Olduğum yerde baya baya küçük çaplı bir çatışma oluyordu.Birden fazla kişi aynı anda silahlarını sıkıyorlardı.sesler kesildiğinde kapıyı açıp bakmaya korktum.daha da uzaklaşıp koltuğun en köşesine gidip telefonumdan baran'ı aradım.
-Aç şu lanet olası telefonu!.
Uzun uzun çaldıktan sonra o lanet olası ses "Aradığınız kişi telefona cevap veremiyor,lütfen daha sonra tekrar deneyin".
Tekrar aradım açtığı sırada kapı açıldı.siyah maskeli iki adam girip bana silah çektiler,panikle telefonu elimden düşürdüm.
-Çık dışarı,hadi! yoksa o küçük beynini dağıtırım.
-Beyza?.
Dedi Baran.
-Sana çık dedim hadi.
-Baran yardım et!.
-Kimle konuşuyor lan bu!.
Dedi ve koltuğun üstüne düşen telefonu alıp eline aldı.
-Çıkar şunu.
-Beni deli ediyor bu kız!.
Dedi diğer maskeli adam.
Sonra beni kolumdan tutup arabanın dışına attı.
Ben yere düşmüştüm kafamı kaldırmaya kalkmadan,başıma sert bir cisimle vuruldu beynim zonkladı kulaklarım çınlamaya başladı.
Gözlerim karardı bayılmak üzere olduğumu anladım direnmeye çalıştım ama başıma bir kere daha vuruldu.
Düşen bedenimi kollarımdan tutup sürükleyip arabaya bindirdiler.
Baran'ın ağzından,
Sonunda ne olduğunu anlayabilmiştim,"Beyza" diye bağırdığımda artık çok geçti.koşmaya başladım zaten Buğra ş*refsizini de bulamamıştım ben gittiğimde o çoktan kaçmıştı.o*ospu çocuğu!.bir yandan da Beyza'nın telefonundaki adamla konuşmaya çalışıyordum.
Adam telefonu alıp gülmeye başladı.
-Alo sesim geliyor mu.
Dedi alay ederek.
-Kes lan sesini,beyza nerde?.
-Beyza şuan güzellik uykusunda bir prensin gelip onu kurtarmasını bekliyor.
-Bana masal anlatma lan!.
Dedikten sonra telefon kapandı.
Ne diye bir p*ç kurusunun peşine düşüp Beyza dan bu kadar uzaklaşmıştım ki şuan içimdeki pişmanlık duygusu kabarıyordu.bu da Buğra ş*refsizinin hain planlarından biriymiş beni uzaklaştırıp tuzağa çekmek,ve ortada kalan Beyzayı avlamak.Buğra p*çiyle eskiden çok iyi bir arkadaştık kardeş gibiydik.
O yüzden onu tanıyorum o da en az benim gibi acımasız,gözü karadır pç*in.Beyzayı öldürebilecek kadar hemde.
Ne de olsa eski dostuz ama bu işin sonunda onu öldüreceğim hatta diri diri mezara koyacağım,ya da vücudunu parçalara ayırıp hepsini ayrı bir çuvala koyup köpeklere yedireceğim.yedirsem bile içimdeki öfke sönmez.ölüsünün üzerinde tepineceğim p*ç'in.o Beyzaya bakan gözünü çıkarıp,ona dokunan elini kesip ona çiğ çiğ yedireceğim lan!.
Arabamın olduğu yere geldiğimde adamlarımın vurulmuş olduğunu gördüm hepsi yerde yatıyordu.
Tekmeleyip arabanın içine baktım Beyzanın fular'ı burada kalmıştı.kokusu sinmiş,burnuma götürüp kokladım.ulan sen yanındayken kızın kıymetini bilme gidince lanet bez parçasını kokla olacak işmi lan bu!.
-Sen iyice delirmeye başladın oğlum fular koklamak ne lan!.
Deyip kendime kızdım.
Fular'ını bileğime bağlayıp arabadan indim.
Arabadan inince telefonum çaldı.
-Baran kaya.
-Ne var lan ne var!
-Biliyor musun?,Beyza şuan karşımda oturuyor...
-Kısa kes!,Neredesiniz lan?.
-Neredeyiz?... onu sen bulacaksın zaman geçiyor tik tak tik tak.
Dedikten sonra telefonu kapattı.
-Baran bey iyi misiniz?.
Dedi yardıma gelen adamlardan biri.
-Şu halime bak iyi gibi miyim?.
-Özür dilerim Baran bey.
Oradan uzaklaşırken Borayla karşılaştım beş araba dolusu adam toplamıştı.
-Baran iyi misin?.
-Bir kişi daha iyi misin diye sorarsa yumruğu geçireceğim!.
-Oo baya gerginsin sen.
-Olum Beyzayı kaçırdılar!.
