"Γεια σου Μάγια " , ακούω μια γνωστή φωνή να με καλεί και γυρνάω βρίζοντας από μέσα μου την τύχη μου. Όχι ρε φίλε. Πίσω μου σ' έχω σατανά!!
"Γεια σου κι εσένα.. Άγγελε. Πώς κι από δω? ", τον ρώτησα συγκρατώντας με κόπο τα νεύρα μου.
"Ίδιο ξενοδοχείο. Κοίτα όμως πώς τα φέρνει η ζωή και είμαστε παντα μαζί!! ", είπε γελώντας στραβά και ακουμπώντας τα κάγκελα του δωματίου του το οποίο... μαντέψτε!!
Είναι το 304!!! Το δωμάτιο ανάμεσα στο δικό μας και των αγοριών ! Ε ρε τι καλά πού θα περάσουμε! Να θυμηθώ να φορτίσω στο φουλ την φωτογραφική. Τέτοιες στιγμές πρέπει να μείνουν αξιομνημόνευτες.📹📹📹📹
Την τύχη μου!
"Τι είπες? "
Ωχ το είπα δυνατά αυτό? Μπράβο Μάγια. Εσύ θα πας μπροστά άμα συνεχίσεις έτσι!
" Τίποτα λέω πρέπει να πάω μέσα. Αντίο! ", είπα και μπήκα μέσα στο δωμάτιο.
"Αντίο.... γειτόνισσα! " είπε κλείνοντάς μου το μάτι.
Το φελέκι μου μέσα!
Η Ειρήνη έχει βγει από το μπάνιο και διαλέγει ρούχα να φορέσει, ενώ είναι τυλιγμένη με μια πετσέτα στο σώμα και μια στα μαλλιά .
"Τι έχεις εσύ και είσαι έτσι? "
" Γιατί τι έχω? Μια χαρά είμαι. Είμαι τέλεια, φανταστικά, υπέροχα. Δεν συμβαίνει απολύτως τίποτα!" ,είπα φωνάζοντας σαν υστερική .
Εκείνη με κοίταξε περίεργα και αφού παράτησε αυτό που έκανε με πλησίασε, με κάθισε στο κρεβάτι, κάθισε στην καρέκλα απέναντι μου και με κοίταξε σταυρώνοντας τα χέρια στο στήθος της.
"Ακούω! ", μου είπε επιτακτικά
Αφού της είπα τι διαδραματίστηκε στο μπαλκόνι λίγο νωρίτερα ξεφύσηξε
"Έχω αρχίσει να το βαριέμαι αυτό το βιολί ! Στο νησί η τύχη, στο πλοίο τύχη τώρα και στο δωμάτιο η γαμημένη τύχη. Στο τέλος θα βρεθείτε στο ίδιο κρεβάτι και είναι πάλι ικανός να σου πει 'η τύχη ,όχι εγώ'. Μάγια ο άνθρωπος έχει κόλλημα μαζί σου. "
" Τι μας είπες!!! Τρόπο για να τον σταματήσουμε βρες. Τις διαπιστώσεις αυτές τις κάνω και μόνη μου! " είπα καθώς κατευθυνόμουν προς το μπάνιο.
"Δίκιο έχεις! " μονολόγησε
" Το ξέρω. " απάντησα κι έκλεισα την πόρτα.
Έκανα ένα άκρως αναζωογονιτικό μπανάκι και αφού τυλίχτηκα με δυο πετσέτες, μία στο σώμα, μία στα μαλλιά, βγήκα έξω. Η Ειρήνη είχε ντυθεί και βαφόταν.
"Μα καλά με τόση ζέστη θα βαφτείς? Γιατί δεν αφήνεις φυσικό το πρόσωπό σου να το χτυπήσει λίγος αέρας? "
" Η ομορφιά είναι παντώς καιρού, σαραγλάκι μου! ", είπε κλείνοντας το μάτι από τον καθρέφτη .
