Ayesha's POV
"Honey are you really okay ?" tanong ni Mom na halatang hanggang ngayon ay nag-aalala pa rin.
"Malayo sa bituka." I said joyfully.
Simula nung bumisita si bebe ko, nagising ang buong kaluluwa ko. Parang siya 'yong kryptonite ng buhay ko. He's my power and at the same time he's my weakness.
"Let's go." biglang sabi ni Rayver. Kaya nauna na siyang maglakad palabas ng room.
Dalawang araw din akong nakulong sa ospital because Mom won't let me go hanggat hindi raw ako naki-clear ng doktor. Sabi ko na naman sa kanya na okay na talaga ako pero ang tigas talaga niya. Hays, like mother like daughter nga naman.
Dumiretso na kaming tatlo sa parking lot at matiwasay na nakarating sa bahay. Akala ko sasalubungin kami ni Dad sa labas pero wala siya. He's not the same anymore. Simula nung magrebelde kaming dalawa ni Rayver, he never cared again. He was back to his cold side again, right before Mom met him.
Pina-akyat na rin ako ni Mom sa kwarto ko para makapagpahinga. Actually, okay na naman talaga ako eh. They're just being paranoid, para namang malala 'yong nangyari sa akin.
Pagpasok ko sa kwarto ko, malinis na ang lahat. Hehe hindi naman 'to ganito kalinis nung naiwan ko. Bilib talaga ako kay Rain, napaka organize niya kung maglinis. Pwede na siyang bigyan ng award na hmmm ano ba dapat ? Aha ! The Most Organize Servant hahahaha. Ewan ko naman dun.
Nahiga ako sa kama ko and reminisced everything that happened that one afternoon. Nung dinalaw niya ako sa ospital at nagka moment kaming dalawa. Nung nayakap ko siya ng napakatagal at hindi sya nagreklamo. Nung inaagaw niya ang phone ko para tingnan ang picture. If I know hahahaha gusto niya lang ipasa 'yon sa phone niya. Sana pala binigay ko nalang noh ? Hahaha.
*beep* *beep*
I handed my phone na nasa side table.
From: Besh Neri
Malapit na ang Foundation Day beh, na-assign na naman tayo sa the usual booth kaya be ready mwaaa :*
Oo nga pala malapit na 'yon haha this would be exciting you know.
I typed back.
To: Besh Neri
Yiz hahahahaha let's make this historic besh marami tayong bibiktimahin sa araw na 'yon. Yaaah a hokagirl is always ready. Get your boobs and butt packed up hahahahaha.
*Sent*
I sighed. I have to go to school now. Kaagad akong naligo at nagpalit ng uniform. We have a lot of brainstorming to do para sa Foundation Day.
Pagkatapos ng make-up ritual ko dahan-dahan kong pinihit ang pinto. Kailangan walang makakita sa akin, well yeah except Rain, lagi naman akong nahuhuli nun.
Sinilip ko ang labas, "Sneaking ha ?" napasinghap ako sa gulat. What the fudge ! Bigla ba namang isinilip rin ang mga mata niya -,- Bwiset talaga siya !!
"Fvck it Rayver. You almost lead me to death." I said habang nilalagpasan siya sa hallway.
"Oh really ? Eh diba dapat patay ka na ngayon kasi ginugulat ka lagi ni Jake sa pagre-reject niya sayo ?" nilingon ko siya at tinaasan ng kilay.
"What do you want ?" sabi ko habang nakahalukipkip.
"Where are you goin' ?"
"Obvious ba ? Sobra naman yatang nalason ng mga tisoy na amerikano at amerikana ang utak mo at hindi mo alam na uniform tong suot ko." pagtataray ko sa kanya.
"Oh I see. Hindi ko rin ma point out kung anong klase ng gamot ang ibinigay ng ospital sayo that made you forget na Sunday ngayon." nagkibit balikat lang siya at tinalikuran ako.
Naiwan akong nakatanga, kaya dali-dali akong pumasok sa kwarto ko at tiningnan ang digital calendar ko. Napa face palm ako ng makitang Sunday nga ngayon. What a shame -,-
Nagbihis nalang din ako ng casual dress at diretsong nagpunta sa parking lot ng bahay.
