Κεφάλαιο 24 🎄

112 11 1
                                    

Ειρήνης POV

Κατευθύνομαι προς το δωμάτιο του Βασίλη κι από  μέσα ακούω φωνές και γέλια.

Χτυπάω την πόρτα.

"Περάστε" ακούγεται από  μέσα.

Ανοίγω σιγά σιγά την πόρτα και βλέπω τον Βασίλη με τον Πάνο να παίζουν PlayStation , παθιασμένα μπορώ να πω.  Γελάνε  και πειράζονται!!!!  Ο Βασίλης είναι τόσο γλυκός με αυτή του την πλευρά!!!!

Όμως πρέπει να σκάσω τώρα....

Για άλλο λόγο ήρθα!!

" Πάνο μου  πρέπει να πας από το σπίτι για να ετοιμαστείς κι εσύ.  Η μαμά έχει πάθει υστερία!!! "

"Ωωωωχ!!!  Πάλι θα τ'ακούσω.  Τέεελος πάντων ας της κάνω το χατίρι! Τα λέμε bro!", λέει ο Πάνος χαρωπά και 'αντρικά' στον Βασίλη  και κάνουν μια αντρική χειραψία.

"Τα λέμε,  γίγαντα!! ", χαιρέτησε ο Βασίλης τον Πάνο  κι  ο τελευταίος βγήκε από το δωμάτιο.

"Bro?  Αλήθεια τώρα? ", ρωτάω ειρωνικά τον Βασίλη για να καλύψω την αμήχανη σιωπή!

"Μεγαλώνει! " , είπε απλά μειδιάζοντας με ένα πολύ σέξι στραβό χαμόγελο!

Ειρήνη,  συγκεντρώσου!  Είναι κολλητός σου , τέλος!!

Σιωπή....

"Εγώ..... ", άρχισε να λέει, αλλά ....

"Ειρήνη θα έρθεις?? Τα νεύρα μου!!! ", ωρύεται η Μάγια από το διπλανό δωμάτιο.  Να μια φορά που έκανε κάτι καλό αυτή η κοπέλα!!!! Πλακίζω!!!

"Εμ πρέπει να πάω,  γιατί θα τσιρίζει και δεν θα αντέχεται μετά! ", είπα αστεία και μισογελώντας του γύρισα την πλάτη να φύγω. 

Όταν ακούμπησα το πόμολο της πόρτας όμως τον άκουσα να με φωνάζει

"Ναι! " , απάντησα διστακτικά γυρίζοντας να τον κοιτάξω στα μάτια

"Είσαι πολύ όμορφη! ", είπε κι έβαλε αμήχανα το ένα του χέρι μέσα στη μια τσέπη της αθλητικής φόρμας του.

"Σ'ευχαριστώ! ", είπα χαμογελώντας σαν το ηλίθιο κι έφυγα.

Μπαίνοντας στο δωμάτιο της Μάγιας,  αυτό το χαμόγελο δεν έχει φύγει από το πρόσωπό μου.

"Γιατί γελάς σαν καθυστερημένο? ", σχολίασε η Μάγια κοιτώντας με από τον καθρέφτη.

"Εεεε τίποτα καλέ!  Λοιπόν άντε να τελειώνουμε! Η ώρα είναι  δέκα παρά είκοσι!!!  Παναγιά μου καιγόμαστε! ", τσιρίζω όταν βλέπω την ώρα.

Να με προσέχεις... Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz