Chapter 56
Di kalaunan ay nakarating na din si Luke sa condo ni Caleb. Ngising-ngisi sya nang maabutan ako doon. Hindi ko alam kung anu ang naglalaro sa isip nang lalaking 'to pero sinusulsulan pa ni Caleb kaya sa tingin nya talaga ay naging tama ang hinala nya. Nakarating ako sa bahay nang madaling araw na. nagpasalamat ako kay Luke at panay nadin ang hingin ko nang pasensya dahil habang nasa biaje kami ay wala nang ginawa ang magaling na si Caleb kundi ang tumawag at pagbantaan si Luke na iuwi ako nag diretsyo sa bahay.
Magkatext pa kami ni Caleb kaya alas tres na ako nang madaling araw nakatulong. Alas sais naman nang gumising ako para maghanda na sa pagbalik ko sa Central. Hindi pa ako tapos sa pagiimpake ay nadinig ko na ang ingay ni Andrew sa baba.
"Ma'am Sue. Andyan na po si Sir Andrew." Aniya.
"Opo manang. Bababa na po. Sandali nalang." Ani ko.
Nang mailagay ko ang jacket ko sa bag ay agad kong dinampot ang aking cellphone. Ngumisi ako nang makakita nang iilang text doon galing kay Caleb.
Caleb:
Good morning. Sakit nang ulo ko. Ingat ka mamaya, huh? I love you.
Ngumisi ako at nireplyan sya.
Ako:
Paalis na ako. Take care too.
Tumayo ako pagkatapos ay inilagay ang cellphone ko sa bulsa. Pinihit ko ang doorknob at bumaba na nang hagdan, Nakita ko kaagad si Andrew doon na nakangisi sa akin.
"Good morning!" giliw na giliw na sabi ni Andrew pagkatapos tumayo para lapitan ako. Naiilang na lumapit din ako sa kanya.
"Good morning, Drew." sabi ko at tinanggap ang yakap nya.
Lumayo sya nang kaunte pagkatapos ay inakbayan ako.
"Ready? Mom and Dad wants to see you." Aniya.
Ngumiti ako at tumango-tango
"Yeah.. Let's go." Ani ko.
Naglakad na kami papuntang pinto pagkatapos nyang kunin ang gamit ko. Naramdaman ko ang panginginig nang cellphone ko sa aking bulsa. Kinagat ko ang ibabang labi ko at kinuha 'yun nang makapasok na nang sasakyan.
Caleb:
2 days, right? Pwede bang ako ang magsundo sayo?
Nanlaki ang mata ko.
Ako:
Yes, Caleb. Two days. Pero wag na. Just wait for me, Okay?
Pumasok na din si Andrew nang sasakyan, Inayos nya ang kanyang seat belt bago ako binalingan.
"Bakit ang unte nang dala mong damit?" he asked pagkatapos makita na isang maliit na bag lang ang dala ko.
Lumunok ako. "Two days lang ako doon, Drew. I'm sorry. Pero hindi ba at may project ako dito?"
"Uh-huh. Anu nga ulit yun?" tanung nya habang inilalabas ang kotse sa aming gate.
"U-ung bahay ni Caleb.." dugtong ko. Nagwala agad ang systema ko nang maalala 'yun. 'Yung bahay DAW namin.
Nakita kkong ngumuso sya. "Ang bilis naman nun. Pero it's okay. Gusto mong sumama ako sayo paguwi mo dito?"
Nanlaki ang mata ko.
"H-hindi na, Drew! Hindi ba't sinabi ni Japeth na gusto nyang ipakita sayo ang plantation? Oh, Edi doon ka muna! Infact, Samahan mo muna ang parents mo hanggang andito sila. "Ani ko.
"But, I want to be with you also. Sana kasi doon nalang ulit tayo sa Central.. or let's go back to New York nalang kaya? After ng project mo, I'll wait for you. What do you think?" tanung nya.
Nagvibrate ang cellphone ko. Agad ko 'yung kinuha sa bulsa ko.
Caleb:
Please? I miss you.
Ngumiti ako. Dammit. I miss you too, Caleb. Magkasama lang tayo kanina pero gusto na agad kitang makita ngayon. Damn!
"Sue?"