Pumasok ako sa loob ng sasakyan ko at nag-drive papunta sa Nighty. Isa 'yong bar na pagmamay-ari nina Denver. It was much more than a bar, di lang party night ang nao-offer nila dun meron din silang live bands.
I have to call Neri and Shy to be there. It's gonna be my welcome party after 3 days na hindi lumalabas para mag enjoy.
I dialed Shy's digits.
"Hey besh ? You okay na ? Tumawag ka ba para sabihin kung saan paglalamayan ang baby mo ?"
"What are you talking about ?"
"Saan ba ? St. Peter's , or sa St. Mary's pero pwede rin sa St. John. Basta 'yong may saint para sabihin naman nilang hindi demonyita ang nanay ni baby. Hahahaha" naningkit ang mga mata ko sa sinabi ni Shy.
Talaga bang hindi pa sila nakaka get over dyan sa 'baby' thingy na yan ? Nakakabanas na.
"Yaaaaah ! Stop that, gusto mo kalbuhin kita ngayon na ha ?!" I shouted.
"Wag na besh, baka ano ulit alam mo na hahaha sayang ang babies." napa face palm nalang ako sa kalokohan ni Shy. Ang laki ng bangag nito sa utak eh -,-
"Party at Nighty's tonight, be there." yun nalang ang nasabi ko at binaba na ang phone. Suko na ako sa kakulitan niya hays.
"Still friends ?" agad kong natapakan ang break kaya muntik ko nang ma-ingudngod ang mukha ko sa manibela.
"Sh*t ! What the fvck is wrong with you asshole !!" sigaw ko kay Rayver na nasa likuran ng sasakyan.
"Oooow. Cussing ha ? You're hurting big brother little sissy." he said and looked away.
"Get the fvck out of my car Rayver. Habang nakakapagtimpi pa ako." I said habang kinakalma ko ang sarili ko.
"No." sabay pa kindat sa akin.
"Aaaaaaaaarghhhhggggggg !!!!!!" inis na inis na saad ko. Bwiset talaga sya !
"Just drive. I'm heading to Nighty too." mahinahon niyang sabi habang nakatingin sa labas.
Umayos ako sa pagkakaupo at huminga ng malalim. This is a bullshit idea.
"Isipin mo nalang, I don't exist here. That way, you're life will be much easier." cold na pagkasabi niya.
Bigla akong natigilan. Kailan ba ako naging ganito sa sarili kong kapatid ? I know I've been so hard to him. Well yeah, he deserves that kind of treatment from me. Kung hindi niya lang ako trinaydor eh. Siguro masaya pa kami ngayon. Maganda pa rin sana ang pagsasama namin. But seasons change as well as people. Darating ang araw na magkakaroon ka na ng priorities sa buhay, pero isang pagkakamali if your family is not one.
"She cheated on you too right ? Bakit hindi ganun ang treatment mo sa kanya ?" he said na para bang humihingi siya ng hustisya.
"She didn't mean it." I answered.
"When you love, you always mean it. Because it'll never be true and real if you don't."
Hindi ko na siya kinibo. I don't want to spoil the moment. Pero sa ngayon, I only feel hate towards him. Atleast may nararamdaman pa ako na ganun sa kanya kesa sa wala. Kasi kung wala na, I'll be thinking he's dead.
Pagkarating namin sa Nighty nakaabang na kaagad si Shy, Neri, at Denver.
"Always remember that friends are knives that can stab your back too Yesha." he said at nauna nang lumabas ng sasakyan.
Mariin akong pumikit at huminga ng malalim bago ako lumabas.
Nakita ko pang gulat na gulat silang tatlo na nakatingin kay Rayver habang papasok sa Nighty.
"Hanging out with big brother ?" pambungad ni Denver sa akin habang nakaakbay.
"Just forget about it." I said at nauna nang pumasok sa loob.
Bumungad sa mga mata ko ang mga party lights at neon colored drinks. Party songs, and people chanting while dancing on the dancefloor.
