A/N:
Yeeeeees! Eto na updated na rin sa wakas hahaha... malapit na rin matapos! Wheeee...
Soooooo, konting konti na lang makakamove na ko kina Ave at medyo nare-ready na rin sa na matapos ang journey ng 1st babies ko dito sa Wattpad *HIngang malalim* parang ayaw ko a silang tapusin pero di pwedeng hindi TT_TT
Ayun na nga enjoy this chapter!
PAGKAGISING ni Rina ay napansin agad niyang wala na sa tabi niya ang asawa kaya hindi niya maiwasang mapakunot ang noo dahil simula nang malaman nitong buhay siya ay hindi ito umaalis sa kama hangga't hindi siya nagigising kaya naman nagtataka na siya.
Tumingin siya sa labas ng bintana at kitang-kita niya ang namumuong sama ng panahon sa labas ng palasyo. Kahit na umaga pa lang ay tila nagbabadya ang isang malakas na bagyo.
Hindi niya alam pero tila may masama siyang nararamdaman, mabilis siyang napabalikwas ng bangon. Sigurado siyang pamilyar sa kanya ang pakiramdam na 'to.Agad siyang nagbihis at lumabas ng kwarto at hinanap ang kambal niya.
Rian, Ran where are you? She immediately ask them on there mind link.
We're in the study room Mom with Dad sagot naman sa kanya ni Ran.
Somehow there is something telling her to look for his kids immediately look for them. Lakad takbo ang ginawa niya para mabilis na marating ang study roo ng asawa niya.
Agad naman niyang binuksan ang pinto para ang magulat na kompleto ang lahat. Hindi nga lang niya mapigilan ang mapakunot noo dahil halata sa mga itsura nito ang paaalala.
"Mom,bakit parang hinihingal ka?" agad naman siyang nilapitan ni Rian habang nakasunod lang nito ang kakambal sa likod.
Sabay niyang niyakap ang dalawa saka huminga ng malalim, nang maisgurado niyang naamoy niya ang pamilyar na presensiya ng mga anak at ang mainit na yakap ng mga ito sa kan"ya ay tila doon lang siya nakahinga ng maluwag.
"Mom? What the matter?" tanong naman ni Ran.
"Nothing I thought something bad happened with you two." Aniya saka pinakawalan na ang dalawa sa yakap niya.
"We're okay Mom."
"I'm jealous." Agad naman niyang narinig na komento ni Ave ng kaso nga ang ay hidi ito makalapit sa kana dahil na rin nasa tabi nito ang kapatid niyang si Renan. Simula kasi nang permanente nang tumira sa Pilipinas si Emerson kasama si Reese ay si Renan na ang naging kanang kamay ng asawa dahil ito lang ang tanging tao maaring pagkatiwalaan ng asawa.
Ngumuso lang ito at nangalumbaba sa kinauupuan nito habang siya ay hindi maiwasang mapangiti. Pero hindi pa rin nawawala sa kanya ang pakiramdam na tila may masamang mangyayari.
"Well then what's this commotion all about?"
"Its... about Miko and Anne they are both missing." Sabi sa kanya ni Renan.
Doon muling kumabog ng malakas ang dibdib niya sinasabi na nga ba niya at hindi nagkakamali ang kutob niya.
"Then what the heck you guys are doing here? Move!" agad niyang sabi sa mga ito at mabilis na nagsipulasan silang pamilya na lang ang natira.
"Kanina ko pa sila sinasabihan na maghanap pero hindi sila sumusunod pero bakit ikaw isang salita mo lang sing bilis pa sa alas kwatro ay umalis na sila." Sabi ng asawa habang nakapangalumbaba sa mesa nito.
"It's charm my love."nakangising sagot niya bago binalingan ang mga anak.
"Sumama kayong dalawa sa'ken para mahanap sila." Mabilis naman na tumango ang dalawa at sinundan siya palabas.
Habang ang asawa niya ay tila wala sa wisyong hindi sumunod sa kanila.
NAKIKITA ni Rina nag pagaalala ng kambal niya sa dalawang nawawalang babae, pumunta silang tatlo sa gubat kung saan hindi pa napupuntahan ng mga kasama nila.
"Sinubukan na naming ipahanap kina Uncle Marlon saka kay Rowen sina Anne pero hindi nila ma-strack ang mga amoy nila mukhang ilang oras na rin kasi simula nang mawala sila hindi pa nakaganda ang nalalapit na pagulan dahil iyon ang amoy na nagingibabaw sa paligid lalo namang mahihirapan silang makapag track kapag umulan na." imporma sa kanya ni Rian.
"Then I guess we don't have any choice but to find them." Saka niya binalingan ang kambal. "We need to split up."
"But Mom—"agad sanang aangal si Ram pero mabilis siyang nagsalita.
"I'm not an immortal for nothing so don't baby me too much okay?" nakangiting sabi niya rito before she let her eyes glowed. "I'm still your mother and as far as I'm concern mas matanda ako sa inyo."
