Όταν ανοιξα τα ματια μου ξανα καταλαβα αμεσως ότι ημουν ξαπλωμενη σε ένα κρεβατι
-Τρεβορ.?Ψυθηρισα και τοτε εκεινος ηρθε πανω μου
-Εδώ ειμαι μικρη.Μου ειπε και επιασε το χερι μου.Προσπαθησα να σηκωθω αλλα ζαλιζομουν πολύ.Ο Τρεβορ με βοηθησε να σηκωθω αλλα δεν υπηρχε περιπτοση να σηκωθω από το κρεαβατι.Και τοτε ειδα τα ανησηχα προσωπα της Ειμι,του Ασερ και του Τζαρεντ
-Πω νιωθεις?Με ρωτησε ο Ασερ καθως ηρθε και γονατισε διπλα μου πιανοντας μου το άλλο μου χερι.
-Καπως…μουδιασμενη θα λεγα αλλα ειμαι ενταξει.Του ειπα
-Μας τρομαξες.Μου ειπε η Ειμι και ηρθε και με αγκαλιασε.Της χαμογελασα αδυναμα.Αλλα τοτε τα προηγουμενα γεγονοντα με xτηπησαν. Ασυναισθητα κοιταξα τον αριστερο μου καρπο.Διακρινονταν ξεκαθαρα ένα σημαδι από δοντια
-Σορρυ γι αυτό.Μου ειπε ο Τρεβορ και χαμογελασε ελαφρως
-Δεν πειραζει δεν πονεσα καθολου εξαλλου.Εσυ εισαι καλυτερα?Τον ρωτησα
-Μια χαρα.Με διαβεβαιωσε.Κοιταξα ξανα τον χορο και συνηδειτοποιησα ότι ημαστε στο σπιτι του Τρεβορ και συγκεκριμενα στο δωματιο του
-Τι ωρα είναι?Τους ρωτησα
-11 το βραδυ.Αλλα μην ανησυχεις όλα καλα.Οταν τα παιδια μας πηραν να ερθουμε ξεραμε ότι κατι σημαντικο συναιβεναι.Μου ειπε ο Τζαρεντ
-Ακριβως.Ειπαμε στην θεια σου ότι εγινε κατι με εμενα και σε χρειαζομουν επειγοντως και ότι θα κοιμοσουν σπιτι μου.Συμπληρωσε η Ειμι.
-Σε ευχαριστω.Της ειπα.Εκεινη μου χαμογελασε
-Κανενα προβλημα.Απαντησε
-Θελω λιγο νερο.Τους ειπα
-Παω εγω.Ειπε ο Ασερ και βγηκε από το δωματιο.
-Ο Τρεβορ μας εξηγησε τι εγινε.Μου ειπε ο Τζαρεντ
-Α.Ηταν το μονο που ειπα.Ο Ασερ γυρισε πισω και μου εδωσε το ποτηρι με το νερο που ειχα ζητησει και εγω το ηπια κατευθειαν.
-Νιωθεις κουρασμενη?Με ρωτησε ο Τρεβορ
-Λιγο ναι.Αλλα ειμαι καλυτερα.Τον διαβεβαιωσα και μετα γυρισα στον Ασερ
-Οποτε αυτή είναι?Αυτη εστειλαν για να με σκοτωσει?Τον ρωτησα.Φαινεται ότι δεν ημουν η μονη με αυτή την απορια.Ολοι μας γυρισαμε προς το μερος του περιμενοντας για μια απαντηση.Ο Ασερ πηρε μια βαθεια ανασα
-Ναι από ότι φαινεται.Ειπε
-Και εσυ την ξερεις?Τον ρωτησε η Ειμι πριν το κανω εγω
-Ναι καπως.Ειπε και κοιταξε εξω από το παραθυρο
-Λοιπον?Τον παροτρυνε ο Τρεβορ
-Σινυθως δεν είναι επικυνδυνη και….οταν ημουν στον Παραδεισο ηταν μια από τις καλυτερες κοπελες που γνωριζα.Καναμε παρεα.Αλλα τωρα θελει εκδικηση.Ειπε και το βλεμα του διασταυρωθηκε με το δικο μου
-Από μενα?Γιατι?Ουτε που την ξερω!Ειπα πιο μπερδεμενη από ποτε.
