Κρυωνα.Κρυωνα παρα πολύ.Βασικα ετρεμα.Ανοιξα τα ματια μου και κοιταξα τριγυρω,όμως ηταν πολύ σκοτεινα για να διακρεινω το οτιδηποτε.Ημουν ομως σε ένα κρεβατι.Κουκουλωθηκα με το παπλωμα.Η ζαλαδα ειχε υποχωρησει αλλα ετρεμα από το κρυο.Και δεν υπηρχε φως από πουθενα.Μονο ελαχιστο φως από το παραθυρο.Ετριψα τα ματια μου και κοιταξα εξω.Ηταν νυχτα και εβρεχε ακο9μη αρκετα πολύ.Μπορουσα να ακουσω την βροχη.Τα τελευταια γεγονοντα αρχισαν να ερχονται στο μυαλο μου.Ειχα φυγει με τα ποδια από το παρτυ της Μπριτνευ και ζαλιζομουν.Εκοψα δρομο από το δασος αλλα αρχισε να βρεχει και μετα καπιοιος ηταν εκει….καποιος…Με ειχαν απαγαγει?
-Ξυπνησες?Ακουσα καποιον να λεει αλλα δεν μπορουσα να διακρινω κανεναν στο απολυτο σκοταδι.Ενιωσα το στρωμα να τραντεζεται και ειδα ότι καπιοιος καθησε στο κρεβατι μου,αλλα ακομα δεν μπορουσα να τον διακρινω.Ο ξενος εσκυψε πιο κοντα μου και τοτε τον αναγνωρισα
-Ασερ?Ρωτησα γνωριζοντας τα σμαραγδενια ματια του και τα υπολοιπα χαρακτηριστικα του πρωσοπου του.Αυτο είναι θα με σκοτωνε εδώ και τωρα
-Δεν προκειται να σε σκοτωσω.Μου ειπε
-Γιατι να σε εμπιστευτω?Τον ρωτησα ενώ ένα ριγος με διαπερασε
-Επειδη εγω σε εφερα εδώ Γκαμπι.Μου ειπε.Ηταν η πρωτη φορα που τον ακουγα να χρησιμοποιει το ψευδωνυμο μου.Ειχε δικιο.Δεν υπηρχε άλλη λογικη εξηγηση.
-Κρυ….κρυωνω..Ειπα με τα δοντια μου να τρεμουν
-Το ξερω.Αλλα λογο της βροχης εχει κοπει το ρευμα.Μου ειπε μαλακα.Εγω τραβηξα το παπλωμα πιο πολύ πανω μου
-Τι ωρα είναι?Τον ρωτησα
-Είναι 3.Μου ειπε.Ο Μπραντον θα με σκοτωνε.Εκτος αν νομιζε ότι πηγα για υπνο στο σπιτι του Τρεβορ
-Πως με βρηκες στο δασος?Τον ρωτησα
-Διαβαζω τις σκεψεις σου δεν ηταν δυσκολο.Μου ειπε.Α ναι σωστα
-Γιατι δεν με σκοτωνεις Ασερ?Τον ρωτησα ενώ ακομη ετρεμα
-Δεν είναι ωρα γι αυτά.Ακομα κρυωνεις?Με ρωτησε.Εγω εγνεψα καταφατικα.Εκεινος ξεφυσηξε.
-Λογικο ησουν μουσκεμα.Ειπε τελικα.Σιγη για λιγο
-Αν κανω κατι θα φρικαρεις?Με ρωτησε
-Τι κατι?Τον ρωτησα με τα δοντια μου να τριζουν.
