Συνεχισε.Μου ειπε και ενιωσα τα χερια του στο δικο μου παντελονι μεχρι που μου το εβγαλε και αυτό όπως και εγω το δικο του.Μετα τα χερια το πηγαν στους γοφους μου και συνεχισε να με φιλαει. Ενα μικρο βογκητο ξεφυγε απο τα χειλη μου καθως με φιλαγε. Δεν εχασε χρονο και ξεφορτωθηκε γρηγορα τα εσωρουχα μου και εγω εκανα το ιδιο με το μποξερακι του. Τα σμαραγδενια ματια που τοσο αγαπουσα βρηκαν τα δικα μου και με τον αντειχειρα του χαιδεψε απαλα το προσωπο μου. Μετα με φιλησε ενω ταυτοχρονα τον ενιωσα να εισχωρει μεσα μου. Αφησα ενα βογκητο και εκλεισα τα ματια μου. Τοτε ενιωσα τα χειλη του στα βλεφαρα μου, στην μυτη μου, και ξανα στα χειλη μου καθως οι κινησεις του γινοταν πιο εντονες.
 Τα χερια μου εξερευνουσαν καθε σπιθαμη του σωματος του οπως εκαναν  και τα δικα του.
-Σ'αγαπαω μικρη μου. Μου ειπε καθως με φιλησε αλλη μια φορα στα χειλη.

  Αργοτερα ημασταν και οι δυο ξαπλωμενοι μεσα από τα παπλωματα και εγω ακουμπουσα το κεφαλι μου στο στηθος του Ασερ

-Από εδώ και περα ετσι θα ημαστε.Εγω και εσυ.Ολο αγκαλιες και φιλια χωρις να ανυσηχουμε για το ποιος θελει να σε σκοτωσει και ποσο χρονο εχουμε.Μου ειπε και ειχε δικιο.Δεν ειχαμε τιποτα να ανησυχουμε.Ειχαμε ολο τον χρονο δικο μας
-Εκτος από ένα πραγμα βεβαια.Ειπε.Ανασηκωθηκα αποτομα και τον κοιταξα με γουρλωμενα ματια.Ο Ασερ γελασε με την αντιδραση μου

-Ελα εδώ χαζουλα.Δεν είναι και τοσο δυσκολο η επικυνδυνο.Με διαβεβαιωσε

-Για να ακουσω..Απαντησα διστακτικα.

-Να στα βρω με την αδερφη μου.Απαντησε.Πηρα το πιο κοντινο μαξιλαρι που βρηκα και το πεταξα στο προσωπο του.Εκεινος το πηρε με το χερι του και το ακουμπησε διπλα

-Τι?Με ρωτησε εχπντας ένα ηλιθιο χαμογελο

-Αυτό δεν γινεται.Απαντησα

-Καλα.Εγω θα τα καταφερω.Μου ειπε πεισαμτικα.Δεν παντησα αλλα ξαπλωσα στο στηθος του όπως πριν.

-Εδώ καταφερα να κατακτησω εσενα.Μουρμουρισε.Γυρισα και τον κοιταξα

-Δεν ηταν τοσο δυσκολο.Απ την στιγμη που σε ειδα για πρωτη φορα καταλαβα ότι εισαι κουκλος.Του ειπα.Εκεινος χαιδεψε το μαγουλο μου με το χερι του, κανοντας με για ακομη μια φορα να νομιζω οτι η καρδια μου θα εσπαγε σε χιλια κομματια.

-Δεν αμφιβαλω.Αλλα δεν πιστευα ότι θα σε εκανα ποτε δικη μου…Μετα από όλα οσα σου ειχα κανει.Απαντησε

-Ουτε εγω πιστευα ότι θα σε ερωτευομουν.Απαντησα και εγω και ενιωσα να κοκκινιζω

-Όπως ερωτευτηκα και εγω εσενα.Και δεν το μετανιωνω Αγγελε.Δεν μετανιωνω τιποτα από οσα περασαμε μαζι.Τιποτα.Απλα ειμαι χαρουμενος που σε εχω.Ειπε και φιλησε την κορυφη του κεφαλιου μου

-Προσεχε Ασερ γινεσαι ρομαντικος.Του ειπα κοροιδευτικα

-Μονο για σενα.Μουρμουρισε και με φιλησε στα χειλη

-Οκ σε αυτην την περιπτοση…Θελω σοκαλατακια και τριανταφυλλα κάθε μέρα.Ειπα και του χαμογελασα

-Μην το παρατραβας Αγγελε.Δεν ειμαι συνιθησμενος.Απαντησε αλλα ανταπεδωσε το χαμογελο

-Θα σε κανω να σινηθησεις.Του ειπα εγω με την σειρα μου

-Μπα.Ειμαι ανεπιδεκτος μαθησεως.Απαντησε γελωντας με ενα παιχνιδιαρικο χαμογελο να σχηματιζεται στα χειλη του

-Ναι καλα τωρα.

