Όταν κατεβηκα κατω η πορτα ηταν ανοιχτη αλλα κανεις δεν στεκοταν εξω.
-Είναι κανεις εδώ?Ρωτησα και βγηκα αργα αργα εξω.Οταν ημουν εντελως εξω από το σπιτι ακουσα την πορτα να κλεινει πισω μου.Ετρεξα προς τα κει προσπαθωντας να την ανοιξω χωρις αποτελεσμα.
-Μπραντον δεν είναι αστειο!Φωναξα προσπαθωντας να ηρεμησω.Και ξαφνικα ένα το ένα λεπτο στεκομουν ορθια το επομενο βρεθηκα κατω.Στιριχτηκα στα χερια μου και κοιταξα πανω.Τα τεραστια κατελευκα φτερα της Αλισον με ειχαν κυριολεκτικα περικυκλωσει.Η ιδια οιταγε προς την κατευθνηση μου με μισος
-Αλισον?Ειπα ξεροκαταπινοντας
-Γλυκουλης ο αδερφος σου.Ω συγγνωμη ο υοθετημενος αδερφος σου.Αναρωτιεμαι τι θα πιστεψει για σενα όταν το μαθει.Ειπε ειρωνικα
-Μην τον πιανεις στο στομα σου.Ειπα προσπαθωντας να ακουστω οσο πιο ηρεμη μπορουσα
-Λοιπον τελος παντων.Χαιρετισματα στον βρικολακα σου.Ειπε και εβγαλε ένα μαχαιρι από την ζωνη της και το εστρεψε προς το μερος μου.Μονο που αυτή την φορα δεν παγωσα.
-Κριμα που είναι ζωντανος τοτε!Της ειπα και καθως ημουν κατω την κλοτσησα στο γονατο και σηκωθηκα.Εκεινη επεσε κατω αλλα σηκωθηκε σε δευτερολεπτα.Αν ετρεχα μεσα στο σπιτι ρισκαρα την ζωη των κοριτσιων και του Μπραντον αν ετρεχα στο δασος ημουν νεκρη.Θα το ρισκαρε να αποκαλυψει την ταυτοτητα της σε τρεις θνητους?Ισως εφευγε ετσι μπηκα στο σπιτι.Λαθος επιλογη.Μολις κοιταξα πανω από τον ομω μου με ακολουθουσε.Τωρα ειχα παγιδευτει.Μπηκα μεσα στο σαλονι με την Αλισον να με ακολουθει.Τρεχαμε γυρω από την τραπεζαρια τωρα και ηθελα απεγνωσμενα να βγω εξω και να την παρασυρω μαζι μου.Δεν ηθελα να παθει κανεις κατι εξαιτιας μου.
-Τι στο καλο Γκαμπι?Ειπε η Εβελιν και κατεβηκε κατω.Στην θεα της Αλισον παγωσε.Προφανως καταλαβε ποια ηταν
-Φυγε από δω!Τσιριξα.Η Αλισον την κοιταξε και αρχισε να πηγαινει προς το μερος της
-Ωχ όχι.Ειπε η Εβελιν και αρχισε να πισωπαταει.Κοιταξα σα τρελη γυρω μου για να βρω κατι χρησιμο.Δεν υπηρχε τιποτα.Ανοιξα την βρυση.Η Αλισον ειχε παγιδεψει την Εβελιν στον τοιχο.Κατευθηνα τα χερια μου στο νερο και το πεταξα προς την Αλισον.Κατεφερα να την ριξω κατω.Η Αλισον με κοιταξε με ένα δολοφονικο βλεμα
-Πηγαινε πανω τωρα!Ειπα στην Εβελιν.Φαινοταν διχασμενη αλλα τελικα πηγε πανω όπως της ειπα.
-Δεν πειραζει δεν ηθελα αυτην εξαλου.Ειπε και γυρισε προς εμενα παλι.Η πορτα ηταν περιπου στην μεση.Το ρισκαρα.Ετρεξα προς τα εκει την ανοιξα και ετρεξα προς το δασος.Οταν κοιταξα ξανα πισω μου η Αλισον ειχε εξαφανιστει.Εγω σταματησα βαριανασαινοντας.Τοτε η Αλισον βρεθηκε μπροστα μου τα χειλη της να σχηματιζουν ένα μοχθηρο χαμογελο.Χρησιμοποιησε τα φτερα της για να με ριξει κατω.Μονο που αυτή την φορα το κεφαλι μου χτηπησε σε κατι δυνατο και αιχμηρο.Ενιωσα κατι υγρο στο κεφαλι μου και αμεσως μετα ηρθε η ζαλαδα
Ασερ σε χρειαζομαι. Ειπα στις σκεψεις μου
-Τελίωσες.Και αν όπως λες ο φιλος σου παρεμενει ζωντανος ερχεται και η σειρα του!Μου ειπε και σηκωσε παλι το μαχαιρι από πανω μου
-Δεν σου εκανα τιποτα γαιτι με μισεις!Φωναξα
-Αυτό δεν σε αφορα.Απαντησε και ετοιμαστηκε να κατεβασει το μαχαιρι στο στηθος μου.Με το χερι μου επιασα το δικο της
-Δεν φταιω εγω που ο αδερφος σου εφυγε από τον Παραδεισο!Το διαλεξε!Της ειπα.Για λιγο φανηκε εκπληκτη αλλα μετα επανηλθε.
-Ασε εμενα να το αποφασισω αυτό.Με το άλλο της χερι εσπρωξε το δικο μου και σηκωσε ξανα ψηλα το μαχαιρι.
Και ξαφνικα πεταχτηκε από πανω μου.Καποιος με επιασε από πισω και με σηκωσε στα ποδια μου.Γυρισα και ειδα τον Ασερ να με κοιταει
-Εισαι καλα?Ρωτησε,το προσωπο του να φανερωνει αγωνια
-Καλα ειμαι.Του ειπα.Γυρισα το κεφαλι μου προς την μερια που ειχε πεταχτει η Αλισον.Ο Τρεβορ την κρατουσε σε ένα δεντρο
-Αναλαμβανω εγω.Του ειπε ο Ασερ και πηγε προς τα εκει.Ο Τρεβορ ηρθε διπλα μου μεσα σε δευτερολεπτα.
-Γκαμπι εισαι…Σταματησε την προταση του και κοιταξε το κεφαλι μου.Αυτοματως εβαλα το χερι μου εκει.Αιμοραγουσα.Ο Τρεβορ εκανε ένα βημα πισω.
