Hello, Neighbor

By aril_daine

5.1M 145K 19.5K

Nathalie Miru Mariano's Story August 8, 2015 - December 22, 2015 More

Intro
CHAPTER 1
CHAPTER 2
CHAPTER 3
CHAPTER 4
CHAPTER 5
CHAPTER 6
CHAPTER 7
CHAPTER 8
CHAPTER 9
CHAPTER 10
CHAPTER 11
CHAPTER 12
CHAPTER 13
CHAPTER 14
CHAPTER 15
CHAPTER 16
CHAPTER 17
CHAPTER 18
CHAPTER 19
CHAPTER 20
CHAPTER 21
CHAPTER 22
CHAPTER 23
CHAPTER 24
CHAPTER 25
CHAPTER 26
CHAPTER 27
CHAPTER 28
CHAPTER 29
CHAPTER 30
CHAPTER 31
CHAPTER 32
CHAPTER 33
CHAPTER 34
CHAPTER 35
CHAPTER 36
CHAPTER 37
CHAPTER 38
CHAPTER 39
CHAPTER 40
CHAPTER 41
CHAPTER 42
CHAPTER 44
CHAPTER 45
CHAPTER 46
EPILOGUE
SELF PUB (Preorder)

CHAPTER 43

77.9K 2.2K 181
By aril_daine

CHAPTER 43

Pareho kaming naka-slouch ni Gelene sa sofa. Kakatapos ko lang ikwento sa kanya ang mga nangyayari sa buhay ko nitong mga nakaraang linggo. Ilang beses ko siyang narinig bumuntong hininga at tingin ko ay pinag-iisipang mabuti ang sasabihin niya sa akin. Hindi naman ako humihingi ng payo, gusto ko lang talaga ng taong makikinig sa akin.

"He's a good guy." Dagdag ko pa.

"He is." Mahinang sagot naman ni Gelene sa akin. "Kaya lang hindi nag-swak yung timing ng pagkakakilala niyo." Tumango ako dahil totoo naman kasi. Kung mas nakilala ko lang ng maaga si Gabe baka napigilan ko siya kaagad sa mga ginagawa niya. Pero hindi rin siguro. He was still in love with Carol that time kaya imposible ring magpansinan kami ng mga panahong iyon.

"Tuwing natatapos ako mag-aral lagi akong umiiyak. Hindi na nga yata ako makaiyak." Mapakla akong ngumiti. Umupo ito ng maayos at niyakap niya ako. It feels good na may babae rin na pinagsasabihan ng problema. Thankful din naman ako na nandoon sina Kevin pero iba pa rin kung babae ang nakikinig sa akin.

"You're so strong, Miru. Sana nga ganyan din ako. You did the right thing." She said while tapping my back. "Kung hindi man option ang kasal para kay Gabe, at least nabibigyan mo rin siya ng time para mag-isip. Feeling ko kasi ikaw naman ang masasaktan ng sobra kung ipagpapatuloy niyo ang mayroon kayo. Though, nasasaktan ka na ngayon pero tingin ko may karapatan ka naman kay Gabe." Lumayo ito sa akin at tinignan ako sa mga mata ko. "Choice mo 'yan kung ipaglalaban mo ba siya o kung hahayaan mo lang siyang masaktan mag-isa? You see, you're both hurting naman na. So, bakit hindi niyo pa damayan ang isa't isa? Para sa akin..." Alanganin siyang tumingin sa akin "sa akin lang 'to, ah. Ayos naman sa akin kung may anak na. Kung mapapanindigan naman niya ang relasyon niyo at ang pagsuporta sa bata, why not? Buti nga nilinaw niya na hindi siya magpapakasal kay Carissa." Sabi pa nito. Well, yes. He clearly stated that marriage isn't an option to them.

Huminga ako nang malalim bago tumayo.

"Oh? Bakit?" Naguguluhang tanong sa akin ni Gelene. Napakagat ako ng labi ko at tumingin sa pintuan.

"Uuhhh, lalabas lang." Nginitian niya ako matapos ko iyong sabihin. "W-wala naman akong gagawin." Sabi ko pa.