-Το ξερω.Θεωρει όμως ότι εσυ εισαι ο λογος που εφυγα από κει.Προσθεσε και το γεγονος ότι οι αγγελοι σε θελουν νεκροι.Απαντησε
-Καμια αδυναμια της?Κατι με το οποιο να μπορουμε να την κραταμε στο χερι?Τον ρωτησε ο Τζαρεντ
-Θα το ψαξω.Αλλα τωρα πρεπει να αφησουμε την Γκαμπριελα να κοιμηθει.Ειπε και ολοι εγνεψαν και εγω από την άλλη δεν εφερα αντιρηση.Ο Ασερ ηρθε κοντα μου
-Θα ερθω παλι αυριο.Και μην ανησυχεις η Αλισον δεν προκειται να σε πειραξει,δεν θα την αφησω.Ειπε και μου χαιδεψε τα μαλλια μου
-Σε ευχαριστω.Του ειπα
-Κανενα προβλημα.Καληνυχτα.Ειπε μετα σε ολους και εφυγε
-Εσεις τι θα κανετε?Ρωτησα τον Τζαρεντ και την Ειμι
-Τι θες να κανουμε?Θες βα μεινουμε εδώ και να μιλησουμε αυριο?Με ρωτησε η Ειμι.Εγνεψα καταφατικα.
-Οκ ξερετε που είναι η άλλη κρεβατοκαμαρα παιδια.Ελπιζω να σας βολεψει το διπλο κρεβατι.Τους ειπε ο Τρεβορ και χαμογελασε.Βασικα και εγω χαμογελασα ελαφρως.Ο Τζαρεντ περασε το χερι του γυρω από τους ομους της Ειμι
-Θα βολεψει μια χαρα.Τον διαβεβαιωσε
-Και οι δικοι σου όμως?Ρωτησε την Ειμι.Ο Τζαρεντ σαν τον Τρεβορ εμενε μονος του αλλα η Ειμι εμενε με τους γονεις της ακομα.Εκεινοι βεβαια ταξιδευαν συχνα για διαφορες δουλιες οποτε κατι τετοιο θα γινοταν και τωρα.Η απαντηση της Ειμι επιβεβαιωσε τις σκεψεις μου
-Ταξιδι ως συνηθως οποτε όλα καλα.Καληνυχτα.Ειπε και μαζι με τον Τζαρεντ βγηκαν εξω.Ο Τρεβορ ηρθε και ξαπλωσε διπλα μου τραβωντας με στην αγκαλια του
-Δεν εχεις ιδεα ποσο τρομαξα όταν την ειδα να σε πλισιαζει.Μου ειπε ο Τρεβορ
-Όχι εσυ δεν εχεις ιδεα ποσο τρομαξα εγω.Του ειπα με την σειρα μου
-Φαινεται ότι είναι δυσκολο να με ξεφορτωθει κανεις τελικα.Ειπε προσπαθωντας να μου φτιαξει το κεφι
-Υποσχεσου μου ότι δεν θα με αφησεις ποτε.Του ειπα και τον κοιταξα.Τα βλεμματα μας διασταυρωθηκαν
-Στο υποσχομαι.Μου ειπε και με φιλησε.Εβαλα τα χερια μου γυρω από τον λαιμο του και τον τραβηξα πανω μου.Ο Τρεβορ χαμογελασε και τραβηχτηκε ελαφρως
-Πιστεψε με παιθενω να κανουμε κατι τωρα αλλα μετα από αυτό….που ηπια από σενα..πρεπει να προσεχω πολύ περισσοτερο.Και ο Ασερ εχει δικιο.Πρεπει να ξεκουραστεις.Ειπε και εφυγε από πανω μου.
-Αυτό είναι γελοιο.Μονολογησα.
-Αυριο όμως δεν προκειται να μου την γλιτωσεις.Και τωρα κοιμησου.Μου ειπε.Ετσι γυρισα προς το μερος του,τον αγκαλιασα και μεσα σε λιγα λεπτα κοιμηθηκα.
Όταν ξυπνησα ο Τρεβορ δεν ηταν διπλα μου.Αντιθετως ηταν η Ειμι
-Καλημερα υπναρου.Μου ειπε μολις σηκωθηκα.Της χαμογελασα
-Μερα.Που είναι ο Τρεβ?Την ρωτησα.Ηξερα ότι θα ηταν καπου μεσα στο σπιτι η για κηνυγι αλλα μετα το χθεσινο δεν μπορουσα να μην ανησηχω
-Στο σαλονι με τον Τζαρεντ.Εσυ εισαι καλυτερα?Με ρωτησε
-Πολύ.Της απαντησα και επιασα το κινητο μου και αμεσως γιυρλωσα τα ματια μου.Ειχα πεντε αναπαντητες από τον Μπραντον,18 από την Εβελιν και αλλα 5 μηνηματα από την Εβελιν όλα με την ιδια ερωτηση:Που στο καλο ειστε ολοι σας?Κοιταξα την Ειμι
-Ναι ξερω και εμενα με εχει παρει η Εβελιν,και ον Τρεβορ και τον Τζαρεντ το ιδιο και ο Μπραντον.Μου ειπε εκεινη
-Θεε μου θα μας βρισει την επομενη φορα που θα την δουμε.Ειπα
-Σιγουρα.Συμφωνησε η Ειμι και αρχισαμε να γελαμε.
