"Channie..."
အိပ္ေနရင္းရုတ္တရက္လွဳပ္နိွဳးျခင္းခံရျခင္း
ေႀကာင့္ Chanyeol လန္ ့ ျပီးနိုးလာသည္။ အသံလာရာသို ့ လွမ္းႀကည့္မိသည့္အခါ အနည္းငယ္လွမ္း
ေသာအိပ္ယာထပ္တြင္ သူ ့အားေခၚေန
ေသာYi Fan...
"Hyung ... waeyo? "
Chanyeol, Yi Fan အနားသို ့ ေျပး
သြားကာေမးလိုက္သည္။
"အိပ္ေနတာလား?"
"မအိပ္ပါဘူး Hyung...ဘာျဖစ္လို ့လဲဟင္?"
"ငါဗိုက္ထဲကေအာင့္ေနတယ္ "
"ဟင္? အရမ္းေအာင့္ေနလား hyung ?
က်ေနာ္ဆရာဝန္ကိုဖုန္းဆက္..."
"ရတယ္ မေခၚနဲ ့။ ေဆးရွိတယ္။ ငါ့စာႀကည့္စားပြဲက ဒုတိယေျမာက္အံဆြဲ
ထဲမွာ ေဆးဘူးရွိတယ္ "
"ဟုတ္ ဟုတ္ "
Chanyeolအိပ္ခ်င္စိတ္မ်ား ႀကက္ေပ်ာက္ငွက္ေပ်ာက္ျဖစ္ကာ ေဆးဘူးကို အလ်င္အျမန္ရွာျပီး ေရခြက္
ထဲေရထည့္ကာ Yi Fan အားေပးလိုက္
သည္။
"Hyung... အဆင္ေျပရဲ ့လား? မသက္သာရင္ဆရာဝန္ေခၚလိုက္မယ္
ေလ "
"ရပါတယ္ဆို။ ငါဒီလိုပဲေအာင့္ေနက်။ အစာအိမ္ျဖစ္တာေလ။ ေဆးဘူးအျမဲေဆာင္ထားရတယ္။ "
"ေအာ္...ညေနက အမ်ားႀကီးစားလိုက္
လို ့ ထင္တယ္။ "
"အင္း"
"အခုေကာ သက္သာသြားျပီလားဟင္?"
"ပထမကထက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး
သက္သာပါတယ္။ ဒါနဲ ့ မင္းအိပ္ေနတာထင္တယ္။ ဘယ္အခ်ိန္ရွိျပီလဲ"
"2:00 amပါ က်ေနာ္တစ္ေရးနိုးေနတာ
heex :D "
"ေအာ္။ ငါအိပ္လို ့မရေတာ့ဘူး။ မင္းအိပ္ေတာ့မွာလား?"
"မအိပ္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ hyung ဘာလုပ္ခ်င္လို ့လဲ?"
" လသာေဆာင္သြားရေအာင္ ဒီအခ်ိန္ဆို အဲ့ေနရာက ေလျပည္ေအးေလးေတြ ခံစား
လို ့ေကာင္းတယ္"
"Nae hyung :) "
Chanyeol, Yi Fan ကို တြဲကာ လသာေဆာင္သို ့ ေခၚသြားျပီးမွ ေဆာင္း
တြင္းေလမို ့အေတာ္ေလးေအးေႀကာင္း
သိလိုက္ရသည္။ထို ့ေႀကာင့္ Yi Fan အား ထိုင္ခုံတြင္ ထိုင္ေစျပီး-
"Hyung ခဏေလးေနာ္။ က်ေနာ္ အေႏြးထည္သြားယူေပးမယ္"
"ေနပါေစ မယူနဲ ့ေတာ့။ ငါေန ေန က်။"
"မရပါဘူး။ အရင္ကေနေပမဲ့ အခုက်ေနာ္ ရွိေနလို ့ မေနရဘူး။ "
Chanyeol အခန္းထဲျပန္ကာ အေႏြးထည္ခပ္ထူထူယူျပီး လသာေဆာင္
သုိ ့ျပန္လာခဲ့သည္။
"Hyung ... ဝတ္ရေအာင္"
"မင္းကေတာ့ေလ ... ေတာ္ေတာ္ ေျပာမနိုင္ဆိုမနိုင္..."