-Δεν θα με πειραξεις.Του ειπα με σιγουρια
-Δεν θα μου πεις εσυ τι θα κανω!Εχω ερθει εδώ για να κανω αυτό που δεν μπορεσες εσυ και θα το κανω.Φωναξε η Αλισον.Εγω και ο Τρεβορ γυρισαμε προς τα εκει.Ο Ασερ κραταγε τα χερια της και δεν την αφηνε να φυγει
-Παρτην από δω.Ειπε στον Τρεβορ.Ο Τρεβορ ξεροκαταπιε και με πλησιασε.Διστασα και κοιταξα τον Ασερ
-Είναι ενταξει φυγε.Μου ειπε
-Παμε.Μου ειπε ο Τρεβορ
-Βλεπεις?Δεν νοιαζεται καν για σενα Ασερ!Το μονο πραγμα που την εδνιαφερει είναι ο εαυτος της και ο βρικολακας της!Δεν σε αγαπαει όπως εσυ!Το μονο που θα κανει είναι να σε πληγωνει.Αλλα υποθετω ότι σου αξιζει.Φωναξε η Αλισον.
-Σκασε!Της φωναξε ο Ασερ.Γυρισα στον Τρεβορ ο οποιος ειχε μεινει παγωμενος να κοιταει τον Ασερ περνωντας μια επιθετικη σταση
-Όχι τωρα Τρεβ!Παμε να φυγουμε.Του ειπα.Εκεινος γυρισε και με κοιταξε.Για ένα λεπτο μειναμε σιωπηλοι.Με σηκωσε αγκαλια και το επομενο δευτερολεπτο ημασταν εξω από το σπιτι.Σταματησα για λιγο και μετα πηδηξε στο δωματιο μου
-Επιτελους!Ειπε η Ειμι
-Εισαι καλα?Ρωτησε η Εβελιν.Οταν ο Τρεβορ με αφησε κατω τις αγκαλιασα
-Μια χαρα.Τις επιβεβαιωσα.Ο Μπραντον?Ρωτησα
-Στο δωματιο μην ανησυχεις.Μου ειπε η Ειμι.Γυρισα στον Τρεβορ
-Πως ηξερες?Τον ρωτησα
-Η Εβελιν με πηρε.Ειπε.Χαμογελασα στην Εβελιν
-Ευχαριστω.Της ειπα
-Γι αυτό είναι οι φιλες.Μου ειπε
-Ανησυχησαμε χαζουλα.Μου ειπε η Ειμι
-Δεν εχει σημασια όλα είναι ενταξει.Τους ειπα.
-Και εσυ πως εισαι?Ρωτησα γυρνωντας προς τον Τρεβορ.Εκεινος στην αρχη διστασε αλλα μετα με τραβηξε στην αγκαλια του και με φιλησε.Οταν σταματησε τραβηχτηκα και τον κοιταξα..Κατω από τα ματια του ηταν σχηματισμενες οι γραμμες
-Οου.Εκανα ένα βημα πισω καθως θημηθηκα ότι αιμοραγουσα
-Πληντο καλυτερα.Μου ειπε.Εγω εγνεψα και πηγα στο μπανιο.Οταν το ξεπληνα γυρισα πισω
-Καλυτερα?Τον ρωτησα
-Πολύ.Απαντησε
-Είναι τρομαχτικη παντως.Ειπε η Εβελιν
-Το ξερω.Της ειπα.
-Θα εισαι ενταξει?Με ρωτησε ο Τρεβορ
-Νομιζω.Του ειπα
-Ευτυχως που ο Ασερ προσεχε την περιμετρο.Ειπε ειρωνικα ο Τρεβορ.Επρεπε να μιλησουμε.Σιγουρα τωρα μισουσε τον Ασερ πιο πολύ από ποτε.Αλλα παρολα αυτά ηξερε ότι τωρα δεν ηταν η καταληλη στιγμη.
-Μεινε για λιγο.Του ειπα.Εκεινος χαμογελασε και επλεξε τα δαχτυλα του με τα δικα μου.
-Πιστεψε με αν μπορουσα θα το εκανα.Αλλα μυρισα το αιμα σου και…ΑΡχισε
-Πεινας?Προτεινε η Ειμι.Εγω και ο Τρεβορ γυρισαμε εκλπηκτοι προς το μερος της
-Τι?Ρωτησε.Ο Τρεβορ γελασε
-Το συνηθησες χα?Την ρωτησε
-Ναι.Του ειπε εκεινη
-Λοιπον όπως και να το κανουμε εχει δικιο.Πρεπει να παω για κυνηγι.Μου ειπε
-ΟΚ.Προσεχε.Η Αλισον θελει να σε σκοτωσει και εσενα.Πραγματικα σε μισει.Του ειπα
-Το ξερω.Και εσυ να προσεχεις.Ειπε και με φιλησε.Μετα κοιταξε τα κοριτσια
-Τα λεμε.Τους ειπε
-Τα λεμε.Απαντησαν και εκεινες.Και μετα πηδηξε από το παραθυρο και εξαφανιστηκε μεσα στην νυχτα.
Εγω ξεφυσηξα και ξαπλωσα στο κρεβατι.Οποτε ηταν αληθεια.Ο Ασερ ηταν οντως ερωτευμενος μαζι μου.Τι υποτιθεται ότι θα εκανα?Και αν η Αλισον ειχε δικιο?Πραγματικα τον πληγωνα?
-Τι εγινε?Με ρωτησε η Ειμι και ηρθε διπλα μου
-Εκτος από το γεγονος ότι ενας αγγελος πηγε να με σκοτωσει?Την ρωτησα ειρωνικα
-Ναιπ.Ειπε η Εβελιν και ηρθε και αυτή διπλα μου.Σηκωθηκα και τις κοιταξα.
-Όταν ημασταν στο δασος….Ηρθε και ο Ασερ και η Αλισον του ειπε κατι.Τους ειπα
-Τι κατι?Ρωτησε η Ειμι
-Ότι δεν νοιαζομαι γι αυτόν και ότι δεν τον αγαπαω όπως αυτος και ότι του αξιζει που τον πληγωνω.Τους ειπα με ένα θλιμενο χαμογελο
-Μπροστα στον Τρεβορ?Ρωτησε η Εβελιν με γουρλωμενα ματια.Εγω εγνεψα καταφατικα
-Ω φιλε μου.Αναφωνησε η Ειμι
-Εμενα μου λες.Ειπα εγω
-Οποτε είναι οντως ερωτευμενος μαζι σου.Ανακοινωσε η Εβελιν
-Ετσι φαινεται.Αποκριθηκα εγω.Αλλα δεν ηθελα να μιλησω γι αυτό.Δεν ηθελα να μλησω μιλησω ουτε για την Αλισον.Ηθελα απλα να συνεχισει η βραδια μας οσο πιο φυσιολογικα γινονταν.Επιασα ένα μαξιλαρι και το πεταξα στην Εβελιν γελωντας.