"Wala naman akong sinasabi." Nakangiti pa rin itong nakatingin sa akin. "And I won't ask any further.  just do what you have to do."

." Lumabas na ako kaagad ng unit ko after niya iyong sabihin sa akin.

Muli ay huminga ako nang malalim at tinitigang mabuti ang pintuan sa unit ni Gabe. Kinakabahan ako. Natatakot ako na baka mamaya ay mali pala ang gagawin ko. Kumatok ako nang tatlong beses at naghintay na bumukas ang pinto.

Umatras ako at napabuga ng hangin. Dahan-dahang bumukas ang pinto at tumambad sa akin ang mukha ni Carissa. Hindi niya binuksang maigi ang pinto at para bang nakahawak lang siya rito bilang suporta. Mukha siyang may sakit ngayon.

"H-hi." Akward na bati ko sa kanya. "Si Gabe?" Hindi ko malaman kung ngingiti ba ako o huwag na lang.

Umiling ito at malungkot na sumagot "Hindi kasi siya umuuwi rito simula noong nandito na ako." Seryoso? Hindi siya umuuwi? Kahit papaano ay natuwa ako sa narinig ko pero at the same time ay nalulungkot ako para kay Carissa. Responsibilidad siya ngayon ni Gabe dahil may magiging anak na sila.

"K-kung makita mo sana siya, pasabi naman na may importante akong sasabihin." Ang putla ng mga labi niya. Parang may hindi tama.

"Okay ka lang ba?" Tanong ko sa kanya at tumango naman ito bilang tugon.

"I'm fine." Nakangiti nitong sabi. "Pasensya na kung nagre-request ako. I'm sure Gabe won't pick up his phone kung ako ang tatawag." Nginitian pa niya ako. "And Miru, I don't plan to marry him." Yumuko ito at hinawakan ang umbok sa sinapupunan niya. "I just want him to support our child. Gusto ko lang na makilala ng bata ang ama niya. Hindi ko naman sinasadyang masira ko ang mayroon kayo." Narinig ko ang paghikbi nito kaya alam kong umiiyak na siya.

Gusto ko sana siyang yakapin pero pinigilan ko ang sarili ko at dahil na rin hindi naman masyadong nakabukas ang pinto nito.

"Sana magkabalikan na kayo." Napansin ko ang pagpapawis niya. Hindi naman masyadong mainit ngayon pero parang may iba talaga sa kanya.

"Sigurado ka bang okay ka lang? M-may masakit ba sayo? Gusto mo bang samahan kita sa ospital? Para kasing---"

"I'm fine, thanks for worrying Miru." Pinilit pa nitong ngumiti bago tuluyang isinara ang pinto. Iba talaga ang nararamdaman ko ngayon. Kinakabahan ako.

Tumalikod na ako bago kinuha ang cellphone ko at tinawagan si Gabe. Mabilis niya itong sinagot kaya nagtataka ako kung bakit hindi sasagutin ni Gabe ang tawag mula kay Carissa. Sinabi ko sa kanyang magkita kami at kaagad naman siyang pumayag.

Sa coffeeshop malapit sa apartment ako naghintay. Nakapambahay lang kasi ako at walang pakialam ang mga tao rito kung nakapambahay man o hindi. Malapit lang kasi ang dorms at mga apartment dito kaya halos lahat nakapambahay na tuwing gabi.

Tumayo ako nang makita ko na si Gabe na pumasok sa shop. Nakangiti naman itong lumapit sa akin bago kami tuluyang umupo. Parang hindi pa nga nito alam kung ano ang gagawin niya nang malapitan niya ako. Hindi niya alam kung hahawakan niya ako o hindi.

But still, hindi niya ako hinawakan.

"Bakit hindi ka umuuwi?" iyon ang bungad ko sa kanya. Yumuko ako at muling kinagat ang labi ko. "Walang kasama si Carissa, hindi ba yung first trimester ang pinaka-crucial stage?" Nag-aalala kong tanong.

"Pinapunta mo ba ako para rito?" Napalunok ako dahil biglang nawala ang ngiti niya.

"H-hindi. Nag-aaalala lang ako sa kanya kasi parang ang putla niya kaninang kinausap ko siya."