Yi Fanေျပာသာေျပာသည္။ ကိုယ္ေပၚ
တြင္ေတာ့ Chanyeol ဝတ္ေပးေသာ အေႏြးထည္ဝတ္ဆင္ျပီးလ်က္။
"က်ေနာ္က hyung ကို စိတ္ပူလို ့ပါ"
"အင္း"
Chanyeol, Yi Fan ေဘးတြင္ ထိုင္လိုက္ျပီး ေကာင္းကင္သို ့ေမာ့ႀကည့္
လိုက္သည္။ ဝိုင္းစက္လွပျဖဴစင္ေသာ လမင္းႀကီးကို ေငးႀကည့္ရင္း-
"Hyung က လမင္းႀကီးနဲ ့တူတယ္။
အရမ္းကိုျပီးျပည့္စုံလြန္းတယ္။"
"Hk...ထင္လို ့ပါ "
"တကယ္ေျပာတာပါ..."
မ်က္လုံးေလးမိွက္ကာ တိုက္ခတ္ေနေသာ
ေလျပည္ေလးမ်ားမ်က္နွာျပင္ကို ျဖတ္သန္းသည္ကို ခံစားေနေသာ Yi Fan အားChanyeol လွည့္ႀကည့္၍ ေျပာလက္စ စကားကိုဆက္၍-
"သူမတူေအာင္ေခ်ာေမာခန္ ့ညားတဲ့ ရုပ္ရည္ hyung ပိုင္ဆိုင္ထားတယ္။ သူမတူေအာင္ခ်မ္းသာႀကြယ္ဝမွဳေတြ hyung ပိုင္ဆိုင္ထားတယ္။ သူမတူေအာင္ hyung ကို ဂရုစိုက္ႀက
တဲ့ သူငယ္ခ်င္းနွစ္ေယာက္ကို hyung ပိုင္ဆိုင္ထားတယ္။ လမင္းႀကီးလည္း အဲ့လိုပဲ။ သူမတူတဲ့ျဖဴစင္ျခင္းေတြပိုင္ဆိုင္
ထားတယ္။ သူမတူတဲ့ ေနရာတစ္ခုကို ပိုင္ဆိုင္ထားတယ္။ သူ ့ကို အျမဲခစားေန
ရတဲ့ ႀကယ္ မ်ားစြာကို သူပိုင္ဆိုင္ထားတယ္။ လမင္းနဲ ့ hyung
က ျပည့္စုံျခင္းထက္ပိုတဲ့ျပည့္စုံမွဳေတြ ပိုင္ဆိုင္ႀကတယ္ "
Chanyeol စကားအဆုံးမွာ Yi Fan ပါးျပင္ထက္မွမ်က္ရည္တစ္စင္းေႀကြက်
သက္ဆင္းလာခဲ့သည္။
"Hyung......"
"Channie...မင္းျမင္ေနတာေတြက ငါ့အတြက္အေပၚယံေတြဆိုတာ မင္းသိရဲ ့
လား?"
"...က်ေနာ္ ျမင္ေနတာေတြက အေပၚယံ
ေတြဆိုရင္ က်ေနာ္မျမင္နိုင္တာေတြကို ေျပာျပေလ။က်ေနာ္က hyung ရဲ ့ကိုယ္ပြားဆိုရင္ က်ေနာ္က Wu Channie လ္ုိ ့ သတ္မွတ္တယ္ဆိုရင္
က်ေနာ္ကhyungအတြက္မွန္တစ္ခ်ပ္လို ့
သတ္မွတ္တယ္ဆိုရင္ hyung ရင္ထဲမွာ ခံစားေနရတာ နာက်င္ေနရတာ ေပ်ာ္ရႊင္ေနရတာ ဘာမဆို က်ေနာ္ပါထပ္တူထပ္မွ် ခံစားခ်င္တယ္။ နာက်င္ခ်င္တယ္။ေပ်ာ္ရႊင္ခ်င္တယ္။ "
"Channie..."
"ေျပာပါ hyung "
"ငါအသက္ဆယ္နွစ္မွာ PaPa ကို တစ္စုံတစ္ေယာက္လက္ခ်က္ေႀကာင့္ ဆုံးရွံဳးခဲ့ရတယ္..."