-Εσυ πως κοιμηθηκες αγκαλια με τον Τζαρεντ?Την πειραξα.Εκεινη μου χαμογελασε
-Μια χαρα.Δεν ειχα ιδεα ότι εχει τοη πλακα να κοιμασαι με το αγορι σου.Αλλα μην ανυσηχεις δεν καναμε τιποτα,ειμαι ακομα παρθενα.Ειπε ανασηκονοντας τους ομους της.
-Εσυ αληθεια τωρα εισαι καλυτερα με το ολο θεμα?Με ρωτησε και η εκφραση της σοβαρεψε.
-Ειμαι ακομα λιγο στεναχωρημενη.Εννοω…Αν δεν ηταν ο Ασερ και εγω και ο Τρεβορ θα ημασταν νεκροι.Και εκτος αυτου η Αλισον καρφωσε τον Τρεβορ και εγω παγωσα,δεν εκανα τιποτα για νατην εμποδισω Ειμι.Ειπα και ένα ριγος με διαπερασε στην αναμνηση
-Μην ανησυχεις.Χαρης τον Ασερ όμως ειστε καλα και οι δυο σας.Μου ειπε και εγω εγνεψα καταφατικα και θελοντας να ξεχαστω από το θεμα της προτεινα να παμε στο σαλονι.Οταν πηγαμε εκει ειπα καλημερα στα παιδια και καθησα διπλα στον Τρεβορ.Εκεινος με φιλησε στο μετοπο
-Καλυτερα?Με ρωτησε
-Πολύ.Απαντησα.Τι ωρα είναι αληθεια?Ρωτησα μετα.Ο Τζαρεντ κοιταξε το κινητο του
-12.Κοιμηθηκες πολύ αλλα φανταζομαι ότι το χρειαζοσουν.Μου ειπε
-Δεν εχεις ιδεα.Ειπα και ττε η πορτα χτηπησε.Κοιταξα ανυσηχη τον Τρεβορ
-Μην ανησυχεις είναι ο Ασερ.Μου ειπε και σηκωθηκε για να ανοιξει.Ο Ασερ ηταν κλασσικα ντυμενος στα μαυρα.Υποθετω ότι καποια πραγματα δεν αλλαζουν
-Καλημερα παιδια.Ειπε μολις μπηκε μεσα
-Μερα.Ειπαν ο Τζαρεντ με την Ειμι ταυτοχρονα.Ο Ασερ ηρθε και καθησε διπλα μου
-Πως εισαι Γκαμπριελα?Με ρωτησε
-Πολύ καλυτερα Ασερ.Αποκριθηκα
-Ωραια.Ειπε και μου χαμογελασε
-Εμαθες τιποτα καινουργιο?Τον ρωτησε ο Τζαρεντ
-Όχι.Οσα ξερατε ξερω το θεμα είναι να-Αρχισε να λεει ο Ασερ αλλα τον δικεοψαν τα δυνατα χτηπηματα στην πορτα.Ο Τρεβορ ξεφυσηξε και ανοιξε την πορτα.
Απ εξω στεκοταν η Εβελιν.Μπηκε μεσα και μολις μας ειδε ολους ειπε
-ΧΑ!Το ηξερα ότι ειχατε κανει ομαδικη κοπανα!Αλλα παιδια γιατι κανεις δεν μου το ειπε?
-Εβελιν πως ηξερες ότι ημσταν εδώ?Την ρωτησα
-Σας επερνα και δεν το σηκωνατε εστι ρωτησα τον αδερφο σου ο οποιος μου ειπε οοτι θα κοιμοσουν στης Ειμι-κοιταξε την Ειμι-αλλα μετα πηγα εκει και δεν ησασταν.Και φαναστηκα ότι τουλαχιστον εσυ θα ησουν εδώ αλλα ει γιατι ειστε ολοι εδώ?Ειπε τονιζοντας τις τελευταιες λεξεις.Ολοι μας ανταλαξαμε ματιες μην ξεροντας τι να της πουμε.Ισως ειχε ερθει η ωρα να της τα πουμε όλα.