"Maputla siya?" Napansin ko kaagad ang pag-aalala sa mga mata niya. "Hindi ako umuuwi kasi sobrang naging busy lang talaga ako at sobrang layo ng isang site sa apartment. Tinitext ko siya, sinasabi ko sa kanya na kung may kailangan siya magsabi lang siya kay Kyron dahil hindi ako madalas sa site dito. Kahapon pumunta ako ng apartment pero wala siya."

"Ang sabi pa nga niya gusto ka niyang makausap pero hindi mo raw sasagutin ang tawag niya kaya---"

"Hindi siya tumawag sa akin ni minsan." Kinakabahan talaga ako at parang ganun din si Gabe ngayon. "She never texted me either."

"G-Gabe, nag-aaalala ako." Hindi naman ito talaga ang dahilan kung bakit nakipagkita ako kay Gabe. Ngayon ko sana sasabihin sa kanya na ayos lang kung may anak na siya. Okay lang na maging second priority na niya ako kung nandyan na ang bata. Okay lang sa akin. Pero ang lahat ng iyon ay napalitan ng pag-aalala kay Carissa. "I think... I think Carissa's not okay. Gabe, something's not right kaninang kausap ko siya."

Matapos kong sabihin iyon ay bigla siyang tumayo at mabilis na naglakad palabas ng shop. Sinundan ko siya. Halos takbo-lakad na nga ang ginagawa ko makasunod lang sa kanya. Nang nasa building na kami ay patakbo na siyang umakyat sa hagdan. Nauna na siya dahil hindi ko na kayang sumabay pa sa kanya.

"SHT!" Was all I can hear nang malapit na ako sa unit niya. "MIRU!" Sigaw nito kaya mas lalo akong nagmadali papasok sa unit nito, "Miru! Naiwan ko ang sasakyan ko!" Nagpapanic nitong sabi bago ko napansin si Carissa na nakahiga sa sahig at walang malay. "Humingi ka ng tulong! Please!" Mabilis nitong binuhat si Carissa kaya nagmadali naman akong lumabas. Mabuti na lang ay nakita ko kaagad si Oliver.

"Your car! I need your car!" Natataranta kong sabi rito. Agad naman niyang na-gets nang makita niyang lumabas si Gabe habang buhat-buhat si Carissa.

Sa buong byahe ay walang nagsasalita sa amin. Ramdam ko ang kaba ng bawat isa sa amin. Paminsan-minsan ay nagtatanong si Oliver pero hindi naman namin siya masagot. Basta mabilis lang itong nagmamaneho at tanging ang mga busina ng sasakyan nito ang naririnig namin ngayon.

Please... Let her be okay.



*****

A/N: PANIC MODE ON!!! Naaawa ako kay Carissa. Naaawa ako kay Gabe. Naaawa ako kay Miru. Shet this story! Ayaw ko na tuloy! HAHAHAHUHUHU

Anyway, gumagawa kami ng collab ni Alyloony ngayon. For sure marami sa inyo ay reader din niya kaya i-support niyo yung story na naka-post na rin sa wattpad entitled: BLACK STONE: SAPPHIRE. Follow niyo na rin yung account naming dalawa kung saan ito naka post "AriLoony" Bale, balak naming magpost ng update doon once a week. ;)

Going back, ANO ANG TINGIN NIYONG MANGYAYARI SA MGA SUSUNOD PANG CHAPTER? o(>o<)o

VOTE AND COMMENT! LABYU GUYS!



Continue Reading

You'll Also Like

3.4K 183 13
This work aims to answer and clarify spreading rumors in the community that are going viral. It may also contain tips and recommendations on what to...
1K 57 10
Louiscito Pedrico Borromeo III... Loui for cute. A one of a heck babaero. Abusado sa kagwapuhang taglay. But ironic as he is, hopeless romantic iyan...
1.2M 19.4K 32
It's been two years since Tonsi went missing. Torrence patiently waited for him, 'til she decided to move on. Cliff got her back since day one and to...
7.3M 184K 29
Rogue Saavedra, the arrogant city's young billionaire, becomes stranded on an unknown island. There he meets an illiterate jungle woman, Jane, who is...