Merhabalar, 21. Yaş Ephesus Yayınları tarafından basılı eser haline getirildiğinden ilk altı bölümü yayımdadır. Keyifli okumalar diliyorum.
İnstagram; kcygtmehmet
GİRİŞ
Beyni, kendine gelmeye başladığına dair emareleri hissettirse de göz kapaklarındaki ağırlık bu iş için biraz daha zamanın olduğunu düşündürdü. Korktuğu ya da kötü hissettiği anlarda yaptığı gibi saymaya başladı. İkinci yüzü devirdiğinde tüm gücüyle gözkapaklarına hükmetmeye çalıştı. Başarısız birkaç girişimin ardından şu an için işini en iyi yapan duyu organıymış gibi gelen kulağına odaklandı. Duyduğu ya da duyduğunu sandığı sesleri anlamlandırmak başını zonklatıyordu fakat en azından bunu yapabildiğini görmek istiyordu. Bir kuşun ötüşü zannettiği şeyin, duvardaki saatten gelen tik taklar olduğunu anladığında zihni biraz daha berraklaşmıştı.
Gözlerini açabildi. Büyük bir dikkatle etrafına bakmaya başladı. Çift kişilik olmasına rağmen dört kişinin rahatlıkla sığabileceği bugüne kadar üzerinde olduğu en rahat yatakta sırt üstü yatıyordu. Sağındaki komodinin üzerinde içi su olduğunu düşündüğü bir şeyle dolu bir sürahi ve yanında temizliği her halinden belli bir bardak duruyordu. Başının sağa doğru biraz kıvrılmış olması bu nesneleri görmesini sağladı zira beyninin vücuduna gönderdiği hareket etmesini isteyen emirler görünmez bir duvara çarpıp dönüyordu. Görüş alanında bulunan karşı tarafında beyaz boyalı duvara monteli halde bulunan büyük bir televizyon onun üzerinde ise az önce bilincinin normal insanlar gibi çalışmaya başladığını ilk kez hissettiren ve şu halde kısa süreli de olsa sevinç yaşamasının sebebi olan saat duruyordu.
Vücudunu kımıldatmaya çalışmanın boşa bir çaba olduğunu anlaması otuz yedi dakikasını aldı. Bunun bir sonuç vermeyeceğini anlayınca en son nerede olduğunu ve ne yaptığını hatırlamaya dair yeni bir mücadeleye girişti. Dün -bir gündür burada olduğunu varsayıyordu- yaş günündü. Yirmi yılını doldurduğu hayatının yirmi birinci yılını yaşamaya giriştiği ilk gün başına gelen şeye şaşırsa mı üzülse mi bilemedi. Tek derdinin okuldan arkadaşlarının da İstanbul'a kadar gelip katılacakları minik partisinde ne giyeceği olduğu geçen haftayı düşündü. Bir asır önceymiş gibi geliyordu. Çaresizce hareket ettirebildiği tek yeri olan göz kapaklarını hızlı hızlı açıp kapatırken mekanik bir sesle irkildi. Sesin nereden geldiğini mi yoksa ne söylediğini mi daha çok merak ettiğine ilk anda karar
veremedi kız. Ardından da hayatında sevdiği kimseyi bir daha göremeyeceğine yorduğu o cümle kafasının içinde yankılanmaya başladı.
"Günaydın Azra, bugün senin yolculuk sıran."