-Κοιτα είναι καπως…μπερδεμενο.Της ειπα
-Εισαι σιγουρη?Με ρωτησε ο Ασερ
-Απολυτως.Απαντησα και κοιταξα την Ειμι η οποια εγνεψε.Σηκωθηκε και πηγε διπλα στην Εβελιν
-Εχουμε να σου πουμε κατι.Της ειπε
-Εισαι εγκυος?Την ρωτησε δηθεν σοκαρισμενη η Εβελιν.Η Ειμι στριφογυρισε τα ματια της
-Είναι σοβαρο μπορεις να δωσεις προσοχη?Της ειπε
Στην θεση σου δεν θα ημουν και τοσο σιγουρος παντως,Είναι πολύ ανωριμη.Θα μπορεσει να κρατησει κατι τετοιο?Ειπε ο Ασερ μεσα στις σκεψεις μου.Εγω εγνεψα καταφατικα
-Σαν?Ρωτησε η Εβελιν την Ειμι σοβαρευοντας ξαφνικα και αυτή
-Το θεμα είναι ότι θα σου φανει τρελλο.Αλλα είναι αληθεια.Της ειπα εγω
-Παιδια με τρομαζεται τι είναι?Ρωτησε ανησηχη
-Λοιπον ας πουμε ότι…αρχισε να λεει η Ειμι και με κοιταξε
-Τα πραγματα δεν είναι όπως νομιζεις Εβ.Της ειπα και της εδωσα τον αριστεο μου καρπο.Εκεινη τον πηρε και τον εξετασε προσεκτικα
-Μοιαζει με….Ειπε αλλα αφησε την προταση μεταιωρη
-Δαγκωμα βρικολακα?Προτεινε η Ειμι.Η Εβελιν ξανακοιταξε το χερι μου
-Ναι.Πως…?
-Το θεμα είναι…..Ειπα εγω αλλα δεν μπορουσα να ολοκληρωσω
-Θεε μου για τον θεο!Ο Τρεβορ είναι βρικολακας.Της ειπε ο Τζαρεντ.Η Εβελιν κοιταξε ενστικοτιδως τον Τρεβορ και γελασε
-Ναι νταξει.Χα παραλιγο να το πιστεψω!Πολυ καλο παιδια!Ειπε αλλα μετα το βλεμμα της αρχισε να περιπλανειται σε ολους μας και τελικα να σταματαει σε εμενα
-Είναι αληθεια.Της ειπα.Η Εβελιν κοιταξε την Ειμι.Εκεινη εγνεψε.Συνεχισε με τον Τζαρεντ ο οποιος εγνεψε όπως η Ειμι και τελικα πηγε στον Τρεβορ
-Γι αυτό ολη η μυστικοτητα.Της ειπε εκεινος.Η Εβελιν γυρισε στην Ειμι και τον Τζαρεντ
-Το ξερατε?Τους ρωτησε
-Ναι.Ειπαν ταυτοχρονα
-Και ο Ασερ…Είναι αγγελος.Της ειπα
-Οκ ναι καλα.Αποκλειεται.Ειπε η Εβελιν
-Ασερ?Ρωτησα.Εκεινος εκανε μια γκριματσα αλλα τελικα εκανε αυτό που του ζητησα.Αφησε τα καταμαυρα φτερα του να φανουν
-Ουο!Ειπε η Εβελιν και αναπηδησε.Φιλε μου!Αυτα είναι μεγαλααααααααα φτερα!Και ετσι της ειπαμε ολοι την ιστορια.Οταν τελιωσαμε ολοι μας την κοιταγαμε
-Λοιπον?Ρωτησε η Ειμι
-Γιατι δεν μου το ειπατε?Ρωτησε
-Θα το καναμε αλλα με την χθεσινη εμφανιση της Αλισον και τον παραλιγο θανατο του Τρεβορ καθηστερησαμε.Της ειπα εγω.Εκεινη με κοιταξε
-Και ο Τζαρεντ με την Ειμι?Με ρωτησε τσαντισμενη
-Εγω δεν το εμαθα ακριβως.Ειδα τον Ασερ να καρφωνει τον Τρεβορ και μετα μου τα ειπαν.Της εξηγησε ο Τζαρεντ
-Και εγω το ιδιο.Μετα μου εξηγησαν.Ειπε και η Ειμι
-Και εσυ ηθελες να την σκοτωσεις?Ρωτησε τον Ασερ
-Ηθελα.Ειπε ο Ασερ.Η Εβελιν σηκωθηκε και πηγε προς το μερος του και τον χτηπησε στο χερι