-Σηκω.Μου ειπε.Εγω σηκωθηκα και καθησα οκλαδον στο κρεβατι και τραβηξα τα μανικια της μπλουζας μου πιο-τα μανικια της μπλουζας μου?Η μπλουζα μου ηταν κοντομανικη με ένα ομο…Όμως φορουσα μακρυμανικο?Ο Ασερ ηρθε πισω μου και εφερε τα χερια του μπροστα από το στηθος μου
-Μην φοβηθεις και μην κανεις αποτομη κινηση.Μου ειπε με την ανασα του κοντα στον λαιμο μου
-Δεν ειμαι και στην καλυτερη θεση για αποτομες κινησεις.Του ειπα και τοτε εγινε εντελως απροσδοκητο.Ο Ασερ ενωσε τα χερια του και φωτια-κανονικη φωτια-βγηκε από μεσα τους.Εμεινα να βλεφαρισω εκπληκτη
-Πωσ-?Αλλα δεν μπορουσα να συνεχισω.Η φωτια με ζεσταινε καπως
-Μια από υις δυναμεις των αγγελων.Ψυθηρισε
-Δεν καιγεσαι?Τον ρωτησα.Εκεινος γελασε λες και του ειχα κανει την πιο ανοητη ερωτηση στον κοσμο
-Όχι δεν καιγομαι.Μου ειπε.Και τοτε προσεξα ότι φορουσα ένα απλο μακρυμανικο μαυρο αντρικο πουλοβερ..Για μισο λεπτο
-Εσυ μου το φορεσες αυτό?Τον ρωτησα
-Ποιο το πουλοβερ?Ναι δικο μου είναι.Ειπε λες και δεν ετρεχε τιποτα
-Με….με….ξεντυσες?Τον ρωτησα
-Επρεπε.Η μπλουζα σου ηταν μουσκεμα.Θα παθενες πνευμονια.Μου ειπε.Ενιωσα τα μαγουλα μου να φλεγονται περισσοτερο από κάθε άλλη φορα.Ο Ασερ με ειχε δει με το σουτιεν?Βασικα…με ειχε γδυσει?Τον ακουσα να γελαει
-Δελεαζομουν πολύ να σε αφησω μονο με το σουτιεν αλλα επρεπε να σε ντυσω.Ειπε.Αν δεν κρατουσε την φωτια στα χερια του ορκιζομαι ότι θα τον χαστουκιζα
-Θα με χαστουκιζες?Αληθεια?Τον ηρωα σου?Μου ειπε ειρωνικα
-Με εγδυσες!Φωναξα
-Χαλαρωσε δεν σε ειδα καν γυμνη αν και πιστεψε με μπηκα στον πειρασμο αλλα
-Ασερ!
-Θα παγωνες.Ολοκληρωσε την προταση του.Το ξερω ότι κατάβαθος ειχε δικιο γιαι οντως η μπλουζα μου ηταν μουσκεμα όπως και τα μαλλια μου αλλα παλι-Αστο να περασει Γκαμπι.Ειπα στον εαυτο μου
-Καλυτερα?Με ρωτησε
-Ναι.Του ειπα.
-Σκεπασου και περιμενε.Μου ειπε και εσβησε την φωτια από τα χερια του.Σηκωθηκε και τον ακουσα να ακουπαει διαφορα πραγματα στο τραπεζακι διπλα από το κρεβατι..το κρεβατι…
-Ημαστε σπιτι σου?Τον ρωτησα
-Ναι.Ειπε εκεινος και καθησε κοντα μου.Και ξαφνικα διαφορα μικροσκοπικα κερακια αναψαν
-Εσυ το-?
-Ναι.Αποκριθηκε εκεινος.Ενταξει το δωματιο δεν φωτιζοταν εντλως αλλα ηταν καλητερα από πριν.Μπορουσα να δω ότι το δωματιο του ηταν αρκετα ευρυχωρο και το κρεβατι του ηταν διπλο
-Κοιμησου.Μου ειπε
-Πρεπει να παρω-Ειπα
-Τον Μπραντον για να ανυσηχησει?Με ρωτησε
-Θα του πω ότι ειμαι στον Τρεβορ.Αλλα δεν εχω μπαταρια.Μου δινεις το κινητο σου?Τον ρωτησα.Εκεινος εβγαλε από την τσεπη του το κινητο του και μου το εδωσε.Εγραψα στον Μπραντον ότι θα εμενα στον Τρεβορ και εδωσα το κινητο στον Ασερ.Μετα ξαπλωσα πισω και κουκουλωθηκα με το παπλωμα.Ενιωσα τον Ασερ να ξαπλωνει διπλα μου.Θα κοιμομασταν μαζι?
-Ο μην ανησηχεις.Δεν προκειται να σε σκοτωσω στον υπνο σου.Μου ειπε
-Δεν είναι αυτό απλωσ-
-Βασικα δεν θα κοιμηθω.Καπιοιος πρεπει να σε προσεχει.Μπορει να ανεβασεις πυρετο.Εγω απλως θα κατσω εδώ,Στο υποσχομαι.Μου ειπε και μου χαμογελασε με ένα αυταρεσκο χαμογελο.Τι στο καλο?Στο κατω κατω δεν μπορουσα να κανω κατι άλλο.Αλλα δεν επαυε να είναι περιεργο το τοι θα μοιραζομουν το ιδιο κρεβατι με τον τυπο που ηθελε να με σκωτωσει πριν κατι μερες.Οκ πολυυυυυυυυυυυ περιεργο αλλα-
-Πω σταματας ποτε αυτην την εσωτερικη πολυλογια?Με ρωτησε γελωντας.Δεν μπορεσα να συγκρατηθω και γελασα και εγω
-Ασερ?Τον ρωτησα
-Ναι?
