İnşAllah beğenirsiniz.
Lütfen yorumlarınızı eksik etmeyin.bu benim ilk kitabım olduğu için nerelerde hata yaptığımı bilmek istiyorum.
İyi okumalar...
Batunun anlatımı
4 yıl önce
Yine reyhanla konuşmuştu bu kara tilki.boşuna kara tilki demiyorum ona.
Onu her yurmuğumla tanıştırdıktan sonra söz alıyordum reyhana yaklaşmaması için ama yinede gidip konuşuyordu benim onu izlemediğimi sanıp.anlayacağınız tam bir baş belası bu kara tilki.
Reyhanı esprilerinden dolayı güldürtükten sonra vedalaşıp bana doğru gelmeye başladı ama hala beni fark etmemişti.ve sırıtıyordu.
Bana iyice yaklaştığındaysa yakasından tutup duvara sertçe yapıştırmıştım sırtını daha ne olduğunu anlayamadan o şaşkın suratınada bir yumruk gecirmiştim.
Yumruğumun etkisiyle dudağının kenarı kanamaya başlayınca elinin tersiyle süzünen kanları sildi ve bende alaylı bakışlarını sabitledi.
-sana reyhanla konuşmayacaksın dememişmiydim lan!
Dudaklarının arasından hafif gülümseyip konuştu,
-istediğim gibi konuşurum sana mı sorucam.senin dediğin gibi ben kara tilkiyim,kurnaz bir tilki!
Gözlerimden alevler çıkmaya başlamış,kaşlarımı çatmıştım.ne demek sana mı sorucam.aptal tabikide bana sorucaksın o benim helalim.
Yakasından sıkıca kavrayıp yere ve fırlatığım gibi karnını tekmelemeye başladım.
-tabikide bana soracan lan!......-bir tekme daha-......sana demedim mi?onunla konuşmayacaksın,yanına yaklaşmaya caksın.......-bir tekme daha-........hatta onu düşünmeyeceksin demedim mi?
Gücünü kaybettiğini hissedince tekme atmayı bırakıp,üzerimi düzelttikten sonra arkamı dönüp iki veya üç adım atmıştım ki korayın sesiyle irkildim.bu hala konuşa biliyor mu?
-sana acıyorum dostum.
Arkamı dönüp "neden?"anlamında ona baktığımda titreyen elleriyle karnını tutarken zorla doğruldu ve konuştu.
-nasıl inandın?reyhanın o evlilik sözünü tutacağına?........-bir kaç kere öksürdükten sonra-......seni şu anda.hatırladığını bile sanmıyorum.
Diyip sırıttı.pişkin pişkin.bende ona ciddiyetle bakarak konuştum,
-bir kaç yıl sonra onunla evlenincede bu cümleleri kurabilecek misin bakalım.
-evlenir seniz sizi rahat bırakır mıyım sanıyorsun?
Şimdi
Evet gerçektende rahat bırakmamıştı.belki bize doğrudan zarar vermiyordu ama yakınımdakilere zarar vererek bizi ayırmaya çalışıyordu.tabiki de ayrılmayacaktım reyhandan.böyle bir şey yapmak aptallık olurdu.
O yüzden kardeşimi o pisliğin elinden kurtarıp,güzel hayatıma devam edicektim ama nasıl?diye düşünürken reyhan konuştu,
-ba batu iyi misin?
Diyip yumruk yapıp,sıkarak tırnağımı geçirip kanattığım elimi minik eliyle sardı.bense hala mesajı düşünüyordum.güzel kardeşim benim yüzümden kim bilir şu an nerededir? ne yapıyordur?...
-batu lütfen bir şey söyle artık!
Diye güçsüzce reyhan bağırdıktan sonra duvara kilitlediğim gözlerimi alıp,reyhana bakmaya başladım.gözlerinden anlamadığı ve açıklama beklediği belliydi ama şimdi açıklama yapamazdım bu kara tilkinin kim olduğunu,ne yapmaya çalıştığını söyleyemezdim.o yüzden sadece selinin kayıp olduğunu anlattım ve reyhanın telaşlanmasına sebep oldum.
-peki ne yapıcaz şimdi.
-en iyisi annemgile gitmek.
-evet haklısın belki onlar tam aramamıştır biz her tarafa bakarız.
Reyhanın anlatımı
Hızlıca yatak odasına gidip temizlik yaparken ki giydiğim kıyafetlerden kurtulup,altı mavi üstü beyaz elbisemi giydim,salımı taktım ve aşağıya indim.dışarıya çıktığımda ilk başta batuyu göremesemde sonradan dikkatli baktığımda batuyu görüp yanına gittim.telefonuyla uğraşıyordu ve eliylede saçlarını yoluyordu.dağınık saçlarını iyice dağıttıktan sonra başını kaldırdı ve beni fark etti.
Gözlerini bir süre yüzümde sonrada kıyafetimde-yani ben öyle düşünüyorum.-gezdirdikten sonra bu sefer gözleri gözlerime kenetlendi.