"Ό, τι πεις άντρα μου! " είναι ο άντρας μου και είμαι το σαραγλάκι της. Προσκυνείστε μας!!!
Και τώρα τι φοράνε?
*****************
Είμαστε εδώ και δύο ώρες σε μία παραλιακή ταβέρνα και τρώμε θαλασσινά μεζεδάκια. Η ταβέρνα λέγεται "Του κυρ-Λουκά" και ο ίδιος ο κυρ-Λουκάς μας τα έφτιαξε και μας τα σέρβιρε
Είναι ένας 70χρονος πολύ γλυκός και φιλότιμος άνθρωπος. Τον έχω ήδη λαρέψει. Στην ταβερνούλα δεν υπάρχει πολύς κόσμος, μόνο εμείς κι ένα ζευγαράκι που ζει τον έρωτά του.
Δίπλα μας η θάλασσα πιο γαλάζια και κρυστάλλινη από ποτέ κάτω από τον καυτό, λαμπερό ήλιο !
"Τι ωραία πού είναι εδώ! ", αναφώνησα και τα παιδιά συμφώνησαν νεύοντας.
"Λοιπόν παιδιά το απόγευμα τί θα κάνουμε? ", ρώτησε ο Ορέστης.
"Εγώ λέω να πάμε για μπάνιο. ", πρότεινα
"Ναι ! Και το βράδυ να πάμε στην κύρια πόλη, την Νάουσα για ατελείωτο clubbing!!!!! '',είπε ο Ορέστης και γελάσαμε.
"Βασικά παιδιά αν θέλουμε να πραγματοποιήσουμε αυτό το πρόγραμμα πρέπει να σηκωθούμε για να πάμε στο ξενοδοχείο .", είπε η Ειρήνη ρίχνοντας μια ματιά στην ώρα.
"Ισχύει. Πάμε ομάδα! ", είπε ο Βαλάντης αστεία κι αφού πληρώσαμε, γυρίσαμε στο ξενοδοχείο.
Βάλαμε τα μαγιό μας (👙👓👓) και αφού πήραμε τα απαραίτητα , βρήκαμε τα αγόρια να μας περιμένουν στην υποδοχή.
" Ρωτήσαμε για παραλίες και υπάρχουν μερικές πολύ ωραίες εδώ κοντά. ", μας είπε ο Ορέστης μόλις τους πλησίασαμε.
"Όκ. Ο οδηγός μας τι λέει? " ,είπα κοιτάζοντας ερωτηματικά τον Βαλάντη.
"Νομίζω ότι θα είναι εντάξει οι ώρες. "
"Ό, τι πεις! ", είπα και αφού μπήκαμε στο αυτοκίνητο ξεκινήσαμε.
Στην διαδρομή συζήταγα με την Ειρήνη για την έξοδο το βράδυ και τα αγόρια για ένα καινούριο μοντέλο μηχανής.
"Καιιιι..... φτάσαμε! ", αναφώνησε η Ειρήνη μόλις βρήκαμε μέρος για πάρκινγκ.
"Αχ κοιτάξτε πόσο κόσμο έχει! ", είπα χαρούμενα.
"Μάγια σήμερα θα σου βρω αγόρι! ", ανακοίνωσε ξαφνικά η Ειρήνη.
"Τί????!!!!! "😧😦😟😲😵😮 αναφωνήσαμε με τον Ορέστη.
"Ω ναι! "
"Ω όχι! Δε. Θέλω! " ,κοιτάξτε τι μας βρήκε στα καλά καθούμενα. Η Ειρήνη μας βγήκε προξενήτρα.
" Δεν. Πειράζει !Τώρα μιλάει ο άντρας. Σκασμός! "
"Ωχ Θεέ μου! ", είπα μελοδραματικά
Αφού βρήκαμε ξαπλώστρες με ομπρέλα, πήγαμε και καθίσαμε. Τα αγόρια πήγαν για βουτιά και εμείς καθισμένες απέξω να καιγόμαστε μόνο και μόνο γιατί η Ειρήνη μου έδειχνε αγόρια.
