Shar’s POV
Maaga akong pumasok dahil nga gusto kong makausap si Alexa.
“Jai, where’s Alexa?” tanong ko kay Jairus na mukhang malalim ang iniisip.
Tumingin siya sakin at bigla akong niyakap. “Oh, bakit? May problema ba?”
“Shar, I just...”
I’m waiting for him to say why is he hugging me pero di niya naman tinuloy.
“You’re just what Jai?” nag-aalalang tanong ko.
“I just want you to know na napakahalaga mo sa buhay ko. Sobra!”
Jai looks troubled. I can see it in his eyes. Ano ba tong nangyayari sa mga to!
“May problema ka ba?” tanong ko sa kanya.
“Wala Shar. But I want to tell you something, you are such a kind-hearted person, kaya alam ko na darating yung time na magiging mabuti kang kaibigan para sa iba, pag dumating yung time na yun, hinding hindi kita ipagdadamot.”
Hindi ko sya naiintindihan.
Bigla nang dumating sila Mika, Paul, Sophia and Kobi.
“Good morning guyssss!” Masiglang bati ni Kobi.
“Bro! Ang aga namang PDA niyan?” nang aasara na tanong ni Paul.
“PDA ka dyan!” nagrereklamong sabi ko.
“May problem ba kayong dalawa Jai, Shar?” tanong ni Mika.
“Wala. Pero gusto ko sanang makausap si Alexa eh, nakita nyo ba sya?”
Sumagot naman si Sophia, “Hindi pa namin sya nakikita eh..”
“I’m here...” sabi niya. Lumingon kami sabay sabay at nakita namin si Alex kasama si Nash.
“Shar, can we talk...” sabi ni Alexa, lumabas kami sa corridor.
Bigla naman akong kinabahan.
“I found Nash drunk last night kaya ko hiningi ang address nya. I asked Jai kung pwede namin syang ihatid sa bahay nila...”
Si Nash naglalasing?
“Shar, he needs you.. He needs a friend.”
“Alexa, favor naman oh.. Can you look after Nash for me? May pagtingin ka naman sa kanya diba?”
Nagulat naman si Alexa.
“Shar, galit ka ba?”
I held her hands. “No Alex! Alam ko at nakikita ko kung gano ka ka-concerned sa kaniya kahit noon pa man!”
“Salamat Shar. Ako nang bahala! Pero sana dumating yung time na maging magkaibigan na ulit kayo.”
Pumasok na kami sa loob ng classroom ni ALexa. Lumapit ako kay Nash at tinapik ko ang balikat niya, bigla naman niyang hinawakan ang kamay ko.
“Shar, let’s talk...”
“Not now Nash!”
Naupo na ko sa tabi ni Jairus.
“I was about to text you about last night Shar...” bulong ni Jai sakin pero hindi ko na sya pinatapos magsalita.
“Enough Jai. I don’t want to talk about it!”
Pumasok na yung teacher namin at nagsimula na ang mahabang klase.
Hindi ako nakikinig kay ma’am. Physically present but absent minded nga daw sabi ng mga high school students.
I’m so sorry Nash. I know you need a friend, pero I cant be that friend right now. Maybe someday.
Selfish ba ko kung hiniling ko kay Alexa na sya na ang bahala kay Nash? Maari rin kasing maranasan ni Alexa yung mga naranasan ko kung mapapalapit sya kay Nash. Pero sya ang capable ngayon na maging kaagapay ni Nash Aguas.
Siguro naman after kong mawala sa buhay ni Nash, matututo na syang pahalagahan ang mga taon nagmamahal sa kanya.
Tama! Iyon na nga ang gagawin ko. Hindi naman talaga ko totoong mawawala eh. Pero para sa ikabubuti naming lahat.
Siguro unti unti ko nang binubuksan ang puso ko para sa iba.
Tumingin ako kay Jai na tahimik na nakikinig kay Ms. Garcia.
Jai, mahal mo ba ako?
Bakit masaya ko sa piling mo? Bakit kapag pumipikit ako, mukha mo ang nakikita ko? Bakit ikaw ang hinahanap ko? Hindi ako sigurado kung mahal kita. Siguro mamahalin kita kung malalaman ko ang tunay mong nararamdaman para sa akin.
