>vanuit Niemand<
Twee dagen gaan voorbij. Twee moeilijke dagen, Hope gaat niet naar school maar blijft met Bard thuis, hij geeft haar steun. Justin belt Hope zo vaak hij kan. Hij doet zijn concerten wel, maar ze zijn anders dan normaal. Hij kan zijn hoofd er niet bij houden. Hij zit bij Hope. Maar deze twee dagen is er nog geen spoor van Hope's moeder gevonden. Hope heeft al twee nachtmerrie nachtmerries, over dat haar moeder dood is. Dan word ze schreeuwend en huilend wakker midden in de nacht. Ook deze nacht heeft ze een nachtmerrie, het is al weer drie dagen veder....
>vanuit Hope<
Ik huppel als een klein kind in een bloemenjurkje en bloemen in me haar een straat uit, langs een weg waar ik eerst altijd langs ging met me step. Het is een smal weggetje met aan beide kanten een berm waar die eindigt aan beide kanten met een sloot, ik zie een rode bloem, een rode bloem die ik maar al te goed ken, het is een roos, mijn moeder favoriet. Als klein meisje ga ik de berm af op de roos te plukken ik concerteer me op de bloedmooie roos, bloed...mooi.. Dan valt het me op, de roos is niet rood hij is wit met bloed er over heen. Ik heb de roos al in me hand, de dorens prikken in me handen, door dat ik de roos zowat fijn knijp. Dit komt door het belt dat ik voor me zie, mijn moeder, ze drijft op het water van de sloot, met in haar een hand een witte roos, maar door haar bloed is die nu rood. Er rollen tranen over me wangen, ik een klein meisje met een bloemenjurkje en bloemen in me haar die nu verwelken, zak in elkaar, de roos in me hand, ik laat hem vallen samen met mijn eigen bloed druppels, ik kijk naar mijn hand, hij is rood. Dan voel ik de pijn de pijn van me hand dat als vergif door me heen gaat, ik schreeuw en gil, het doet zo pijn, het gezicht van me moeder word een waas, ik gil harder en huil, "NEEEEEEEEEEE!!!!!!!," schreeuw ik. Ik ga recht op zitten, en schrik zo van mijn actie dat ik wakker ben, het was maar een nachtmerrie het was maar een nachtmerrie, HET WAS MAAR EEN NACHT MERRIE! Opgelucht neem ik adem. Ik loop me bed uit en kleed me om, geen zin om te douchen. Borstel me haar want het ziet er niet uit. En poets me tanden, want er zat een vieze smaak in me mond. Ik kijk op de kalender in me kamer, ik heb al de dagen die voorbij zijn door gestreept en kom dus nu uit op 12 mei. Ik kijk wat ik in het vakje heb sta, "Moederdag ❤" staat er met sierlijke letters. Ik slik, ik herinner me nog wel dat ik met me moeder al die dagen ging opschrijven en dat ze "Moederdag" had geschreven en ik er een hartje achter had getekend. Dat was voor ze ging drinken. Ik slik nog eens, zonder na te denken bel ik Justin.
Tuut....tuut....tuut...
J:" Justin"
H:"Justin, do You know witch day it is?"
J:"hey baby, uhmm it is sunday"
H:"no,no,no that's not What i mean."
J:"last day of my tour?"
H:"uhmm yea to but not What i mean."
J:"oh?"
H:"it is motherday."
J:"i know, but i didn't want you to make... Uhmm you know?"
H:"awh you're awesome. But i..i...i.."
J:"maybe they find her today!"
H:"because it is motherday?"
J:"who knowes?!"
H:" would you tell Pattie that i love her and that she is a awesome person! And and...and that she is like a Mother for my"
J:"uhm hope? Are you sure"
H:"yes i am, and you should say the Same of your Side! Because you have a mom, and.."
J:"Please, baby. Everything is gonna be allright, "
H:"i'm sorry"
J:"its Okay!"
H:"i'm gonna take some to eat"
J:"love u!"
H:"love u to"
Ik zucht leg me mobiel weg en loop naar beneden. Ik zie bard op de bank slapen. Ik maak ontbijt voor mij en hem, daarna wek ik hem, en eten we samen ons ontbijt. Als barder op heeft begint hij met " we hebben nieuws over je moeder, we hebben een tip binnen gekregen. Dus ik heb mijn zoekploeg versterking gegeven met ongeveer 30 man meer, wie weet vinden we haar vandaag al!" Ik knik tevreden terwijl ik een stuk brood door slik. "Ik hoop dat ze haar vinden....." Bard lacht tevreden, en loopt weg als zijn mobiel af gaat, in de hal neemt hij deze op. Ik maak mijn zin af met "....... Levend" ik schut me hoofd om de gedachte terug aan me droom te vergeten. En neem een grote slok van mijn kop met melk.