"Ah haha... sabi ko sanamn sa'yo Ran tara na hanapin na natin sina Anne." Sabi ni Rian saka itinulak ang kapatid sa ibang direksyon.
Minsan talaga pakiramdam niya parang nagkaroon ng dalawang pang Ave sa katauhan ng dalawang anak. Mga pasaway talaga, hindi niya maiwasang mapabuntong hininga.
Nagsimula na siyang maglakad sa ibang direksyon na pinuntahan ng kambal niya. Sinigurado rin niyang nakataas lahat ng senses niya dahil magpasahanggang ngayon ay hindi pa rin nawawala ang pakiramdam niya na may masamang mangyayari.
At sinimula nang ipinanganak niya ang kambal ay hindi nagkamali ang ganito niyang pakiramdam. Maybe a mother's instinct? She don't know ang mahalaga sa kasalukuyan ay magawa niyang maprotektahan ang pamilya niya at kasama na 'don ang mga taong mahahalaga sa kanila.
Naputol lang ang daloy ng isip niya nang may marinig siyang matinis na tunog na animo isang espada na tinanggal mula sa kalatas nito. Si Miko sa pagkakaalala niya ay gumagamit ito ng samurai sword o katana sa pakikipaglaban nito. Ayon na rin sa impormasyon na pagkakasabi sa kanya ni Emerson, Miko is from a long line of Shinto Priestess kaya niyang gumamit ng mga shikigami at makakita ng mga bagay na hindi nila nakikita. Hindi pangkaraniwang katana ang gamit nito dhail isa iyong holy blade na sinasabing may basbas ng isang diyos sa Japanese mythology. Kaya nagagawa nitong masugatan o mapaslang ang kahit na anong supernatural.
Agad niyang inalam ang lokasyon nito para lang magulat nang may biglang umatake sa kanya mula sa kanan. Mabuti na lang at mabilis ang reflexes niya at nagawa niyang masalag ito gamit ang dagger na nakatago sa suot niyang longsleeve blouse. Nagkalansingan ang dalawa nilang hawak na armas bago niya itinulak palayo ang espadang muntik nang makapatay sa kanya. Sinigurado rin niyang may ialng metro ang layo nilang dalawa in case na bigla na naman itong umatake.
Pero nanlaki na lang ang mata niya nang makilala ito. "Miko?!"
Tila naman wala itong narinig at muling umatake agad naman niya itong sinalag saka muling nagsalita. "Miko? Anong nangyayari bakit mo ko inaatake?"
Sa isang kurap ng mata ay bigla na lang itong lumitaw sa harap niya at kung hindi lang siya nakaiwas ng kahit 1 segundo siguradong malalang sugat ang makukuha niya. Pero bakit? Bakit siya nito inaatake? Doon lang niya napansin na tila wala ito sa sarili habang hawak ang sarili nitong espada. Nakasuot rin nito ng kimono na tila naangkop sa hawak nitong sandata sa kasalukuyan.
Muli itong umatake at sinasalag lang niya ang ginagawa nito. Hindi siya pwedeng umatake ng basta-basya kung hindi ay masasaktan ito.
Bigla itong huminto di kalayuan sa kanya bago nito nilabas ang dalawang tila parihabang papel bago nagsalita.
"Shikigami! Koi!" Damn, this situation got messier. Mula sa papel na hinagis nito ay nabuo ang dalawang demon spirit. Isang hugis fox at ang isa naman ay hugis uwak pagkatapos ay naganyong tao ang dalawa with a form ng mga hayop na orihinal na hugis ng mga ito. Pamilyar siya sa dalawang anyo ng mga ito dahil na rin pamilyar siya sa Japanese folklore. Isang Kitsune at Tengu ang nasa harap niya ngayon.
"Ike!" nagulat na lang siya nang biglang magapalit anyo ang kitsune na kamukha niya saka ito umatake sa kanya. Hindi rin naging maganda na umaatake ang tengu sa ere habang nakikipaglaban siya at ang kitsune na kumopya sa kanya hindi lang mukha ang kayang gayahin maging ang mga kilos at ang nasa isip niya kaya hindi niya ito matamaan man lang.
Then Miko started advancing and she can't help but tsked. Three on one halata naman kung sino ang lamang sa hindi. Kaya niyang makipaglabang ng one-one one o kahit maramihan pero hindi niya kaya ang sabay-sabay na atake ng mga kalaban.
Sinalag muna niya ang isang atake ng kitsune at isang atake ng tengu nang mapansin niyang huminto si Miko ilang metro ang layo sa kanya.
"Need a hand Miss?" sabi ng isang lalaki na nakatayo sa isang sanga ng puno. Parang dejavu lang noong nakaraan si Calyx ang nakatayo roon sa sanga ngayon naman ay panibagong lalaki na naman. What's with guys standing in the branches anyway?
"If your willing why not?" from the air the tengu release some feather blades that she dodge after she somersaulted in the air.