-Ω την εβαψες φιλεναδα!Ειπε και μου πεταξε το μαξιλαρι πισω.Ετσι αρχισαμε να παιζουμε μαξιλαροπολεμο και να γελαμε.Δυο πραγματα που ειχαμε πολύ καιρο να κανουμε πολύ καιρο μαζι χωρις να νιωθω ενοχη επειδη τους εκρυβα πραγματα.Επιτελους όλα αυτά ειχαν τελιωσει.
Όταν τελιωσαμε καθησαμε ξαπλωμενες στο κρεβατι η μια διπλα στην άλλη
-Ετσι θα κοιμηθουμε?Ρωτησε η Ειμι λαχανιασμενη
-Ναι χωραμε.Της ειπα
-Τελεια καληνυχτα.Ειπε η Εβελιν
-Υπναρου.Την κοροιδεψα
-Καληνυχτα.Ειπε και η Ειμι
-Ει.Αυριο κοπανα τις πρωτες δυο ωρες?Προτεινα
-Μεσα.Μουρμουρισε η Εβελιν
-Μχ.Ειπε και η Ειμι.Χαμογελασα και σκεπαστηκα
-Καληνυχτα.Ειπα με την σειρα μου και εκλεισα τα ματια μου.
Ηταν εκει.Στεκοταν ακριβως απεναντι μου με τις ξανθες μπουκλες τις να πεφτουν λιγο πιο κατω από τους ομους της
-Γεια σου Γκαμπριελα.Μου ειπε και αρχισε να πηγαινοερχεται
-Αλισον.Ειπα εγω
-Μην νομιζεις ότι θα την γλυτωνεις για πολύ.Ο αδερφος μου και ο φιλαρακος σου δεν θα μπορουν να σε κρατανε ασφαλη για πολύ.Ειπε με ένα σαρδονιο χαμογελο που μου θυμησε πολύ τον Ασερ.
-Τι στο καλο εχεις με τους βρικολακες?Την ρωτησα
-Δεν σε αφορα.Μου ειπε με το υφος της απαραλαχτο
-Δεν μπορεις να με πειραξεις.Ουτε εδώ ουτε πουθενα.Της ειπα.Αν ηταν καποτε να τις δειξω ότι δεν την φοβομουν επρεπε να το κανω τωρα.
-Εισαι σιγουρη?Και αν σου ελεγα ότι μπορω να σε σκοτωσω?Εδω και τωρα?Με ρωτησε σταματωντας να πηγαινοερχεται και κοιτωντας με
-Δεν εισαι αληθινη.Ειναι ένα ονειρο.Ειπα
-Είναι?Με ρωτησε με ένα μοχθηρο χαμογελο αυτην την φορα.
-Φυσικα και είναι.Απαντησα χωρις να αμφιβαλω καθολου.Ηθελε απλα να με τρομαξει.Εδω ηταν ένα ονειρο.Ο δικος μου κοσμος.Ημουν ασφαλης.
-Για να δουμε.Ειπε και με πλισιασε απειλιτικα.
-Αν ηταν πραγματι ένα απλο ονειρο θα μπορουσα να κανω αυτό?Ρωτησε και επιασε τον δεξι καρπο μου.Και μετα τον εσπασε.Ουρλιαξα από τον πονο.
-Κυριολεκτικα μπορω να σε σκοτωσω στον υπνο σου.Ειπε και γελασε μοχθηρα.
Και μετα ανοιξα τα ματια μου.Αριστερα και δεξια μου η Εβελιν και η Ειμι κοιμοντουσαν.Επιασα τον δεξι καρπο μου και προσπαθησα να τον κουνησω.Ματαια.Ηταν οντως σπασμενος.
Καπως η Αλισον ειχε βρει έναν τροπο να μπαινει στα ονειρα μου.Που σιμαινε ότι μπορουσα να κοιμηθω και να καταληξω νεκρη.Σηκωθηκα αργα αργα από το κρεβατι και πηγα στην κουζινα.Βρηκα μια γαζα και αρχισα να την δενω στο χερι μου.Μπορουσε να με σκοτωσει οποια στιγμη ηθελα.Και δεν μπορουσα να γλιτωσω
-Αγγελε?Ακουσα μια φωνη πισω μου.Γυρισα και ειδα τον Ασερ.Ηρθε κοντα μου και επιασε το χερι μου
-Ασε εμενα.Ειπε.Του εδωσα την γαζα και εκεινος εδεσε τον καρπο μου.
-Θες να μου πεις τι εγινε?Με ρωτησε.Την συγκερκιμενη χρονικη στιγμη δεν εμπιστευομουν την φωνη μου και ετσι εγνεψα προς το μπαλκονι.
Όταν βγηκαμε εξω κρυος αερας με διαπερασε και χωρις να το θελω ανατριχιασα.Εκανε κρυο αλλα δεν με ενοιαζε.Ενα κρυολογημα ηταν το λιγοτερο που θα μπορουσα να παθω.Καθησαμε στην κουνια που ειχαμε.Κοιταξα τον Ασερ
-Μπορει να ερθει στα ονειρα μου Ασερ.Μπορει να με σκοτωσει οποτε θελει.Του ειπα με την φωνη μου να τρεμει και τα ματια μου γεματα δακρυα
-Ελα δω.Μου ειπε και με τραβηξε στην αγκαλια του ενώ εγω εκλαιγα
-Φοβαμαι.Καταφερα και ψελισα καποια στιγμη.Με αφησε και επιασε το προσωπο μου αναμεσα στα χερια του και με κοιταξε στα ματια
-Θα κανω ότι περναει από το χερι μου για να σε κρατησω ζωντανη.Οτι κι αν χρειαστει Γκαμπριελα.Δεν προκειται να αφησω την αδερφη μου ουτε κανεναν αλλον να σε σκοτωσει.Και θα συνεχισω να στο λεω μεχρι να το καταλαβεις.Μου ειπε
-Αλλα…αλλα….δεν πρεπει να κοιμηθω.Αν με επισκεφτει ξανα ειμαι νεκρη Ασερ ειμαι νεκρη.Του ειπα.Με το χερι του σκουπισε τα δακρυα μου
-Ηρεμησε Αγγελε.Νομιζω ότι σου εχω ξαναπει ότι δεν σου παει να κλαις.Μου ειπε και μου χαμογελασε.Ενα αχνο χαμογελο διαπερασε και το δικο μοου προσωπο καθως θυμηθηκα εκεινη την νυχτα.Οταν δεν ηξερα για βρικολακες,αγγελους και νεφιλιμ.Οταν η ζωη μου ηταν φυσιολογικη.