"H-huh?" Sabi ko pagkatapos ay kaagad syang nilingon.
Kumunot ang noo nya sa akin. "Who are you texting?"
"Ah. A Friend."
"'Yung kasama mo kagabi?" tanung nya.
Nanlaki ang mata ko. "Ah- Yes." Tanging sagot ko.
Mapilit si Caleb kaya pumayag na din ako sa kanya na sya na ang magsundo sa akin. Magkikita kami sa bungad pagkalipas nang dalawang araw. Gusto ko na syang makita, gusto kong tanggihan ang dinner na 'to para makasama si Caleb but, I don't wanna be rude to Tito and Tita. Mababait sila sa akin at parang anak na talaga ang turing nila sa akin nung mga panahong andoon ako sa New York. How can I say no?
Natulog ako sa biaje para hindi na ako kulitin pa ni Drew. Nung una, nag tutulog-tulugan lang ako pero kinalaunan ay nakatulog na rin ako dahil puyat ako. Nang sunod kong idilat ang mga mata ko at nakita kong mayroon nang pagkaing binili ni Drew sa Mcdo nag drive tru pala sya.
Kumakain ako ng makita ko ang bulubundukin ng Central pati na ang mga berdeng palayan. Lumaki ang ngisi ko. The queen is finally back.
"Kumusta si Madie?" tanung nya. Nilingon ko sya.
"She's fine. Madie is busy with work head teacher na sya ngayon sa pinapasukan nyang eskwelahan." Sagot ko. Naalala ko tuloy ang parents ni Madie. Siguro ay dapat puntahan ko sila para na din makapag hello manlang.
"I think Madie have a boyfriend already."
Ngumuso ako.
"I wish. Para naman maka move on na sya sa kapatid kong bakulaw." Sabi ko.
Humalakhak si Andrew at ako rin. Ilang minuto pa ang nakalipas ay nakarating na din kami sa bayan. Trenta minutos na biaje ay nasa manasion na kami. Pagkababa ko nang sasakyan ay agad akong pumikit at suminghot nang sariwang hangin dito sa Central. Oh, I miss this!
"Mom, Dad!" sabi ko pagkatapos ay sinalubong sina Mommy at Daddy at tigiisang hinalikan sa pisnge.
"How are you?" tanung ni Mommy sa akin.
"I'm good, mom." Nakangising sabi ko.
Pumasok si Andrew sa pintuan dala-dala ang mga gamit namin. Nahuli ko agad ang kakaibang ngisi ni Dad.
"I like Drew for you, hindi nga ako nagkamali. You two looks good together." Aniya.
"Daddy. Magkaibigan lang po kami!" tutol ko kaagad.
"Why? Magkaibigan lang din kami ng mommy mo noon," Tumawa sya. "Infact, you look perfect together.. I can almost hear a wedding bell." Dugtong ni Dad. Nagtawanan sila ni Mommy na tila nagkakaintindihan.
Humulukipkip ako at yumuko nalang. I'm so sorry Dad. I'm so sorry Mom. But, this time susuwayin ko kayo ulit, I will never leave Caleb anymore. Hinding-hindi ko na sya iiwan. Malaking pagkakamali na ang ginawa kong pagiwan sa kanya noon. Sising-sisi ako at sobrang sakit ang naramdaman ko kaya ayoko nang maulit 'yun. I want a peaceful life for Caleb and I. Sya lang ang gusto ko sa ngayon.. I'm really sorry.
Natulog muna ako dahil 8PM pa naman ang dinner nila Tita. Ala-sais palang ay gising na ako para magayos, Simpleng bestida lang ang suot ko. Nothings special for me. Hindi na ako nagayos pa. Gusto ko nalang matapos ang lahat nang ito para makabalik na ako nang Maynila.
Ti-next ko kaagad si Caleb.
Ako:
Start na nang Dinner namin. Anung ginagawa mo?
Ngumiti ako pagkatapos ay sinuot ang aking sandals. Napatingin ako sa cellphone ko nang magreply sya.
Caleb:
I'm here waiting for your texts.
Uminit ang pisnge ko sa sinabi nya. Ngumuso ako pagkatapos ay nireplyan sya agad.
Ako:
Crazy. Mamaya na ako magte-text.
Nagreply naman sya agad.