-Σε ευχαριστω.Του ειπα και τον κοιταξα.Εκεινος μου χαμογελασε.Οχι με το αυταρεσκο η ειρωνικο χαμογελο αλλα με ένα απλο χαμογελο.Με το χερι του χαιδεψε το μαγουλο μου.
-Παρακαλω.Μου ειπε.Εγω εκλεισα τα ματια μου και κοιμηθηκα.
Όταν ξυπνησα ημουν ακομα κουκουλωμενη με το παπλωμα αλλα ειχα σταματησει να κρυωνω.Κοιταξα εξω.Ειχε ηλιο.Και μετα κοιταξα διπλα μου.Ο Ασερ κοιμοταν.Γελασα πνιχτα.Ηταν εντελως γελοιο.Και μετα θυμηθηκα ότι ειχαμε σχολειο.Φυσικα ο Τρεβορ δεν θα ηταν εκει αφου ειχε ηλιο αλλα παλι..Ο Θεε μου ο Τρεβορ!Τι θα του ελεγα?Και δεν ημουν καλη στα ψεματα όταν κοιταζα τον συγκεκριμενο.Σκουντηξα τον Ασερ.Εκεινος ανοιξε νυσταγμενα τα ματια του
-Τι?Με ρωτησε
-Πρεπει να παμε σχολειο.Του ειπα
-Ω ελα τωρα κοιμησου Γκαμπι.Ειπε και εκλεισε τα ματια του
-Μα-Πηγα να παραπονεθω αλλα ένα μαξιλαρι εκτοξευτηκε στα μουτρα μου.Τον κοιταξα ενώ εκεινος με ακομα κλειστα τα ματια του χαμογελουσε
-Δεν είναι αστειο!Τα παιδια θα ανησηχησουν!Παραπονεθηκα.Ο Ασερ καλυψε τα αφτια του με το μαξιλαρι.Ξεφυσηξα απυηδησμενα
-Ασερ!Ειπα και του τραβηξα το μαξιλαρι.Εκεινος το τραβηξε προς το μερος του τραβοντας και εμενα πανω του.Ημασταν κοντα.Υπερβολικα κοντα
-Ουπς.Ειπε χαμογελωντας σαρκαστικα
-Φευγω από δω!Ειπα εκνευρισμενη και σηκωθηκα
-Ει ει ει!Ηρεμησε θα σε παω σχολειο ενταξει?Μου ειπε.
-Περιμενω.Ειπα.Ο Ασερ σηκωθηκε με τα μαλλια του να πετανε σε κάθε κατευθνηση.Ενα μικρο γελακι μου ξεφυγε αλλα ο Ασερ δεν φανηκε να το προσεχει.Εβγαλε την μπλουζα του και μετα κατεβασε και το παντελονι και-
-Ασερ!Ειπα και καλυψα τα ματια μου με τα χερια μου.
-Τι?Θες να σε παω με τις πυτζαμες?Με ρωτησε
-Απλα πες το μου πρωτα.Παραπονεθηκα
-Ω εχω ωραιο σωμα.Πρεπει να χαιρεσαι που σε αφηνω να το τσεκαρεις.Μου ειπε.Εκανα μια γκριματσα και όταν δεν ειπε τιποτα εβγαλα αργα αργα τα χερια μου από το προσωπο μου.Καλα ναι ειχε ωραιο σωμα προφανως.Ο Ασερ γελασε και φορεσε την μπλουζα και το τζην του και τοτε θυμηθηκα ότι διαβαζε την σκεψη μου.Κοκκινισα αμεσως
-Εισαι πολύ γλυκια όταν κοκκινιζεις.Μου ειπε.
-Ναι καλα..Αμ η μπλουζα μου είναι στεγνη?Τον ρωτησα.Μου εγνεψε προς την καρεκλα του γραφειου του.Πηγα και πηρα την μπλουζα μου.Ναι ειχε στεγνωσει αλλα ποτε προλαβε μεσα σε ένα βραδυ
-Ελεγχω την φωτια θυμασε?Τωρα ντυσου.Μου ειπε
-Με εσενα εδώ μεσα?Απαιτησα να μαθω.Ο Ασερ ξεφυσηξε και γυρισε από την άλλη
-Δεν μπορεις να βγεις από το δωματιο για λιγο?Προτενα
-Όχι και τωρα τελιωνε.Ειπε.Δεν ειχα άλλη επιλογη.Εβγαλα το πουλοβερ του και φορεσα την μπλουζα μου
-Παμε?Με ρωτησε.Εγω εγνεψα καταφατικα.Καναμε μια σταση για να παρουμε καφε και μετα πηγαμε κατευθειαν σχολειο.Η αυτό νομιζα
Στεκομασταν μονοι μας στην μεση του δασους
-Και τι ειπε ότι κανουμε εδώ?Τον ρωτησα
-Μαθαινουμε.Ειπε ενώ ακουμπησε τεμπελικα σε ένα δεντρο
-Για τα δεντρα?Τον ειρωνευτηκα
-Περιπου.Τωρα για να δουμε…..χμ…..θελω να θυμωσεις.Μου ειπε.Τι?