-Αυτό είναι το κοριτσι μου.Ειπε όταν καταφερα να σταματησω να κλαιω
-Εισαι ασφαλης μαζι μου.Μου ειπε
-Κρυωνω.Ειπε και τα δοντια μου ετριξαν.Οπως και τοτε εβγαλε την μακρια μαυρη καπαρτινα που φορουσε και την περασε γυρω από τους ομους μου και με τραβηξε ξανα κοντα του.Μονο που αυτή την φορα από το ένα χερι του εβγαλε φωτια και την εφερε αναμεσα μας.
-Καλυτερα?Με ρωτησε
-Πολύ.Ειπα απολαμβανοντας την ζεστη που παρειχε η φωτια και η καπαρτινα του.
-Θα ειμαι ο φυλακας αγγελος σου.Μου ειπε.Αυτο με εκανε να χαμογελασω
-Ευχαριστω.Του ειπα.Με τον Ασερ ειχα ξεχαστει.Κατα καποιον τροπο μπορουσε να με κανει να νιωσω καλυτερα και να ξεχασω ολους τους κινδυνους που με περιμεναν εκει εξω.Μετα από λιο εσβησε την φωτια από τα χερια του
-Τι εγινε στο δασος?Αφου εφυγα?Τον ρωτησα
-Εφυγε και εκεινη.Μου ειπε.Τον κοιταξα δεισπιστα.
-Ετσι απλα?Τον ρωτησα.Ο Ασερ εκανε μια γκριματσα
-Μιλησαμε.Απλα μου ειπε να σταματησω να σε προστατευω αν θελω να μεινω ζωντανος.Και μετα εφυγε.Τα ελεγε με έναν χαλαρο τονο λες και δεν τον ενοιαζε.
-Και με τον Τρεβορ?Με ρωτησε με την σειρα του
-Σε μισει περισσοτερο από ποτε.Αποκριθηκα.Μιλωντας γι αυτόν.Γιατι μισει τους βρικολακες τοσο πολύ?Τον ρωτησα
-Επειδη είναι αιμοδιψης τερατα.Ειπε με ένα εντελως διαφορετικο τονο.Με έναν ψυχρο τονο.Οταν τον κοιταξα απεφυγε το βλεμμα μου και αμεσως ηξερα ότι ελεγε ψεματα.
-Ει.Του ειπα και τον αγγιξα στο αξυριστο προσωπο του αναγκαζοντας τον να με κοιταξει.Φαινοταν λυπημενος τωρα
-Πες μου.Του ειπα.Αφησε μια βαθεια ανασα
-Ηταν πριν από καιρο βεβαια αλλα ακομα την ποναει όπως και εμενα.Οταν νομιζαμε ότι ειχαμε εξοντωσει ολους τους Νεφιλιμ οι αγγελοι δεν ειχαμε σημαντικα πραγματα να κανουμε.Ετσι μια μερα εγω και η αδερφη μου αποφασισαμε να παμε σε ένα παρτυ θνητων.Ηθελε να ζησει την εμπειρια εστω για βραδια και ετσι την πηγα.Εκει γνωρισε μια κοπελα.Την Εβαντζελιν.Ηταν ομορφη,αστεια και πολύ καλη κοπελα.Η αδερφη μου και η Εβαντζελιν εγιναν αμεσως φιλες.Οσο περναγε ο καιρος η Αλισον ηθελε να πηγαινει βολτες μαζι της και να κατεβαινουμε στην γη πιο συχνα.Οι αγγελοι δεν εχουν προβλημα μεταξυ φιλιας του ανθρωπινου γενους και των αγγελων.Δεν είναι το καλυτερο τους αλλα όχι και η μεγαλυτερη αμαρτια.Το προβλημα είναι ότι με τον καιρο την ερωτευτηκα.Οταν το ειπα στην Αλισον η χαρα της ηταν απεριγραπτη.Βγαιναμε πιο συνχα και καποια στιγμη εγω και η Εβαντζελιν τα φταιξαμε.Οι αγγελοι φυσικα δεν το ηξεραν και εμεις φροντιζαμε να μην το μαθουν.Μια μερα ειχαμε κανονισει να παμε ολοι μαζι για ταινια,αλλα όταν φτασαμε σπιτι της ηταν ηδη πολύ αργα.Ηταν νεκρη και στεγνη από αιμα.Με κοιταξε.Ενιωσα την ανασα μου να κολαει στα πνευμονια μου.Βρικολακας.Την ειχε σκοτωσει βρικολακας.Γι αυτό η Αλισον και ο Ασερ τους μισουσαν
-Ασερ…δεν ειχα ιδεα…Λυπ..λυπαμαι.Του ειπα
-Δεν εχει σημασια πλεον.Ειναι νεκρη.Η μονη κοπελα που αγαπησα κατεληξε νεκρη από έναν βρικολακα.Ειπε.Εριξα τα χερια μου γυρω από τον λαιμο του και τον αγκαλιασα.
-Την…..αγαπουσες?Τον ρωτησα διστακτικα αφου τον αφησα
-Πολύ.Αποκριθηκε
-Γι αυτό μισητε τοσο τους βρικολακες.Ψυθηρισα
-Ξερεις οτι αυτό δεν μας παει πουθενα.Ειπε τελικα
-Και γιατι να μιλησουμε?Γι τις νεες τασεις της μοδας?Τον εριωνευτικα
-Πηρες το χιομουρ σου πισω χαιρομαι.Και αφου λες για μοδα ναι.Αυτο που φορας ταιριαζει τελεια με την καπαρτινα μου.Ειπε χαμογελωντασν.Κοιταχτηκα.Λοιπον…Ναι ηταν λιγο εκτος.Φορουσα την καπαρτινα του πανω από το χειμερινο νυχτικο μου.Τα μαγουλα μου σιγουρα ειχαν κοκκινισει
-Μην ντρεπεσαι.Εισαι πολύ γλυκια Αγγελε.Ειπε και μου ανακατεψε τα μαλλια
-Ει!Του ειπα και ανακατεψα τα δικα του.
-Το ατημελητο στυλ σου παει καλυτερα.Ηθελα να το πω ειρωνικα αλλα κατεληξε να ακουστει σαν κομπλιμεντο
-Ευχαριστω Αγγελε.Ειπε.
