Κεφάλαιο 25

16.6K 1.3K 103
                                    

Περασα τα χερια μου γυρω απο τον λαιμο του χαϊδευοντας τον. Κολλησα το σωμα μου πανω του και σιγα σιγα πηρα τον ελεγχο στα χερια μου. Αρχισε να με φιλα ενω εγω προσπαθουσα να βρω το χερουλι της πορτας. Ηταν τοσο απασχολημενος με το να αφηνει φιλια στον λαιμο μου και δεν με ακουσε που ανοιξα την πορτα.

Τς τς αντρες! Τι να πω;!

"Καληνυχτα" του ψιθύρισα και τον εσπρωξα απο πανω μου βγαινοντας εξω. Τον ακουσα να βριζει και χαμογελασα.

Ευτυχια-Αχιλλεας 1-0

Χειροκροτημα παρακαλω!

Μπηκα στο δωματιο μου κλεινοντας την πορτα πισω μου. Μονο ενα ζεστο μπανιο θα με ηρεμισει αυτη τη στιγμη. Γεμισα τη μπανιερα και βυθιστικα μεσα αφηνοντας το καυτο νερο να χαλαρωσει το κορμι μου. Εκλεισα τα ματια μου και επιασα τον εαυτο μου να σκεφτεται τα χειλη του πανω στο δερμα μου. Ανατριχιασα μονο με τη σκεψη. Δεν το πιστευω οτι μετα απο ολα οσα συνεβηκαν σημερα εγω το μονο που σκεφτομαι ειναι τον Αχιλλεα.

Κυριαρχει στο μυαλο μου.

Αποφασισα να βγω απο την μπανιερα αφου το νερο εχει κρυωσει. Τυλιξα μια πετσετα γυρω μου και πηγα στο δωματιο μου. Ξαφνικα η πορτα ανοιξε και ενας εκνευρισμενος Αχιλλεας μπηκε μεσα.

"Τι κανεις;! πως μπηκες μεσα;!" φωναξα και προσπαθουσα να καλυψω τη γυμνια μου. Η πετσετα δεν εκρυβε και πολλα παρα μονο τα απαραιτητα. Καθε βημα που εκανε για να με πλησιασει αλλο ενα εκανα εγω προς τα πισω και τον απεφευγα. Καποια στιγμη η πλατη μου ακουμπησε τον τοιχο. Με φυλακισε βαζοντας τα χερια διπλα στο προσωπο μου.

Βοήθεια!

"Αυτο που εκανες σημερα, δεν προκειτε να το ξανα κανεις ποτε. Εκανες την λαθος κινηση και τωρα θα το πληρωσεις." μου ψιθύρισε. Ναι, τωρα φοβηθηκα.

"Και πως θα το πληρωσω δηλαδη;" ρωτησα προκλητικα.

"Θες να σου πω ή να σου δειξω;"

"Μαλιστα. Εχω και επιλογη;"

"Τωρα πια οχι." πριν προλαβω να τον ρωτησω τι εννοει τα χειλη του βρεθηκαν πανω στα δικα μου διεκδικοντας με.

Αρχισε να αφηνει φιλια στο λαιμο μου κανοντας με να αναστεναζω. Με εσπρωξε στο κρεβατι και ανεβηκε πανω μου. Το μυαλο μου, μου ελεγε να σταματησω αλλα η καρδια μου φωναζε ναι.

"Αχιλλεα" ψιθύρισα το ονομα του αλλα δεν μου εδωσε σημασια και συνεχισε να με φιλαει. "Αχιλλεα αυτο που κανουμε ειναι λαθος" του ειπα και τον απομακρυνα.

Ζωή ΠοδήλατοΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα