"Τι;" ειπε κανοντας ενα βημα πισω. "Θα παντρευτεις με αυτον;" με ρωτησε σοκαρισμενος και εσκυψα το κεφαλι μου.
"Απαντα γαμωτο!" φωναξε.
"Τι θελεις; αυτο που ηθελες το πετυχες. Με εκανες να σε ερωτευτω και με πληγωσες με τον χειροτερο τροπο. Τοσα ψεματα! Φυγε! Τρεξε στην Λαουρα."
"Ακουσε με γαμωτο! Ακουσε με και μετα κανε οτι θες! Καποιος θελει να μας χωρισει Ευτυχια. Αληθεια σου λεω!"
"Μην περιμενεις να πιστεψω ηλιθιες δικαιολογιες! Πως ειναι δυνατον να θελει καποιος να μας χωρισει;! Την ειδα στο γραφειο σου Αχιλλεα! Δυο φορες! Την μια φιλιοσασταν και σημερα δεν ξερω και εγω τι θα κανατε αν δεν ερχομουν. Κι ολα αυτα πισω απ' την πλατη μου."
"Πιστευεις οτι θα σε απατουσα; Τόσο φτηνός θεωρείς ότι είμαι;" με ρωτησε και με κοιταξε με ενα βλεμμα που δεν ειχα δει ποτε. Απογοητευση.
"Ειδα οτι επρεπε να δω. Αυτο μου αρκει."
"Αυτη με φιλησε. Αυτη εβγαλε τα ρουχα της στο γραφειο μου. Την ακουσα να μιλαει με καποιον στο τηλεφωνο και να του λεει πως ολα πηγαν οπως ηθελε, οτι μας ειδες. Καποιος δεν μας θελει μαζι αγαπη μου. Πρεπει να με πιστεψεις."
Οση ωρα μου εξηγουσε ολα γυρω μου γυριζαν. Δεν ακουγα τι μου ελεγε. Ενιωθα τις αισθησεις μου να με αφηνουν και ξαφνικα ολα σκοτεινιασαν.
———————
Ανοιξα τα ματια μου και το πρωτο πραγμα που αντικρισα ηταν τα πανεμορφα ματια του.
"Μωρο μου εισαι καλα;" με ρωτησε χαϊδευοντας τα μαλλια μου.
"Πρεπει να φυγω." του ειπα αλλα μας διεκοψε ο ηχος του κινητου μου. Μολις το απαντησα η φωνη της Ελενης ακουστηκε.
"Μαμα! Μαμα θα παντρευτεις τον μπαμπα; θα ειμαστε μια ευτυχισμενη οικογενεια μαμα! Θα μπορω να λεω στις φιλες μου οτι εχω μπαμπα! Σ' αγαπω μανουλα, εισαι υπεροχη!" μιλουσε τοσο γρηγορα και η χαρα στη φωνη της ακουγοταν. Το θελει τοσο πολυ και δεν θελω να την απογοητευσω. Δεν το αξιζει.
Μερικες φορες πρεπει να θυσιαζουμε την ευτυχια μας για την ευτυχια των αλλων. Και αυτο θα κανω. Προτιμω να ειναι ευτυχισμενη η κορη μου παρα εγω. Και ξερω οτι μονο αυτο μπορει να την κανει χαρουμενη. Κάποια πράγματα τα ζεις ακόμα κι αν σε σκοτώνουν.
"Αγαπη μου θα μιλησουμε μολις ερθω να σε παρω απο το σπιτι του μπαμπα." της ειπα και τερματησα την κληση. Σηκωθηκα απο το κρεβατι του Αχιλλεα και κατευθηνθηκα προς την πορτα. Ο Αχιλλεας με εβλεπε χωρις να πει λεξη.
"Μου ειπες καποτε πως είμαι οτι πιο αληθινο έχεις νιωσει ποτε." η φωνη του με εκανε να σταματησω. Μην το κανεις αυτο τώρα, σε παρακαλώ.
"Αντιο Αχχιλεα."
"Μην το κανεις αυτο ματια μου. Δεν το θελεις. Το βλεπω."
"Αντιο." του ειπα και με αρπαξε απο το χερι ωστε να μην φυγω "Μην το κανεις πιο δυσκολο." ψιθυρισα.