အတိတ္ကိုျပန္လည္အမွတ္ရေနဟန္ Yi Fan မ်က္ဝန္းထဲမွဝမ္းနည္းေႀကကြဲျခင္း အရိပ္အေယာင္မ်ားကို Chanyeol ျမင္ေနရသည္။
"...PaPa က ငါ့အတြက္ အရမ္းေလးစား
ရဆုံးလူတစ္ေယာက္။ ျပီးေတာ့ အခ်စ္ရဆုံးလူတစ္ေယာက္။ ဒါေပမဲ့ MaMa အတြက္ေတာ့ မဟုတ္ခဲ့ဘူး။ MaMa အတြက္ ေငြကသာ အခ်စ္ရဆုံးအရာျဖစ္ခဲ့တာ။ ဒါေႀကာင့္...
PaPa ဆုံးျပီးေျခာက္လအႀကာမွာ Wu မ်ိဳးႏြယ္ထဲကပဲ Wu Zi Chang ဆို တဲ့လူနဲ ့ လက္ထပ္လိုက္တယ္။ PaPa ေနရာမွာဘယ္သူ ့ကိုမွအစားကိုမွငါအစား
မထိုးနိုင္ဘူး။ဒါက္ုိ MaMa နားမလည္ဘူး။ Wu Zi Chang ဆိုတဲ့ လူက PaPa နဲ ့လည္း ညီအကိုအရင္းလို ေနလာခဲ့တဲ့သူ။ သူPaPa ေနရာယူျပီး ေနာက္ပိုင္း ဇာတ္လမ္းေတြထပ္ရွဳပ္လာ
တယ္။ MaMa နဲ ့လည္း ျပႆနာျဖစ္
လိုက္ျပန္တည့္လ္ုိက္နဲ ့ပဲ...... "
Yi Fan ေမာသြားဟန္ ခဏနားလိုက္သည္။ ထို ့ေနာက္ဆက္၍
"...ဒါေပမဲ့ အဲ့ဒီလူက ျပႆနာတစ္ခုက္ုိ ငါမေတာင္းဆိုပဲနဲ ့ ေပးခဲ့တယ္...... အေပ်ာ္မယ္တစ္ေယာက္နဲ ့ မွားျပီး အဲ့ဒီအေပ်ာ္မယ္ ကိုယ္ဝန္ရသြားေတာ့
လူသိရွင္ႀကား ဒီကိစၥက ငါနဲ ့ ျဖစ္တာဆိုျပီးတာဝန္ယူခိုင္းတယ္။ ဘယ္လိုေျဖရွင္းေျဖရွင္းမရဘူး။ေနာက္ဆုံး
အဲ့အေပ်ာ္မယ္က္ုိပဲ Seok Jin နဲ ့ Taeyang အက်ပ္ကိုင္ျပီး ေမးေတာ့မွ အမွန္တရားေပၚသြားတယ္။ အဲ့ခါက်မွ ကိစၥေတြလည္းရွင္းသြားတယ္။ အဲ့ကတည္းက MaMa နဲ ့ ငါအဆင္မေျပေတာ့ဘူး။..."
"ဘာလို ့လဲ"
"MaMaက အဲ့လူကေငြတြင္းမွန္းသိလို ့ သူဘာမွားမွား ခြင့္လႊတ္ျပီး ေပါင္းေနတာေလ။ MaMa နဲ ့ မေတြ ့ရတာႀကာျပီ။ ငါ 17နွစ္ကတည္းကMaMaက အဲ့လူနဲ ့ တရုတ္မွာသြားေနတာ။ ငါမေတာ္တဆျဖစ္လို ့သာ မတတ္သာလို ့
ျပန္လာတာ... PaPa မရွိေတာ့ကတည္း
က MaMa ဆီကမိဘေမတၱာရဖို ့ဆိုတာ ဘယ္ေတာ့မွမျဖစ္နိုင္ေတာ့တာပဲ။"
Chanyeol အသံမထြက္ေအာင္ငိုေနမိ
သည္။
//Hyung အသက္ငယ္ငယ္ေလး မွာအရမ္းကိုနာက်င္ခဲ့ရမွာ။ အရမ္းကို ခံစားခဲ့ရမွာ...//
"အခု အဲ့လူက ကာစီႏိုဝိုင္းနဲ ့ club ကလြဲရင္ အိမ္မွာေတာင္မေနေတာ့ဘူး
တဲ့ေလ။ Hk... MaMa မွာရွိသမွ်လည္း အဲ့လူပဲထိုင္ျဖဳန္းေနတာ ငါသိပ္မုန္းတယ္"
"စိတ္ညစ္စရာေတြကို ေမ့လိုက္ပါေတာ့ Hyung ရယ္။ ျဖစ္ျပီးသမွ်ေတြ ကို နာက်ည္းေနလည္း hyung ပဲနာက်င္ေနရမွာေပါ့။ Hyung သူ ့ ကိုမုန္းရင္ ေမတၲာပဲပို ့ေနလိုက္။ ကိုယ့္ ေမတၱာသူ ့ဆီေရာင္ျပန္လိမ့္မယ္"
"အင္းပါ"
"က်ေနာ္ဆို တစ္ခုခုစိတ္ရွဳပ္ရင္ ထိုင္သာရယ္ေနလိုက္တယ္။ ရယ္ေမာတာက စိတ္ပင္ပန္းမွဳေတြကို ေလ်ာ့ခ်ေစတယ္ေလ"
"တကယ္လား"
"က်ေနာ္မလိမ္ပါဘူး။ဒါေႀကာင့္ hyung စိတ္ထဲတစ္ခုခုခံစားလာရရင္ က်ေနာ့္ ကို မဖုံးကြယ္ပဲေျပာျပပါ။ ျပီးရင္ အတူတူရယ္ႀကမယ္ေလ :D :D"
"Arasaw...... ရယ္ႀကတာေပါ့။ အရူးေလး..."