-Σοβαρα.Η Αλισον ειχε προσπαθησει να με κανει να γινω ρομαντικος για περιπου μια εβομαδα όταν εβγαινα με καποια άλλη.Ρωτα την να σου πει ποσο δυσκολευτηκε.Απαντησε ανασηκονοντας τους ομους

-Ποια?

-Καποια.Απαντησε.Τον κοιταξα

-Πεσσσσσσσσσσσς.! Επεμεινα εγω, καθως του εριξα μια μικρη παιχνιδιαρικη γροθια στον ωμο του. Φυσικα δεν ενιωσε τιποτα

-Όχι.Ειπε γελωντας

-Όχι

-Ναι

-Όχι

-Ναι

-Ειπα όχι

-Ελα τωρα!!!Θα σου κανω ότι χαρη θες.Του ειπα παρακλητικα

-Για να σου πω ποια ηταν?Ρωτησε

-Ναι.Θελω να ξερω ονομα.Ειπα εγω πεισματικα. Θα εσκαγα αν δεν μαθαινα

-Κασσι.Ηρεμησες?Μου ειπε και εγω εγνεψα καταφατικα

-Και η Αλισον δεν το ειχε πετυχει ε?Ρωτησα ξανα

-Μπα.

-Και γιατι με εμενα εισαι ρομαντικος?Τον ρωτησα.Μου χαμογελασε και επλεξε το χερι του με το δικο μου

-Πραγματικα δεν ξερω…Μου βγαζεις τον καλο μου εαυτο.Απαντησε

-Αληθεια?Ρωτησα

-Όχι.Απαντησε κανοντας μια γκριματσα.Εγω στριφογυρισα τα ματια μου με απογνωση

-Εχεις πλακα όταν το κανεις αυτό.Μου ειπε

-Χαιρομαι που σε διασκεδαζω.Απαντησα ειρωνικα

-Και εγω.

-Ασεεεεερρρ!Παραπονεθηκα

-Τι?

-Μην το κανεις αυτό!Του ειπα

-Ποιο?Ρωτησε

-Αυτό!Αλλιως δεν μπορω να βρω κατι εξυπνιστικο για να σου απαντησω.Του ειπα.
Εκεινος ανασηκωσε τους ομους

-Θα επρεπε να νοιαζομαι?Ρωτησε αλλα χαμογελουσε

-Ναι!Ειμαι το κοριτσι σου!Του ειπα και τον χτηπησα παιχνιδιαρικα στον ομο

-Εισαι?Α ναι..το ειχα ξεχασει…Μου ειπε και αρχισε να γελαει

-Βλακα.Του ειπα και αρχισα να γελαω και εγω.

Και πραγματικα ποσο καιρο ειχα να γελασω χωρις να εχω να ανησυχω για κατι?ΠΟλυ.Οπως ειχε πει ο ιδιος τωρα ειχαμε ολο τον χρονο δικο μας.Χωρις να αγχωνομαστε για τιποτα.Και αυτό ηταν ανακουφιστικο.ΠΟλυ.Και ο Ασερ το διασκεδαζε.Το εβλεπα στο βλεμμα του.Οπως ειχε πει πλεον ημασταν μονο οι δυο μας χωρις να ανησυχουμε για τους τρελους Αρχαγγελους που θελουν να με σκοτωσουν.Και όλα αυτά τα χρωστουσα στον Ασερ.Γιατι χωρις την υποστηριξη,την καθοδηγηση,την εμπιστοσυνη και την αγαπη που μου ειχε δεν θα καταφερνα τιποτα.

 Χαμογελασα στον εαυτο μου.Ακουγοταν τοσο απομακρο πλεον το ότι ειχε σταλει για να με σκοτωσει.Απομακρο και ταυτοχρονα αστειο.

-Τι σκεφτεσαι?Με ρωτησε

-Αυτά που περασαμε.Του ειπα

-Ναι.Περασαμε πολλα.Μου ειπε και με τραβηξε πιο κοντα του

-Αυτή η χρονια θα μεινει αξεχαστη.Απαντησα

|-Ναι.Και τα καλυτερα τωρα αρχιζουν.Μου ειπε και εγω σγκωθηκα και τον φιλησα

-Δεν μπορω να διαφωνησω.Πρεπει να δωσουμε περισσοτερη προσοχη στο σχολειο τωρα που δεν εχουμε να πολεμαμε κανεναν.Ειπα

-Όχι.Δεν μου αρεσει το σχολειο.Απαντησε εκεινος τα πρασινα ματια μου καρφωμενα πανω μου

-Εγω θελω να αποφοιτησω.Του ειπα

-Εσυ.

