[A/N] Sorry als je ineens super veel meldingen hebt gekregen. Er ging iets mis met de eerste vijf hoofdstukken. Ik heb niets veranderd! Maar nu dus het nieuwe hoofdstuk!
'Trots, blij en gelukkig zijn wij met de geboorte van Hope Sarah Williams.
Geboren op 24 december 2015 om 20:09 uur.
2828 gram en 49 cm.
Dochter van Luke Williams en Nikki Jones.
Petekind van Jade Williams en Oliver Black'
[Jade POV]
Iedereen was uitgeput na de zware dag van gisteren. Nikki en Hope, mijn kleine nichtje, mochten gelukkig meteen naar huis. Luke moest officieel nog een paar weken blijven, maar die sukkel heeft zichzelf ontslagen uit het ziekenhuis. Er staat nu een bed in de woonkamer, zodat Luke niet elke keer naar boven hoeft.
Het was eerste kerstdag en ik lag samen met Luke in zijn woonkamer-bed. Hij was diep in slaap, net zoals het kleine meisje in het wiegje naast hem. Ik sloeg de deken iets meer over Luke heen en kroop dichter tegen hem aan. Het was fijn om hem weer dichtbij te hebben. Ik voelde mezelf langzaam wegzakken in een diepe slaap, maar Hope hield me wakker. Zachtjes begon ze te huilen. Luke schoot overeind in zijn bed, waardoor ik bijna uit bed viel. Nog net hield hij me vast.
'Het is mijn beurt!' schreeuwde Oliver vanuit de keuken. Luke ging weer rustig achterover liggen en trok mij iets meer naar het midden van het bed.
'Sorry' fluisterde hij.
'Het is niet erg, dit bed is ook veel te klein voor ons twee' lachte ik. Met een glimlach keek ik naar Oliver die Hope in zijn armen aan het wiegen was. Zo nu en dan trok hij een gek gezicht waardoor Hope rare geluidjes maakte.
'Kom' zei Oliver. 'Dan gaan we even naar tante Jade'. Ik ging rechtop zitten en leunde tegen het hoofdeind aan. Oliver legde Hope in mijn armen en ik streek over haar kleine hoofdje.
'Dag kleine meid' fluisterde ik met een glimlach. Ik hield mijn hand voor haar uitgestoken vuistje en gretig pakte ze mijn pink vast. 'Oliver, geef haar mutsje eens' beval ik.
'En ja hoor. De dame ziet haar nichtje als een aankleedpop' zei Oliver terwijl hij het mutsje uit de wieg pakte.
'Iemand moet haar toch warm aankleden?'. Hope liet mijn pink los en ik deed het mutsje voorzichtig op haar hoofd. 'Zo, dat is mooi hè?' zei ik op een kinderlijke toon tegen Hope. Luke grinnikte vermoeid.
'Begint dat hele mode-gedoe nu al?' lachte hij.
'Wacht maar af. Over een paar jaar komt ze smekend bij mij omdat ze kleding wil lenen voor een date'.
'NEE!' riepen Oliver en Luke tegelijkertijd.
'Geen dates totdat ze 25 is' zei Oliver.
'Maak daar maar 30 van!' vervolgde Luke. Nikki kwam de woonkamer in en schudde haar hoofd.
'Mijn prinsesje mag daten met wie ze wil' lachte ze terwijl ze de baby voorzichtig uit mijn armen tilde. 'Ik geef haar even wat te eten en dan leg ik haar boven in haar wiegje'. Nikki en Hope verlieten de woonkamer en lieten ons achter.
'Pfff' zei Luke. 'Als die jongen één stap in mijn huis zet, dan zal ik hem wel eens iets vertellen'.
'Jongens, jongens, jongens' zuchtte ik. 'Jullie moeten jezelf eens horen. Niet daten tot je dertigste. Kijk eens naar jezelf, papa van 23 jaar oud'. Ik stond op van het bed en legde de dekens weer goed. 'Ik ga Mitch helpen met het kerstdiner'. Ik huppelde vrolijk naar de keuken, waar Mitch bezig was. Het zweet stond hem op het hoofd.
'Hoe gaat het?' vroeg ik hem.
'Slecht' antwoordde hij. Ik keek hem verbaasd aan.
'Hoezo slecht?'.
'Ik heb geen idee wat ik aan het doen ben! Die vrouw van dat kookboek staart me aan! Ik word er helemaal nerveus van!'. Ik boog voorover en keek in de pannen. Het vlees was half afgebrand en de groenten waren nog helemaal bevroren.
'Dit gaat niet goed zo, dadelijk vliegt de keuken weer in de fik!'. Mitch draaide de kookplaat naar de laagste stand en gooide de handdoek, die om zijn schouder lag, op de tafel.