"ကဲ...အခု ရယ္ဖို ့ အခ်ိန္ေရာက္ျပီ ဟားးဟားးဟားးး ......"
"ဟားးးဟားးးဟားးးး"
"Hee heee heee ဘာလို ့ က်ေနာ့္ လိုလိုက္ရယ္တာလဲ"
"မင္းကငါ့မွန္ပါဆို မင္းရယ္သလို သလို လိုက္ရယ္တာေလ hee heee heee "
"ခြီးခြီးခြီး"
"ခြီးခြီးခြီး"
ပထမေတာ့ လုပ္ရယ္ျဖင္းျဖစ္ေသာ္လည္း
တစ္ေျဖးေျဖး စိတ္ပါလာျပီး အားရပါးရ ရယ္ေမာရင္းနွင့္သာ မိုးလင္းသြားေတာ့သည္။
လမင္းႀကီးရယ္ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရဖို ့အထိ မေမ်ာ္လင့္ပါဘူး။ရပ္တန္ ့ေငးေမာခြင့္ရရံု နဲ ့တင္ေက်နပ္ပါတယ္။
သူရယ္ေတာ့ က်ေနာ္ရယ္ ၊ သူငိုေတာ့ က်ေနာ္ျပံဳး ၊ က်ေနာ့္အျပံဳးေႀကာင့္ သူရယ္... က်ေနာ္ဆိုတာ သူ ့ အတြက္ သူေပ်ာ္ေစရန္ ... အင္ုိမ်က္လုံး အျပံဳးမ်က္နွာျဖင့္ တင္ဆက္ရေသာ ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္တစ္ေယာက္သာ။
_________Part-6 end_______
Unicode :
"Channie..."အိပ်နေရင်းရုတ်တရက်လှုပ်နှိုးခြင်းခံရခြင်းကြောင့် Chanyeol လန့် ပြီးနိုးလာသည်။ အသံလာရာသို့ လှမ်းကြည့်မိသည့်အခါ အနည်းငယ်လှမ်းသောအိပ်ယာထပ်တွင် သူ့အားခေါ်နေသောYi Fan..."Hyung ... waeyo? "Chanyeol, Yi Fan အနားသို့ ပြေးသွားကာမေးလိုက်သည်။"အိပ်နေတာလား?""မအိပ်ပါဘူး Hyung...ဘာဖြစ်လို့လဲဟင်?""ငါဗိုက်ထဲကအောင့်နေတယ် ""ဟင်? အရမ်းအောင့်နေလား hyung ?ကျနော်ဆရာဝန်ကိုဖုန်းဆက်...""ရတယ် မခေါ်နဲ့။ ဆေးရှိတယ်။ ငါ့စာကြည့်စားပွဲက ဒုတိယမြောက်အံဆွဲထဲမှာ ဆေးဘူးရှိတယ် ""ဟုတ် ဟုတ် "Chanyeolအိပ်ချင်စိတ်များ ကြက်ပျောက်ငှက်ပျောက်ဖြစ်ကာ ဆေးဘူးကို အလျင်အမြန်ရှာပြီး ရေခွက်ထဲရေထည့်ကာ Yi Fan အားပေးလိုက်သည်။"Hyung... အဆင်ပြေရဲ့လား? မသက်သာရင်ဆရာဝန်ခေါ်လိုက်မယ်လေ ""ရပါတယ်ဆို။ ငါဒီလိုပဲအောင့်နေကျ။ အစာအိမ်ဖြစ်တာလေ။ ဆေးဘူးအမြဲဆောင်ထားရတယ်။ ""အော်...ညနေက အများကြီးစားလိုက်လို့ ထင်တယ်။ ""အင်း""အခုကော သက်သာသွားပြီလားဟင်?""