-Συγνωμη?Τον ρωτησα.Εκεινος ξεφυσηξε και ηρθε κοντα μου
-Εχεις δυναμεις στο ειπα.Θελω να δω ποιες είναι αυτές και τι μπορεις να κανεις.Μου ειπε
-Μα πως?Δεν ξερω να της χρησιμοποιω.Του ειπα
-Θα σου δειξω.Μου ειπε.Ηρθε μπροστα μου και κρατησε ένα φιλο.
-Για να δουμε.Ιδιες δυναμεις με τους αγγελους η..?
-Ποιες είναι οι δυναμεις των αγγελων?Τον ρωτησα
-Γη,φωτια,νερο,αερας.Και να εισβαλουμε στις σκεψεις των αλλων.Τωρα συγκεντρωσου στο φυλο.Μου ειπε και μου το εδωσε.Πως περιμενε να-
-Συγκεντρωσου Γκαμπι!Μου ειπε επιτακτικα.Εγω αδειασα το μυαλο μου και κοιταζα το φυλλο.
-Εισαι σφιγμενη χαλαρωσε.Μου ειπε και ενωσε τα χερια του με τα δικα μου.Προσπαθησα άλλη μια φορα.Το φυλλο εμεινε ακινητο.
-Φαντασου το να εωρηται.Δες την εικονα στο μυαλο σου.Μου ειπε.Και το εκανα.Το φυλλο παρεμενε στην θεση του.
-Χμ μαλλον όχι η γη τοτε.Απομακρυνθηκε και εγω αφησα το φυλλο.
-Σκεψου ότι θες να βρεξει.Το εχει κανει αρκετες φορες.Επρεπε να το σκεφτω νωριτερα.Μου ειπε
-Μα-
-Ναι εσυ το εκανες συνηδειτα η ασυνηδειτα.Τωρα απλα σκεψου την βροχη.Την μυρωδια της,το χρωμα του ουρανου όταν βρεχει και όλα τα αλλα.Εκανα ότι μου ειπε και λιγο αγοτερα ενιωσα σταγονες βροχης να βρεχουν το προσωπο μου
-Το ξερα!Ειπε χαρουμενα.Εγω ανοιξα τα ματια μου και οντως εβρεχε
-Τωρα σταματω το.Δεν χρειαζοταν να μου πει πως.Σκεφτηκα ότι ηθελα να σταματησει η βροχη και ως δια μαγειας αυτή με υπακουσε.Ανοιξα παλι τα ματια.
-Λοιπον καιρος και μαλιστα βροχη.Βροχη δηλαδη νερο.Χμ…ειπε και αρχισε να πηγαινοερχεται πανω ενώ το μυαλο μου δεν σταματουσε να δουλευει.Ειχα δημιουργησει μια μινι βροχη μολις τωρα και την ειχα κανει να σταματησει?Ηταν τελειο!
-Σσς!Δεν μπορω να σκεφτω με τις δικες σου σκεψεις μεσα στο κεφαλι μου.Ω ναι.Ετρεξε και σηκωσε παλι ένα φυλο και μου το εδωσε.
-Αφου αφτο δεν πιανει.Να κανω να βρεξει παλι?Προτεινα ενθουσιασμενα αλλα εκεινος κουνησε αρνητικα το κεφαλι του.Εγω κατσουφιασα
-Βλεπεις την σταγονα πανω στο φυλο?Με ρωτησε.Κοιταξα και την ειδα.Εγνεψα καταφατικα.
-Καντην να σηκωθει.Κλεισε τα ματι σου και καντο θα βοηθησω.Ειπε και ενωσε παλι τα χερια του με τα δικα μου.Εγω εκλεισα τα ματια μου και συγκεντρωθηκα.
-Συνεχισε.Μουρμουρισε.Συγκεντρωθηκα περισοτερο.Δεν σταματησα να σκεφτομαι την σταγονα να εωρειται.