Caleb:
Nababaliw na ako dito kakaisip. You might think I'm paranoid but please, don't let Andrew touch you. I'll get jealous.
Ngumisi ako. He's being possessive as always at 'yun ang gusto ko sa kanya. Gusto ko kapag possessive sya sa akin. I love him so much. I love him.
Di kalaunan ay bumaba nadin ako para sa dinner, Nadidinig ko na ang batian nila Tita sa ibaba. Nasa hagdan palang ako at nagsalubong ang mata namin ni Tita.
"Sue Aaliyah!" ani ni Tita pagkatapos ay naglahad agad nang bisig sa akin.
Ngumiti ako pagkatapos ay sinalubong ang yakap nya.
"How are you po, tita?" tanung ko.
"I'm okay. Oh my God! Ang ganda nang probinsya nyo! Tama nga si Drew." Aniya.
Ngumiti ako pagkatapos ay binalingan si Drew na nakangisi sa akin. Ngumiti lang din ako.
"I told you mom, palagi kasing kayong hesitant pumunta eh." Nilapitan sya ni Adrew.
"Masyado lang naging busy sa business ang parents mo, ijo. It's fine." Ngumisi si Mommy.
Ngumiti lang ako at nakisabay sa mga kwentuhan nila.
Kumain nadin kami maya-maya, naguusap sina Tito at Daddy tungkol sa business. Panay naman ang lagay ni Andrew nang pagkain sa pinggan ko.
"Drew, it's too much." Ani ko.
Ngumiti sya. "Napansin ko kasing pumayat ka." Aniya pagkatapos ay ngumiti. Natigilan agad ako nang mapukaw namin ang attensyon nang mga magulang namin.
"'Tong anak mo, Ricardo!" natatawang sabi ni Tita.
Ngumisi ako. "Kayo na ba? Sue?" nakangising sabi ni Mommy.
Pumula agad ang mukha ko.
"H-hindi po!" ani ko.
Tinapik ni Daddy si Tito.
"I think you should teach your son how to court a girl, Ricardo. Hindi 'yung ganyan na to-torpe torpe." Aniya.
Tumawa si Drew. "Tito naman eh, hindi naman po ako torpe and I don't think kailangan ko pang manligaw kay Sue.." Aniya.
Nanlaki ang mata ko. Oh my God! Ayoko ng mga ganitong usapan dahil pakiramdam ko ay alam ko na kung anung pupuntahan nito. Binalingan ko ng tingin si Japeth na kararating lang at parang halimaw na kumakain sa harapan ko. Kumunot ang noo ko at sinipa ang paa nya sa ilalim ng table.
Dammit, What now Japeth? Help me! Hindi 'yung kain kalang nang kain dyan!
Ngumuso sya para magpigil nang ngisi.
"Stop it, Dad. Tanungin muna natin si Sue kung anung gusto nya. Kaka graduate nya lang and I know, gusto nya namang ma-enjoy pa ang buhay pa after many years of studying. At shaka, nakakuha na sya kaagad ng project sa Manila." Aniya.
Napatingin sa akin si Dad. "Is that true, Sue?"
I cleared my throat. "Ahm- Yes, Daddy. I got my first project and my boss just called me may emergency daw so tommorrow din kailangan ko na daw bumalik agad ng Maynila." I lied.
"Agad-agad? Hindi ba kaya ng mga Engineers ayusin ang problema?" tanung ni Andrew.
"The problem is my design, drew. May kunteng hindi lang pagkakaintindihan and I need to fix it right away." Pumikit ako sa kasinungalingan ko. Damn it.
"That's sad, Hija. Ang akala ko pa naman makakasama na namin dito nang matagal." Ani ni Tita. Kinagat ko nalang ang ibabang labi ko.
"Yeah. I'm sorry, Tita." Sagot ko.
Binalingan ko si Japeth na umiiling-iling nalang. Dammit. I feel bad for lying. I really do. Pero sinabi ko kay Caleb na dalawang araw lang ako dito ayoko na ring magtagal. Alam na alam ko kung anu ang pinunta ng parents ni Adrew dito ay hindi ko gusto iyon. Alam kong gusto ng mga parents naming dalawa ni Adrew na kami ang magkatuluyan. Mga bata palang kami palagi na nilang sinasabi 'yun. Noon, kaya ko pang sakyan ang sinasabi nila pero iba na ngayon. Mayroon na akong mahal, at si Caleb lang 'yun. Wala ng iba.