Nabaling ang tingin sakin ni Jai.
“Bakit?” bulong niya. Bakit daw ako nakatingin sa kanya,
“Wala lang...” sagot ko.
Humarap ako sa kabilang side ko kung saan katabi ko si Paul na unexpectedly nakatingin din kay Mika na nagjo-jot down ng notes.
Haaaayyyy PAG-IBIG nga naman!
Naglunch kami ng barkada, ang iingay talaga nila. Pero kaming tatlo nila Alexa at Jai tahimik lang.
“Wala kang ganang kumain?” tanong ni Jai sakin.
“Meron.” Nagkukunwaring sabi ko tapos sumubo ako ng burger. Pinilit kong nguyain ang pagkain ko pero sa totoo lang wala talaga kong gana.
Di ko lang kasi alam kung bakit nagkakaganito si Jai. Mukha syang malungkot.
“Are you ok Jairus?” tanong ko sa kanya.
Sinubuan niya ko ng fries.
“Yes. I’m fine!”
“Sige patunayan mo muna.”
“How?”
“Sayaw ka ng whoops kiri whoops!!! Hmmmnn mukhang magandang idea yun ah... Girls, girls!!!! Gusto nyo bang sumayaw sila Paul, Kobi & Jairus ng whoops kiri whoops..”
Hahahahahahhaahhahahahhahahha.
Nagkamot ng ulo ang tatlong lalaki at natatawa naman kaming mga girls.
“My labs, sige na please! May song ako dito sa phone ko. Ivi-video namin kayo.” Naglalambing na request ni Sophia.
“Ayoko my labs! Mahal ko pa buhay ko. Ayokong mapagtawanan noh! Para naman kaming tanga! Nandito tayo sa cafeteria bakit naman kami sasayaw ng whoops kiri whoops?”
“Sige kapag di ka sumayaw, maghanap ka na nang ibang girl friend.”
“Sophie... please iba na lang wag na yun!!”
“Paul, sige na please. Ako ang magvivideo pero pangako di ko I-a-upload.Sige na dali!!!” sabi ni Mika kay Paul habang hawak ang braso niya para pilitin sya. Ang sweet naman!
“Miks, whatever makes you happy!” Tapos kinindatan nya pa ito. “Ewan ko na lang dito kila Jai & Kobi.”
Bigla naman yumakap si Mika kay Paul “Thank youuuu!”
“Shar... Baka pagkatapos ng pinapagawa mo sakin hindi na ko igalang ng mga fans ko.” Sabi ni Jai at nagsusumamong huwag na silang sumayaw ng Kiri whoops.
“Please! Please!!!!”
“Shar naman eh... Iba na lang please!”
“Sige na Jai... It will make me very happy... Pero kung ayaw mo, ok sige, di na kita pipilitin.” Biglang lumungkot ang mukha ko at kunwari aalis ako dahil nadis-appoint ako sa kanya.
Hinawakan naman niya ang kamay ko para pigilan.
“Ok sige na.. Sige na!!”
“Talaga?” Nakangiti akong humarap sa kanya.
Ngumiti na rin sya sakin tapos pinisil ang ilong ko.
“Ikaw yang mga naiisip mong ipagawa sakin ha! Yung nakakawindang talaga eh noh?”
Nag ready na silang tatlo at nagsimula na silang sumayaw, yung step ni vice ganda ang sinayaw nila.
Whoops kiri whoops kiri whoops everytime I see you...
Tawa naman kami ng tawa.. Tapos yung mga nasa cafeteria rin aliw na aliw sa tatlo. Si Kobi pulang pula na. Hahahah! Hay naku, lahat nga naman gagawin mo para mapagbigyan lang ang minamahal mo. Masayang masaya naman si Sophia at proud na proud sa pagsayaw niya.
Si Paul naman nakafix ang tingin kay Mika na nag vivideo sa kanila. Ginagalingan niyang magsayaw.
Samantalang si Jairus ko, I mean si Jai pala, hiyang hiya sa ginagawa niya. Tinatakpan nga niya yung mata niya eh as a sign na nahihiya sya pero sige pa rin sa pagsayaw.
Natapos silang sumayaw at nagpalakpakan naman lahat ng nasa cafeteria.
“I love you Kobi!” niyakap ni Sophia si Kobi pagkatapos.