-Δεν ηταν κομπλιμεντο.Βιαστηκα να πω
-Ω σιγουρα ηταν.Με κοροιδεψε
-Σκασε.Του ειπα και σταυρωσα τα χερια μου μπροστα από το στηθος μου.Ο Ασερ σηκωθηκε
-Που πας?Τον ρωτησα.Ανασηκωσε τους ομους
-Φευγω.Ειπε
-Γιατι?Απαιτησα να μαθω
-Γιατι θυμωσες.Τα χειλη του σχηματισαν ένα χαμογελο.Τον επιασα από την μπλουζα και τον τραβηξα να κατσει πισω στην κουνια διπλα μου
-Τωρα σοβαρα Γκαμπι.Θα σου πω κατι που θα νομιζεις ότι είναι αστειο αλλα σοβαροογω.Ειπε αποκτωντας το σοβαρο του υφος
-Ακουω
-Αν δεν θες να σε πλησιαζει πρεπει να κανεις καποια πραγματακια.Αρχισε
-Σαν?Τον ρωτησα
-Καταρχην το να σκεφτεσαι συνεχεια γι αυτην,για το τι εκανε και τι μπορει να κανει και το ποσο την φοβασε δεν βοηθαει.Και δευτερον για να κρατησεις καποιον εκτος του μυαλου σου συνεπως και των ονειρων σου πρεπει να κοιμασαι παντα με καποιον.Και εννοω καποιον του αλλου φυλου.Ειπε
-Δηλαδη κάθε βραδυ εγω και ο Τρεβορ πρεπει να κοιμομαστε μαζι?Τον ρωτησα.Εγνεψε καταφατικα
-Ναι αλλα αν ο Τρεβορ χρειαστει να παει για κυνηγι?Τον ρωτησα.Δεν χρειαζοταν να απαντησει.Το χαμογελο του τα ελεγε όλα.
-Δεν θα αρεσει καθολου στον Τρεβ.Μονολογησα
-Αρα σε εσενα αρεσει η ιδεα.?Με ρωτησε ανασηκονοντας το φρυδι του,μια κινηση που ειχα αρχισει να λατρευω αλλα δεν προκειται να του το ελεγα ποτε
-Οποτε παμε μεσα?Εχουμε σχολειο αυριο σωστα?Ρωτησε.Μου πηρα μονο λιγα δευτερολεπτα για να συνηδητοποιησω τι ειπε
-Δεν αφηνω τα κοριτσια!Του ειπα
-Ωραια πηγαινε και το πρωι θα ξυπνησεις με ένα μαχαιρι στην καρδια.Ειπε.
Ξεφυσηξα και του εγνεψα να με ακολουθησει μεσα.Πηγαμε στον ξενωνα και εγω δειπλοκλειδωσα την πορτα.Οταν κοιταξα το κρεβατι ο Ασερ ηταν ηδη ξαπλωμενος εκει.Το ηξερα ότι θα ηταν σουπερ αβολο αλλα τον εμπιστευομουν.Και ηξερε περισσοτερα για του αγγελους απ οσα ηξερα εγω.Ποσο μαλλον για την αδερφη του.Ξαπλωσα διπλα του και εβαλα ξυπνητιρι στις εφτα πριν ξυπνησουν τα κοριτσια.Εβαλα το κινητο μου κατω από το μαξιλαρι του και γυρισα προς το μερος του
-Καληνυχτα…υποθετω.Ειπα διστακτικα.Απλωσε τα χερια του αι στερεωσε μια τουφα από τα μαλλια μου πισω από το αφτι μου
-Καληνυχτα Αγγελε.Εκλεισα τα ματια μου και κοιμηθηκα χωρις αυτην την φορα να εχω την Αλισον να εισβαλει στο ονειρο μου.Ο Ασερ ειχε δικιο.
Ημουν ξυπνια πριν καν χτηπησει το ξυπνητιρι αλλα δεν ειχα ανοιξει ακομα τα ματια μου.Οπως ειχε πει την προηγουμενη νυχτα ο Ασερ η Αλισον δεν ηρθε στα ονειρα μου.Ημουν κουλουριασμενη διπλα του,φορωντας ακομη την καπαρτινα του και εχοντας τον αγκαλια..Εχοντας τον αγκαλια?Ενιωθα τα μαγουλα μου να κοκκινιζουν και αμεσως τον αφησα.Προφανως μεσα από τον υπνο μου θα νομιζα ότι ηταν ο Τρεβορ και γι αυτό τον αγκαλιασα.Ο Ασερ κοιμοταν ακομα και εσι αποφασισα και εγω να χουζουρεψω λιγο.Του γυρισα την πλατη και εκλεισα ξανα τα ματια μου.Ουτε 10 λεπτα δεν περασαν και το ξυπνητιρι χτηπησε.Το πηρα και το απενεργοποιησα και εκλεισα ξανα τα ματια μου.Και τοτε ενιωσα τα δαχτυλα του Ασερ να μου χαιδεουν το μαγουλο.Χαμογελασα και γυρισα προς το μερος του
-Καλημερα Αγγελε.Μου ειπε
-Καλημερα.Απαντησα εγω
-Όλα ενταξει?Εννοω κανενα προβλημα με την Αλισον ετσι?Με ρωτησε
-Απολυτως.Ευχαριστω.Για χιλιοστη φορα.Του ειπα.Εκεινος ανασηκωθηκε στο κρεβατι
-Κανενα προβλημα.Δεν σχεδιαζεις να κρατησεις την καπαρτινα μου ετσι?Με ρωτησε και ένα χαμογελο απλωθηκε στα χειλη του.Κοιταχτηκα.Α ναι,φορουσα ακομη την καπαρτινα του.Σηκωθηκα την εβγαλα και του την εδωσα
-Πως είναι το χερι σου?Με ρωτησε.Δοκιμασα να κουνησω τον δεξι καρπο μου.
-Μπορω να τον κουνησω αλλα με ποναει.Του ειπα.Χαμογελασε θλιμενα.Μετα εβαλε το χερι του στην εσωτερικη τσεπη της καπαρτινας του και εβγαλε ένα κουτι.Εγω το κοιταξα με περιεργεια.
-Τι είναι αυτό?Τον ρωτησα.Με κοιταξε και χαμογελασε ξανα
-Τι?Πες μου!Του ειπα.Το χαμογελο του εγινε λιγο σαρκαστικο
-Αν σου πω θα πρεπει να σε σκοτωσω.Απαντησε.Γελασα και συνεχισα να κοιταζω το κουτι
-Γυρνα από την άλλη.Μου ειπε.Ανοιγοκλεισα τα ματια μου
-Απλα καντο.Μου ειπε.