'Ik ga een pizza bestellen' zuchtte hij. Ik klopte hem op zijn rug.
'Pizza en kerstmis. Goede combinatie' lachte ik. Ik liet het bestellen van de pizza's aan Mitch over en liep de keuken weer uit.
'Ik hoorde dat het kerstdiner van Mitch niet doorgaat' grijnsde Oliver.
'Nope, hij gaat pizza bestellen'. Een vlaag van opluchting ging de kamer door.
'Gelukkig' zuchtte Oliver. Al snel kwam iedereen in de woonkamer zitten en wachtten we gezamenlijk op de pizza. De beslissing om alvast cadeaus uit te pakken werd snel gemaakt. Eén voor één mochten we iets uit de stapel pakken. Nikki kreeg babyspullen, Mitch kreeg vooral tegoedbonnen voor restaurants en Tom en Jack kregen kaartjes voor één of andere formule 1 race. Nu was het mijn beurt.
'Ik ben benieuwd' zei ik nerveus. Ik wist dat ik geen cadeautje had van Luke, maar vind je het gek? Ik vond het helemaal niet erg. Ik kreeg van Nikki kaartjes voor een nieuw toneelstuk dat ik graag wilde zien, van Mitch kreeg ik zelfgemaakte tegoedbonnen voor 'niet-romantische dates naar de pizzeria' en Tom en Jack gaven me een abonnement op Netflix. Ik bedankte iedereen en pakte het laatste cadeautje op.
'Voor Jade, van Oliver' stond erop.
'Ik hoop dat je het mooi vind' lachte hij nerveus. Ik trok het cadeaupapier van het doosje af en verfrommelde het tot een prop. Ik maakte het zwarte doosje open en daarin lag een prachtige ketting met kleine diamantjes.
'Oliver' zei ik ademloos. Oliver haalde zelf de ketting uit het doosje en gebaarde dat ik op zijn schoot moest gaan zitten. Ik hield mijn haar omhoog en Oliver legde de koude ketting om mijn hals.
'Wow, Jade' zuchtte Nikki. 'Die is echt leuk!'. Ik voelde dat Oliver nog een kusje in mijn hals gaf, en toen liet hij mijn haren weer zakken. Oliver sloeg zijn armen om me heen en probeerde me op zijn schoot te houden.
'Nee, nee meneer. Het is tijd voor jouw cadeautje'. Ik maakte me los uit zijn greep en rende naar de kerstboom. Ik nam mijn cadeau voor Oliver er onderuit en gaf het aan hem.
'Een envelop?' zei hij nieuwsgierig. Hij scheurde de bovenkant eraf en haalde iets eruit.
'Jade, wat is dit?'.
'Vliegtickets' antwoordde ik. Oliver's ogen werden groot.
'Wat?' zei hij verbaasd.
'Vliegtickets naar Zuid-Afrika. Ik dacht dat het wel leuk zou zijn om in de vakantie je broer eens te bezoeken'. Oliver's gezichtsuitdrukking veranderde van verrast, naar verdrietig, naar blij. Het was erg bijzonder. Hij sloeg zijn armen om me heen en drukte een kus op mijn hoofd.
'Ik hou van je' fluisterde hij.
'Ik ook van jou'. Ik drukte zacht mijn lippen op de zijne. Iedereen had nu zijn cadeaus uitgepakt en Hope begon door de babyfoon te huilen.
'Ik denk dat ik maar eens ga slapen' zei ik zacht terwijl ik mezelf uitrekte.
'Ik ga mee' zuchtte Oliver. Nikki ging ook naar boven om Hope te kalmeren en Mitch, Tom en Jack bleven nog even bij Luke. Ik liep mijn slaapkamer in en liet de deur nog op een kier open. Ik hoorde Oliver de gemeenschappelijke badkamer uit komen en ik keek vanuit mijn kamer toe. Hij ving mijn blik en gaf me een knipoog. Hij leek verbaasd toen ik hem naar me toe wenkte.
'Hee schoonheid. Nog bedankt voor het cadeau' glimlachte hij.
'Geen probleem, maar dat was nog niet alles' lachte ik sexy. Hij keek me vaag aan.
'Wat?'. Ik keek in de gang maar zag niemand. Snel trok ik Oliver mijn kamer in en sloot de deur achter hem.
'Jade? Wat ga je doen?'. Ik liep naar voren en Oliver liep tegelijkertijd naar achteren. Zijn benen raakten mijn bed en hij viel achterover. Ik kroop over hem heen en drukte mijn lippen passievol op de zijne.
'Ik denk dat ik er klaar voor ben'.
[A/N]
100K views!!! THANKS! Ik ben er nog niet helemaal over uit wat ik wil gaan doen voor jullie, maar als jullie ideetjes hebben hoor ik ze graag!
Dikke kus,
Clementine