"Sa VIP lounge tayo." pasigaw na sabi ni Denver and lead us the way upstairs.
Habang umaakyat I was constantly looking at the crowded dancefloor, hoping to see him. Pero iba ang nahagip ng mga mata ko.
Was that Marguex ?
I closed my eyes, maybe hallucinations ? Hindi naman kasi party girl yung bruha na 'yon. Ang boring kaya ng life niya. Kaya imposible na nandito siya ngayon.
Tiningnan ko ulit ang area kung saan siya nakaupo kanina pero she's still there. Nagulat pa ako nang narealize na nakatingin pala siya sa akin.
Agad akong bumaba pero nakita ko ring mabilis siyang lumabas ng bar. Is she spying on me ? -,- 'Yong bruhang yon ! May kasalanan pa siya sakin eh, akala niya makakalimutan ko 'yong pangloloko niya sakin ?! Tss, no way. She's going to regret na ginawa niya sa akin 'yon.
"Searching for someone ?" napalingon ako ng hawakan ni Neri ang kamay ko.
Umiling ako, "No." I smiled at her and she did the same to me.
"Let's go." dagdag ko at hinila siya paakyat ng lounge.
Pagkarating namin dun nakita namin si James surrounded by girls.
"Ang pangit ng taste niya sa babae." narinig kong sabi ni Neri na may halong inis. Wait, nahuli na ba ako sa balita ?
"Puso besh." sabi ni Shy habang humahagikhik at hinihimas ang likod ni Neri.
Sinaway ni Neri si Shy at pinandilatan.
"Keeping a secret from me ha ?" tinaasan ko sila ng kilay habang nakahalukipkip.
Diba dapat pag mag beastfriends walang keeping of secrets ? Nakakainis sila.
"Nagtampo ka naman agad nyan ?" Neri asked.
"Tampururot. Nakuuuuuuuu." sabi naman ni Shy habang pinipisil ang mukha ko.
I gave them my "whatever" look at naupo katabi ni Denver.
"What's with the face ?" Denver asked while drinking his first shot.
Nawalan tuloy ako ng ganang uminom. 'Yong dalawang yun, kelan pa nagtatago ng sekreto ang mga yun ? Nakakabanas talaga sila huehue. I feel so betrayed.
"They're keeping secrets from me." pagmamaktol ko. Big deal pa naman sakin yun. Nakakainis talaga.
Tiningnan ni Denver ang dalawa na halatang sobrang saya habang pinapaligiran ng mga kaibigan niya. Habang ako naman nagmaktol lang sa tabi.
"Sa baba lang ako." paalam ko kay Denver. Nakita ko pa siyang tumayo para pigilan ako pero agad na akong bumaba ng lounge.
Habang pababa ako narinig ko rin na tinatawag ako nina Shy at Neri. Pero hindi ko sila nilingon, they should learn atleast. Ilang araw lang akong nawala nagka-secret na sila agad tapos ayaw pang sabihin sa akin. Asan ang hustisya dun ?
"Isang beer in can for me please." sabi ko dun sa bartender.
Nakaapat na cans na yata ako pero hindi pa ako tinatamaan ng alcohol. Kaya naman nakapag decide ako na makisayaw nalang kasama ang mga tao sa dancefloor.
Now Playing: Roses by Chainsmokers
Everybody was shouting because of fun. Lahat kami dito isa lang ang gustong maramdaman, and that is being wild and free. Napapasayaw na rin ako sa tugtog kasama sila. Nag dougie ako nag twerk tapos naki trumpets sa iba. Sobrang saya.
"Wohoooooo." I was constantly smiling and laughing while dancing in the dancefloor.
Then naisip ko, may iba rin kayang nandito na katulad ko ? 'Yong nasa isang one-sided love at ginagawa ang lahat para makuha lang ang loob ng taong mahal nila. The feeling where you wanted to shout it all out kasi kahit anong gawin mo, never ka pa rin niyang mamahalin. Kahit gaano kalaki ang effort mo hindi ka pa rin niya mapapansin. And kahit gaano mo pa siya kamahal wala ka talagang lugar sa puso niya.