-Γιατι να γυρισω-
-Πρεπει να πας και στα κοριτσια μην καθυστερεις.Μου ειπε άλλη μια φορα.Λοιπον αν το θεταμε ετσι ναι ειχε δικιο.Σε λιγο θα ξυπναγαν και επρεπε να είμαι εκει.Ετσι εκανα ότι μου ειπε και γυρισα από την άλλη.Με τα χερια του εβαλε τα αχτενιστα μακρια μαυρα μαλλια μου από την μια πλευρα και μετα μου περασε κατι γυρω από τον λαιμο μου.Το αφησε και κατι μικρο επεσε αναμεσα στο στηθος μου.Οταν τραβηχτηκε πισω γυρισα προς το μερος του και εβγαλα αυτό το κατι από την μπλουζα μου.Ηταν ένα κοσμημα.Ενα μικρο ασημενιο φτερο αγγελου.Χαμογελασα
-Ειρωνικο σωστα?Με ρωτησε
-Πολύ.Αλλα είναι πολύ ομορφο Ασερ.Αλλα γιατι μου το εδωσες?Τον ρωτησα
-Εισαι σημαντικη για εμενα Γκαμπριελα.Και ξερεις τα συναισθηματα μου για σενα πλεον.Μου ειπε και επιασε το χερι μου.Ενιωθα ένα κομπο να αρχισει να σχηματιζεται στον λαιμο μου
-Ασερ εγω-αρχισα αλλα όπως το περιμενα με διεκοψε
-Όχι.Κρατα το Αγγελε.Θεωρησε το σαν δωρο από έναν φιλο ετσι?Με ρωτησε και ανακατεψε τα ηδη ανακατεμενα μου μαλλια.Επιασα τα χερια και τα κρατησα η τουλαχιστον προσπαθουσα.Στο προσωπο του ειχε σχηματιστει ένα παιχνιδιαρικο χαμογελο.
Και τοτε η πορτα ανοιξε διαπλατα και η Εβελιν μπηκε μεσα.
-Ξυπνησα και δεν ησουν εκει ετσι φανταστικα ότι θα ησουν εδώ και τελικα για λλη μια φορα ειχα-ουπσ!Αναφωνησε μολις μας ειδε.
-Εβελιν.Ψυθηρισα ενώ ακομα κρατουσα τα χερια τιυ Ασερ.Τα αφησα και γυρισα προς το μερος της
-Τι κανει εδώ?Με ρωτησε και εκλεισε την πορτα
-Λοιπον ας πουμε ότι η φιλη σου ειχε καποιους εφιαλτες.Της απαντησε ο Ασερ
-Και εσυ ηρθες για να τους κανεις να φυγουν?Τον ρωτησε σαρκαστικα η Εβελιν
-Βασικα ναι.Απαντησα.Η Εβελιν γυρισε σε εμενα.
-Ασερ…Ξεκινησα
-Ναι φευγω.Ειπε και σηκωθηκε
-Όχι Ασερ περιμενε το…Αρχισα να λεω.Ηρθα κοντα μου και επιασε τα χερια μου.
-Κρατα το.Θελω να το κρατησεις ενταξει?Με ρωτησε κοιτωντας με στα ματια.Εγω εγνεψα καταφατικα.Εκεινος χαμογελασε
-Ωραια.Τα λεμε στο σχολειο.Μου ειπε και πηγε στο παραθυρο.Ειχα αρχισει να σινηθιζω απιστευτα το γεγονος ότι αυτος και ο Τρεβορ μπαινοβγαιναν από τα παραθυρα.Μολις εμεινα μονη με την Εβελιν γυρισα προς αυτην με ένα αθωο χαμογελο
-Πριν ποση ωρα ηταν εδώ?Με ρωτησε
-Από χθες το βραδυ.Απαντησα διστακτικα
-Α ναι από….ΑΠΟ ΧΘΕΣ ΤΟ ΒΡΑΔΥ?Ρωτησε σοκαρισμενη προσπαθωντας να μην φωναξει
-Σσσς.Ναι από χθες το βραδυ.Της ξαναειπα
-Εννοεις ότι…εσεις οι δυο…ξερεις τι θελω να πω.Ειπε κανοντας νευρικες κινησεις με τα χερια της
-Εμεις οι δυο τι?Και μετα μου ηρθε.Θεε μου Εβελιν!Εννοειται πως όχι!Ειμαι με τον Τρεβορ θυμασαι?Την ρωτησα
-Εγω ναι.Εσυ μαλλον το ξεχνας.Μου ειπε.
-Τι εννοεις?Το γεγονος ότι κοιμηθηκα με τον Ασερ δεν σημαινει κατι.Κυριολεκτικα απλως κοιμηθηκαμε.Ειπε ότι αν κοιμομουν με καποιον του αντιθετου φιλου η Αλισον δεν θα ερχοταν στα ονειρα μου.Της ειπα
-Η Αλισον?Με ρωτησε απορημενη
-Ναι.Της εδειξα τον καρπο μου.Μπορει να ερχεται στα ονειρα μου Εβελιν.Και ότι κανει εκει θα ισχυει και εδώ στον πραγματικο κοσμο.Της ειπα
-Δηλαδη αν στο ονειρο σου σε σκοτωσει θα εισαι πραγματικα νεκρη?Ρωτησε.Εγνεψα καταφατικα ξανα
-Γι αυτό ηρθε ο Ασερ.Και πραγματι όταν κοιμηθηκα δεν ηρθε στον υπνο μου.Απαντησα
-Ουου.Σορρυ για το σχολιο.Δεν ειχα ιδεα τι εγινε.Ειπε απολογητικα
-Δεν πειραζει.Της ειπα και την αγκαλιασα.Οταν τραβηχτηκα πισω με ρωτησε
-Τι είναι αυτό?Δεν μου πηρα πολύ ωρα να καταλαβω τι εννοουσε.Κοιταξα τον λαιμο μου η μαλλον το μικρο ασημενιο φτερο αγγελου.
-Ο Ασερ μου..το εδωσε.Της ειπα
-Γιατι?Απαιτησε να μαθει
-Είναι αλως ένα μικρο φιλικο δωρο Εβ,τιποτα άλλο.Της ειπα
-Γκαμπριελα ξερεις ότι δεν μου αρεσουν οι σχεσεις,αλλα ξερω όπως ολοι μας ότι ο Τρεβορ λιωνει για σενα.Και εσυ γι αυτόν αλλα επισης βλεπω και τον τροπο που σε κοιταει ο Ασερ και ακομα χειροτερα τον τροπο που κοιτας εσυ αυτόν.Μην μπλεξεις μαζι του Γκαμπι.Δεν είναι καλος τυπος.Μου ειπε.Ημουν αφωνη.Τον τροπο που εγω κοιτουσα τον Ασερ?Μα δεν ενιωθα τιποτα γι αυτόν τι στο καλο ελεγε?Εγω ημουν ερωτευμενη με τον Τρεβορ πως της ηρθε ότι εγω θα μπορουσα να αφησω τον Τρεβορ για τον Ασερ?
-Παμε η Ειμι θα ξυπνησει οπου να ναι.Ειπε και ετσι πηγαμε στο δωματιο.