"Αυτός? "
"Όχι. "
"Εκείνος μπροστά και δεξιά με το πορτοκαλί μαγιό? "
"Όχι! " είπα κι άρχισα να ξεφυλλίζω το βιβλίο μου. (Βιβλιοφάγοοος. Forever alone? 😢Nooooo. I have MY BOOKS)
"Ο σερβιτόρος μπροστά? ", είπε και της ξέφυγε ένα γελάκι. Τι στο διάλο? Ναρκωτικά παίρνει?
"Όχι Ειρήνη. Αφού ντε και καλά θες να μου βρεις αγόρι, τον θέλω καστανόξανθο, με γαλάζια μάτια, κοιλιακούς και ευγενικός. Μπορείς να μου τον βρεις? Όοοοοοοχι! Οπότε σταματά! ", είπα εκνευρισμένη ξαπλώνοντας καλύτερα και βάζοντας ίσια τα γυαλιά ηλίου στα μάτια μου, χωρίς να την κοιτάξω.
"Δηλαδή ο σερβιτόρος δεν σου κάνει? ", ρώτησε μια άγνωστη φωνή ,που σίγουρα δεν είναι της Ειρήνης.
"Μπααααα... ", απάντησα πριν προλάβω να σκεφτώ. Σήκωσα διστακτικά το κεφάλι μου και έμεινα.
"Νομίζω πληρώ τις προδιαγραφές σου. Τι λες? ", με ρώτησε αυτό το θεϊκό πλάσμα μπροστά μου. Πότε κατέβηκαν οι άγγελοι από τον ουρανό και δεν το πήρα χαμπάρι. Τον κοιτάω πίσω από τα μαύρα γυαλιά μου και απλά μένω. Η άλλη η μουχρίτσα από δίπλα χασκογελάει. Καλαααά Ρηνιώ!!!
"Εμ, εγώ.... θέλω να π-πω.... Εεεε! " τέλεια! Υπέροχα! Φανταστικά! Absolutely Fabulous! Τραυλίζω κιόλας. Ποσό πιο ρεζίλι????
Για να καταλάβατε τι περνάω η καημένη.... Μπροστά μου στέκεται όρθιος ένας μικρός θεό. Καστανόξανθος, γαλάζια μάτια κοιλιακούς, με έναν δίσκο στο δεξί χέρι κι ένα ζευγάρι γυαλιά ηλίου στο άλλο. Είναι δεν είναι κάνα δυο χρόνια μεγαλύτερός μου. Με κοιτάει με ένα γλυκό χαμόγελο και φαίνεται να διασκεδάζει με το όλο θέμα.
"Με δικά σου λόγια. ", μου λέει και η Ειρήνη τώρα κοπανιέται κανονικότατα. Της ρίχνω μόνο ένα βλέμμα και ξαναγυρνάω στο μαναρ... ε στο παιδί ήθελα να πω.
Τώρα τι να πω?
"Καταρχήν το όνομά σου! "
Ωχ το είπα δυνατά? Πρέπει να το κόψω αυτό!
" Με λένε.. Μάγια! ", κατάφερα να πω στο τέλος
"Γεια σου Μάγια! Είμαι ο Λουκάς. Χάρηκα! ", μου είπε δίνοντάς μου του χέρι του για χειραψία.
Εγώ να δεις πόσο χάρηκα!!
"Παρομοίως! ", εντάξει είναι ωραίος αλλά δεν χρειάζεται να του το λέμε! 😜
"Λοιπόν δεν μου απάντησες !", αμάν ρε αγόρι μου. Δεν ξέρεις τι προκαλείς? Θες να μιλάμε κιόλας όταν έχουμε μπροστά μας αυτό το έργο τέχνης ?! Πολλά ζητάς!
"Ας την αφήσουμε καλύτερα αυτή την συζήτηση, γιατί δε μας βλέπω καλά. ", απάντησα με ένα διστακτικό χαμόγελο
"Μα... " πήγε να πει αλλά..
"Τι γίνεται εδώ? ", γύρισα και είδα τον Ορέστη να κοιτάει μπερδεμένος τον Λουκά.
"Εεε τίποτα βρε αδερφούλι. Απλά εδώ το παιδί μας παίρνει παραγγελία. Έτσι δεν είναι? ", είπε βιαστικά και καθόλου πειστικά η Ειρήνη κοιτάζοντας τον Λουκά έντονα για να συμφωνήσει. Κι εκείνος φαίνεται να το πήρε το μήνυμα.
"Φυσικά. Λοιπόν τι θα πάρετε? ", είπε με σοβαρό 'επαγγελματικό' ύφος.
Αφού του είπαμε τί θέλαμε, έφυγε και μείναμε εγώ, η Ειρήνη και ο Ορέστης. Χωρίς να μιλάμε. Απλά... Κοιταζόμασταν?? Οοοκ that's strange!
"Εγώ πάω για μπάνιο! ", ανακοίνωσα και αφού έβγαλα τα γυαλιά και έλυσα τα μαλλιά μου έτρεξα πάνω στην καυτή άμμο και μπήκα στην δροσερή θάλασσα κάνοντας ένα μακροβούτι.
Όταν βγήκα στην επιφάνεια , εντόπισα τον Βαλάντη με την Ειρήνη που είχε μπει μέσα και είχαν μια ιδιαίτερα έντονη συζήτηση.
"... δηλαδή θες να μου πεις ότι εκείνος ο χλεχλές ο σερβιτόρος δεν ήρθε για σένα, αλλά για την Μάγια! Για ποσό ηλίθιο με περνάς? ", είπε νευριασμένα ο Βαλάντης
"Για πολύ αφού δεν καταλαβαίνεις την αλήθεια. Και για χαμήλωσε τον τόνο αφού! Αυτή που θα έπρεπε να φωνάζει είναι εγώ που ενώ ξέρω ακριβώς πόσων τσουλιών τον κώλο κοίταξες σήμερα, δεν έδωσα σημασία! ", είπε δυνατά η Ειρήνη και όσοι ήταν κοντά στα 7 μέτρα είχαν ακούσει ακριβώς τι γινόταν και είχαν γυρίσει για να παρακολουθήσουν. Δουλειές δεν έχετε?
" Παιδιά ηρεμήστε! Έχουμε γίνει θέαμα σε όλη την παραλία. ", τους είπα με ψυχραιμία
"Μάγια, αυτό που λέει είναι αλήθεια? ", είπε σε πιο ήπιο τόνο ο Βαλάντης
"Ναι! Απολύτως. ", είπα με ειλικρίνεια την αλήθεια. Λες και είμαστε σε δικαστήριο μιλάω.
"Είδες?! Τώρα Μάγια για πες μας... δεν ξενοκοίταξε? ", είπε με νικητήριο ύφος η Ειρήνη
''Εμ για να πω την αλήθεια, δεν ξέρω! Δεν κοιτάω τον Βαλάντη όλη την ώρα. Έχω κι αλλά πράγματα να κάνω. Εμ τώρα ας τελειώνουμε και να βγούμε έξω να στεγνώσουμε. ", είπα κι άρχισα να κατευθύνομαι προς τα έξω , χωρίς να προλάβουν να αντιδράσουν. Ωχ Χριστέ μου τι τραβάω!
Προχωρώ προς την ξαπλώστρα, όπου βλέπω τον Ορέστη μας να σαλιαρίζει με μια, ο Θεός να την κάνει κοπέλα, να τον έχει καβαλήσει κανονικότατα. Ρε μαζευτείτε ! Σε παραλία με παιδάκια και ηλικιωμένους είστε!!!
