Eternal Vow (MBIAV 3)

Chapter 32: Cowardly Decisions

A/N:

Eto na talaga 'yon! malapit na siyang matapos!!!

Pero seryoso naloka ako sa chapter na to >_<

#sakitsaheart

Enjoy~

NAGISING si Kieran sa sariling kwarto habang nakatunghay ang nag-aalalang mukha ng kanyang ina.

"Mom, what happenend?" aniya saka sinubukang itukod ang siko niya sa kama dahil nakadapa na naman siya. Kaso hindi naman niya nagawa dahil parang mag kung ano ang bigla na lang humigop sa lakas niya.

"You fainted bumukas din ang sugat mo dahil nagpumilit kang tumayo. Ano bang naisipan mo at alam mo na ngang sariwa ang sugat mo nagpumilit ka pa ring tumayo." His mother scolded him.

"Sorry." Aniya sabay naalala niya si Miko. "Is Miko, okay?"

Isang katahimikan ang naging sagot sa tanong niya hanggang sa binasag ito ng isang hindi pamilyar na boses.

"She already calmed down after your assured her." Nagpatulong siya sa kapatid na makaupo na agad naman nitong ginawa mabuti naman at hindi ito nakipagtalo sa kanya sa pagkakataon na 'yon.

Nakita niya ang isang lalaking nakasuot ng doctor's robe sa tinign niya ay ito si Dr. Rey na siyang gumagamot sa kanya.

"I hear a but."

"She waked up and became hysterical kaya naman wala silang nagawa kung hindi ang i-sedate siya."

"What happened to her?"

"Trauma." Natigilan siya sa sinabi nito. "Mukhang na-trauma siya sa nangyari sa'yo lalo pa at aware Miko na siya ang may kasalanan. In her mind she thought she killed you, sa tingin ko rin ang malakas na ulanang nagti-trigger ng memory niyang 'yon. Ang obviously ikaw lang ang makakapagpakalma sa kanya which na hindi naman natin magagawa dahil sa kundisyon mo ngayon. Kailangan mo munang magpagaling kami na muna ang bahala sa kanya maliwanag ba?"

He reluctantly nod eventhough the only thing that he wants right now is to go on Miko's room and comfort her. At ang tanging magagawa lang niya sa kasalukuyan ay magpagaling.

IT'S been three days, three torturous days eversince they knew Miko suffered a psychological trauma. Kieran can heard Miko's scream even from afar, it's calling his name until her voice became hoarse.

Hindi rin nakaganda ang masamang panahon dahil sabi ni Dr. Rey parang isang recording ang tunog ng kulog, kidlat at ang malakas na bayo ng ulan sa utak ni Miko. Na parang paulit-ulit ang mga pangyayari sa utak nito.

Iyon din ang naging dahilan kaya hindi makaalis sina Lou sa palasyo bagaman wala na si Uncle Emerson at Uncle Renan dahil may sari-sarili itong mansion sa London. Habang ang iba ay nauna nang umalis nitong nakalipas na araw nang medyo naging maayos ang panahon panandalian.

Gustong-gusto niyang puntahan si Miko pero nakabantay ang kapatid niya noonng pangalawang araw nga ay kinailangan pa siyang patulugin ng sariling ama para hindi na siya manlaban pa.

Kaya naman ngayon nagawa na niyang makakuha ng go signal kay Dr. Rey ay mas mabilis pa siya sa alas-kwatro na pinuntahan niya si Miko.

Nang nasa tapat na siyang kwarto nito ay huminga muna siya ng malalim at saka dahan-dahang binuksan 'yon. Nakita niya ang nahihimbing na itsura ni Miko, maputla ito at humpak ang mga pisngi ang sabi sa kanya ni Anne ay hindi ito kumakain maliban kung subuan ito mismo ng huli.

Hindi niya alam kung anong pwede niyang gawin para mawala ang sakit na nararamdaman nito. Umupo siya sa tabi ng kama nito at hinawi niya ang nakatabing na buhok sa mukha nito.