"Wanna dance honey ?" he said in a husky voice. Naramdaman ko ang hininga niya sa batok ko. I felt shivers all over my body. He was holding my waist at dahan-dahan niya akong inikot para makaharap siya.
When I looked at his face, he was gazing at me seriously. I looked into his eyes, and saw pain. Hindi ko siya kilala, pero habang tinitingnan ko siya sa mata para bang nakasama ko na siya simula pa noon. It was like I already knew his story. I smiled at him, maybe we're in the same situation right now. At naghahanap siya ng taong pwedeng makinig sa kanya.
Ipinulupot ko ang mga kamay ko sa batok niya at siya naman sa bewang ko. Kahit hindi naman romantic ang music ganun ang posisyon namin. Parang tanga lang kaya napapatawa na kaming dalawa kasi pinagtitinginan na kami ng mga tao. Napansin siguro ng Dj ang posisyon namin kaya nag play siya ng slow music.
Now Playing: Tadhana by Up Dharma Down
Sa hindi inaasahang
Pagtatagpo ng mga mundo
May minsan lang na nagdugtong,
Damang-dama na ang ugong nito.
Parang pinatamaan kami ng kanta. We never expected to meet like this. Everything seems familiar yet it all feel so new. Parang ang gaan ng loob ko habang kasama siya. Sorry bebe Kervs nagkakasala pa yata ako nito.
Hindi pa ba sapat ang sakit at lahat
Na hinding-hindi ko ipararanas sayo
Ibinubunyag ka ng iyong mata
Sumisigaw ng pagsinta
I knew there was pain in his eyes while I was looking at him a while ago. Gusto kong makatulong sa kanya, pero kasi 'You can't help someone who's broken when you know you feel the same too.'
Ba't di pa patulan
Ang pagsuyong nagkulang
Tayong umaasang
Hilaga't kanluran
Ikaw ang hantungan
At bilang kanlungan mo
Ako ang sasagip sayo.
Hinila pa niya ako papalapit sa kanya at bigla niyang ipinatong ang ulo niya sa balikat ko. Napangiti ako sa ginawa niya, it's nice to know that someone feels confident to have your presence. Unlike with Jake when he always makes me feel unwanted.
Saan nga ba patungo
Nakayapak at nahihiwagaan
Ang bagyo ng tadhana ay
Dinadala ako sa init ng bisig mo.
Bigla niya akong hinila palabas ng bar, buti nalang talaga at hindi ako natisud lalo pa't naka heels ako. Jusko 'tong taong to, wala man lang pasabi.
"Let's have coffee." naiwan akong nakatanga sa kinatatayuan ko habang siya naman naglalakad papunta sa parking lot. Ganun pa rin ka cold. Bakit ba lahat ng lalaking nakikilala ko mga cold ? Ako lang ba ? Huehue.
Hindi ko siya sinundan at hinintay nalang siya na balikan ako. Umupo ako sa tabi at tinanggal ang sapatos ko. Namumula na talaga, nakuuu mahihirapan akong maglakad nito.
Biglang may humintong motor sa harap ko at pagtingala ko, siya lang pala. Tinulungan niya akong makatayo at makasakay sa likuran niya. Ganun siya ka gentleman, hinawakan niya ang kamay ko at ipinasok ang mga 'yon sa bulsa ng jacket niya.
"Hold tight." he said at pinaharurot na ang motor niya. Sobrang bilis ng pagpapatakbo niya na parang anytime ngayon pwedeng maiwan ang kaluluwa ko sa kanto -,- Hindi naman yata siya nagmamadali sa lagay na yan noh.
Mas hinigpitan ko ang hawak ko sa kanya at isinandal ang ulo ko sa likuran niya.
Ang ginaw. Huminga ako ng malalim at ipinikit ang mga mata ko. Gusto ko lang sanang pansamantalang maramdaman na mawala man lang kahit kunti lahat ng worries at sakit sa puso ko. Kahit ngayon lang.
We stopped by a coffee shop. Akala ko dun kami iinom pero pinigilan niya ako.
