Ella
Isang na araw na akong hindi nauwi dahil hanggang ngayon ayaw akong pakawalan ni Tammy panay rin ang tawag nya ng “Mommy” sa akin na parang ako talaga ang nanay nya. Wala akong mairereklamo dahil gusto ko ang pakiramdam na kasama ko sya dahil napaka sweet nyang bata.
Nag lalaro sya sa garden habang pinapanuod ko sya. Tumatakbo sya kalaro ang isang aso. Ako naman nag hahanda ng pag kain para sa kanya nag paluto kasi sya ng spaghetti para sa merienda.
“Tammy, here’s your spaghetti, stop playing na muna come here!” Tawag ko sa kanya. Agad syang lumapit sa akin at yumakap sa binti ko kaya agad ko rin syang kinarga at pinunasan ang pawisan nyang mukha.
“Mommy, I really miss you. Wag kana po ulit aalis huh.” Hinawakan nya ang mukha ko gamit ang malilit nyang kamay.
“Mommy won’t leave you again.” Niyakap ko sya. Naawa ako sa bata dahil hindi nya nakilala ang mommy nya anong klaseng ina sya para iwan ang anak nya.
“Akala ko po hindi kana babalik sa amin ni Daddy.” Ano kayang naging dahilan ng pag hihiwalay ni Atom at ng asawa nya kaya hindi nakikita ng bata ang mommy nya.
“Basta ngayon nandito na si Mommy wag ka ng mag cry ulit huh.” Umupo ako at kinandong sya para pakainin ng spaghetti.
“I love you Mommy!”
“I love you too baby.” I kissed her head.
Pag katapos kumain agad bumaba si Tammy at nag laro ulit kasama ang aso nya kaya hinayaan ko nalang, mukhang masayang masaya din kasi sya. Napatingin ako sa cellphone ko ng tumunog yun kaya agad kong sinagot.
“Ella, Where are you? Bakit hindi ka nag paalam na hindi ka uuwi kagabi? Nag alala kami sayo!” Sermon ni Mommy sa akin. Hindi ako nakapag paalam sa kanya dahil masyado akong nag alala kay Tammy kaya wala na akong ibang inatupag kundi ang alagaan sya buong mag damag.
“My, Sorry po, humingi kasi ng favor sa akin si Lid na alagaan ko daw muna ang pamangkin nya dahil walang mag aalaga, nasa business trip kasi silang lahat dito.” Paliwanag ko.
“H-How w-was the k-kid? Is she okay?” Halata ang pag alala sa boses nya.
“Okay na po sya my, nakakapag laro na nga eh.” Sagot ko. Tumingin ako kay Tammy na nag tatatakbo pa rin kasama ang aso nya.
“Anak pwede bang d-dalin m-mo sya d-dito?” Nag isip ako sandali. Hindi ko pa kasi nasasabi kay Lid na ilalabas ko ang pamangkin nya lalong lalo ng hindi ko pa nasasabi Kay Atom na isasama ko ang anak nya.
“My, hindi ko pa naipapaalam sa daddy nya-“
“Please anak dalin mo sya dito gusto ko lang syang makita.” Natahimik ako dahil hindi ko alam kung bakit parang ang lungkot lungkot ng boses ng aking ina.
“Sige po.”
“S-Salamat a-anak.”
“Sige na my, I’ll hang up na wait for us, Bye.” Binaba ko yung phone pag katapos mag paalam ng mommy ko sa akin. Tinawag ko naman si Tammy para lumapit sa akin.
“Baby, you wanna come with me?” Tanong ko sa kanya. Nakatingin lang sya sa akin. Pinunasan ko naman ang basa nyang likod.
“Where are we going mommy?”
“My mom wants to see you.” Biglang nag liwanag ang mukha nya sa sinabi ko.
“Grandma wants to see me?! Alright! Let’s go mommmy!” hinatak nya pa ako paalis ng garden kaya natawa nalang ako. napaka bibo nyang bata. Sana mag karoon ako ng anak na kagaya nya.
Umalis kami sa mansyon ng mga Valencia. Tinawagan ko din si Atom pero hindi sya nasagot ganun din si Lid kaya si Keni ang tinawagan ko para ipag paalam si Tammy, hindi naman sya tumanggi parang tumawang tuwa pa nga sya, weird.
Agad kaming sinalubong ni Mommy pag kakita palang nya kay Tammy agad nyang niyakap ang bata at umiyak hindi ko alam kung bakit ganun ang inasal nya kahit na ngayon nya palang nakita ito.
“My, mag tatampo na ako nyan bakit si Tammy lang niyayakap nyo? Paano naman ako?” Bigla akong niyakap ni Mommy.
“I’m sorry anak, I’m sorry.” She said while still crying. Hindi ko alam kung bakit iyak sya ng iyak kaya kinuha ko si Tammy sa kanya at hinarap sya.
“My, Bakit ka nag sosorry? Bakit ka umiiyak? May kailangan ba akong malaman?” pakiramdam ko may dapat akong malaman na hindi nila sinasabi sa akin.
