Chrisha's POV
Minulat ko dahan-dahan ang aking mga mata. Madilim. Sobrang dilim. Sinubukan 'kong galawin ang kamay ko pero parang naka-kandado ang mga ito sa likod ng upuan. Ramdam ko na nasa upuan ako, kinakabahan ako. Nanghihina ang katawan ko. Naramdaman ko nalang na naka-packing tape pala yung bunganga 'ko.
"Uhmmmm!" Sigaw ko at tanging echo lang ng ungol ko ang narinig 'ko.
"Hmmmmmm!" Nagsimula nang tumulo ang mga luha 'ko. Ayaw ko pa, ayaw ko pang mamatay. Kakaumpisa palang ng storya ko, hindi pa nga ako nagkakalovelife pero mamamatay na agad ako?! Ganun na ba ako kamalas sa buhay?!
I started to cry loud and sobbing so hard. Nana? Asan ka na?
"Ang ingay grabe!" Rinig 'ko ang isang tinig na babae sa di kalayuan.
At sa sandaling 'yon biglang bumukas ang nakakasilaw na liwanag na ilaw dito sa silid na 'to. Nakita 'ko ang isang babaeng papalapit sa'kin. Nakakatakot ang aura nito.
Tuluyan akong napaluha.
Diosko, tulungan mo ho ako. Ayoko pa hong mamatay.
Iyak ko. Tanging ang Diyos nalang ang masasandalan 'ko ngayon.
"Hoy babae! Wag ka ngang maingay! Baka hindi ako makapagtimpi sa'yo mapatay kita ng hindi oras diyan eh!" Sigaw niya sa'kin na mas lalong ikinakaba 'ko, nanatili akong tahimik na umiiyak.
"Madali ka naman palang kausap eh!" Dugtong pa niya at nakita 'ko ang paglabas niya sa silid na 'to.
Napa-yuko ang ulo ko sa pagod na dulot ng katawan ko. I'm feeling exhausted and weak, I think my body just shut down because all of my energy just drained out.
Makalipas ang ilang minuto bigla nanamang bumukas ang pintuan at sa hindi 'ko inaasahan madami sila. Mga lima silang lalaki at isang babae kanina na sinigawan ako.
Lumapit sa'kin ang babae at nag-bent siya, na parang 'bang pinantay niya sa'kin ang tangkad niya. Tinanggal niya na din ang packing tape sa bunganga ko.
She hold my chin sideward and quickly drop it.
"Ngayon lang kita nakita hah? Are you new here?" She asked.
"Malamang. Kaya nga ngayon mo lang ako nakita diba?" Hindi ko alam kung saang lakas ng loob ko hinugot yon para sabihin ko iyon sakaniya.
Mukha naman napikon 'tong babae kasi tumaas ang isang kilay niya. Tumayo siya kaya napa-tingala ako sakaniya. I saw a smirk form to her face.
"Stupid. I could just kill you now. How dare you said that to me?!" She asked irritated.
I just smirked at her.
*PAK!*
Literal na umalingawngaw ang tunog nang pagkakasampal niya sa'kin.
Ouch! Ang hapdi. I gritted my teeth with anger.
"That's what you get from being a bitch. Do you know me? I'm one of the highest person that fear the most of this school." She yelled.
"Do I look like I care?" I hissed, I was about to explode, I'm dying.
Akmang sasampalin na sana niya ako ng may malalim na boses na lalaki ang nagpigil sakaniya.
"Stop it, Frenzy!" That deep voice, that voice, kinda flip the sh-t out of me.
"This is not yet over, bitch." She said and walk away.
For the third time the door open again and it let out.....
FireMan? And WaterMan?
I saw the five guys and that Frenzy just bowed their head at them.
I saw the one guy just nod and FireMan and WaterMan just came closer to me.
"What's your name?" I heard WaterMan ask.
".... C-Chrisha." I said nervously.
He just nod and face FireMan.
"Do the job, Jay." I heard WaterMan said to FireMan a.k.a Jay?
