Sıkıntıdan bölüm atası gelen yazar
"Ona doğru bakma Jimin. Gözlerini oyup sana yediririm." Bu neden bu kadar komik geliyordu bana? Gülmemi durduramıyordum.
"Ben onun öz kuzeniyim! Neden başka erkeklerden değil de benden kıskanıyorsun?" Yoongi Jimin ile aramıza oturmuş huysuzluk ediyordu. Cidden bu kadar kıskanç olduğunu bilmiyordum. Ve bu acayip hoşuma gidiyordu.
"Benden başka kimse ona bakamaz." Elini belime atıp beni göğüs kafesine çekerken söylendi. Yoongi ile aramızdaki ilişkiyi sonunda rayına oturtabildiğimiz için mutluydum. En azından 2 aydır ona istediğim gibi davranabiliyordum.
"Taehyung'a da söyle o da bakıyor. Her gün aynı klinikteler ona ne gözle baktığını nereden biliyorsun?!" Kafamı göğsünden kaldırıp Jimin'nin kafasına vurdum. Ne saçmalıyordu cidden?
"Gerçekten kendimi üvey çocuk gibi hissediyorum." Jimin'nin yapma ağlamaklı söylediği cümle ile Yoongi beni tekrar göğsüne çekmişti. Kokusu buram buram burnuma doluyordu. Ferahlıyordum. Taehyung ile benim evime gelip yemek yemek istemiştik. Yoongi'ye de haber verince o da gelmiş ve Jimin'de onun peşine zorla takılmıştı. Şimdi yemekten sonra oturup sohbet ediyorduk. Kafamı Yoongi'nin göğsünden kaldırmadan ona baktım. Ben bu çocuğu hak etmek için kimin hayatını kurtarmıştım acaba? Bu kadar güzel olması nasıl mümkün olabilir ki?
"Aşık mı oldun?" Yoongi'nin alayla sorduğu soruyla gözlerimi ondan çekip kafamı göğsünde konumlandırdım.
"Zaten öyleyim." Evet aşıktım. Ciddi manada tutulmuştum bu çocuğa. Kapının zili tüm bu romantikliği bölmüştü. Güzelim yerimden kalkıp kapıyı açmaya gittim. Açtığımda ise hiç beklemediğim bir insan ile karşılaşmıştım. Beni sevmeyen biriyle.
"Baba."