A/N: So this chapter is only Tristan's POV. Para maiba naman.
Tristan's POV
Asan na ba yung babaeng yun?! Tsk.
"Hey dude. Something bothering you?" Aniya ni Dexter, my buddy.
"No, SOMEONE." Biglang nagsalita si Blake.
"Yung babae ba kanina?" And Blake grin at me. Eh kung balian ko kaya to ng buto.
"Sinong babae?" Tanong ni Dexter.
"It's nothin---" naputol ang sasabihin 'ko ng biglang sumingit ulit si Blake.
"Yung babaeng kaninang binuhat ni Tristan, yung babaeng gusto niyang isali sa gang natin." How did he know that?
"Really, dude?!" Di makapaniwalang tanong ni Dexter.
"Yeah. Si Chrisha. She's strong, and..."
"And beautiful, huh?" Bwisit na Blake talaga to.
"Well, kinda... But? Does Aleah already know about this?" -Dexter.
"I don't want to talk about that crazy bitch." I hissed, naiinis lang ako kapag nakikita 'ko yung mukha niya.
"But she's still your girlfriend, dude." Dexter said.
"Fuck her." Saad 'ko at nagsindi ng isang sigarilyo.
Pinilit lang naman niya ako eh. Actually, she's suicidal. Magpapakamatay daw siya 'pag hiniwalayan 'ko siya, I can't do anything kasi siya lang yung taong alam ang lahat as in lahat-lahat. The door to get out of this fucking University, pero may kailangan kaming gawin, kelangan naming hanapin ang taong may powers na life, we have to kill that person.
Dahil hindi niya 'Aleah' kami palalabasin dito hangga't hindi namin iyon napapatay. Scientists said na lethal ang kapangyarihan na yon, and once na makalabas yon sa University na ito, at malaman ng ibang tao, other scientists will find and search whoever that person who has the power, at gagawing isang batalyon for the WW3, I know it sounds crazy but iyon ang totoo, ang China kapag napunta sakanila ang tao na iyon, they will make an army to colonize America, one of the largest country, and once na na-colonize na nila, isusunod na nila ang buong mundo.
Sa University na to, Scientist can sense the person who has the power, but can't identify it. I know na andito siya, but I just can't figure out who.
"Thinking about Chrisha?" Dexter ask.
"Shut up." I hissed.
Nang maubos 'ko ang sigarilyo, tumayo na ako para hanapin siya. That girl is ruining my mind.
"Where are you going?" I heard Dexter ask. I just ignored him and walk away.
"Look, girls! Tristan!"
Kahit naman hindi ordinaryong University 'to eh, nagtitilian pa din mga estudyante parang sa mga normal lang na University.
Aaminin 'ko gwapo ako, malakas ang dating, sino ba ang hindi magkakandarapa sa'kin?
"Baby!" At isang nakakarinding sigaw ang narinig 'ko sa di kalayuan.
"Bebé Tristan!" At nag-umpisa na siyang pumulupot sa braso 'ko. Nakakarindi 'tong babae na 'to!
"Did you miss me?" Malanding saad niya.
"Obviously no." I said at naglakad lang para hanapin si Chrisha.
"You're so harsh, baby." At umarte pa siya na parang naiiyak.
"Pwede ba, Aleah? Can you fucking get off me?!" Naririnding saad 'ko. Kung pwede lang sanang sunugin tong babaeng 'to eh, kanina 'ko pa sana ginawa!
"Why? I'm mabango naman ah!" At saka siya nag-pout, nakakadiri lang.
"Stop being immature! Wake up, Aleah! Just wake up and face the truth that I don't love you anymore!" Nanggagalaiti ko na sigaw.
"No! I love you, I can't lose you! Or else I will kill myself! And you know what? If I kill myself, mabubulok kayo sa pesteng Univeristy na 'to!" At saka siya tumawa na parang nababaliw.
"You're crazy, Aleah." I said and force to take off her hands of mine and quickly walk away. I hate being with that bitch!
***
Lakad lang ako ng lakad, baka sakaling makasalubong 'ko si Chrisha.
*riinggg* *riiingg*
Tunog ng bell, malamang dismissal na lahat nang estudyante.
Habang naglalakad ako.....
*BOGSH!*
"Pucha! Hindi ka ba tumitingin sa---" naputol ang sasabihin 'ko nang makita 'kong si Chrisha pala ang nakabunggo sakin. At dahil sa dami ng hawak niyang libro, literal na nahulog lahat 'yon, nakita 'ko pa si Chrisha na naka-upo sa sahig at parang nasaktan dahil sa ekspresyon niya.
Agad naman akong tumayo, para tulungan siya. Binuhat 'ko siya na parang newlywed at dahan dahan na tinatayo.
"Does it hurt?" Bulong 'ko sakaniya.
Umiling lang siya, pero kitang-kita 'ko sa mukha niya ang sakit. P*ta! Kahit di ako naka-bunggo nakakaramdam ako ang guilt! Tangina! Ano nangyayari sa'kin?!
"You.." Harap 'ko dun sa kga babaeng pinapanood kami ni Chrisha. "Pulutin niyo lahat nang libro at ilagay niyo sa plastic bag." Utos 'ko.
"A-ahh. P-pero.. Wala kaming plastic bag." Aniya nila.
"Hindi 'ko na yon problema." Saad 'ko, at humarap kay Chrisha.
"Saan mo ba dadalhin lahat ng librong 'yon?" Tanong 'ko.
"Sa office sana... Ni Mrs. Osis." Saad niya.
"At pagkatapos niyong ibalot 'yan, dalhin niyo sa office ni Mrs. Osis. Maliwanag?" Baling 'ko sa mga babaeng inutusan 'ko. Tumango nalang sila at pinulot na ang mga libro.
Lumakad naman ako buhat-buhat si Chrisha para dalhin sa clinic.
"Saan mo 'ko ipupunta?" Tanong sa'kin ni Chrisha.
"Clinic." Sagot 'ko.
"No. Sa dorm 'ko nalang. Malamang nag-aalala na mga kaibigan 'ko." saad niya.
Kahit gustong-gusto 'ko man siyang dalhin sa clinic para ma-solo 'ko siya, dineretso 'ko nalang papunta sa dorm niya.
"Ayun na oh!" Turo niya sa isang pintuan. So, dito pala ang dorm niya.
"Omygosh! Chrisha!" Saka lumapit yung dalawang babaeng palagi niyang kasama, napahinto naman sila, dahil nga diba buhat-buhat 'ko si Chrisha at para kaming katatapos lang ikasal.
"Uhmm." At naramdaman 'ko nalang na kinurot ako sa tagiliran ni Chrisha.
"Ouch~" daing 'ko at binaba na siya, ang sakit nung kurot niya hah.
"Uhhh. Pasok na tayo sa loob, Monica." Tas hinila na ni Chrisha yung kamay nilang dalawa at pumasok na sa dorm at..... Iniwan ako.
Tch. Okay lang, meron pa namang bukas e.
See you tomorrow, Chrisha. ;)