-Αυτό για να μαθεις να θες να σκοτωσεις την κολλητη μου!Του ειπε.Ο Ασερ εκανε άλλη μια γκριματσα και με κοιταξε
-Και μου λες ότι δεν είναι ανωριμη?Με ρωτησε
-Ισως λιγο.Ειπα εγω
-Ει!Ειπε η Εβελιν και μετα ηρθε σε εμενα παλι
-Και μπορεις να κανεις μαγικα ειπες?Με ρωτησε.Εγω χαμογελασα.Κοιταξα τριγυρω και το βλεμμα μου στανατησε στο ποτηρι με νερο πο ηταν στο τραπεζακι.Εκλεισα τα ματια μου τεντωσα τα χερια μου και το νερο ηρθε στα χερια μου.Η Εβελιν ανοιγοκλεισε τα ματια της
-Τελειο!Μου ειπε.Εγω οδηγησα το νερο πισω στο ποτηρι και το αφησα εκει και μολις το αφησα εκει η Εβελιν με αγκαλιασε
-Χαζη!Τα περνουσες όλα αυτά μονη σου χωρις να μας πεις κουβεντα?Μου ειπε
-Επρεπε.Μην νομιζεις ότι ηταν ευκολο.Της ειπα.Η Εβελιν με αφησε και πηγε στην Ειμι
-Και εσυ ουτε κουβεντα ε?Της ειπε
-Σορρυ!Απολογηθηκε η Ειμι
-Δεν πειραζει.Τωρα για πειτε ποια είναι αυτή η σκυλα η Αλισον που θελει να σε σκοτωσει?Ρωτησε.Κοιταξα τον Ασερ αλλα εκεινος γυρισε αλλου το βλεμμα του
-Άλλος ένα αγγελος που θελει να την σκοτωσει επειδη είναι η τελευταια Νεφιλιμ.Πηγε να σκοτωσει και τον Τρεβορ χθες αλλα η Γκαμπι από δω του εδωσε το αιμα της και όλα καλα.Δεν ξερουμε κατι άλλο.Της ειπε ο Τζαρεντ
-Αλλα προφανως είναι επικυνδηνη.Προσθεσε η Ειμι.Τωρα όλα είναι σχεδον τελεια.Εμενα να το μαθαινε μονο ο Μπραντον και μετα τερμα με τα μυστικα.Αλλα ημουν πολη χαρουμενη που επιτελους και οι δυο κολλητες μου ηξεραν την αληθεια και μπορουσα να μιλαω ανετα μαζι τους για όλα αυτά.Και που επιτελους ολοι μας δεν ειχαμε γενικως μυστικα μεταξυ μας.
-Ει ται-μαουτ!Το φτερο που ειχε βρει εκεινο το βραδυ η Γκαμπι σπιτι της ηταν δικο σου?Ρωτησε η Εβελιν τον Ασερ
-Ναι.Της ειπε εκεινος κοφτα.Η Εβελιν εκανε μια γκριμαστα αλλα δεν του ειπε τιποτα άλλο και συνεχισε να ρωταει αποριες τα παιδια,εγω πλησιασα τον Ασερ
-Ει.Τι εχεις εσυ?Τον ρωτησα
-Τιποτα Γκαμπι.Τιποτα.Μου ειπε
-Ασερ.Ξερω ότι κατι εχεις πες μου.Του ειπα
-Δεν εχω τιποτα Γκαμπι αληθεια.Μου ειπε
-Και τοτε γιατι μιλησες ετσι στην Εβελιν?Δεν ηθελες να το μαθει?Τον ρωτησα προσπαθωντας να καταλαβω τι ειχε
-Όχι.Αυτο είναι δικο σου θεμα.Αλλα εγω καλυτερα να πηγαινω.Ειπε και πηγε να φυγει αλλα τον επιασα από το χερι.
-Ασερ δεν εισαι καλα.Πες μου τι είναι?Τον παρακαλεσα.Δεν απαντησε και απλως με κοιταξε.Ειναι σχετικα με τον αλλον αγγελο?Την Αλισον?Επειδη ηταν φιλη σου?Τον ρωτησα
-Ας πουμε ότι ηταν μια ιδιαιτερη φιλη Αγγελε.Μου ειπε και χαμογελασε ελαφρως
-Αγγελε?Τον ρωτησα γελωντας
-Σου παει.Μου ειπε και χαιδεψε το μαγουλο μου.