Natapos ang dinner namin nang ganun lang, habang nasa salas at nagkukwentuhan sila at hindi ko magawang madukot ang cellphone ko sa bulsa, gustuhin ko man. Panay ang tanung sa akin ni Tita nang kung anu-anu, ayoko naman syang bastusin kaya hinahayaan ko nalang.
Kinabukasan din pagkatapos noon ay atat na atat na akong umuwi, maaga palang ay ayos na ang gamit ko para ihanda sa pagalis ko. Kagabi palang ay tinext ko na si Caleb na uuwi na ako. Yes. Uuwi na ako ng Manila. In the end, I lied to them dahil hindi ko pala kayang mahiwalay sa kanya kahit dalawang araw lang.
Nang may kumatok sa kwarto ko ay agad kong binuksan 'yun. Nakita ko kaagad si Japeth na nakangisi sa akin.
"Anu 'yan? Ang aga pa." aniya.
Kinagat ko ang ibabang labi ko.
"Jap, I need your help." Sabi ko kaagad.
Tumaas ang kilay nya pagkatapos ay ngumuso.
"Susunduin ako ni Caleb sa bungad. Pero Drew insist na sya ang maghahatid sa akin hanggang doon. I don't know what to do, baka makita nya si Caleb."
Lumakad si Japeth pagkatapos ay umupo sa kama ko.
"Then, let him. Para malaman nyang may iba kana."
"Not now, Japeth." Kinagat ko ang ibabang labi ko. "Mainit pa si Caleb kay Daddy." Ani ko.
"Anung gagawin natin?"
"Ikaw na ang bahala. Pero please? Help me." Ani ko.
Bumuntong-hininga ako pagkatapos ay pinanuod nalang ang pagtungo-tungo nya. Hapon pa ang alis ko pero umaga palang handing-handa na ako, nagtext nadin ako kay Caleb na kitain ako sa bungad. Ang alam ni Drew ay ihahatid ako ni Japeth hanggang Maynila, pero hindi. Ihahatid lang ako ni Japeth hanggang bungad, planu din naman kasing umuwi ni Japeth ngayon sa Maynila.
"Are you really sure na hindi na kita ihahatid pa sa Maynila?" tanung ni Drew sa akin. Andito na kami sa labas ng gate at hinihintay ang kotse ng hinayupak kong kakambal na hanggang ngayon ay wala pa. Ang sabi nya kasi ay may dadaanan pa sya.
"Yes, Drew. Asikasuhin mo muna ang parents mo dito. Sasabay nalang ako kay Japeth, mapapagod kalang kung magpapabalik-balik ka dito at sa Maynila. Twelve hours din ang biaje balikan. Uumagahin ka." Ani ko.
"It's fine with me." Ngumuso sya.
"Drew, ok lang talaga. Infact. Hindi mo na nga ako kailangan pang ihatid hanggang bungad. Wala ka pang dalang sasakyan."
"Ok lang. Gusto ko lang makita ang pagalis mo. Mag tataxi nalang ako pauwi." Pagpupumulit nya. Bumuntong-hininga ako dahil makulit sya.
"Ok then, ikaw ang bahala." Sabi ko.
Ngumuso sya.
"I'm going to miss you. One week din kitang hindi makikita." Aniya.
"Ma-mimiss din kita, Drew." Sabi ko. Niyakap nya 'ko. Saktong dating naman ng sasakyan ni Japeth. Bumisina sya ng makita kami.
Mabilis akong naglakad papuntang sasakyan nya. Ibinaba nya ang bintana sa harapan at laking gulat ko ng makita doon si Madie.
"Madie?!" singhal ko.
Tumawa si Japeth. Nakita kong binalingan sya nang tingin ni Madie.
"Stop laughing. Kanina ka pa!" singhal nya sa kakambal ko.
Kumurap-kurap ako sa kanilang dalawa. What the hell is happening in here?
"Babalik na din ko sa Maynila. Sumabay na ako." Ani ni Madie.