ပထမကထက်တော့ တော်တော်လေးသက်သာပါတယ်။ ဒါနဲ့ မင်းအိပ်နေတာထင်တယ်။ ဘယ်အချိန်ရှိပြီလဲ""2:00 amပါ ကျနော်တစ်ရေးနိုးနေတာheex :D ""အော်။ ငါအိပ်လို့မရတော့ဘူး။ မင်းအိပ်တော့မှာလား?""မအိပ်ချင်တော့ဘူး။ hyung ဘာလုပ်ချင်လို့လဲ?"" လသာဆောင်သွားရအောင် ဒီအချိန်ဆို အဲ့နေရာက လေပြည်အေးလေးတွေ ခံစားလို့ကောင်းတယ်""Nae hyung :) "Chanyeol, Yi Fan ကို တွဲကာ လသာဆောင်သို့ ခေါ်သွားပြီးမှ ဆောင်းတွင်းလေမို့အတော်လေးအေးကြောင်းသိလိုက်ရသည်။ထို့ကြောင့် Yi Fan အား ထိုင်ခုံတွင် ထိုင်စေပြီး-"Hyung ခဏလေးနော်။ ကျနော် အနွေးထည်သွားယူပေးမယ်""နေပါစေ မယူနဲ့တော့။ ငါနေ နေ ကျ။""မရပါဘူး။ အရင်ကနေပေမဲ့ အခုကျနော် ရှိနေလို့ မနေရဘူး။ "Chanyeol အခန်းထဲပြန်ကာ အနွေးထည်ခပ်ထူထူယူပြီး လသာဆောင်သို့ပြန်လာခဲ့သည်။"Hyung ... ဝတ်ရအောင်""မင်းကတော့လေ ... တော်တော် ပြောမနိုင်ဆိုမနိုင်..."Yi Fanပြောသာပြောသည်။ ကိုယ်ပေါ်တွင်တော့ Chanyeol ဝတ်ပေးသော အနွေးထည်ဝတ်ဆင်ပြီးလျက်။"ကျနော်က hyung ကို စိတ်ပူလို့ပါ""အင်း"Chanyeol, Yi Fan ဘေးတွင် ထိုင်လိုက်ပြီး ကောင်းကင်သို့မော့ကြည့်လိုက်သည်။ ဝိုင်းစက်လှပဖြူစင်သော လမင်းကြီးကို ငေးကြည့်ရင်း-"Hyung က လမင်းကြီးနဲ့တူတယ်။အရမ်းကိုပြီးပြည့်စုံလွန်းတယ်။""Hk...ထင်လို့ပါ ""တကယ်ပြောတာပါ..."မျက်လုံးလေးမှိက်ကာ တိုက်ခတ်နေသောလေပြည်လေးများမျက်နှာပြင်ကို ဖြတ်သန်းသည်ကို ခံစားနေသော Yi Fan အားChanyeol လှည့်ကြည့်၍ ပြောလက်စ စကားကိုဆက်၍-"သူမတူအောင်ချောမောခန့်ညားတဲ့ ရုပ်ရည် hyung ပိုင်ဆိုင်ထားတယ်။ သူမတူအောင်ချမ်းသာကြွယ်ဝမှုတွေ hyung ပိုင်ဆိုင်ထားတယ်။ သူမတူအောင် hyung ကို ဂရုစိုက်ကြတဲ့ သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်ကို hyung ပိုင်ဆိုင်ထားတယ်။ လမင်းကြီးလည်း အဲ့လိုပဲ။ သူမတူတဲ့ဖြူစင်ခြင်းတွေပိုင်ဆိုင်ထားတယ်။ သူမတူတဲ့ နေရာတစ်ခုကို ပိုင်ဆိုင်ထားတယ်။ သူ့ကို အမြဲခစားနေရတဲ့ ကြယ် များစွာကို သူပိုင်ဆိုင်ထားတယ်။ လမင်းနဲ့ hyungက ပြည့်စုံခြင်းထက်ပိုတဲ့ပြည့်စုံမှုတွေ ပိုင်ဆိုင်ကြတယ် "Chanyeol စကားအဆုံးမှာ Yi Fan ပါးပြင်ထက်မှမျက်ရည်တစ်စင်းကြွေကျသက်ဆင်းလာခဲ့သည်။"Hyung......""Channie...