-Τα εννοεις ‘’ιδιαιτερη φιλη’’?Ηταν πρωην κοπελα σου?Τον ρωτησα
-Πρεπει να φυγω Αγγελε.Τα λεμε άλλη φορα.Μου ειπε και πηγε προς την πορτα
-Φευγεις?Τον ρωτησε ο Τρεβορ
-Ναι.Αν με χρειαστητε κατι παρε με.Του απαντησε ο Ασερ και εφυγε.
-Καιρος ηταν.Ειπε ο Τρεβορ
-Τρεβορ!Σταματα ενταξει?Και εγω και εσυ του χρωσταμε την ζωη μας και το ξερεις!Ειπα εκνευρισμενη
-Ξερεις μεγαλε σε αυτό εχει δικο.Του ειπε και ο Τζαρεντ.Ο Τρεβορ ξεφυσηξε αλλα δεν ειπε τιποτα
-Στον αδερφο σου θα το πεις?Με ρωτησε η Εβελιν
-Θελω.Αλλα τον ξερεις πως είναι.Φοβαμαι την αντιδραση του.Της ειπα
-Μην ανησηχεις.Θα ημαστε ολοι μαζι όταν του το πουμε.Μου ειπε η Ειμι
-Το ξερω.Αλλα τουλαχιστον χαιρομαι που δεν υπαρχουν μυστικα μεταξυ μας πλεον παιδια.Τους ειπα
-Ναι.Ηταν χαλια όταν ημασταν μονο εγω με την Γκαμπι.Εγω δεν μπορουσα να πω λεξη στον κολλητο μου και η Γκαμπι το ιδιο.Συμπληρωσε ο Τρεβορ και με τρανηξε κοντα του.
-Ηταν βλακεια σας.Ειπε η Εβελιν
-Ακριβως.Ειδατε κανεναν μας να φρικαρει?Ρωτησε η Ειμι
-Όχι.Ειπα εγω
-Θα χατε γλιτωσει πολλα.Μας ειπε ο Τζαρεντ
-Τουλαχιστον τωρα ξερετε.Τους ειπα.Και πραγματι ετσι ηταν.Δεν θα χρειαζοταν να παιζουμε άλλο κρυφτο με τους καλυτεριυς μας φιλους.Ουτε να εχουμε το αγχος αν θα μας αποδεχτουν η όχι.Τα πραγματα ειχαν παει πολύ καλυτερα απ οσο πιστευα και ημουν ευγνωμων γι αυτό.
Περασαμε το υπολοιπο της ημερας αραζοντας,λυνοντας της αποριες της Εβελιν και γελωντας σαν μια φυσιολογικη παρεα.Επιτελους δηλαδη γιατι το ολο θεμα της μυστικοπαθειας ειχε αρχισει να με κουραζει απιστευτα.Ηταν όπως ηταν παλια.Οπως όταν οι ζωες μας ηταν φυσιολογικες.Πριν γνωρισω τον Ασερ και μαθω γι όλα αυτά και πριν ο Τρεβορ παιθανει και επιστρεψει πισω στην ζωη σαν βρικολακας
Όταν επεστρεψα σπιτι ημουν σιγουρη ότι θα ακουγα εξαψαλμο από την Θεια μου η τον ΜΠραντον η και τους δυο.
-Γεια.Τους ειπα μολις μπηκα μεσα.Οι δυο τους καθοντουσαν στο σαλονι
-Αποφασισες να επιστρεψεις?Ρωτησε ο Μπραντον θυμωμενος.
-Δεν εχεις ερθει ολη μερα σπιτι και δεν πηγες ουτε καν σχολειο?Ρωτησε η θεια μου
-Το ξερω,το ξερω.Αλλα η Ειμι ειχε ένα πολύ σοβαρο προβλημα.Συγγνωμη Σινθυα.Ειπα στην θεια μου με έναν απολογιτικο τονο.Η εκφραση της θειας μου μαλακωσε.
-Δεν θελω να τσακωθουμε Γκαμπι αλλα αν είναι να κανεις κατι θελω να μου το λες εσυ η ιδια πρωτα.Μου ειπε
-Θα το κανω.Την διαβεβαιωσα
-Υποσχεσου το.
