"Γιαννη μου κανεις πλακα ετσι;'' ρωτησα σοκαρισμενη.
"Καμια πλακα Ευτυχια." μου ειπε με σοβαροτητα στη φωνη του.
"Κοιτα Γιαννη, εχεις παρεξηγησει καποια πραγματα."
"Θα σε κανω εγω να τον ξεχασεις. Σκεψου ποσο χαρουμενη θα ειναι η κορη μας αν παντρευτουμε" με διεκοψε.
"Μην το κανεις αυτο. Μην βαζεις την Ελενη στη μεση." φωναξα και κατευθυνθηκα προς την πορτα.
Ξαφνικα ενιωσα τα παντα να θολωνουν γυρω μου. Ο Γιαννης με εβαλε να καθησω στο κρεβατι.
"Τι επαθες."
"Τιποτα, μια ζαλαδα ηταν, το εχω ξανα παθει πριν λιγες μερες. Δεν ειναι κατι σοβαρο. Μπορει να μεινει εδω η μικρη; θα παω να μαζεψω τα πραγματα μου απο το σπιτι του."
"Ελα να μεινεις εδω με την μικρη."
"Εχω σπιτι Γιαννη δεν χρειαζεται. Σε παρακαλω κράτα το παιδι. Θα μαζεψω τα πραγματα μου απο το σπιτι του και θα ερθω να την παρω.''
"Οπως θελεις.'' μου απαντησε και με πλησιασε για να με αγκαλιασει. Εκεινη τη στιγμη ακουσα τον ηχο του κινητου μου. Το απαντησα αμεσως για να αποφυγω την αγκαλια του.
"Μωρο μου" ακουσα την φωνη του Αχιλλεα. "Μωρο μου που εισαι; σε ψαχνω απο χθες. Ελα να μιλησουμε ματια μου."
"Δεν ειναι αναγκη Αχιλλεα. Οτι επρεπε να δω το ειδα." ειπα προσπαθωντας να κρατησω σταθερη την φωνη μου και να μην βαλω τα κλαματα.
"Μονο για λιγο. Σε παρακαλω. Μην βγαλεις συμπερασματα χωρις να ξερεις. Μην κάνεις το λάθος που έκανα εγώ. Ελα στην εταιρια μωρο μου. Θα σε περιμενω."
"Καλα.'' του απαντησα και το εκλεισα.
"Τι ηθελε;" με ρωτησε ο Γιαννης.
"Θα παω στην εταιρια να μιλησουμε."
"Δικαιολογιες θα σου πει Ευτυχια! Ανοιξε τα ματια σου! Σε κοροϊδευει!" μου φωναξε.
"Το προβλημα σου δεν καταλαβα ακομα ποιο ειναι!" αρχισα να φωναζω και εγω. Τι τον νοιαζει;
"Δεν θελω να σε πληγωσει."
"Απλα θελω να ακουσω τι θα μου πει. Μονο αυτο."
"Τουλαχιστον υποσχεσου μου οτι θα σκεφτεις καλα την προταση που σου εκανα."
"Στο υποσχομαι."
Οπτικη γωνια Αχιλλεα
Θα ερθει. Απο στιγμη σε στιγμη θα ειναι εδω. Πρεπει να μιλησουμε. Να της εξηγησω. Ακουσα χτυπηματα στην πορτα και υπεθεσα πως ηρθε. Θα ξανα δω τα ματια που ερωτευτηκα, τα ματια που πληγωσα και εκανα να κλαψουν. Πηρα μια βαθια ανασα και της ειπα να περασει. Η πορτα ανοιξε αλλα αντι για την Ευτυχια μπροστα μου εμφανιστγκε η Λαουρα. Σηκωθηκα αποτομα απο την καρεκλα.
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Ζωή Ποδήλατο
Romance«Μην με ακουμπάς! Με αηδιάζεις!» είπα και απομακρύνθηκα. «Αν έμπενες για λίγο στον κόπο να διαβάσεις το συμβόλαιο που υπέγραψες» είπε και γέλασε ειρωνικά. Τι ήταν αυτό που πέταξε τώρα; «Τι εννοείς;» «Μου ανήκεις για έξι μήνες!» «Τι;;» ---------- Μέχ...