Pero ano daw? Do the job? What does that mean?
I saw Jay just nod.
He forward his right hand and let out a fire. I was so scared when I saw clearly that fire on his bare hand.
Nakita 'ko ang pagbigay ni WaterMan kay Jay nang mahabang kutsilyo. Ghaad. Anong binabalak nilang gawin?
Nakita ko ang pagtanggap ni Jay sa kutsilyo, hinarap niya sa'kin ang kutsilyo na ngayon ay naglalagablab na sa apoy.
Natatakot ako sobra.
"Sometimes. Don't ever messed up with my homie. If you don't want to mess up your own life." He whispered but I heard it.
"I just help him, that's all! What's your fucking problem?!" I yelled.
He seems shocked to my voice. I'm sorry but I just can't help it.
"You have no manners, huh? Do you know that, this knife?" Then he face me the firing knife. "This knife can stab you to death." He said smirking.
I glare at the knife and the most shocking part is when the knife just threw off itself. It almost hit WaterMan.
Jay looks so shocked for what he saw.
"What the fuck?!" WaterMan hissed.
"Sorry, dude. That shit just flip the shit out." Jay said.
"Frenzy. Come over here." Tawag ni Jay kay Frenzy at lumapit naman agad.
"Slap her as hard as you can." Jay command to Frenzy.
Tumango naman si Frenzy at bumwelo sa harap 'ko.
"If this hand would slap you to death. Then I'm sorry." She said smirking at me.
"Ready, Bitch?" She ask and....
*PAAAKKK*
I groaned it hurts, sobra... sobrang sakit.
"Ohhhh. That hurt my hand a little bit. But I'm not yet contented." She said.
And for the second time.....
*PAAAAKKKKK*
Tears started to fell from my eyes. I can't move. I felt my cheeks is already red as hell.
*PPPPAAAAAAAKKKKKKK*
Namanhid yung mukha ko, yun na ata ang pinaka-malakas na sampal na naramdaman ko. I can't even feel my cheeks anymore.
She kick me to my stomach that cause my chair from falling.
*cough* *cough*
I coughed and saw that I coughed a blood. I'm coughing blood.
You'll all pay for this. Naramdaman 'kong tinayo ako ng limang lalaki.
I throw my most dangerous glare from Frenzy. Na siyang dahilan ng isang malakas na pagbagsak niya sa sahig.
"Awww!" Daing niya. . Pati mga tao sa loob nang silid na ito ay nagulat din.
Sa sobrang galit 'ko hindi ko namalayang nakataas ang kaninang mahabang kutsilyo na kanina ay na kay Jay, na ngayon ay nakasaksak na sa kabilang braso ni Frenzy.
Habang lumalim ang titig 'ko kay Frenzy lumalalim din ang pagkasaksak ng kutsilyo nito sakaniya.
"Aahhhh!~" daing niya.
Then I knew I was floating in the air with my chair I sit onto.
Lahat ng mga materyales dito sa loob ng silid ay nagsisitaasan at nagbabatuhan.
Sinamaan ko ng tingin ang mga limang lalaki, na ngayon ay napahawak sa kanilang leeg at bigla silang tumama sa mga walls at nakataas. Para silang sinasakal ng isang malaking tao na hindi nakikita.
Halata mo sa expression nina Jay at kaniyang kasama ang blankong expression.
"Aaaahhhh!" Sigaw ko na ikinabasag ng mga bintana sa silid na 'to at pagkabasag nang lahat ng mga kagamitan na babasagin dito sa silid na 'to.
And the next thing I knew I collapsed and see Bella, Monica and the boys hurriedly coming toward me.
I feel so weak that I want to lay down and get some rest. Then suddenly I felt my sight is getting blurry. It hurts my eyes.
"Omyghaad. Chrisha!! Don't close your eyes. Stay awake." Panik ni Bella. Naramdaman ko nalang na may nagbuhat sa'kin.
I'm so weak that I nearly close my eyes. It's getting blurry, my sight, its closing my eyes.