-Ανοιξε τα ματια σου.Μου ειπε.Και το εκανα.Το θεαμα ηταν μαγευτικο.Χιλιαδες μικρες σταγονες αιωρουνταν γυρω μας.Ο Ασερ απομακρυνηθηκε σιγα σιγα
-Ουουα!Ειπα χωρις να μπορω να συγκρατηθω αλλα τοτε οι σταγονες επεσαν.Κατσουφιασα ξανα
-Δεν πειραζει!Το κανεις!Χρησιμοποιεις τις δυναμεις σου!Μου ειπε ενθουσιασμενος.Και εγω ενιωθα τον ιδιο ενθουσιασμο.Ειχα δυναμεις,πραγματικες δυναμεις που αγγιζαν τα ορια της φαντασιας και το λατρευα!
-Τελεια μπραβο.Μου ειπε χαμογελωντας μου
-Συνεχιζουμε?Με την φωτια και τον αερα?Τον ρωτησα
-Ελεγχεις το νερο.Νομιζω ότι ως εκει φτανουν οι δυναμεις ενώ νεφιλιμ Γκαπμς.Μου ειπε
-Ω ελα τωρα!Τον παρακαλεσα
-Ας εξασκηθουμε σε αυτό ενταξει?Και βλεπουμε για μετα οκ?Μου ειπε,Μετα ηρθε πισω μου και επλεξε τα δαχτυλα μου με τα δικα του.Φυσικα το γνωστο ηλεκριτκο ρευμα με διαπερασε αλλα το αγνοησα.Ανυπομονουσα για το τι θα γονονταν
-Τωρα κοιτα αυτό.Μου ειπε και αρχισε να κουναει τα χερια μας σε σχηματισμους.Για καποιον ανεξηγητο λογο η καρδια μου ανεβαζε ταχυτητα όταν με αγγιζε.
-Σε κανω νευρικη?Προτεινε
-Συγκεντρωσου!Του ειπα.Τον ακουσα να γελαει.Ο Ασερ συνεχισει να κουναει τα χερια μας και τοτε μικρες σταγονιτσες από την βροχη που ειχα δηιουργησει νωριτερα,αρχισαν να μαζευονται και να πηγαινουν όπως τα χερια μας σχηματιζοντας μια υδατηνη μπαλα νερου.
-Τελειο?Με ρωτησε
-Μαγευτικο.Πραδεχτηκα.Ηταν τοσο ομορφο.Πριν λιγες μερες δεν θα μπορουσα να φανταστω ότι υπαρχουν τετοια πραγματα ποσο μαλλον να τα κανω εγω.
Μετα την εξασκηση καθησαμε κατω από ένα δεντρο
-Σου αρεσε?Με ρωτησε
-Το λατρεψα!Απαντησα ενθουσιασμενα
-Ναι αλλα σιγουρα θα εχεις ερωτησεις οποτε ξεκινα..Μου ειπε.Περιμενα πως και πώς να το πει αυτό
-Δηλαδη ελεγχω το νερο?
-Αχα
-Μονο?
-Προφανως.Θα δουμε αν μπορεις να κανεις κατι άλλο
-Οι αγγελοι είναι αθανατοι όπως είναι οι βρικολακες?Εγνεψε καταφατικα
-Οι νεφιλιμ?
-Ειλικρινα δεν ξερω.Αλλα πρεπει να ζητε λιγο περισσοτερο από τους κανονικους ανθρωποους.Οχι αθανατοι.Μου ειπε
-Οι αγγελοι μενετε στασιμοι σε καποια ηλικια?Τον ρωτησα
-Δεν θα το χαρακτηριζα ετσι.Ομως τα χρονια μας δεν είναι ησα για τα ανθρωπινα.Μπορει για παραδειγμα να ειμαι 30 αλλα να δειχνω 18.Αναλογα.
-Δεν γερνατε ποτε όμως ετσι?Συνεχισα
-Ετσι.Συμφωνησε
-Χμ…..Το αγγιγμα είναι γιατι απαγορευετεαι να ημαστε μαζι σωστα?
-Ναι.