Kinagat ko ang ibabang labi ko at tumungo-tungo nalang. Gulong-gulo ako pero wala akong panahon na magtanung pa. Ang nasa isip ko lang ngayon ay ang makaalis na dito at makita na si Caleb.
"Hi, Madz!" bati ni Drew kay Madie pagkatapos ay pumasok na din sa loob nang sasakyan, nasa front seat kasi si Madie. Inilabas ko ang cellphone ko para sana itext si Caleb.
Ako:
Papunta na ako sa bungad. Kita tayo doon.
"Madie, kumusta ka naman? Wala akong number mo." Ani ni Drew. Nilingon sya ni Madie.
"I'm okay, Sige ibibigay ko say-"
"Try Madie. Try." Mabigat na sabi ni Japeth sa bestfriend ko.
Nanlaki ang mata ko nang balingan ko sya sa salamin. Badtrip si Japeth? Humulukipkip si Madie pagkatapos ay binalingan na si Japeth. Ngumuso sya.
Nagvibrate ang cellphone ko.
Caleb:
I'm already here.
Ngumiti ako pagkatapos ay ginusto nalang na paliparin ang sasakyan para makarating na kami doon.
Hindi na umimik si Japeth sa buong biaje. Ako naman ay panay nalang ang pakikinig sa sinasabi ni Drew. Nang sa wakas ay nakarating na kami doon ay agad akong bumaling kay Drew.
"Drew, I need to go. Bitawan mo na ang kamay ko." Natatawang sabi ko sa kanya. Sumimangot sya sa akin.
"I don't want you to go." Aniya.
"Drew, paanu ka babalik?" tanung ni Japeth pero kay Madie naman nakatingin.
"I can take care of myself, bro. Pakialagaan nalang si Sue." Sagot nya.
Ngumisi si Madie nang madinig 'yun. Uminit tuloy ang mukha ko.
"Tss. Nakakairita ka." Dinig kong bulong ni Japeth kay Madie.
Yumakap nang mahigpit sa akin si Drew. Niyakap ko nalang din sya pabalik.
"Thanks for everything, Drew." Ani ko.
Tumungo-tungo sya.
"Take care, okay? I love you Sue." aniya
"A-andrew.."
"Tatawag ako sayo later, Okay?" aniya.
Tumungo-tungo nalang ako. Ngumiti sya pagkatapos ay umamba nang bubuksan ang pintuan pero nilingon pa nya ako nang isa pang beses.
Nanlaki nalang ang mata ko nang di namalayang nakalapit na sya sa akin at agaran nang dumampi ang labi nya sa labi ko. Kumurap-kurap ako sa gulat, Wala sa sariling bahagya ko syang naitulak. Kumalabog agad ang dibdib ko pagkatapos ay tumingin sa labas dahil baka mamaya ay andyan lang ang kotse ni Caleb.
"Take care." Aniya bago lumabas nang pintuan. Laglag ang panga ko.
Binalingan ko si Japeth sa unahan na nakataas ang kilay, pati si Madie na nakahawak sa bibig nya.
Nagsimulang paandarin ni Japeth ang sasakyan, nawala na si Andrew sa paningin ko pero nanlalaki padin ang mata ko at matindi ang kalabog nang aking dibdib.
"Caleb, will freak out." Dinig kong sabi ni Japeth, Nagvibrate ang cellphone ko. Kinabahan ako agad.
Caleb:
I told you not to let him kiss you. You've cross some goddamn line today.
Napahawak ako sa bibig ko agad.
"HOLY-"
Inihinto ni Japeth ang sasakyan. Nangangatal akong bumaba at kinuha ang gamit ko. Inangat ko ang tingin ko at nakita ang isang pamilyar na kotse sa di kalayuan sa amin. Ngumuso ako nang makita ang isang lalaking nakasandal doon habang naka way farers at nilalaro ang kanyang cellphone sa isang kamay.
Bumuntong-hininga ako.
"Bye-bye, Sue. Goodluck!" Sabi ni Madie na nangaasar pa. Pinandilatan ko lang sya nang mata bago dahan-dahang naglakad papunta kay Caleb.
Papalapit nang papalapit ay mas lalo kong nakikita ang noo nyang nakakunot sa akin. Oh Damn. I'm dead. I'm so dead.
nlr%