မင်းမြင်နေတာတွေက ငါ့အတွက်အပေါ်ယံတွေဆိုတာ မင်းသိရဲ့လား?""...ကျနော် မြင်နေတာတွေက အပေါ်ယံတွေဆိုရင် ကျနော်မမြင်နိုင်တာတွေကို ပြောပြလေ။ကျနော်က hyung ရဲ့ကိုယ်ပွားဆိုရင် ကျနော်က Wu Channie လို့ သတ်မှတ်တယ်ဆိုရင်ကျနော်ကhyungအတွက်မှန်တစ်ချပ်လို့သတ်မှတ်တယ်ဆိုရင် hyung ရင်ထဲမှာ ခံစားနေရတာ နာကျင်နေရတာ ပျော်ရွှင်နေရတာ ဘာမဆို ကျနော်ပါထပ်တူထပ်မျှ ခံစားချင်တယ်။ နာကျင်ချင်တယ်။ပျော်ရွှင်ချင်တယ်။ ""Channie...""ပြောပါ hyung ""ငါအသက်ဆယ်နှစ်မှာ PaPa ကို တစ်စုံတစ်ယောက်လက်ချက်ကြောင့် ဆုံးရှုံးခဲ့ရတယ်..."အတိတ်ကိုပြန်လည်အမှတ်ရနေဟန် Yi Fan မျက်ဝန်းထဲမှဝမ်းနည်းကြေကွဲခြင်း အရိပ်အယောင်များကို Chanyeol မြင်နေရသည်။"...PaPa က ငါ့အတွက် အရမ်းလေးစားရဆုံးလူတစ်ယောက်။ ပြီးတော့ အချစ်ရဆုံးလူတစ်ယောက်။ ဒါပေမဲ့ MaMa အတွက်တော့ မဟုတ်ခဲ့ဘူး။ MaMa အတွက် ငွေကသာ အချစ်ရဆုံးအရာဖြစ်ခဲ့တာ။ ဒါကြောင့်...PaPa ဆုံးပြီးခြောက်လအကြာမှာ Wu မျိုးနွယ်ထဲကပဲ Wu Zi Chang ဆို တဲ့လူနဲ့ လက်ထပ်လိုက်တယ်။ PaPa နေရာမှာဘယ်သူ့ကိုမှအစားကိုမှငါအစားမထိုးနိုင်ဘူး။ဒါကို MaMa နားမလည်ဘူး။ Wu Zi Chang ဆိုတဲ့ လူက PaPa နဲ့လည်း ညီအကိုအရင်းလို နေလာခဲ့တဲ့သူ။ သူPaPa နေရာယူပြီး နောက်ပိုင်း ဇာတ်လမ်းတွေထပ်ရှုပ်လာတယ်။ MaMa နဲ့လည်း ပြဿနာဖြစ်လိုက်ပြန်တည့်လိုက်နဲ့ပဲ...... "Yi Fan မောသွားဟန် ခဏနားလိုက်သည်။ ထို့နောက်ဆက်၍"...ဒါပေမဲ့ အဲ့ဒီလူက ပြဿနာတစ်ခုကို ငါမတောင်းဆိုပဲနဲ့ ပေးခဲ့တယ်...... အပျော်မယ်တစ်ယောက်နဲ့ မှားပြီး အဲ့ဒီအပျော်မယ် ကိုယ်ဝန်ရသွားတော့လူသိရှင်ကြား ဒီကိစ္စက ငါနဲ့ ဖြစ်တာဆိုပြီးတာဝန်ယူခိုင်းတယ်။ ဘယ်လိုဖြေရှင်းဖြေရှင်းမရဘူး။နောက်ဆုံးအဲ့အပျော်မယ်ကိုပဲ Seok Jin နဲ့ Taeyang အကျပ်ကိုင်ပြီး မေးတော့မှ အမှန်တရားပေါ်သွားတယ်။ အဲ့ခါကျမှ ကိစ္စတွေလည်းရှင်းသွားတယ်။ အဲ့ကတည်းက MaMa နဲ့ ငါအဆင်မပြေတော့ဘူး။...""