Aramıza yeni katılanlar olduğunu görüyorum, hoşgeldiniz ^^
Yorumlarınızı eksik etmeyin,hikayeye emin olun katkınız oluyor ^^ İyi okumalaar !
Gece kulübüne girdiklerinde Ace kalabalığın arasından çıkıp Rainleri çağırdı.
İçerisi çok gürültülüydü. Normal insanlardan daha iyi duyabildikleri için üzüleceği aklına gelmezdi.
Ve müzik berbattı.
Alkol ve sigara kokusu suratlarına çarpınca Rain yüzünü buruşturdu. Leş gibi kokuyordu.
Eğer çok ses olmasaydı Neil'ın homurdandığını daha net duyabilirdi.
Ama içerisi Kurt'ün sırıtışını saklayacak kadar karanlık değildi.
Sanırım böyle yerleri merak edebilecek tek kişi vardı.
Ortada buluştuklarında Ace hemen söze girdi.
''İkisi dans edenlerin arasında. Şu iki yeşil kafalı aptallar. Onları Neil ve bana bırakın. Üçü köşede, en dolu olan masa.''dedi eliyle bir köşeyi işaret ederek.
Rain, biraz daha eğildi ve işaret ettiği yeri görmeye çalıştı.
Bir sürü bedenin arasından masayı seçebildi.
''Diğerini kaybettim. Ama sarhoş olduğuna eminim. Bunlardan sonra gidip onu bulabilirim.''dedi.
Rain başını salladı ve eliyle sallanıp ritim tutan Kurt'ü yanına çağırdı.
''Pekala. Halledelim şunları.''dedi Kurt ve ellerini birbirine sürttü.
Rain sırıtıp yerlerini gösterince Kurt hevesle karşılık verdi.
Ace ve Neil terli kalabalığa karışırken ikisi kendilerine düşeni almak için harekete geçti.
Vay vay. Ne kadar içmişlerdi.
Elbette alkol eşikleri fazla yüksekti. Rain sarhoş olabildiğini hatırlamıyordu.
Alkolle pek de arası yoktu gerçi.
Masalarının önünde durduklarında Kurt kışkırtmak için ayağını koltuğa yasladı ve birinin içkisini kafasına dikti. Bardağı masaya koyduktan sonra birkaçını elinin tersiyle devirdi.
"Ay ay! Sakar ben!"
''Ne bok yiyorsun?''dedi Kurt'ün yanındaki sarışın.
Kurt arsızca sırıtınca çocuk hırsla masaya indirip ayağa fırladı.
Siyah, yağlı saçlarını omuzlarına kadar gelen esmer çocuk elini kaldırdı.
''Bekle, Tony.''dedi sakince.
Tony gözlerini Kurt'den ayırmadan geri oturdu.
"Uslu çocuk. Aferin oğluma."diye kışkırtmaya çalıştı Kurt.
Esmer, sigarasının dumanını yavaşça havaya üfledi.
''Ne istiyorsunuz?''dedi baygın bakışlarla.
Rain keyifle gülümsedi. Bu çok kolay olacaktı. Hepsinin kafalarını bulduğuna emindi.
''Sizi.''dedi kısaca.
"Aah ben daha çok konuşuyorum ama hep benden daha havalı şeyler bulmayı beceriyorsun. Aferin, Rain!"diye mırıldandı,Kurt sitemle.
Herkes Kurt konuşmamış gibi davrandı.
Çocuğun dudakları alayla büzüldü. Rain'e cevap verdi.
''Öyle mi?''dedi. Sigarasını dudaklarının arasına aldı.''Demek canımızın sıkıldığını anladın.''
Rain elini saçlarının arasından geçirdi ve ağır hareketlerle gömleğinin kollarını sıyırdı.
O gülen ağzını bir güzel yamultacaktı.
''Benim canımı ne sıkıyor biliyor musun?''dedi hala gömleğini katlarken.
Kurt kısa bir kahkaha attı. İstediği şeyin sırasının geldiğini anlamıştı.
''İki dünyada da bir haltlar karıştırmanız.''dedi ve bakışlarını esmere dikti.
Geldiklerinden beri ses çıkarmayıp oturan çocuk bir anda yerinden fırladı ve ''Siktir!'' diyip kaçmaya çalıştı.