>vanuit Justin<
Het is 10 uur als ik mijn mobiel in me zak doe, Hope had gebeld. Ze liet me herinneren dat het Moederdag is en dat ik me moeder moet laten merken dat ik veel van haar hou, voor het te laat is. Dat is de manier waarop Hope denkt, en het doet me pijn. Zeker omdat het de waarheid is. Ik loop me kamer uit en sjok wat door de gang, Ryan komt aan lopen. " Yo bro, i heart that you have a bad time!" Zegt hij, ik knik en vraag " of who you have that?" "Scooter" is zijn enige antwoord ik lach en mormel een "off course" "Justin, why are we not gonna skate like before. !" Vraagt Ryan uit het niets. "Uhm yea, cool. And Cyaz and Megan ?" Antwoord ik, maar Ryan antwoord kortaf "they having a date" "oehhhh hahahahaha" dollen we wat om Chaz. Ik heb mijn bodyguard opgebeld en hij zal ons naar de skatehal hier vlak bij brengen en hij zal bij ons blijven.
>vanuit Hope<
Ik heb de hele middag doelloos naar het bewegende beeld van mijn tv gekeken. En om een uur als bard de kamer in kwam opgekeken en naar het nieuws over mijn moeder geluisterd, al was dat niet veel. Ze hebben een dorpje vlak bij Amsterdam, hier, een tip gekregen dat ze daar zou kunnen zijn, en ze zijn dus nu dat dorp aan het door zoeken. En Bard verteld de hele tijd in welk stuk ze dus niet zit. Het ligt aan de tijd, tot ze het hele dorpje door gezocht hebben.
>vanuit Justin<
Ik en Ryan hebben super veel lol gehad in de skate hal. Maar nu zijn we weer in het hotel. En begin ik me weer zorgen te maken om Hope, ik heb nog een halfuurtje de tijd tot ik weer terug naar de concert hal moet. Dus besluit ik Hope te gaan bellen.
tuut.....tuut...tuut...
H:"met Hope"
Ze klinkt emotieloos.
J:"hey Hope"
H:"Justin! "
Ze lijkt blij mij te horen.
J:"yea, it is Justin. How you're doing?"
H:"i'm Okay, nah, i am ..."
J:"shhh, its Okay. Baby, tomorrow i will come to you. And i will be with you"
H:"yea, "
Ze klinkt blij
H:"can't wait"
J:"i can't wait to"
H:"they have found a fillage where my mom will be"
J:"they will find her!"
H:"but Justin, What if they find her...."
J:"shhh"
H:".... Dead?"
J:"don't "
H:"oh Justin, What if"
J:"don't do this, everything is gonna be allright"
H:"Justin..."
J:"shhh"
Ik probeer haar te kalmeren"
Dan hoor ik scooter naar me roepen " Justin, you have 5 minutes!!!!" " okayyy!!!" Roep ik terug
J:"sweaty, i have to go, i'm sorry"
H:"its Okay, good Luck tonight, don't forget to thanks your mom! Bye"
J:" thanks i will not! Bye, love you"
H:"love you to"
En ik leg mijn mobiel weg.en pak me spullen, en ga richting de auto, die me naar de concerthal brengt.
*als Justin al een kwartiertje in de concerthal is*
We zitten al even in de 'chillkamer'. En met we bedoel ik Alfredo, Jaden, Chaz, Ryan en Megan. 1 van me dansers komt binnen. En vraagt " Yo Justin, do you have give the plan on Scooter?" "Yea i did" met dit antwoord loopt hij weg. Alleen Chaz, Ryan en Megan kijken me vragend aan. Chaz begint met "What was that?" "Motherday's idee" antwoord ik. "Oh Okay"
>vanuit Hope<
Ik leg mijn mobiel weer naast me, zoals die net 5minuten voor Justin me belde lag. En ik ga net als 5 minuten geleden weer naar de tv staren. Het is raar maar ik wil niet dat ze haar vinden, want of ze is dood.... Of ze is nog steeds verslaaft en dronken. En dan zal ik nog steeds voor een afkickkliniek moeten zorgen. En ik wil Justin niet vragen om geld. Ik schut me hoofd, niet aan denken, hope! Niet aan denken. En dan weet ik bijna zeker dat ze haar zullen vinden, en op dat moment gaat de telefoon af, bard neemt op.
>vanuit Justin<
Ik begin de show, ik kijk op naar alle die gezichten. Dit deel van de show vind ik het leukst, het deel dat ik met grote vleugels het podium op kom, en dat ik naar alle gezichten van mijn fans kan kijken. Maar deze keer is het anders, want mijn gedachten zijn te veel bij Hope., hope,.... Ik voel dat ze vanavond zal instortten, en het gevoel bevalt me niet het maakt me misselijk. Voor ik het weet is het tijd voor de OLLG, deze keer is het speciaal deze keer zal ik mijn moeder op het podium brengen, en ze zal niet op een grote stoel zitten, maar op een simpel krukje. Ik begin de OLLG zo als normaal, maar midden in het liedje komt me moeder ik zing voor haar en geef haar rozen. Ik verluister in haar oor zodat alleen zij het hoort "mom, i love you and you are amezing. Oh, and i had to say that Hope loges you and she sees you as a Mother" mijn moeder kijk zo blij ze zegt dat ze van me houd en knuffelt me.