ဘာလို့လဲ""MaMaက အဲ့လူကငွေတွင်းမှန်းသိလို့ သူဘာမှားမှား ခွင့်လွှတ်ပြီး ပေါင်းနေတာလေ။ MaMa နဲ့ မတွေ့ရတာကြာပြီ။ ငါ 17နှစ်ကတည်းကMaMaက အဲ့လူနဲ့ တရုတ်မှာသွားနေတာ။ ငါမတော်တဆဖြစ်လို့သာ မတတ်သာလို့ပြန်လာတာ... PaPa မရှိတော့ကတည်းက MaMa ဆီကမိဘမေတ္တာရဖို့ဆိုတာ ဘယ်တော့မှမဖြစ်နိုင်တော့တာပဲ။"Chanyeol အသံမထွက်အောင်ငိုနေမိသည်။//Hyung အသက်ငယ်ငယ်လေး မှာအရမ်းကိုနာကျင်ခဲ့ရမှာ။ အရမ်းကို ခံစားခဲ့ရမှာ...//"အခု အဲ့လူက ကာစီနိုဝိုင်းနဲ့ club ကလွဲရင် အိမ်မှာတောင်မနေတော့ဘူးတဲ့လေ။ Hk... MaMa မှာရှိသမျှလည်း အဲ့လူပဲထိုင်ဖြုန်းနေတာ ငါသိပ်မုန်းတယ်""စိတ်ညစ်စရာတွေကို မေ့လိုက်ပါတော့ Hyung ရယ်။ ဖြစ်ပြီးသမျှတွေ ကို နာကျည်းနေလည်း hyung ပဲနာကျင်နေရမှာပေါ့။ Hyung သူ့ ကိုမုန်းရင် မေတ္တာပဲပို့နေလိုက်။ ကိုယ့် မေတ္တာသူ့ဆီရောင်ပြန်လိမ့်မယ်""အင်းပါ""ကျနော်ဆို တစ်ခုခုစိတ်ရှုပ်ရင် ထိုင်သာရယ်နေလိုက်တယ်။ ရယ်မောတာက စိတ်ပင်ပန်းမှုတွေကို လျော့ချစေတယ်လေ""တကယ်လား""ကျနော်မလိမ်ပါဘူး။ဒါကြောင့် hyung စိတ်ထဲတစ်ခုခုခံစားလာရရင် ကျနော့် ကို မဖုံးကွယ်ပဲပြောပြပါ။ ပြီးရင် အတူတူရယ်ကြမယ်လေ :D :D""Arasaw...... ရယ်ကြတာပေါ့။ အရူးလေး...""ကဲ...အခု ရယ်ဖို့ အချိန်ရောက်ပြီ ဟားးဟားးဟားးး ......""ဟားးးဟားးးဟားးးး""Hee heee heee ဘာလို့ ကျနော့် လိုလိုက်ရယ်တာလဲ""မင်းကငါ့မှန်ပါဆို မင်းရယ်သလို သလို လိုက်ရယ်တာလေ hee heee heee ""ခွီးခွီးခွီး""ခွီးခွီးခွီး"ပထမတော့ လုပ်ရယ်ဖြင်းဖြစ်သော်လည်းတစ်ဖြေးဖြေး စိတ်ပါလာပြီး အားရပါးရ ရယ်မောရင်းနှင့်သာ မိုးလင်းသွားတော့သည်။လမင်းကြီးရယ်ပိုင်ဆိုင်ခွင့်ရဖို့အထိ မမျော်လင့်ပါဘူး။ရပ်တန့်ငေးမောခွင့်ရရုံ နဲ့တင်ကျေနပ်ပါတယ်။သူရယ်တော့ ကျနော်ရယ် ၊ သူငိုတော့ ကျနော်ပြုံး ၊ ကျနော့်အပြုံးကြောင့် သူရယ်... ကျနော်ဆိုတာ သူ့ အတွက် သူပျော်စေရန် ... အငိုမျက်လုံး အပြုံးမျက်နှာဖြင့် တင်ဆက်ရသော ပျော်တော်ဆက်တစ်ယောက်သာ။_________Part-6 end_______Tbc.........