-hadi gidelim
Zorla da olsa batunun o acı verici derecede kızarmış kahverengi gözlerinden alıp konuştuğumda,çaprazımızdaki arbaya yöneldi ve bindi arkasondanda ben hızlı adımlar gidip bindim.gerçektende batu bugün çok garipti...
**************
Batunun annesi gile gelip sokakta saatlerce aramamıza rağmen bulamamıştık selini.nereye gitmişti ki böyle tek basına yoksa kaçırldı mı?......saçmalama reyhan niye kaçırlsın ki.aklına kötü şeyler getirme.
Ne kadar düşünsemde başka açıklaması yok.mahalleleri aradık,arkadaşlarının evlerine girdik, en sevdiği bakkal amcasının yanına bile uğradık yoktu işte.aklıma tek seçenek geliyordu.o gün batuyla salondayken gelen mesaj.kimdendi?....adı sanırım....kara lı bir şeydi......kara tilki....evet evet kesinlikle kara tilkinin işiydi bu.
Ama bir yandan düşününcede,madem kaçırdı bu kara tilki denen adam yada kadın,neden.batuyu aramamıştı.sonuçta acı çekmesi için onun kaçırdığını bilmesi gerekiyordu.değil mi?
Son sokağada baktıktan sonra düşüncelerimden ayrılıp batuya baktığımda alnındaki teri elinin tersiyle siliyordu.
-ALLAH belanı versin koray!kardeşimi nasıl kaçırısın.şerefsiz!
Batunun sözüne karşılık gözlerimi kocaman açtım ve ano anlamayan bakışlar attım.
Bakışlarımı hissetmiş olacak ki bana bakmadan konuşmaya devam etti.
-evet doğru tahmin ediyorsun.bu o......kara tilki......koray o mesajla bütün ilgiyi senin üzerinde topladı sonrada....
-kim bu koray? senden ne istiyor?
Artık kara tilki demek istemiyordum.o yüzden o sinir bozucu ismini söyledim.tamam kötü bir isim değildi belki de ama,tiksindiğin veya sevmediğin birisinin ismi olunca sinir bozucu oluyor.
-bilmeni istemediğim,tanımanı istemdiğim birisi.......-derin bir nefes alıp-......liseden beri düşman olduğum birisi ve bunun acısı çıkarıyor.
-peki seline bir şey yapar mı?
Soruma karşı biraz sessiz kalmıştı ve bana bakmasa bile gözlerinin dolduğunu görebiliyordum.
-normalde yapmaz ama...
-ama?
-eğer istediklerini yapmazsam yapar.
İstediklerini merak etsemde sormadım.belliki özeldi,özel olmasa bile saklamaya çalışıyordu.yoksa ben onun karısıydım bana söylerdi.
O yüzden üstüne gitmeyip sadece başımı sallayıp sordum
-peki yapacak mısın?yani istediklerini.
Yüzünü bana çevirdi .çaresiz ve kusursuz yüzüne bakmama izin verdi.
Yüzünde bir çok duygu vardı.dudaklarını düzleştirmesi sinirini,kaşlarının kalkıklığı çaresizliğini ve gözlerindeki kızarıklıksa hüzünün belirtisiydi.anlayamıyorum bu koray denen çocuk batuyu bu kadar yıkacak ne yapmasını istemişti ki?
-inşAllah yapmak zorunda kalmam.
*************
Ben daha şoku atlatamamışken,batunun annesi gile gelmiştik ama orada kalmamız uzun sürmemişti çünkü bizi yorulduğumuz için evimize postalamışlardı.
Eve geldiğimizdeyse batuya neden neden koraydan bahsetmediğini sormuştum oda "onun dediğini yaoıcam ve selimi kurtarıcam."demişti.o yüzden onlara bahsetmeme kararı aldım.
Şimdiyse batuyu zorla uyuması için ikna etmiştim ve bende yatsı namazını kıldıktan sonra uyuyacaktım.gerçekten çok yorucu bir gün olmuştu.
Yatsı namazını kılıp,tesbihatımı yaptım ardındanda bu kaçırılma olayının sonu iyi bitsin diye dua ettikten sonra yatak odasına gittim ve sıcak yatağıma yayıldım.
Anlaşılan batu uyumuştu ama benim hiç uyuyasım yoktu.sürekli düşüncelerim beni soru yağmuruna tutuyordu.korayla batunun arasında nasıl bir düşmanlık var?koray denen çocuk neden selini kaçırdı?batudan istediği ne?
Zihnimi meskul eden sorularla boğuşurken yatakta doğrulduğum an da batununda hareket ettiğini gördüm.anlaşılan ikimizinde zihni soru yağmuruna tutulmuştu.
Birbirimize baktıktan sonra ilimizde yatağın başlığın yaslandık.
Batu bana bakıp gülümsedi ve,
-benim güzel karıcığım uyuyamadı mı?
Sorduğu soru ve yaptığı iltifat karşısında gözlerimi kıstım ve gülümsedim.ada elini omuzuma atmıştı.
Fırsatımı kullanıp omuzlarına başımı gömdüm ve konuştum,
-sen de uyuyamamışsın?
-ben uyuyamadım değil,uyumak istemedim.
Gözlerimi hafif büyüterek sordum,
-neden?