Η Ειμι ξυπνησε λιγο μετα αφοτου πηγαμε στο δωματιο,αλλα ετσι κι αλλιως της ειπα τι ειχε γινει με την Αλισον και τον Ασερ.
-Ο Τρεβορ θα χαρει όταν θα μαθει ότι αναγκαστηκα πρεπει να κοιμοσατσε μαζι.Ειπε τονιζοντας την λεξη αναγκαστηκα
-Ναι θα πρεπει να τον πιεσω πολύ για να δεχτει!Απαντησα προσπαθωντας να δειχνω ότι όλα ηταν καλα.Αλλα μεσα μου οι λεξεις της Εβελιν δεν ειχαν χαθει τον τροπο που τον κοιτας εσυ.
Σε ολο τον δρομο για το σχολειο δεν μπορουσα να σταματησω να σκεφτομαι τι μου ειχε πει η Εβελιν.Αποκλειεται να ειχα συναισθηματα για τον Ασερ και να μην το ηξερα σωστα?Εννοω όταν τον εβλεπα δεν ενιωθα όπως όταν εβλεπα τον Τρεβορ.Οταν φτασαμε ο Τρεβορ και ο Τζαρεντ μας περιμεναν στο προαυλιο και εγω και η Ειμι τρεξαμε στην αγκαλια τους
-Τι κανει το κοριτσι μου?Ρωτησε ο Τρεβορ και πριν προλαβω να απαντησω με φιλησε.
-Ειμαι..καλα.Του ειπα λιγο διστακτικα.Ναι επρεπε να του πω τι ειχε γινει με την Αλισον αλλα σιγουρα το σχολειο δεν ηταν και ο καταλληλοτερος χωρος για κατι τετοιο.Το βλεμα του επεσε στον δεξι μου καρπο.Επιασε το χερι μου και με κοιταξε ανησυχος
-Τι εγινε?Με ρωτησε
-Κατι.Αλλα τωρα δεν είναι η καλυτερη στιγμη για να σου πω.Θα σου πω μετα το σχολειο.Ψυθηρισα.
-Τελιωσατε με τις αγκαλιες και τα φιλια?Ρωτησε η Εβελιν
-Ναι κατανταει βαρετο παιδια.Συμφωνησε ο Μπραντον
-Καντε το και εσει τοτε.Τους ειπε ο Τρεβορ.Εγω,η Ειμι και ο Τζαρεντ αρχισαμε να γελαμε.
-Σκασε Τρεβορ!Μπορει εσενα να σου αρεσουν τα φιλια και οι αγκαλιες με την κοπελια από δω αλλα σε εμενα όχι!Ειδικα με αυτόν!Ειπε η Εβελιν και εδειξε τον Μπραντον.Το κουδουνι χτηπησε και ετσι χωριστηκαμε και πηγαμε στις ταξεις.Ο Ασερ ηταν ηδη μεσα και καθοταν στο θρανιο μας.Πηγα και καθησα διπλα του
-Το φορας.Ειπε.Ασυναισθητα κοιταξα την ασημενια αλυσιδα στον λαιμο μου.
-Ναι.Ειναι πολύ ομορφο Ασερ.Σε ευχαριστω και παλι.Του ειπα.Ο Καθηγητης μπηκε μεσα και αρχισαμε το μαθημα
-Ειπες στο αγορι σου για την Αλισον?Με ρωτησε
-Όχι.Θα το κανω μετα το σχολειο.Του ειπα
-Ωραια.Απαντησε.Μετα βυσθηστηκαμε στην σιωπη.Αλλα με τιποτα δεν μπορουσα να σκεφτομαι τα λογια της Εβελιν ακομα και τωρα.Τον κοιταξα.Μελαχρινος,σκουροπρασινα ματια,ψηλος…Ηταν ομορφος.Ενα από τα ομορφοτερα αγορια του σχολειου βασικα.Και ειχε την συμπεριφορα ‘’κακου αγοριου’’.Αινιγματικος και μυστιριωδης.Ναι αυτά τα στοιχεια ηταν που τραβουσαν οποιαδηποτε κοπελα σε ένα αγορι αλλα εμενα?Οχι.Δεν ενιωθα κατι για τον Ασερ.Βεβαια ειχα παει να τον φιλησω ναι,αλλα αυτό ηταν πανω στην στιγμη.Δεν γινοταν,ηταν αδυνατον να τον ηθελα όπως ηθελα τον Τρεβορ.Οπως ο Τζαρεντ ηταν φιλος μου ετσι ηταν και με τον Ασερ.Αυτος αισθανοταν κατι για εμενα όχι εγω
Ενταξει καταλαβα.Σταματας τωρα? Ειπε μεσα από τις σκεψεις μου.Ακουγε.Και ειχε ακουσει όλα οσα σκεφτομουν.Οτι δηλαδη τον εβλεπα μονο σαν φιλο.Ξεροκαταπια
-Σορρυ.Το ξεχασα ότι μπορεις και ακους τις σκεψεις μου.Ψυθηρισα.Χαμογελασε.Οχι ένα από τα σινιθησμενα ειρωνικα η αυταρεσκα χαμογελα του.Ενα μικρο λυπημενο χαμογελο.
-Δεν πειραζει.Εσυ απλα σκεφτοσουν.Εγω κρυφακουγα.Ειπε χαμηλοφωνα
-Ασερ…Ειπα απολογητικα
-Όχι είναι ενταξει.Αληθεια.Απαντησε.Ηξερα ότι δεν ηταν αλλα δεν το συνχισα.
Όταν το κουδουνι χτηπησε συναντηθηκαμε με τα αγορια στην καφετερια.
-Οποτε για πειτε πως περασετε χθες?Μας ρωτησε ο Τζαρεντ.Εγω,η Ειμι και η Εβελιν ανταλαξαμε ματιες
-Τι?Τσακωθηκατε?Ρωτησε ο Τζαρεντ απορημενος
-Όχι ηταν μια χαρα.Του ειπε τελικα η Ειμι.Ο Τρεβορ με κοιταξε και εσκυψε προς το μερος μου
-Γι αυτό προκειται ετσι?Ψυθηρισε.Εγνεψα καταφατικα.
-Θα σου πω μετα.Του ειπα.Και μετα το κουδουνι χτηπησε ξανα.
-Ωχ όχι!Αναφωνησε η Ειμι.Ηξερα τι εννουσε.Ειχαμε γυμναστικη,συνεπως εξασκηση που σημαινει μια ωρα με την Μπριτνευ.
Πηγαμε στα αποδυτιρια και αλλαξαμε και μετα στο γυμναστιριο.
-Παντως εσυ δεν μπορεις να κανει και πολλα με έναν σπασμενο καρπο.Μου ειπε η Εβελιν
-Το ξερω.Αλλα ξερω και την αντιδραση της αμα της πω ότι δεν κανω εξασκηση.Αποκριθηκα εγω
-Ναι αλλα ισως γινει χειροτερα.Μου ειπε η Ειμι.