“My labs, di ko na yata kayang humarap sa mga tao! Nawala ang dignidad ko dun ah!”
Si Mika din niyakap si Paul.
At ako eto.. nakangiti lang kay Jai.
“Happy? Kundi ka lang talaga mahalaga sakin, nakuuu..” masamang loob na sabi ni Jai.
Hahahah consolation prize na nga tong hug ko.
I hugged him. He hugged back even tighter.
Sarap sa feelings.. Pero syempre sandali lang yun. Wag nyong bigyan ng malisya.
After ng masaya at nakakaindak na lunch break, balik na kami sa classroom at natorture na naman ang mga utak namin sa Trigonometry. Bakit kailangang sa hapon ang subject na to? Kung kelan nakaka antok at ubos na energy namin para i-absorb ang nakakahilong lesson na ito.
Kami ni Jai, eto balik na sa dati. Nakangiti na ulit.
Si ALexa umupo sa tabi ni Nash. Once in a while tumitingin ako sa kanila kung ok ba silang dalawa. Mukhang nag-uusap naman yung dalawa.
After 3 hours, dismissal na rin finally!
I have to come home agad kasi ang dami dami kong gagawin.
“Shar, may practice kami ngayon. I will text you kapag nakauwi na ko! Ikaw?”
“Diretso uwi na po! Madami na rin akong kailangan tapusin eh. Gusto mo Jai tulungan na kita sa mga assignments natin? AKo na ang gagawa!”
Bigla namang dumilim ang mukha niya at nagalit sakin.
“You don’t have to do that Shar! Kaya kong i-balance ang basketball at pag-aaral!”
Oopppsss. Sorry. Ito nga palang taong to ay Man of Integrity.
“Okay!” Hands up ako. “Nagtatanong lang naman po kung kailangan mo ng tulong ko eh. Wag ka nang mang away ok?”
“Hindi naman kita inaaway, sorry tumaas ang tono ng boses ko! Ikaw kasi eh.”
Pauwi na rin sina Mika, Sophia, Kobi at Alexa. Si Paul naiwan kasi he’s one of the cleaner.
Nung malayong malayo na sila Mika, nakita ko si Paul na tinitignan sya.
Gugulatin ko sana dahil nasa likod niya ko pero bigla syang nag-dialogue.
“Mula man lang sa malayo Miks, masabi kong mahal kita.”
Nanlaki ang mata ko at napangiti.
“Lahat ng magpapasaya sayo Miks gagawin ko kahit ikapahiya ko pa.”
“Talaga Paul?” natatawang sabi ko at bigla syang namula.
“SHAR! Bakit nandito ka pa?” Napalunok sya at kabadong kabado.
Ako naman tawa pa ring tawa.
“Shar, please wag mong sasabihin kay Mika!” nagmamakaawang sabi niya.
“And why not? She deserves to know. Kung mahal mo sya, bakit di mo ipagtapat?”
Napatakip ng mukha si Paul.
“Shar, di naman ganun kadali ang magmahal ng best friend!”
Bigla naman akong natahimik. Totoo! DI TALAGA MADALI.
“Alam ko Paul. I’ve been there!” sabi ko sa kanya at tinapik ko ang balikat niya.
“I don’t want to lose her. Kaya kahit para kong engot tinatago ko sa sarili ko yung nararamdaman ko para kay Mika and I am loving him in my own ways.”
“Paano kung mahal ka pala niya? Dont lose your chance to be the person you love dahil lang naduwag ka.”
Na-frustrate naman sya sa sinabi ko.
“Pero Shar, di ko nga kasi kayang ipagtapat kay Mika.”
Napangiti naman ako at umiral ang pagiging match maker ko.
“Ganun? Sige Paul! AKong bahala sayo! Tutulungan kita. Nasasayangan ako sa inyo ni Mika eh. Torpe ka, manhid sya kaya parehas kayong nga nga!!!”
“Grabe ka naman. Umuwi ka na nga! Porque masaya kayo ni Jairus ganyan ka makapag comment ha! Kayo ba ni Jai level up na?”
Natawa naman ako sa tanong nya.
“Secret! Uuwi na ko. Pero akong bahala sayo promise!”
Meron akong plano para sa dalawang to!!!!
Abangan!