Soruna karşılık kocaman aşık olduğum gülüşünü yaptı.
-bunu yapmak için.
Dedi ve gıdıklamaya başladı.bense ne olduğunu anlayamadan kıvranıp,kahkaha atmaya başlamıştım.en ufak bir dokunmada kıkırdayan ben,gıdıklayınca istemesemde kahkaha atıyordum işte.
Ama garip olan bir şey vardı.batunun şu anda kardeşim kaçırıldı diye dua etmesi lazımken beni gıdıklıyordu,
-ba....batu......tamam......yeter!
Zorla konuşmama karşılık gıdıklamayı bıraktı ve bu sefer o kahkaha atmaya başladı.
-bu kadar gıdıklandığını bilseydim.sürekli gıdıklardım.......-aklına bir şey gelmiş gibi gözlerini kocaman açtı-......hatta seni tehdit ederdim.eğer yapmazsan gıdıklarım diye.
Yapar mı yapar batu bu her şey beklenir.
Batu birden yüz ifadesini ciddi bir ifadeye getirdikten sonra konuştu,
-reyhan bana yemek yapsana çok açım.
-bu saatte mi?
-evet.bu saatte.hemen. şimdi.çabuk.
Ne olyo ya buna az önce melektir şimdi şeytan.tövbe Estağfirullah.
-hayır.bu saatte.hemen.şimdi.çabucak yapmıcam.
Diyip kollarından kurtuldum ve yatar pozisyona geçtim.üzerimede yorganı başıma kadar örttüm ve gözlerimi kapattım.
Tabikide hazırlamıcaktım.yemek falan.belki güzelce isteseydi olabilirdi ama istemedi ve hayatta olmaz.
Birden karnın hissettiğim ellerle kıkırdamaya başladım ve gözlerimi açtım.batu parmaklarını hareketlerini biraz daha hızlandırıncada gülmeye başladım.iki veya uç saniye sonra hızlı bir şekilde gıdıklamaya başladığında kahkahaya boğuldum.kesinlikle istediğini yaptırmak için gıdıklıyordu.
-demek yapmıyorsun ha?o zaman gıdıklamaya devam.
-ta tamam yapıcam.ye yeter ki gı gıdıklama.
Zar zor konuştuğum cümleye karşı ellerini çekti ve yataktan kalktı.
Gülümseyerek bana bakerken konuştu,
-vaz geçtim.yemek yapma onun yerine......-elini çenesine götürüp kısık gözleriyle tavana baktı sonra gelerek yine bana baktı-........PTT(pijama,terlik,televizyon)yapalım.
Gözlerimi kısıp ona baktım sonra yeniden yatağa attım kendimi ve konuştum,
-istemiyorum.çok yorucu hem benim uykum var.
-fikrini soran olmadı karıcım.
Diyip kolumdan tuttuğu gibi aşağıya indirdi ve geceliklerime uygun bir terlik verip televizyonun karşısına oturttu.
Anlamıyordum.yaşadığı o kadar sıkıntı varken,kardeşi kaçırılmışken nasıl bu kadar rahat olabiliyordu ve ya nasıl bu kadar mutlu olabiliyordu.çok gariptir fazlasıyla garip.
***********
Akşam o kadar çok yorulmuştum ki sabah namazına bile kalkamamıştım.
Uykumu alıp kalktığımdaysa ilk işim sabah namazının kazasını kilmak oldu sonrada batuyu aramak oldu ama yoktu evde nereye gitmişti ki.nerde mi?işe mi?yoksa kardeşini mi aramaya?
Diye düşünürken mutfakta kahvaltı hazırlarken gördüğüm de gülümseyip yanına gittim.en son kahvaltılığıda masaya koyduktan sonra bana döndü ve kanuşmaya başladı yüzü çok solgun duruyordu,
-otur kahvaltını yap.
Dedikten sonra mutfak kapısına ilerlerken sordum,
-sen yemicek misin?
-ben yedim.
Soğuk davranıyordu.dün beye göreyse bayağı soğuk davranıyordu.
Kahvaltımı bitirdikten sonra tam kalkacakken batunun gelmesi ile geri oturdum.çünkü elinde birkaç parça kağıt vardı ve yanıma geliyordu.
Yanıma geldığındeyse elinde ki birkaç parça kağıtı basaya koydu.gözlerim batu ve kağıtlar arasında gitmeye başladığında açıklama ihtiyacı duyarak konuştu,
-imzala.
Açıklama olmasa da konuştu işte.
-bunlar ne?
Diye gözlerinin içine baktığımda o ciddiyetliğin altında yer alan hüzünü gördüğümde dahada merak etmiştim bunlar ne diye.
-bunlar ne?-yutkundundum ve-kocacığım?
Kacacığım dediğimde istemeden de olsa yumruğunu sıkmış ve sendelemişti.yinede derin bir nefes alıp konuştu.ama konuşmasaydı keşke yada ben duymasaydım bunları.
-boşanma evrakları.
Evet.bir bölümün daha sonuna geldik.
Biliyorum hikaye biraz kötü gidiyor.sizce neden öyle söyledi batu?
Oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum.
Allaha emanet olun...