"Επ τι γίνεται εδώ? ", ρώτησα ψιλό εκνευρισμένη . Δε θα μου χαλάει μόνο εκείνος καταστάσεις.
"Εμ κοριτσάκι μου, δεν ξέρω ποια είσαι αλλά θα μου έκανες μεγάλη χάρη αν έφευγες και με άφηνες μόνη με τον.... Πώς σε είπαμε? ", ρώτησε τον Ορέστη. Αααα τέλεια ούτε το όνομα του δεν ξέρει. Ξέρει όμως πολύ καλά τι βρίσκεται μέσα από το μαγιό του και τι να το κάνει! (😇😇)
"Γλυκούλα μου, συγνώμη
αλλά δε θα σου κάνω την χάρη, γιατί πρέπει να μιλήσω με τον...! ", είπα ειρωνικά.
Εκείνη εκνευρισμένη σηκώθηκε και αφού έφτιαξε το ανύπαρκτο μαγιό της έδωσε τον αριθμό της στον Ορέστη.
"Μόλις ξεμπερδέψεις... πάρε με ένα τηλέφωνο... να τα πούμε! ", είπε και κλείνοντάς του το μάτι, έφυγε κουνώντας επιδεικτικά τον κώλο της.
"Οκ τι θες να μου πεις? ", με ρωτάει με βαριεστημένο ύφος ο Ορέστης κοιτώντας το κινητό του. Μα τι έχει πάθει? Γιατί μου φέρεται έτσι από την ώρα που ξεκινήσαμε σήμερα?
"Ξέρεις κάτι? Τίποτα! ", του πέταξα και αφού πήρα την πετσέτα μου πήγα στην πιο κοντινή σε μας ντουζιέρα. Αλλά ο Ορέστης ως γνωστός περίεργος...
"Μάγια τι ήθελες να μου πεις?!", ρώτησε καθώς έκανα ντουζ
" Σου είπα τίποτα! ", απάντησα ατάραχη, ενώ σκουπιζόμουν.
"Δηλαδή τζάμπα έφυγε η κοπέλα? ", ρώτησε αποσβολωμένος
"Κοπέλα, τρόπος του λέγειν, αλλά ναι! ", είπε καθώς έβαλα τα γυαλιά μου και άνοιξα το βιβλίο μου.
"Γιατί μου το έκανες κι εσύ και μπας και μάθω ποτέ γιατί μου συμπεριφέρεσαι έτσι από το πρωί. Πραγματικά απορώ! " φώναξα κάνοντας τους γύρω θαμώνες να μας κοιτάξουν, μαζί με την Ειρήνη και τον Βαλάντη που έρχονταν να μας μαζέψουν, αφού θα τσακωνόμασταν άγρια. Ήμασταν στην τέλεια θέση. Κάποια εκατοστά μας χωρίζουν και κοιτάμε ο ένας τον άλλο δολοφονικά.
Πού πήγε ο κολλητός μου ρε παιδιά?
~'~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ~
Hello!!!
Who is really fast? Oh yeah that's meeeeeee!
Προσκυνείστε! Δύο κεφάλαια σε μια μέρα ( το ένα εκ των οποίων είναι 1800+λέξεις!!!!!)
Ωωωωω τι κατάφερα πάλι!?
Ναι οκ σκάω! Λοιπόν πως ήταν το κεφάλαιο? Καλό? ('Ναι', είναι η σωστή απάντηση)
Μεγάλο? ( ΕΔΏ ΈΝΑ ΜΕΓΆΛΟ ΝΑΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ) 😁😁😁😂😂😂👏👏💗💗
Σχολιάκια θα δω ή....?
Άντε να δούμε!
Φιλάκια πολλά
Crazy out
Μάγια