-Ne,ne yapacağız şimdi.
-Adamlarını topla tüm adamlar Beyzayı arayacaklar her yerde. güneş doğasıya kadar bulmazlarsa,bulamadığınız her saat için hepinizi tek tek öldürürüm!.bir kişi sağ çıkamaz benim cehennem ateşimden!.ben yanarsam hepinizi yakarım!.
Diyerek parmağını salladı ve emirler verdi.
Baran'ın ağzından,
Kendimi arabaya yasladım.ayakta zor duran güçsüz bir halim vardı.
Bora yanıma gelip Bira uzattı.
-Niye o?,Neden intikamlarını ondan alıyorlar?,burda ben varken neden o?,bir nedeni olmalı.
Dedim sitem edercesine.
-Çünkü o güçsüz,zayıf ve diğer kızlar gibi tek gecelik değil,o kalıcı biri.
-Sırf bunun için ondan vazgeçebilirim,ya da onu başkalaştırabilirim.
-Nasıl yani?.
-Ya onu kendim gibi biri yaparım,ya da onu özgür bırakacağım.
-Ondan vazgeçmelisin.
-O kadar kolay mı sanıyorsun?.
Telefonum çaldı bu sefer Beyza olduğunu düşündüğüm kişinin acıyla inlemelerini duydum telefonu açınca neye uğradığımı şaşırdım.elim ayağım titremeye başladı.
-Buğra!,dinle senin düşmanlığın bana.bak ona bir zarar verme!.
Buğra bir anda kahkaha atmaya başladı.
-Dinle lan dinle!.senin problemin benimle ona bir zarar verme!.
Ve telefonu tekrar yüzüme kapattı.ş*refsiz!.kedinin fareyle oynadığı gibi benimle oynuyordu.
İncinen o ise niye benim canım yanıyordu?.
Beyza'nın ağzından,
Gözlerimi açmaya çalıştım ama buna gözüme bağlanmış bir bez parçası engel oldu.
Ağzımı da bağlamışlardı.ellerim ayaklarım.bir sandalyeye sıkıca bir ip yardımıyla bağlanmıştı.
Uyandığımı belli etmek için sesler çıkardım bir kişi yanıma gelip,gözümdeki bezi çözdü artık her şeyi görebiliyordum.bir adam gördüm sırtı yara bere içindeydi.uyurken duyduğum çığlıklar bu adama ait olmalı,acımasızlar adamı kırbaçlamışlardı.
Sonra da buğra ağzımda ki bezi çözdü.
-Vay vay vay günaydın!.
-Ne istiyorsun bizden,neden kaçırdın beni?.
-Biraz eğlenmek istedim diyelim.aslında benim derdim Baran'la,sen sadece bir yemsin.
Şimdi senle küçük bir oyun oynayacağız.
Kafamı çevirip içi boş camdan şeyi gösterdi.
Bu dev akvaryuma benziyordu.
-Oyun parkı mı burası?,bu oynadıkların oyuncak değil hayatlar!.
-hah o zaman Oyun başlasın!.
Sandalyem birden havaya kalkmaya başladı ve ben o camdan akvaryumun içine girdim.
Sonra su sesinin gelmesiyle yavaşça ayaklarıma kadar su dolmaya başladı.
-Şimdi bebeğim bunun içi bir kaç saat sonra yada bir kaç dakika sonra suyla dolacak ek olarak içine elektrik de ekledim bilirsin elektrikle su karışırsa sen pişersin,kızarmış piliç gibi olacaksın bebeğim.
Dedi kahkaha atarak.
-Psikopat,manyaksın sen!.
-Görüşürüz bebeğim bir kaç saat sonra görüşürüz,tabi ölmezsen.
Diyerek ekledi.
-Lütfen!.
Dedim ağlayarak.
-Duymadım!.
-Lütfen beni öldürme.
-Artık çok geç.
-Buradan sağ çıkamazsın Baran beni kurtaracak.
Dedim emin bir şekilde
-Umut etmeyi bırak da dua et belki cennete gidersin.
Su boynuma kadar gelmişti.soğuktan titriyordum su buz gibiydi.Bedenim buz kesti ayaklarım ellerim ve tüm vücudum artık hissizleşmişti,bir uyuşukluk bir yavaşlama oldu kalp atışım daha da yavaş atmaya başladı,Artık göz kapaklarımı bile daha yavaş açıp kapatıyordum.Buğra elektrik şalterini aşağı indirmek için elini üstüne götürdü.
Gözlerimi kapattım "Kapat gözlerini Beyza bu sahnede ölüyorsun"...
Bölüm sonu...
"Ve sen bayım;karanlıktan korkan bir kıza,aslında sığınabileceği tek şeyin karanlık olduğunu öğrettin."
Bir sonraki bölüm 26/05/2017'de