"Stay here. Bibili lang ako, maraming tao ngayon dun sa loob kasi uwian na. May train na dadaan dyan sa likuran mo kaya wag kang malikot." sabi niya kaya biglang nanginig ang tuhod ko.
Hindi ako gumalaw kahit kunti, dios mio. Mamamatay pa yata ako sa isang maling galaw ko lang. Narinig ko na may malakas na kalampag ng railway at busina ng tren na papalapit ng papalapit.
Hindi talaga ako gumalaw at ipinikit lang ang mga mata ko habang mabilis na dumadaan sa likuran ko ang tren. Malakas 'yon kaya hinahawi nun ang buhok ko ng napakalakas. Ilang minuto ang lumipas unti-unti na ring nawawala ang busina ng tren kaya nakahinga ako ng maluwag.
Nakita ko na rin siyang naglalakad papalapit sa akin habang nakangisi.
"San ka nagpunta ? Bat ganyan itsura mo ?" patay malisyang tanong niya sa akin. Eh kung tadyakan ko kaya siya ?! Bwiset.
"Asking me while knowing the truth ?" pagtataray ko sa kanya.
Tumawa siya at sumakay na sa motor niya, at inalalayan niya ulit ako para makasakay din. Pinaandar niya agad yun ng napakabilis at walang kung anu-ano'y huminto na rin kami.
Dinala niya ako sa isang ... gubat ?! Nanlaki ang mga mata ko. Noooooooo, anong ibig sabihin nito ? Ra-rape sa gitna ng gubat ?!
Tiningnan niya ako with his poker face, "Wala akong gagawing masama sayo kaya maghunos-dili ka." pagtatanggol niya sa sarili.
Eh bakit alam niya kung anong iniisip ko ha ?! Ibig sabihin nun may balak talaga siya ! Nagsimula na siyang maglakad papasok sa loob ng gubat, habang ako dahan-dahang naghahanap ng mapupulot na bato o kahit ano na pwede kong ipukpok sa ulo niya.
Nahagip ng kamay ko ang isang kahoy kaya agad ko itong pinulot.
I stretched my arms para pukpukin siya sa ulo, "Aaaaaahhhhh rapist ka !!!" sigaw ko habang nagso-slow motion naman ang kamay ko para pukpukin siya.
Napalingon siya sa akin pero sobrang bilis niya kaya nahawi niya kaagad ang kamay ko na nakahawak sa kahoy.
"Stop that. Papatayin mo ba ako ?!" maangas na sabi niya at hinila nalang ang kamay ko. Sinubukan kong bawiin ang kamay ko sa pagkakahawak niya pero ang higpit-higpit nun. Kaya in the end nagpahila nalang talaga ako sa kanya. Kung gagalawin naman niya ako, well, gwapo naman siya kaya pwede nang pagtyagaan haha.
Pagkarating namin sa dulo ng gubat literal akong napanganga sa nakita ko. Why is this place so beautiful ? Hindi ko alam na dinala pala niya ako sa tuktok ng isang burol. And we are now overlooking the whole city.
"Maraming langaw." sabi niya habang nakahawak sa baba ko at itinikom 'yon.
"People always are judgemental without even realizing." he said at naglatag ng kumot sa damuhan.
"Sorry." mahinang saad ko.
"It's okay, I know you'll react the same." tapos kinuha niya ang kapeng binili niya. Binigay niya sa akin ang isa. Bumili rin pala siya ng pizza at tacos.
Napatingin ako sa kanya, seryoso ang mukha niyang nakatingin sa buong syudad.
"Pero hindi niya inisip na patayin ako." tumawa siya kaya napatawa na rin ako. Napailing ako sa ginawa ko sa kanya kanina, I almost hit him with that.
"Sino ba naman kasi ang hindi maghy-hysterical kung dalhin mo siya sa isang gubat noh." sabi ko habang hinahampas ang braso niya.
I heard him sigh. Naging seryoso na naman ang mukha niya. What is really wrong with him ? Sobra akong nacu-curious. Napaka-mysterious niyang tao. Makes me wanted to keep him tonight.
He took a sip on his coffee and looked at me, "Bakit ganun nalang 'yong tingin mo sa akin kanina ?"