-Τα εχεις στα αληθεια με την Μπριτνευ?Η ερωτηση βγηκε από το στομα μου χωρις να μπορεσω να την σταματησω.Εβαλα τα χερια μου στο στομα μου.Το σκεφτομουνα αλλα δεν ηθελα με τιποτα να τον ρωτησω.Δεν ηξερα βασικα καν γιατι ηθελα να μαθω.Γελασε με το αυταρεσκο χαμογελακι του
-Ζηλευεις?Ρωτησε
-Απλα περιεργη.Ειπα ανασηκονοντας τους ομους μου
-Όχι.Απλα ξερεις….κανουμε φαση που και που.Ειπε.Ξεφυσηξα.Βεβαια.Ο Ασερ ηταν ακο παιδι
-Πως σκοτωνεστε?Τον ρωτησα θελοντας να αποφυγω το προηγουμενο θεμα
-Γιατι να σου πω?Με ρωτησε
-Δεν με εμπιστευεσαι?Τον ρωτησα.Εμοιζα σκεπτικος για λιγο αλλα μετα ειπε
-Αστροβελοι.Με ένα τετοιο στην καρδια γινομαστε σκονη.
-Α.Ηταν το μονο που ειπα
-Αυτές ηταν μονο?Με ρωτησε
-Μετα το παρτυ της Μπριτνευ?Εσυ ησουν ο τυπος στο δασος?Τον ρωτησα
-Ναι.Σε ακολουθησα θελοντας να σε σκοτωσω.Προσπαθωντας να..υπακουσω στις διαταγες.Ειχα την καταληλη ευκαιρια για άλλη μια φορα,αλλα μολις λυποθημησες….οχι καταλαβα ότι δεν μπορουσα να σε σκοτωσω ουτε τοτε ουτε ποτε μαλλον.Ειπε και γελασε ειρωνικα [ιο πολύ στον εαυτο του παρα σε εμενα
-Γιατι?Ψυθηρισα
-Ας πουμε ότι μου αρεσει η παρεα σου.Απαντησε.Δεν τον ρωτησα τιποτα παραπανω γι αυτό το θεμα.Δεν ημουν καν σιγουρη ότι ηθελα να μαθω
-Ελα.Μου ειπε και σηκωθηκε.Εγω τον ακολουθησα και μπηκαμε στο αμαξι του
-Που παμε?Τον ρωτησα
-Σε παω σπιτι.Απαντησε
Όταν φτασαμε σπιτι ηταν μιση ωρα πριν τελιωσει η σχολικη μερα συνεπως πριν ερθει ο Μπραντον για να μου τα ψαλει
-Ασερ?Σε ευχαριστω.Του ειπα
-Παρακαλω.Μου ειπε
-Τα λεμε.Ειπα και βγηκα από το αμαξι
-Τι δεν εχει αποχαιρετιστιριο φιλι?Με ρωτησε.Του χαμογελασα
-Γεια Ασερ.
-Γεια.Μου ειπε
Όταν μπηκα μεσα χαιρομουν που ημουν μονη.Τοσα πολλα που ειχαν συμβει.Τελικα μπορουσα να εμπιστευτω τον Ασερ.Πραγματι δεν ηθελε να με σκοτωσει τωρα πια.Μονο που δεν ηθελα να πολυσκεφτω το γιατι.Αλλα πλεον θα μπορουσαμε να ημαστε φιλοι και να μην τον φοβαμε.Και θα με βοηθουσε να ανακαλυψω τις δυναμεις μου όπως σημερα….Τις δυναμεις μου.Ακομα δεν μπορουσα να το πιστεψω.Επρεπε να το δειξω στον Τρεβορ.Παω στοιχημα ότι θα του αρεσε το κολπο με την βροχη.Αλλα τι υποτιθεται ότι θα του ελεγα?Και βασικα ανα του ελεγα την αληθεια θα θυμωνε?Τον ηξερα καλα.Θα μου εκανε κυριγμα που εμπιστευτηκα τον Ασερ αλλα θα χαιροταν που ειμαι καλα….αλλα μετα τι?Στον Μπραντον και στα παιδια μπορουσα να πω ότι χθες ημουνα στον Τρεβορ και ότι σημερα περασαμε την μερα μαζι αλλα στον ιδιο τον Τρεβορ….Αυτο ηταν μια εντελως άλλη ιστορια
Όταν ο Μπραντον μπηκε μεσα εγω ετρωγα μεσημεριανο
-Θυμηθηκες να γυρισεις?Με ειρωνευτικε όταν με ειδε
-Μπραντ απλως θελαμε να μεινουμε λιγο μονοι.Του ειπα ψεματα
-Θα μπορουσες να το πεις ξερεις.Ξερεις ότι όχι μονο εγω αλλα και τα παιδια σε ψαχναμε?Μου ειπε αποτομα
-Ναι αλλα…
-Αστο.Απλα παρε τηλεφονο και πες τους ότι εισαι καλα.Ειπε και ανεβηκε στο δωματιο του θυμωμενος.Ειχε δικιο.Επρεπε να ειχα τηλεφωνησει.Αφου μαζεψα τα πιατα πηγα και εγω στο δωματιο μου και εστειλα μηνημα στον Τζαρεντ ότι ειμαι καλα.Αλλα τα κοριτσια τα πηρα τηλεφονο.Και ξεκινησα με την Εβελιν
-Αν δεν ηθελες να το πεις στον αδερφο σου η ακομα και στον Τζαρεντ εγ και η Ειμι επρεπε να το ξερουμε.Μου ειπε
-Ναι το ξερω.Σορρυ εκανα βλακεια.Της ειπα
-Δεν πειραζει.Το φανταστηκαμε ότι θα ησουν με τον Τρεβορ.Αλλα ο Μπραντ εχει θυμωσει.Μου ειπε εκεινη
-Κατι καταλαβα.Τελος παντων πρεπει να παρω την Ειμι.Τα λεμε.Της ειπα
-Γεια.