-Καλα καλα.Του ειπα και τον φιλησα ξανα.Και ενιωθα τοσο ωραια.

 Μεσα σε αυτην την χρονια πραγματι ειχαν συμβει πολλα.Ωραι και ασχημα.Αλλα τα περισσοτερα ηταν καλα.Ηταν οντως μια πολυασχολη χρονια.Που όμως θα εμενε αξεχαστη σε ολους μας.Σε εμενα,στον Μπραντον,την Εβελιν,την Ειμι,τον Τζαρεντ,την Αλισον,τον Ασερ..Ολους μας.Ναι θα ηταν μια εντελως αξεχαστη χρονια.

-Σ’αγαπαω Αγγελε.Μου ψυθηρισε και με φιλησε ξανα.Μολις με αφησε ξαπλωσα διπλα του και εκεινος με αγκαλιασε.

-Και εγω σ’αγαπαω πολύ.Του ειπα

Ο Ασερ επλεξε τα χερια του με τα δικα μου και κοιταξε τα δαχτυλιδια μας

-Τι?Το εχιες μετανιωσει?Τον ρωτησα

-Φυσικα και όχι Αγγελε.Ποτε δεν θα το μετανιωνα που γνωριστηκαμε και σε ερωτευτηκα.Η που αφησα τον Παραδεισο.Δεν μετανιωνω τιποτα.Γιατι όλα αυτά αξιζαν τον κοπο.Εσυ αξιζες τον κοπο.Μου ειπε και φιλησε απαλα το χερι μου

-Θα με κανεις να κλαψω.Του ειπα σοβατα νιωθοντας δακρυα στα ματια μου.

-Μην..Δεν σου παει καθολου.Μου ειπε κοιτωντας με με νοημα και οι δυο μας γελασαμε στην αναμνηση.Ηταν το ιδιο πραγμα που μου ειπε όταν με ειχε δει να κλαιω στο παρτυ για το καλοσωρισμα στο σχολειο στην αρχη της χρονιας.
Ποσο ειχαν αλλαξει τα πραγματα από τοτε.Αλλα με καλο τροπο.Ηταν μια καλη αλλαγη.,Γιατι τωρα ολοι μας ημασταν με αυτόν που ανηκαμε.Ακομα και η Εβελιν με τον Μπραντον και ας μην το παραεχονταν.
Ο Ασερ εσκυψε και με φιλησε ξανα.

-Καληνυχτα Αγγελε.Ψυθηρισε και εγω κουλουριαστηκα διπλα του

-Καληνυχτα.Απαντησα

-Και Ασερ?Ρωτησα αμεσως μετα

-Τι?Ρωτησε

-Μ’αγαπας?Τον ρωτησα

-Ποτε εγινες τοσο ανασφαλης?Με ρωτησε και τον ακουσα να γελαει

-Φυσικα και σ’αγαπαω.Και θα σ΄’αγαπαω για παντα.Μου ειπε και εσφιξε ελαφρως το χερι μου

-Και εγω θα σε αγαπαω για παντα.Συμφωνησα και εκλεισα τα ματια μου βυθησμενη στην ζεστασια του σωματος του

 Και να μαι εκει μετα από όλα αυτά που εγιναν στην αγκαλια του Ασερ.Πιο χαρουμενη από ποτε.Τωρα πλεον ημουν πιο σιγουρη από ποτε ότι αυτος ηταν ο ενας και μοναδικος.
Και δεν υπηρχε τιποτα ουτε κανεις να αποδειξει το αντιθετο.
Ημασταν πλασμενοι ο ενας για τον αλλον και ημουν σιγουρη ότι αυτό θα διαρκουσε για παντα.Η οσο είναι το για παντα για αγγελους και νεφιλιμ τελος παντων

Ετσι εκλεισα και εγω τα ματια μου και κοιμηθηκα στην αγκαλια του φυλακα αγγελου μου...

____________________________________________________________________________
Και ναι παιδια αυτο ηταν το τελος της ιστοριας! <3 <3  Θελω πραγματικα να ακουσω τις γνωμες σας οχι μονο για αυτο το τελευταιο κεφαλαιο, αλλα γενικα για την ολη ιστορια και φυσικα αν σας αρεσε το τελος!  Εμενα πολυ <3 Και να σας πω οτι σας ευχαριστω για την υποστηριξη σας, οι γνωμες σας με βοηθησαν πολυ και οταν το αρχισα να γραφω δεν περιμενα να φτασει τα reads που εχει φτασει τωρα, κατι που με συγκηνει πολυ <3 Τελος να πω οτι ισως εχω αρχισει να σκεφτομαι ενα σεκουελ....Θα θελατε ενα δευτερο βιβλιο? Περιμενω τα σχολια σας με πολυ αγωνια (^_^)