-Το υποσχομαι.Της ειπα και της χαμογελασα.Ο Μπραντον ξεφυσηξε αποδοκιμαστικα και ανεβηκε στο δωματιο του
-Με εμενα τα χει ε?Ρωτησα την Θεια μου
-Όπως καταλαβαινεις.Πηγαινε μιλησε του.Ξερεις ότι δεν θελω να σας βλεπω ετσι.Καληνυχτα.Ειπε.Εγω εγνεψα καταφατικα και ανεβηκα στο δωματιο του Μπραντον
-Τι?Με ρωτησε κοφτα
-Μπραντον εγω-αρχισα αλλα με διεκοψε
-Όχι Γκαμπριελα όχι άλλες δικαιολογιες!Η Σινθυα μπορει να πιστεψε ότι η Ειμι ειχε προβλημα αλλα δεν μπορεις να ξεγελασεις εμενα!Σε ξερω τοσο καιρο.Δεν είναι τοσο δυσκολο να μαντεψω ότι ησουνα στον Τρεβορ.Μου ειπε θυμωμενος.Ξεφυσηξα.Ειχε δικιο σε αυτό.Με ηξερε αρκετα καλα και δεν ημουν και η καλυτερη ψευτρα που υπηρχε.
-Οκ ημουν με τον Τρεβορ αλλα όχι για πλακα….Ηταν κατι σοβαρο.Του ειπα
-Σαν?Απαιτησε να μαθει.Επρεπε να το περιμενω αυτό αλλα δεν ειχα ιδεα τι να του πω και με το να του ελεγα την αληθεια τωρα δεν θα κατεληγε πουθενα γιατι πολύ απλα δεν θα με πιστευε
-Κατι προσωπικο του Τρεβορ δεν μπορω να σου πω.Αλλα χρειαζεται την βοηθεια μου και αυτό είναι το μονο που μπορω να σου πω.Του ειπα
-Ξερεις ποιο είναι το προβλημα αδερφουλα?Τον τελευταιο καιρο φαιρεσαι παραξενα.Εχεις κολλησει με τον Τρεβορ και τον καινουργιο,τον Ασερ.Περνας πολύ χρονο μαζι τους και ειδικα με τον Τρεβορ.Ακομα και με τα κοριτσια εχετε κοψει τις συχνες επισκεψεις.Μου πεαξε αποτομα.Τα εκανα στα αληθεια όλα αυτά?Αφιερωνα στα αληθεια τοσο πολύ χρονο με τον Τρεβορ και τις προπονησεις μου με τον Ασερ?Αποκλειεται.Δεν ειχα χασει την επαφη μου με τα κοριτσια.Ηταν απλα επειδη δεν ηξεραν και μετα ηξερε μονο η Ειμι,γι αυτό ειχαμε τοσο καιρο να περασουμε χρονο μαζι.Επειδη τοσο καιρο δεν τους ελεγα τιποτα.
-Κοιτα ειμαι κουρασμενη.Θα τα πουμε αυριο.
Του ειπα και βγηκα γρηγορα από το δωματιο του για να παω στο δικο μου οπου με περιμενε ο Τρεβορ
-Δεν πηγε καλα ε?Με ρωτησε
-Όχι.Ειπα και κλειδωσα την πορτα
-Ισως είναι καλυτερα να του πεις.Προτεινε ο Τρεβορ.Τον σταβοκοιταξα
-Ξερεις ότι δεν προκειται να με πιστεψει.Ειδικα τωρα που ημαστε τσακωμενοι.Ποσο μαλλον που θεωρει υπεθυνους εσενα και τον Ασερ.Του ειπα
-Ναι σε αυτό δεν εχεις αδικο.Συμφωνησε με ένα ανασηκομα τον ομον του
-Τελος παντων.Θες να φερω τιποτα από κατω να φαμε?Τον ρωτησα
-Όχι.Θελω να χαλαρωσεις..Μου ειπε.Καθησα διπλα του στο κρεβατι μου και ξεφυσηξα μια ανασα που ουτε καν ηξερα ότι κρατουσα
-Λες να εχει δικιο?Εχω απομακρυνθει από τα κοριτσια?Τον ρωτησα
-Φυσικα και όχι μικρη.Και αν το εκανες ηταν επειδη χρειαζοταν να κρατας μυστικη την ταυτοτητα την δικη μου και του Ασερ.Μου ειπε και με φιλησε στο μετοπο
-Αν ετσι πιστευεις.Ειπα ανσηκονοντας τους ομους μου
-Παω στοιχημα ότι μπορω να σε κανω να χαλαρωσεις.Μου ειπε και αρχισε να με φιλαει.