"I saw you, and I know there was a story behind your eyes. I wanted to be the first to read it." tapos ininom ko ang kapeng binigay niya sa akin.
"I saw pain." I added.
"Same here, I saw the same in your eyes too." natigilan ako. So pareho pala talaga kami hahaha eh hinulaan ko lang naman 'yon. Hindi naman talaga totoong alam ko na agad, hindi naman kasi ako 'Eye Reader' haha peace.
"Share your story then." I said habang attentive na nakatingin sa kanya.
"Okay, so here's the story. I met this girl a year ago and honestly I can't get her out of my head. I always wanted to see her. Sinubukan ko siyang ligawan pero pinigilan niya ako, she said she still have priorities. Sinabi niya sa akin na kailangan niyang pigilan ang sister niya, I don't even know sa kung saan. Akala ko walang magbabago, but she kept her distance. Ilang buwan ko na rin siyang hindi nakikita. Pati dun sa coffee shop na lagi niyang pinupuntahan wala siya. She's no where to be found." yumuko siya at nagsimulang umiyak. He's fragile. He's broken.
"Ako naman. I have this guy, no actually I don't have him. Because he's not even mine. Sobrang mahal ko siya to the point that I can give him everything, and I can give up everything just for him. Pero hindi niya ako nakikita. He even told me I was a nightmare." tears started to roll down my cheeks. Cry baby talaga ako kahit kelan. Hindi ko na naman mapigilang hindi umiyak, nakakainis !
"It hurts to have someone you can't really have." I added while sobbing.
"Yes it does. So much." narinig kong sabi niya. He faced me and wiped my tears away. Sana mas nauna ko siyang nakilala kesa kay Jake, siguro masaya na ako ngayon.
"Ginagawa ko naman ang lahat para mapansin niya ako eh, I'm trying. Eventhough I feel like I'm almost empty, I'm still trying. And I hate it because eventhough he rejects me, I'm still trying."mas lumakas ang pag-iyak ko. Sh*t ! Nadala na naman ako ng sakit na 'to.
"Try. Fight. Don't give up. That is if you still can, that is if you're heart can still survive. Pero pag ayaw na, stop planting flowers in people's yard who aren't going to water them." lalo akong naiyak sa huling part ng sinabi niya. Sh*t lang. Nakakaubos na ng hininga. Ang sakit sakit pala talaga, ngayon ko lang na realize.
"Let's just eat all this pain and sorrow Yesha." natigilan ako.
"You know me ?" gulat na tanong ko sa kanya.
"Yeah, I heard your name dun sa coffee shop na nasa tapat ng isang University. You were with a guy at that time." yumuko ako. Sa lahat ng panahon na pwedeng marinig niya ang pangalan ko dun pa talaga sa araw kung saan una niya akong ni-reject.
"I was with him." mahinang sabi ko.
"I know, he dumped you." napapikit ako sa hiya. Aish -,-
"Well I just want you to know that if I were him, I'd never let you go." napangiti ako sa sinabi niya. Ang swerte siguro ng babaeng mahal niya noh ? He's so considerate, and understanding. I wish Jake could be like him.
"Pakiramdam ko natatakot lang siya. Nasaktan na kasi siya dati kaya siguro ayaw pa niya ng bagong relationship." I told him pero nagkibit-balikat lang siya.
"Kain nalang tayo." he said and opened the box of pizza. Nagsimula na siyang kumain. Natawa ako ng nakitang punong-puno na ang bibig niya, ang takaw niya pala.
"So what's your name ? It's inappropriate to hang around with someone you don't even know."
"I'm Marky Cruz. Pwede mo namang itanong lang ang pangalan ko ang dami mo pang sinabi."
"Pwede mo rin namang sagutin nalang ang tanong ko ang dami mo pang sinabi." natawa kaming dalawa. Kumain na rin ako kasabay niya.
We talked, we laughed and shared countless jokes. Ang saya lang to have a stranger to be your friend. A stranger who trusted you that easily and a stranger who understands you. Sana lagi ko pala siyang kasama, nakakalimutan ko ang problema ko at the same time ang gaan ng pakiramdam ko kapag kasama siya. It was a relief to be with him.
