KÜÇÜKLÜK SÖZÜ

YARDIM ET BANA

Multide ayaz var.

Yıldızın anlatımı

Ayazı arıyorum, arıyorum cevap vermiyor.kafayı yicem.şarjı bitmiş olamaz çünkü çalıyo.meşgul olamaz çünkü en az iki saattir arıyorum.neden cevap vermiyor ki.bir şey mi oldu acaba.saçmala yıldız ne olmuş olabilir ki,bir şey olmammıştır.sakinleş sakinleş......

Burnumdan alıp ağzından vererek tekrarlıyordum.
-sakinleş,sakinleş,yıldız ona hiç bir şey olmadı o iyi.
Diye mırırldanırken yine aradım ama yine açmamıştı.bir türlü sakinleşemiyordum.kaç kere aradığıma baktığımda kendimi telefon sapığı gibi hissettim.183 arama nedir ya.

Tamam bir kaç defa arıyacam sonra bırakıcam.açması için dua ederken elime aldığım telefonumu tekrar aramaya başladım......inanmıyorum açtı.ben daha bir şey diyemeden karşıdan gelen kız sesiyle irkildim.
-bir rahat bırakmadın be....anlaşılan gönderdiğim fotoğraf daha eline ulaşmadı yoksa aramazdın.
-ne fotoğrafı ne diyorsun ?kimsin sen?
Kapının zili çalmıştı oda duymuş olacak ki konuşmaya başladı.
-kapat telefonu da kapıyı aç ne dediğimi anlayacaksın.
Telefonu kapatmış kapıya doğru ilerliyordum ve kapının zili ısrarla çalmaya devam ediyordu yada benim kafamda yankı yapıyor da olabilir emin değilim.

Kapıyı "kimsiniz?" sorusunu yöneltmeden açmıştım ve karşıma uzun boylu,kısa saçlı,takım elbiseli birisi çıkmıştı.bir kaç adım geriye gittikten sonra sordum.

-kimsiniz?
-beni ceren hanım gönderdi,bu zarfı size vermemi istedi.

Diyip elindeki kocaman zarfı bana uzattı.bende elimin titreye titreye gittiği zarfı elime aldım.

-sağolun Gidelibilirsiniz.

Adam gitmiş bende nedense kapıyı kapatmamıstım.neler oluyordu böyle.bu zarfın içinde ne vardı ve en önemlisi ceren kimdi?

Sorular beynimi kemirirken zarfı yavaşça açıyordum.neden içimde kötü bir his vardı ki.ben ayazı aradığıma emindim neden o ceren denen kız açmıştı telefonunu.

Zarfı açıp içindeki kağıdı yani fotoğrafı görmemle olduğum yerde yıkılmıştım.bu nasıl olurdu.ayaz bunu nasıl yapardı hem de o ceren denen kız yani iremin lise arkadaşıydı.onunla nasıl öpüşebilirdi.

Gözlerimdeki damlaları tutamamış akmalarına izin vermiştim.yanımdaki koltuğu sıkıca tutarak bayılmamaya çalışıyordum bir yandanda fotoğrafa bakıp ayaza da o şeytan kızada küfürler saydırıyordum.ama bir türlü inanamıyordum,ayazın beni aldattığına.inanamıyordum,inanmıyordum işte.

Sanki kalbim parçalanıyordu.çok acı çekiyordum.mideme bıçak saplanmışçasına kıvranıyordum.sanki sanki başıma baskı uyguluyordu birileri.anlayamıyordum bir türlü.ben onu bu kadar çok severken o bunu bana nasıl yapardı.anlayamıyordum.ben dizlerimin üzerinde kıvranırken ve göz yaşlarımla boğulurken açık bıraktığım kapıdan içeriye birisi girdi kafamı kaldırıp baktığımda bu ayazdı.

İlk başta elimde ki fotoğrafa bakıp sonra bana bakarak konuştu.
-yıldız açıklayabilirim......içmiştim....
-KES SESİNİ! zıkkım iç tamam mı? gözüme görünme,git burdan.
-aşkım lütfen beni din-
-seni dinlemek istemiyorum.bana aşkımda deme.
Dedikten sonra ayazı itip evin kapısından dışarı atmış,koşmaya başlamıştım.arkamdan da ayaz koşmaya başlamış olacak ki ismimi çağırıp duruyordu.bense aldırmadan koşmaya devam ediyordum.nereye gittiğimi ,ne yaptığımı anlamadan koşuyordum.

Sonunda mahalleden çıkıp,ana yola gelmiştim.şansıma taksi vardı hemen durdurup içine atladım.ve düz git dedim biraz ondan uzaklaşsam iyi olacaktı.sadece biraz rahatlamaya ihtiyacım vardı.kalbimin ağrısı,midemin ağrısı ve başımın ağrısının geçmesi gerekiyordu.