"Sure, though I think the King doesn't favour these kind of fights." Pwede niya ba 'tong upakan? Naiirita na siya rito dahil ang ganda ng tayo nito habang siya nagpapakahirap doon sa ibaba.
"Yeah,and I assure you if you don't help me right now the King will be after your head." Doon lang niya napansin na suot nito ang kasuotan para sa mga palace guards.
"Ohhh... feisty I like it." Kapagkuwan ay tinulungan siya nito. "Sure I'll help you I'll start with that flying bird." Pagkatapos ay tumalon ito sa kinatatayuang sanga saka lumutang sa ere at doon nakipaglaban sa tengu. Wala na siyang masyadong pakialam sa mga ito dahil kinailangan niyang mag-focus sa mga kalaban niya ngayong sumali na si Miko sa laban.
With ease and grace she tried to block the two trying to attack every now and then pero hindi iya magawang sugatan si Miko dahil pakiramdam niya ay nasa ilalim lang ito ng kung sino para atakihin siya.
Sa isang iglap at nakita na lang niyang natalo na ng lalaki ang tengu na kalaban nito. Nang makita niyang binalingan nito si Miko ay mabilis siyang kumilos para isangga ang sarili sa harap ng dalaga.
Sa isang iglap ay nakita niyang may kung sino ang biglang humarang sa harap niya at mabilis na tinapos ang kitsune na kalaban niya lang kanina at nailayo siya kay Miko mahihiwa n asana siya ng hawak nitong katana.
"Next time Rina, wag kang sasalag ng kahit anong atake lalo na sa lalaking 'yon mapapahamak ako sa ginagawa mo." Nakita niyang pangko na pala siya ni Alister at saka marahan siyang ibinaba.
"Alister, kanina ka pa nandito?"
"Yeah."
"At hindi mo man lang ako tinulungan?"
"I trained you remember? Kaya confident ako na matatalo mo ang mga pipitsuging papel na 'yon hindi ko lang akalain na may asungot na biglang magpapakita."
Sabay nilang nilingon ang 'asungot' na sinasabi nito pero magsasalita pa lang sana siya nang biglang kumilos si Miko at nawala na lang sa kakahuyan.
"Shit, I forgot that little girl." Agad na mura ng lalaking asungot.
Sinamaan niya ito ng tingin. "Hurt her I'll kill you."
"Aww.. I really like you, can you be my girl?" kinutan lang niya ito ng noo what's with people proposing to er in there first meeting?
"I'm taken." She bluntly said. "With a husband and two sons.
"Bummer."
"Hey idiot." Aniya ni Alister na nasa tabi niya.
"Oh, your still here? I thought you hide again like you always do."
"Really huh, but the fact is that you can't even find me. How sad."
Nakita niyang tumalim ang tingin ni kay sa katabi niya kaya hindi niya maiwasang lumayo rito ng isang hakbang.
Nagulat siya nang lumapit ang lalaki at imbes na maglaban ang dalawa ay inakbayan nito si Alister at ginulo ang buhok.
"I'm glad your back."
"Ditto." Saka ito umayos ng tayo saka nilingon siya. "Rina, this is Gibraltar Lanley Bracken the General of the Palace soldiers."
"At your service My lady." Akmang hahawakan nito ang kamay niya nang mabilis 'yon na pinalo ni Alister.
"And she's Queen Euerina V. Zaria our King's half and the mother to ther crowned Prince."
Nakita niyang biglang nagbago ang postura ni Gibraltar at saka iniluhod ang isang tuhod nito.
"I'm sorry for being impudent Your Highness, I haven't got the chance to fomally met you I didn't have any idea who is the lady standing before me." Nagulat siya sa bigla-biglang pagbabago ng ugali nito sa loob lamang ng ilang segundo.
"Bi-polar talaga ang isang 'yan Rina kaya wag ka nang magtaka."
Tinaasan niya si Alister ng kilay. "At ikaw hindi?
"It runs it blood my dear." Anito tukoy sa kambal, asawa at sa father-in-law niya.
"Anyway nice to meet you Gibral."
"The honor is mine your highness."
Pinatayo na niya ito habang nilingon naman niya si Alister. "Susundan ko na muna si Miko."
"Okay, susunod na rin ako mamaya mauna ka na." Tinanguhan niya ito saka nagpaalam na kay Gibral na sinagot siya ng isang magalang na yukod.
Tinungo siya ang tinakbuhan ni Miko at kahit papano ay madali lan niyang na-track ang pupuntahan nito dahil na rin sa mga sanga at damo na nagalaw nito sa pagtakbo nito.
At nang makarating na siya sa isang clearing ay nakita niya ang dalawang anak na magkasamang nakatayo habang nakatingin sa tatlong tao na nasa harap ng mga ito. Nang tuluyan niyang mabisitahan ang mukha nito ay hindi niya mapigilang manlaki ang mmga mata nang makilala ang lalaking nasa gitna ni Anne at Miko.
"Faust." Nausal niya bago kumulog ng malakas at nagsimula na ang ulan.
Harrieth Alois