Και εστι πηρα την Ειμι.Της ειπα τα ιδια πανω κατω αλλα ουτε εκεινη εδειχνε ιδιαιτερα θυμωμενη.Ενοχλημενη θα ελεγα.Μου ειπε ότι ηθελε το απογευμα να μου πει κατι και εστι θα περναγε από δω αργοτερα.Τωρα ηταν η σειρα μου να δωσω τις πιο σοβαρες και αληθηνες εξηγησεις που ειχα.Αλλα επρεπε να περιμενω μεχρι τις 6 που σκοτινιαζε
Βασικα θα του πεις ότι κοιμηθηκαμε μαζι?Με ρωτησε ο Ασερ
Όχι βεβαια!Ειπα εγω
Κριμα.Θα παιθανα να δω την φατσα του σε κατι τετοιο.Αποκριθηκε
Ασερ!
Τι?Σου εθηξα την βδελα σου?Με ειρωνευτηκε
Ει!Κοφτο με τον Τρεβορ ενταξει?Κοφτο.Τον προειδοποιησα
Καλα καλα.Συγνωμη που σπαω πλακα.Απολογηθηκε δηθεν λυπημενος
Όχι σε ότι αφορα τον Τρεβορ.Ειπα εγω
Καλα.Ειπε και μετα δεν ξαναμιλησαμε.
Οι ωρες περνουσαν και εγω δεν ειχα τιποτα ενδιαφερον να κανω.Ετσι πηγα να δω τηλεοραση στο σαλονι.Καποια σιγμη ο Μπραντον κατεβηκε κατω
-Φευγω.Μου ειπε κοφτα και χωρις να προλαβω να ου πω τιποτα ειχε ηδη φυγει.Ξεφυσηξα.Θα του περνουσε ποτε?Η πορτα χτηπησε και εγω ανοιξα.Ο Τρεβορ μπηκε μεσα και αρχισε να με φιλαει.Εγω γελασα
-Ει ει ηρεμησε τι επαθες?Τον ρωτησα μεσα από το γελιο μου
-Απλα μου ελειψες.Μου ειπε και με ξαναφηλισε.Ηρεμα Γκαμπι.Ειπα στον εαυτο μου
-Πς περασετε χθες αφου εφυγα?Πρεπει να ηταν βαρετα χωρις εμενα ε?Με ρωτησε
-Ναι πολύ.Εμ…σχετικα με αυτό..Ειπα και σοβαρεψα.Ο Τρεβορ ξαφνιατηκε
-Τι?Εκανε κατι η Μπριτνευ?Με ρωτησε
-Όχι απλα..Να δεν ενιωθα πολύ καλα και εφυγα μονη.Και περασα από το δασος και
Μην του πεις ότι σε ακολουθησα.Δυσκολευεις τις θεσεις και των δυον μας ετσι.Πες απλα ότι λυποθημησες.Μου ειπε ο Ασερ
-Και?Με παροτρυνε ο Τρεβορ
-Να λυποθημησα καπως και
-Λυποθημησες?Με ρωτησε ανησυχος
-Ναι αλλα ειμαι μια χαρα τωρα.Εξηγησα
-Τοτε τι?
-Όταν ξυπνησα ημουν στο σπιτι του Ασερ.Στην αρχη φοβηθηκα και ηθελα να φυγω αλλα ο Ασερ οντως δεν θελει να με πειραξει Τρεβ.Οχι τωρα.Του ειπα
-Ο Ασερ?Στο σπιτι του?Περασες το βραδυ στο σπιτι του Ασερ?Ρωτησε με την φωνη του να αυξανεται μια οκταβα
-Ναι αλλα δεν εκανε τιποτα.Ειναι καλος και στα αληθεια δεν θελει να με πειραξει!Και μετα μου εδειξε πώς να χρσιμοποιω μερικες από τις δυναμεις μου και συγκεκριμενα το νερο και-
-Κατσε κατσε.Μου λες ότι ο Ασερ σε εσωσε και εσυ όχι μονο περασες την νυχτα εκει αλλα και την μερα κανοντας εξασκηση στις δυναμεις σου?Ειπε θυμωμενα
-Ναι.Αλλα δεν κινδυνεψα Τρεβ!Ο Ασερ είναι πολύ καλος τελικα.Προσπαθησα να του εξηγησω
-Γκαμπριελα προσπαθησε να με σκοτωσει.Και εσενα το ιδιο!Μου ειπε
-Ναι το ξερω,αλλα υποσχεθηκε ότι δεν θελει να με πειραξει.Του ειπα
-Μου λες ότι περασες την μερα με τον Ασερ χωρις εγω και φανταζομαι και τα παιδια να μην εχουμε ιδα που εισαι?Ειπε θυμωμενα
-Ναι…βασικα ειπα στα παιδια ότι κοιμηθηκα μαζι σου χθες και-
-Ενώ κοιμοσουν με τον Ασερ?Απαιτησε να μαθει
-Όχι!Εγω ναι κοιμηθηκα στο κρεβατι του αλλα εκεινος εμεινε στον καναπε και-
-Γκαμπριελα επρεπε να με απρεις αμεσως μολις ξυπνησες!Μπορουσε να σε ειχε σκοτωσει!Ειπε ακομα πιο θυμωμενα.Λες και εξηγουσε σε ένα μικρο παιδι να μην εμπιστευεται τους ξενους
-Αυτό είναι το θεμα!Δεν το εκανε!Δεν θελει να με σκοτωσει Τρεβ!Θα με μαθει να χρησιμοποιω τις δυναμεις μου!Προσπαθησα να του εξηγησω αλλα δεν ακουγε τιποτα.Εκανε ένα βημα πιο πισω και γυρισε από την άλλη
-Τρεβορ μην θημωνεις!Ελα τωρα ειμια μια χαρα!Και με τον Ασερ όλα καλα!Τον εμπιστευομαι!Θελει να με βοηθησει μονο αυτό είναι ολο!Του ειπα πεισματικα.Χωρις να το καταλαβω ο Τρεβορ με επιασε από τους ομους και με κολλησε στον τοιχο.Το προσωπο του ειχε παραμορφωθει από τις γραμες κατω από τα καστανα ματια του και οι κυνοδοντες του ηταν ευδιακριτοι.Και την συγκεκριμενη στιγμη τον φοβηθηκα
-Τρεβ.Ψυθηρισα.Ο Τρεβορ προσπαθουσε να βρει ξανα τον ελεγχο.Εγω παρεμεινα ακινητη αν και φοβομουν.Δεν θα με πειραζε σωστα?Πηρε λιγες βαθεις ανασες και τραβηχτηκε πισω εχοντας μου γυρισμενη την πλατη του.Τον πλησιασα αργα και προσεκτικα
Γκαμπι προσεχε.Μου ειπε ο Ασερ μεσα στο κεφαλι μου.Απλωσα το χερι μου και το ακουμπησα στον ομο του Τρεβορ.Εκεινος γυρισε προς το μερος του.Οι κυνοδοντες και οι γραμμες δεν ειχαν εξαφανιστει αλλα ο ιδιος φαινοταν πιο ηρεμος.
-Ηρεμησε.Του ειπα.Ο Τρεβορ εκλεισε τα ματια του και φανηκε να ανακτα τον ελεγχ του εαυτου του.Το προσωπο του επεστρεψε στο φυσιολογικο και οι κυνοδοντες εξαφανιστηκαν.
-Σορρυ.Μου ειπε
-Δεν πειραζει.Του ειπα
-Απλα πρεπει να προσεχω μαζι σου.Φαινεται ότι όταν γινεσαι βρικολακας τα συναισθηματα σου γινονται εντονοτερα.Μου ειπε
-Σορρυ που δεν σε πηρα.Του ειπα
-Ενταξει.Απλα ανησηχω για σενα μικρη.Αυτο είναι ολο και δεν θελω να-
-Βρικολακας αληθεια?Και δεν μου εχετε πει τιποτα?Ακουστηκε μια γνωριμη φωνη.Οχ όχι.Σκεφτηκα.Γυρισαμε κακι βρηκαμε την Ειμι να στεκεται στην πορτα