"Why do we love people who don't even love us ?" tanong ko sa kanya. Pareho na kaming napagod sa kalokohan namin kaya nakahiga na kami ngayon and looked at the starless night.
"Because of the chase." kumunot ang noo ko sa sinabi niya. Di ko gets eh. What with the chase ?
"Love becomes meaningful when you chase after each other. It adds spice to the love you feel." aaahhh okay ? So okay lang talaga maghabol ganun ? Masakit kaya -,- Kung alam niya lang, lalo na't ayaw naman niyang magpahabol.
"Ganun pala 'yon." tumayo siya at nagpagpag ng jeans.
"It's getting late. Hatid na kita." sabi niya habang nakatingin sa akin.
Tumayo ako at tinulungan siyang ligpitin lahat ng kalat namin. Isinilid niya yun sa plastic at itinapon sa kalapit na basurahan. Tumalikod na siya at naglakad palabas ng gubat.
I closed my eyes and let out a deep breath. Ninamnam ko na ang malakas na simoy ng hangin, ang napakagandang ambience na naibigay nito sa akin ngayong gabi. I took a last sight of the whole city and took a picture of it. This is one of the most unforgettable moments of my life.
"Let's go Yesha." tawag ni Marky sakin at tumakbo na rin papunta sa kanya.
Pagkalabas namin dun sa gubat agad niyang kinuha ang motor niya at pinaandar 'yon. Tinulungan niya ulit akong makasakay at hinatid ako sa bahay namin.
"Say it before you run out of time. Say it before it's too late. Say what you feel. Waiting is a mistake Marky." I said at pumasok na sa loob ng gate.
"You're a rose Yesha, be with someone who isn't afraid of your thorns." nilingon ko siya. Lumabas ako ng gate at niyakap siya ng napakahigpit. I just wish this night would never end. Pero everything ends, good or bad, but with a reason.
Kumawala siya sa yakap ko, "I'm going to see you again. Stronger and not anymore fragile Yesha."
Tumawa ako, "Not fragile pala ha ? Eh mas nauna ka pa nga yatang umiyak kesa sa akin eh hahaha."
He pinched my nose, "Pasok na. Gabi na tsaka umaambon, baka magkasakit ka pa."
Sumakay na siya sa motor niya at mabilis na pinaandar 'yon. Sana nga magkita pa kami ulit. Sana.
Pumasok na ako at nakita si Rayver na nakaupo sa garden with a can of beer in his hands.
"Who was that ?!" seryoso niyang tanong.
"None of your business." I said.
Papasok na sana ako sa loob ng bahay pero hinigit niya ako. Nagulat nalang ako sa sumunod na ginawa niya. He hugged me.
"Nag-alala ako. Nawala ka nalang bigla sa Nighty kanina." sabi niya habang kumakawala sa pagkakayakap sa akin.
"Since when did you cared about me Rayver ? Bago 'yon ah ?" tumalikod na ako at pumasok.
"Nag-alala ako kasi kapatid kita Yesha. You're still my little sister."
"Don't bother. Gaya ng sabi mo, I'll just think that you don't exist para mas maganda ang buhay ko. Sana hindi ka nalang din bumalik Rayver." tapos umakyat na ako sa kwarto ko.
Humiga ako at tinakpan ng unan ang mukha ko. There, I shouted everything out. Lahat ng panggagalaiti ko sa mundo. 'Yong palaging pag reject ni Jake sa akin, sa paglilihim ng mga kaibigan ko, sa pagtataksil ni Dad na nakita ko mismo, at sa pagbabalik ni Rayver sa buhay ko. Pagod na pagod na ako, gusto ko naman sanang maging masaya kahit minsan lang sa buhay ko. Kahit minsan.
I don't understand why life keeps on throwing me situations I can't handle anymore. Situations that keeps on breaking my heart into pieces. I don't understand why. I just don't.
----
A.N. Wohoooo nakapag update na rin. Sa wakas ! Sorry medyo nalate pero bumawi naman ng kunti hihi. Read, vote, and comment guys mwaa :*
XoXo_Pearl