“Ginawa namin lahat ito ng daddy mo dahil alam namin na makakabuti na hindi mo na malaman muna ang nakaraan mo pero hindi ko na kayang itago pa, Anak, I’m sorry, we just want you to have a normal life again.” Iyak ng iyak si Mommy habang na sasalita kaya hinanda ko na rin yung sarili ko sa mga sasabihin nya tungkol sa nakaraan ko.
“My, anong tungkol sa nakaraan ko?” Hawak ko si Tammy ng mahigpit dahil ayokong mabitawan ko sya kapag nalaman ko na kung anong sasabihin ng nanay ko sa akin.
“Tammy is your daughter.”
“What?” halos mabingi ako sinabi nya. Hindi ko alam kung anong unang magiging reaksyon ko sa sinabi nya.hindi ako makahinga. Panay ang tulo ng luha sa aking mga mata.
“Mommy, why are you crying?” Tanong ni Tammy habang hawak ang mukha ko. Kaya pala. Kaya pala magaan ang loob ko sa kanya. Kaya pala grabe ang pag aalala ko sa kanya nung may sakit sya. Kaya pala ng una ko syang makita hindi mawala ang saya sa puso ko. Kaya pala kamukha ko sya kasi anak ko sya. My own flesh and blood.
Napaupo ako sa sahig habang mahigpit ko yakap ang anak ko. Tammy’s my daughter. She’s mine.
“M-Masaya lang si m-mommy k-kasi mag kasama na t-tayo.” Niyakap ko sya ng mahigpit, hindi ko na rin napigil ang mapa hagulgul.
Bakit, bakit tinago nila sa akin ang anak ko, anong kasalanan ko para ilayo nila ako sa anak ko. To think na iniisip ko na masamang babae ang nanay nya dahil sa pag iwan sa kanya yun naman pala, ako ang mommy nya ako lang wala ng iba.
“I love you mommy.”
“I love you more anak.” I kissed her whole face. Hinding hindi ko na bibitawan ang anak ko. Akin sya at ako ang mommy nya.
Tumingin ako sa mommy ko habang iyak sya ng iyak, hindi ko mapigilan na magalit sa kanya kaya tinawag ko yung isang kasambahay namin para hawakan muna ang anak ko dahil maraming dapat ipalilwanag ang nanay ko sa akin.
“Anak, I’m sorry-“
“Sorry?! Anong magagwa ng sorry mo! Bakit nyo ginawa to ni Daddy sa akin! Bakit nilayo nyo ang anak ko sa akin! Anong ginawa kong kasalanan para gawin nyo sa akin ito!” sigaw ko sa kanya. Galit na galit ako sa kanya dahil akala ko mahal nya ako pero anong ginawa nya inalayo nya sa akin ang anak ko.
“Anak makinig ka, ginawa namin ito ng Daddy mo dahil ayaw ka namin na mas mahirapan sa buhay mo, ayaw namin na balikan mo pa ang masasamang nakaraan mo.”
“To hell with my past, I don’t give a damn about that! My issue here is why you kept my daughter away from me!”
“Nang magising ka nag wawala ka dahil wala kang maalala, gustong gusto kong sabihin sayo ang tungkol sa apo ko pero nag bago ang isip ko dahil kitang kita ko kung paano ka ma depress dahil wala kang kahit anong alam tungkol sa sarili mo. Halos hindi ka makausap ng ilang buwan, una dahil nag papagaling ka physically, second because you don’t know yourself much halos itanong mo sa akin kung anong favorite mong color. Kaya paano ko sasabihin sayo ang tungkol kay Tammy na hindi ka lalong ma de-depress. Anak I’m sorry. Please forgive us.”
“I hate you! I hate you! Bakt nyo ginawa sa akin ito. Bakit..” Hindi ko mapigil ang sarili ko na sisihin ang mommy ko dahil sa ginawa nila ni Daddy sa akin. Lumuhod sya sa akin at niyakap ang mga binti ko.
“I’m sorry anak, sorry.”Pag mamakaawa nya. Hindi ko sya kayang tingnan. Hindi ko sya kayang patawarin ngayon. Hindi pa sa ngayon.
Inalis ko sya sa binti ko at kinuha ko ang anak ko para umalis sa lugar na iyon. Hindi ko pinakinggan ang pag mamakaawa nya.
Habang nasa sasakyan ako pinilit kong tawagan si Atom pero hindi sya nasagot.
Humanda kang lalaki ka sa akin. Tayo naman ang mag tutuos ngayon. Bakit, bakit kailangan mong ilayo ang anak ko sa akin.
“Hello?”
“Why do you have to take my daughter away from me!”
“Anong sinasabi mo?” Tanong nya.
“Ilalayo ko na ang anak ko at hindi mo na sya makikita pa!” Binaba ko ang cellphone ko saka ko pinaharurot ang sasakyan ko.
------------------------
Ayan nakapag Ud na ako! pasensya na nakakaurat amg type kasi kagabi kaya ngayon ko lang ginawa! hahahaha
100 comments before the UD. Ayoko ng flood at walang kwentang commets para lang maging 100 ito. Updated na rin ang SECRET LOVER.
Thanks you malditos and malditas XDDD