-Ειμαι σιγουρη ότι μπορεις.Ειπα και ξαπλωσα πισω τραβωντας τον από πανω μου.Μου εβγαλε την μπλουζα μου και μετα το παντελονι μου και εγω εκανα το ιδιο με τα δικα του ρουχα.Αρχισε να με φιλαει στον λαιμο όταν το ενιωσα.Τα μυτερα του δοντια να τρυπανε τον λαιμο μου και να πινει το αιμα μου.Χαλαρωσα για λιγο κανοντας πισω και ανασηκονοντας το κεφαλι μου αφηνοντας του περισσοτερο χορο στον λαιμο μου
Γκαμπριελα σταματα τον!Ακουσα τον Ασερ να λεει μεσα στο κεφαλι μου αλλα τον αγνοησα.Αυτη η αισθηση ηταν ότι καλυτερο ειχα νιωσει
Γκαμπριελα!Δεν με πονουσε και ημουν σιγουρη ότι ο Τρεβορ το ελεγχε
Γκαμπι σε παρακαλω!Μην τον αφηνεις να το κανει αυτό!Φωναξε ο Ασερ μεσα στις σκεψεις μου.Και τοτε συνηλθα.Εβαλα τα χερια μου κοντρα στο στηθος μου και τον εσπρωξα πισω
-Τρεβορ..?Ειπα αλλα εκεινος δεν σταματησε.Αντιθετως τα δοντια του αρχισαν να μπαινουν πιο βαθεια στον λαιμο μου
-Αουτς με πονας!Παραπονεθηκα ενώ προσπαθοουσα να μην φωναξω.Και τοτε με μια αποτομη κινηση ο Τρεβορ πεταχτηκε πισω λες και καποιος τον ειχε τραβηξει αποτομα.Με κοιταξε και στα χειλη του ηταν το αιμα μου
-Γκαμπι….Λυπαμαι….Εισαι…καλα?Ρωτησε βαριανασαινοντας.Εβαλα το χερι μου στον λαιμο μου σταματωντας το αιμα να τρεχει.
-Νομιζω…Ειπα
-Μικρη ειλικρινα εγω δεν…..συγνωμη.Ψυθηρισε
-Δεν πειραζει Τρεβ δεν το ηθελες απλα….
-Εχασα τον ελεγχο.Ειπε σχεδον από μεσα του
-Όχι Τρεβ.Αν ειχες χασει εντελως τον ελεγχο δεν θα ημουν ζωντανη τωρα.Του ειπα αλλα παρολα αυτά εκεινος πηγε προς το παραθυρο ετοιμος να φυγει.Σηκωθηκα και πηγα μπροστα του
-Τρεβορ ελα τωρα.Απλα ηταν ένα λαθος,ένα μικρο ασημανυο λαθακι.Μην φευγεις.Τον παρακαλεσα
-Απλα χρειαζομαι λιγο χρονο μονος μου μικρη.Μου ειπε
-Τρεβορ?Οχι.Ειπα ετοιμη να κλαψω.Την τελευταια φορα που μου το ειχε πει αυτό ηταν επειδη επελεξε να χωρισουμε και εκανα αρκετο καιρο να τον ξαναδω.Δεν θα αφηνα να ξανασυμβει κατι τετοιο.Ο Τρεβορ αισθανθηκε την ενταση μου και μαλλο μαντεψε τις σκεψεις μου.Εβαλε το χερι του στο μαγουλο μου και ειπε
-Δεν σε χωριζω μικρη.Το εκανα ηδη μια φορα και δεν οδηγησε πουθενα και δεν προκειται να το ξανακανω…Αλλα μετα από αυτό.δεν μπορω να περασω το βραδυ εδώ μαζι σου.Οχι ακομα.Θα περασω όμως να σε παρω το πρωι για να παμε σχολειο ετσι?Εγνεψα καταφατικα και ενώ ηθελα τοσο πολύ να τον αγκαλιασω η να τον φιλησω δεν εκανα τιποτα από τα δυο.Αντιθετως εφυγα από την μεση και τον αφησα να φυγει
-Θα εισαι ενταξει?Με ρωτησε καθως ντυθηκε
-Ναι.Τα λεμε αυριο ετσι?Τον ρωτησα
-Ετσι.Καληνυχτα.Μου ειπε και πηδηξε από το παραθυρο.
Εγω ντυθηκα και αφου επλυνα τον λαιμο μου και τον εδεσα με μια γαζα ξαπλωσα αλλα όπως ηταν φυσικο δεν μπορουσα να κοιμηθω.Βαθεια μεσα μου ηξερα ότι ο Τρεβορ οντως απλως χρειαζονταν να μεινει λιγος μονο του,αλλα από την άλλη με όλα οσα ειχαν γινει την τελευταια φορα που μου το ειπε αυτό ηταν λιγο δυσκολο να τα βγαλω περα ενώ ταυτοχρονα σκεφτομουν όλα αυτά.