"Ενα τελευταιο φιλι. Μονο αυτο." μου ειπε και πλησιασε το προσωπο μου.
Δεν ειχα δυναμη να αντισταθω. Ηθελα να ξανανιωσω τα χειλη του πανω στα δικα μου. Το ειχα αναγκη. Με φιλουσε αγρια και παθιασμενα σα να ηθελε να με κρατησει κοντα του.
"Θα μου λειψουν τοσο τα χειλη σου, τα ματια σου...εσυ...μεινε μαζι μου μωρο μου. Σε εχω αναγκη οπως με εχεις κι εσυ." μου ειπε κρατωντας το προσωπο μου στα χερια του.
"Σε παρακαλω καταλαβε με. Εσυ τι θα εκανες για την ευτυχια της κορης σου;"
"Δεν ειναι το ιδιο."
"Καταβαθος ξερεις οτι ειναι το ιδιο. Αντιο Αχιλλεα. Να προσεχεις." ψιθυρισα.
"Σ' αγαπω ματια μου." μου ειπε αφεινοντας ενα απαλο φιλι στα χειλη μου. «Μην ξεχάσεις ποτέ αυτά που μου είπες»
Ανοιξα την πορτα και εφυγα.
Ολα τελειωσαν.
Εφτασα εξω απο το σπιτι της Μαρινας. Τα δακρυα ετρεχαν ασταματητα απο τα ματια μου. Χτυπουσα την πορτα και μολις μου ανοιξε επεσα με φορα στην αγκαλια της.
"Τι εγινε; τι επαθες γλυκια μου;"
"Ολα τελειωσαν..ολα." ψιθυριζα στον εαυτο μου. Η Μαρινα μου εδωσε το ποτηρι με το νερο και καθισε διπλα μου.
"Ελα πιες και πες μου τι εγινε."
"Ολα ειναι μπερδεμενα. Ολα! Ο Αχιλλεας και εγω δεν θα ξανα ειμαστε μαζι. "
"Τι ειναι αυτα που λες;"
"Ο Γιαννης μου εκανε προταση. Θα του πω σημερα κιολας το ναι. Θα τον παντρευτω."
"Τι;! Αφου δεν το θες;"
"Πρεπει."
"Ευτυχια σκεψου καλα τι πας να κανεις. Θες να περασεις το υπολοιπο της ζωης σου διπλα στον Γιαννη; δεν θα εισαι ευτυχισμενη."
"Ουτε τωρα ειμαι. Τουλαχιστον θα ειναι χαρουμενη η κορη μου."
"Η Ελενη ειναι χαρουμενη μονο οταν εσυ χαμογελας. Και ο Αχιλλεας σε εκανε να χαμογελας!"
"Με εκανε ομως και να κλαψω! Πληγωθηκα ξανα! Δεν το αντεχω ολο αυτο Μαρινα. Δεν εχω αλλη δυναμη μεσα μου."
"Μην τα παρατας. Κανε οτι σου λεει η καρδια σου. Και η καρδια σου ξερεις τι λεει."
"Η καρδια μου κανει λαθος. Παντα εκανε λαθος επιλογες."
"Η επιλογες αυτες ομως σε εκαναν χαρουμενη."
Δεν ξερω τι αλλο πρεπει να πω. Νιωθω το κεφαλι μου ετοιμο να σπασει. Το στομαχι μου ανακατευεται εδω και ωρα. Δεν του εδωσα σημασια στην αρχη αλλα τωρα εχει γινει πολυ εντονο. Τι με πειραξε και εχω αναγουλες; αυτες μου ελειπαν τωρα! Σηκωθηκα αποτομα απο τον καναπε και ετρεξα στην τουαλετα. Εβγαλα ολο το περιεχομενο του στομαχιου μου και κοιταχτηκα στον καθρεφτη. Ειμαι χλωμη. Εχω ζαλαδες. Εχω αναγουλες. Εχω καθυστερηση.
Ενιωσα την παρουσια της Μαρινας πισω μου.
"Μαρινα."
"Τι εγινε;"
"Νομιζω οτι ειμαι εγκυος."