-Πιο ισως γινει χειροτερα?Ρωτησε η Μπριτνευ καθως ηρθε προς το μερος μας.
-Η Γκαμπριελα.Εχει σπασει τον καρπο της.Μαλλον δεν πρεπει να κανει εξασκηση.Της ειπε η Ειμι..Η Μπριτνευ κοιταξε το χερι μου
-Δεν θα παθεις και τιποτα αμα κανεις.Μου ειπε η Μπριτνευ.Εγω ξεφυσηξα.Σιγα μην τυχον με αφηνε.
-Μπριτνευ αληθεια δεν μπορω.Ειναι εντελως σπασμενος.Της ειπα
-Δεν θα παιθανεις κιολας.Μου ειπε και χαμογελασε ειρωνικα
-Ειπε ότι δεν μπορει!Της ειπε η Εβελιν νευριασμενη.
-Εσυ μην μιλας.Μιλαω με την Γκαμπριελα τωρα.Ξεκινηστε ζεσταμα.Τους ειπε.Τα κοριτσια με κοιταξαν.
-Πηγαιντε.Τους ειπα.Εριξαν ένα βλεμμα μισους στην Μπριτνευ και εφυγαν.Ημασταν μονο εγω και η Μπριτνευ
-Πηγαιμε και εσυ.Μου ειπε
-Σου ειπα ότι δεν μπορω.Της ειπα.Λες να το κανω επιτηδες?Με κοιταξε
-Γιατι όχι.Ειπε
-Δεν ειμαι ψευτρα σαν και εσενα.Της πεταξα αποτομα.Η Μπριτνευ με κοιταξε
-Οριστε?Ρωτησε
-Μην νομιζεις ότι δεν εμαθα για τα χαπια στο ποτο μου.Ειπα.Καποια κοριτσια γυρισαν και μας κοιταξαν
-Εισαι τρελη.Δεν εχεις ιδεα για τι πραγμα μιλας.Μου ειπε και αρχισε να απομακρυνεται.
-Ποια χαπια.?Ρωτησε μια κοπελα,η Αμπερ
-Γιατι δεν τους λες Μπρι?Ειπα ειρωνικα.Εκεινη με κοιταξε
-Δεν φταιω εγω που μεθυσες.Απαντησε
-Όχι,Μου εδωσες ένα ποτο.Στο οποιο ειχες ριξει υπνωτικα χαπια.Της ειπα
-Εισαι τρελη κοπελα μου.Απαντησε
-Ω ειμαι?Την ρωτησα.Η Ειμι και η Εβελιν από την άλλη πλευρα μου χαμογελασαν.Επαιζα με το πραγμα που ενιαζε περισσοτερο την Μπριτνευ.Την φημη της.
-Δεν ξερεις τι λες.Εξαλλου τι θα σκεφτει το αγορι σου όταν μαθει ποσο κοντα ηρθατε με τον Ασερ στο παρτυ μου?Που παιζατε μπιλιαρδο?Ρωτησε.Το χαμογελο μου ξεθωριασε.Οχι όχι όχι.Ο Τρεβορ δεν επρεπε να μαθει για αυτό.Μισουσε τον Ασερ ηδη αρκετα πολύ.
-Σκασε.Της ειπα
-Και σου αρεσε ετσι?Σου αρεσε το πώς ειχαν κολλησει τα κορμια σας όταν σου εδειχνε πώς να παιζεις.Μου ειπε με ένα σαρδονιο χαμογελο.Η Ειμι και η Εβελιν ηρθαν διπλα μου
-Κοφτο.Της ειπε η Εβελιν
-Καλα σου λεει αστην ησυχη.Της ειπε και η Ειμι
-Ναι ναι.Η μικρη αβοηθητη Γκαμπριελα που εχασε τους γονεις της θελει παντα προστασια.Σωστα.Ειπε.Παγωσα στην θεση μου
-Τι ειπες για τους γονεις μου?Ειπα νευριασμενη
-Την αληθεια Γκαμπριελα.Οτι είναι νεκροι.Ολοι το ξερουν αυτό.Νομιζα ότι σου αρεσαν οι αληθειες.Ειπε και ανασηκωσε τους ομους της
-Μην την ακους.Μου ειπε η Ειμι
-Μην τολμησεις να ξαναπιασεις τους γονεις μου στο στομα σου με ακους?Της ειπα κανοντας ένα βημα μπροστα.
-Χμ.Ειμαι τρομοκρατημενη.Πηγαινε στην μαμα σου να κλαψεις.Α ναι δεν μπορεις είναι νεκρη.Μου ειπε.Μπορουσα να ανεχτω πολλα από αυτην αλλα αυτό?Να μιλαει αυτή για τους γονεις μου.Αυτο δεν μπορουσα να το δεχτω.
-Σκασε!Της φωναξα και τοτε τα παραθυρα του γυμναστιριου αρχισαν να σπανε ένα ένα αλλα δεν με ενοιαζε.Η Μπριτνευ και οι άλλες κοπελες αρχισαν να ουρλιαζουν.Πηγα στην Μπριτνευ και την επιασα από τα μαλλια τραβωντας την κατω
-Ασε με!Ουρλιαξε.Ο αερας μπηκε μεσα και αρχισε να φυσαει πιο δυνατα από οποιαδηποτε φορα
-Αν τολμησεις και ξαναπεις κατι για τους γονεις μου τελιωσες!Της φωναξε φερνοντας το προσωπο της κοντα μου
-Γκαμπι!Μου φωναξε η Ειμι
-Καταλαβες?!Φωναξα στην Μπριτνευ.Εκεινη κουνησε καταφατικα το κεφαλι της.
-Αυτή το εκανε!Αυτη εσπασε το παραθυρο!Φωναξε η Χειλι από την άλλη πλευρα του δωματιου.Αφησα την Μπριτνευ και κοιταξα γυρω μου.Τα ματια ολων των κοριτσιων ηταν στραμενα πανω μου.Γυαλια σκορπισμενα ηταν παντου στο πατωμα.Ειχε δικιο.Εγω το ειχα κανει αυτό.Εγω ειχα σπασει το παραυθρο διακυνδυνευοντας τις ζωες ολως μας εκει μεσα.
-Δεν…δεν..το ηθελα.Ειπε μετα.
-Είναι όλα ενταξει.Ψυθηρισε η Εβελιν θελοντας να με καθυσηχασει.
-Όχι δεν είναι.Και φταιω εγω.Ψυθηρισα και ετρεξα εξω από το γυμναστιριο με δακρυα να θολωνουν την οραση μου.