>vanuit Hope<
*op precies het zelfde moment*
Ik sta met tranen en ongeloof naar een witte roos, al ik hij niet helemaal wit. Er zijn druppels, rode druppels op gevallen, bloed, net als in me droom. Huilen kan ik niet, maar ik wil het wel. Bard kreeg het nieuws dat ze mijn moeder hadden gevonden, ze leefde nog. Ik en bard gingen er meteen heen. We kwamen bij het weggetje, net als in me droom, politie ambulance, alles stond paraat. Mensen met vel gele bloesjes stonden om een lichaam heen, het lichaam van me moeder. Ik liep naar ze toe, bard probeerde me tegen te houden, wat niet lukte. Ik liep naar de mensen, een vrouw met lang bruin haar dat in een staart zat riep "nog een keer" en er werden twee vierkante dingen op haar borst geslagen, er kwam een schok door haar heen. Ik voelde wat tranen prikken als ik terug dacht. Maar toen had de vrouw "ze red het niet" geroepen ze had mij gezien en gevraagd of ik de vrouw die er lag, een vrouw die ik altijd moeder noemde maar nu een volkomen vreemdeling leek, of ik die vrouw kende, ik knikte. Ze liet me naar me moeder komen. Ik zag dat ze nog leefde. Ik viel op haar borst en begon te huilen, en snikte "oh mama, mama, asjeblieft blijf leven, mama!" Ik voelde een hand door me haar, haar hand, ik hoorde een zachte maar verdovende stem "het spijt me, lieverd het spijt me. Mama..ik ik , je mama, ik hou van je" ik keek op naar het gezicht van de vrouw die me moeder is, ze was blank ik zag haar liefdevolle ogen me aankijken, ik gaf haar een kus en zij "ik hou ook van jou" me moeder glimlachte en haar laatste woorden waren "hou je sterk, schat". Ik zie het leven uit haar glijden, het voelt vreselijk. Ik sta op en loop naar de berm en kijk naar beneden, ik zie de afdruk van waar me moeder moet hebben gelegen. En dan zie ik die roos, de roos waar ik nu al 5 minuten naar staar. Er rollen tranen over me wangen.
>vanuit Justin<
De show is klaar, en we gaan gelijk het vliegtuig in, omdat ik zo snel mogelijk naar Hope wil. Ik ga met Kenny, een oude bodyguard van me en met me moeder naar Nederland. De rest van de crew gaat zijn eigen weg, tot de rest van de tour weer verdergaat. Ryan, Chaz en Megan gaan meteen naar Atlanta met Fredo. Jaden gaat weer terug naar zijn ouders enzo. Alles gaat heel snel en voor ik het echt door heb ben zit ik al in een vliegtuig, daar besluit ik te slapen, ik ben echt dood op. Morgen ga ik Hope verassen!
>vanuit Hope<
Bard heeft me weer thuis gebracht, hij loopt nu met zijn pet af naar de kuiken, voor weer koffie. Ik besluit Justin te bellen, maar hij neemt niet op. Ik kijk op de klok, 2uur, wouw al zo laat, zijn concert is toch al afgelopen? Ik besluit om scooter te bellen.
tuut....tuut....tuut...
S:"this is Scooter."
H:"uhm, hey scooter..."
S:"oh hey Hope! How you doing?"
Scooter heeft duidelijk al gehoort dat mijn moeder vermist is. Nou nu was.
H:"bad.."
S:"w..What?"
H:"my mom, she...she ... She is..."
S:"its Okay. You don't have to say it. I mean i'm sorry, i hope you will be allright."
H:"yea..."
S:"uhm, why did you call me?"
H:" oh i wanted to speek Justin, but hè ansers my call not!"
S:"well, he can't speek to you on this moment"
H:"why?"
S:"he..he..he is in a airplane"
H:"oh, Okay. Why didn't he told me?"
S:"uhm, hope i am really sorry but i have to go"
H:"oh Okay, bye scooter"
S:"i'm sorry for your mom, bye hope"
Als ik me mobiel weg leg, bedenk ik me hoe dom ik was om niet te vragen waar hij heen ging. Bard komt binnen met een 2 koppen koffie. We drinken de vieze bruine drap in stilte op, na dat ik de kop heb neer gezet besluit ik te slapen.
---------------
Hey!!!!!!
Okee hier het hoofdstuk waar ik al heel lang over aan het nadenken was!!!
Hij is dan nu eindelijk klaar!!!! WHOOHOO.
oké ik wil eerst iedereen bedanken die dit verhaal leest
7K lezers!!!! Allemaal super bedankt!!!
En als tweede wil iedereen met Twitter, en instagram mij en me vriendin followenen, de naam is op bijde het zelfde >>> @Kidrauhlxswag <<< alvast superrr bedankt!
En VOTE en COMMENT!!! Pleaseee, SUPER BEDANKTT LOVEE UUU!!!
xx Yldau ❤