Kavga isteyen sıradan tipler olmadıklarını ilk kavrayan O olmuştu.
Rain, sigarası dudaklarının arasında bitip sarkan çocuktan gözlerini ayırmadan solundakini yakasından tuttu ve koltuğuna geri çekti.
Parmaklarının arasından kaçmasına izin vermeden Kurt'e hitap etti. Zira esmer çocukla göz temasını bozmak istemiyordu.
''Bunu da ister misin, Kurt?''
Kolunu sarışının omzuna yaslamış kendince eğlenen Kurt'ün gözleri heyecanla parladı.
Rain, onu böyle görünce onun için endişeleniyordu. Tam bir sadistti. Ancak bugün morali bozuktu. Bir iyilik yapabilirdi.
''Bunlar senin olabilir. Ben şu piçi istiyorum.''dedi, Rain.
Çocuk yutkundu ve etrafı taradı. Sonra gözleri daha da açıldı.
Dudaklarının arasından birkaç küfür mırıldandı ve sigarası kucağına düştü.
Rain arkasına dönmese de Ace'ın adam yerleştirdiğine emindi. O tam bir yılandı. Esmer, kaçabileceklerini düşündüyse yanılıyordu.
Elinin altındaki sıska şeyi Kurt'e fırlattı.
Kurt ona ulaştığında diğer kolunu omzuna attı.
Mutlu olduğunu belli eden bir ses çıkardıktan sonra ikisini de kapıya yönlendirdi.
"Lütfen,bu taraftan. Önden,lütfen."
Rain, esmere yaklaşmadan arkadaşının ağzı kulaklarında uzaklaşmasını izledi.
Çocuğun üstüne eğildi ve tek eliyle kaldırırken konuşmaya tenezzül etmedi.
Rain onu sürüklerken hiç tepki vermedi. Neil ve Ace çoktan arka kapıya varmış olmalıydılar.
Kapıyı itip açtığında hepsi oradaydı.
Ace, duvara yaslanmış sıkıntıyla alt dudağını dişliyordu.
Rain'i görünce topuğunu ayağının altında yatan yeşil saçlı çocuğun karnına bastırdı. Bekletilmesinin acısını ondan çıkarıyordu.
Çocuk inleyip kanlı yüzünü buruşturdu.
Neil, yeşil kafalardan birinin üstünde bağdaş kurmuş otururken Kurt'ün oyuncaklarından birinin boynuna kaçmasın diye arkadan kolunu dolamıştı. Sıska çocuğun elleri yerden destek almaya çalışmaktan başka bir işe yaramıyordu.
Kurt, sarışını duvara dayamış ayağıyla karın boşluğuna baskı yapıyordu. Çocuk inlerken ayağını iyice itip ona biraz daha yaklaştı.
''Ne içiyordunuz? Tadı fena değildi. Birer tane daha ısmarlar mısın?''dedi.
Onu biraz daha bağırttıktan sonra çenesine yumruğunu geçirdi ve yere yatırdı.
Belki Rain de elinin altındakine bir imza bırakmalıydı. Ama önce bir şeyler öğrenmeliydi.
Savurup duvara yasladı. Diğer elini cebine soktu.
"Adın neydi?"
"Rick."
''Peki Rick ,sen bir şeyler anlatır mısın yoksa teşvik mi edeyim ?''
Çocuk tepki vermeyince dizini karnına geçirdi. Eğilince direk kulağına konuştu.
''Kafanı soğuk suya sokmamı ister misin? İçki kulaklarına hasar vermiş gibi.''
Ace ayağını çocuğun karnında ileri geri sallarken ''Sadede gel.. Sadede gel.''diye mırıldandı.
Rain, Ace'a döndü. Ama O yeşil saçlı çocukla bakışıyordu.
''Birazcık rahat verir misin?''dedi yüzünü buruşturarak.
O sırada Rick, Rain'in çenesine bir yumruk geçirdi.
Rain hışımla dönüp sanki ağırlığı yokmuş gibi Rick'i yere çaldı ve ardı ardına yumrukladı. Sinirinin dindiğini düşündüğünde geri çekilip başparmağını dudağına götürdü. Eli ağırdı serserinin.
Elini çocuğun siyah saçlarına geçirdi ve çekip başını yere sabitledi.
Rick yüzünü buruşturup gözlerini kapattı.
''Şimdi...''dedi Rain. ''Canımı sıkmayı bırakacak mısın?''
Kurt'ün ayaklandığını görünce bakışlarını oraya çevirdi. Tony, artık kırılmıştı.
Rain'in dudakları hafifçe kıvrıldı ama bu çenesini sızlattı. Sakin kalmaya çalışıp tekrar işine döndü.
''Belki de bilincin yerinde olsun istersin.''dedi alayla arkadaşını gösterip.
Saçındaki elini biraz daha yere bastırdı.
''Bulamazsınız.''dedi dişlerinin arasından.
Rain kaşlarını çattı.
Kurt , Neil'ın kolunun arasındaki oyuncağını ayağından çekerek kurtardı. Arkasına bakmadan yerde sürüklerken ıslık çalıyordu.
''Biz sadece küçük işler alırız. Huzursuzluk çıkarıp çete gibi boy gösteriyoruz. Her şeyi herkese anlatsalardı çoktan ortaya çıkmışlardı.''dedi.
Rain, ağzındaki kanı tükürmesi için elini serbest bıraktı.
Birkaç saniye gözlerini kapatıp sakin kalmaya çalıştı.
''Yani bir şey söylemeyeceksin?''diye kontrol etti.
''Hayır,hayır. Dediğim gibi Biz hatırlatıcıyız. Enselerinde olduklarını bilsinler diye sürekli olay çıkartırız.''
Rain, boştaki elini başının yanındaki yere hızla indirdiğinde çocuk irkilse de kaçacak yeri yoktu.
''O zaman seni canlı bırakmam için bana bir şey söyle?''dedi dişlerinin arasından.
Rain elini onun boğazına götürdüğünde gözlerini panikle açtı ve ''Bekle!''diye haykırdı.
''Söyle haydi! İkna et beni!''diye bağırdı Rain.
Kurt'ün keyifli kıkırtısını duyunca işine ara verip dikkat kesildiğini anladı.
Çocuk bir an kekeledi.
''Ben..''
Rain, boğazını iyice kavradı. İki eliyle Rain'in koluna yapıştı.
''Ha-haber de taşırız. Önemli bir şey, bir isim öğrendiğimde sana söyleyeceğim. Araştıracağım.''dedi incelen sesiyle.
Rain tek kaşını kaldırdı.
''Sana neden inanayım?''
''Yapacağım. Yemin ederim. Bana zaman ver, o süre içinde sana elle tutulur bir bilgi getireceğim!''dedi bir çırpıda.
Rain, elini biraz daha sıkarken çocuk çırpınıp kurtulmaya çalıştı.
"Ne kaybedersin ki?! Bırakırsan kazançlı çıkabilirsin!"
''İkna olmadığımı bil. Ama şimdilik sizi bırakıyorum. Eğer kulağıma pis bir şeyler gelirse bu hiç hoşuma gitmez. Kandırıldığımı düşünürsem o zaman seni gırtlaklarım. Anladın mı?''dedi düz bir sesle.
Elini çekip üstünden kalkınca çocuk iki büklüm olup öksürmeye başladı.
''Bir süre ortalıklarda görünmeyin.''diye uyardı.
Ace ve Neil onları bırakınca yeşil kafalılar rahat nefes aldılar. Ama korkudan açılmış gözlerini bir an olsun kapatmadılar. Neil ağır olmalıydı.
Kaç yaşındaydı bunlar?
Rain başını onaylamazca iki yana salladı.
Kurt yerde yüzüstü yatan çocuğun üstünden kalkarken poposuna iki kez vurdu.
''Görüşmek üzere.''dedi gülümserken. "Arada içip dağıtalım böyle."
Rain tembel gülüşüne engel olamadı. Dışarıdan sakin gözükse de kendini zor tutuyordu. Sinirlerini fazla bozuyorlardı. Üstelik ellerinde yine bir şey yoktu. Dişlerini sıktı.
Yerde kıvranan çocuğa baktı. Sözünü tutsa iyi olurdu.
Oradan ayrılırken esmerin bacağına tekme atmakla yetindi. Ama öfkesini dindirecek başka bir şeye ihtiyacı vardı.
Belki Kurtle antrenman yapmalıydılar.
"Bir ayın var, Rick. Cömertliğimi boşa çıkarma. Güzel haberler getir."
************