KÜÇÜKLÜK SÖZÜ

BOYAYALIM

Multide batunun boya yaparken ki hali var.

Batu
-ne yapıyorsun burada?

İşte şimdi bittim.
Ben
-ben burada bir şey......yani ben bir şey yapmıyorum burada.......asıl sen napıyorsun?.........bak sakın yaklaşma bana tamam mı?..........sakın yaklaşma ve dokunma uzak dur bendeeeennnn.
Batu
-tamam reyhan bağırma sakin ol sana dokunmuyorum sana yaklaşmıyorum.sende şimdi çık oradan oyun oynama.

Ne oyun oynaması ya.ben oyun mu oynuyorum.birde çık oradan diyor.çıkmıyorum işte çıkmıycam o gidene kadar çıkmıcam.

Ben
-ben oyun falan oynamıyorum.çıkmıyorumda buradan.sen gidene kadar çıkmıcam..........beni korkutuyorsun git odadan.
Diye son sesimle bağırmıştım.o ses nereden çıktı anlamadım bile.apartmanda yaşıyor olsaydık kesin tüm herkes koşarak gelirdi yanımıza.

Söylediklerimden sonra batu çıkmam için uzattığı elini çekip yavaşça çıkmıştı odadan.bende dolabı hafifi ittirip çıkmıştım ve sonunda yaklaşık yarım saattir alamadığım o temiz havayı soluya bilmiştim.iyice soluduktan sonra kendime geldiğimden emin olup banyoya doğru ilerledim.bu durumda ılık bir duş almak ,kirlerimden arınmak en iyisiydi.sanki sadece vücudumu değil zihnimide temizliyordu.

Duştan çıktıktan sonra dolabımdaki eşofmanımı alıp giyindim başımada yazmayı geçirdikten sonra odanın kapısını hafif araladım.görüntü olarak bir şey göremiyordum ama ses geliyordu.televizyonun sesiydi.sanırım maç izliyordu.

Kapıyı iyice açıp yanına gitmeye karar vermemle ayaklarımın harekete geçmesi bir oldu.merdivenlerden yavaş ve sessizce indikten sonra salonun kapısını hizlıca açtım ve hızlıca yanına gittim.tek hamlede elindeki kumandayı kapıp,televizyonun tam karşısındaki koltuğa yani batunun oturmadığı koltuğa oturdum.batunun şaşkın bakışları arasında konuşmaya başladım.

Ben
-birlikte yaşıyorsak televizyonu hep sen izleyemezsin,benimde izleme hakkım var.

Dedikten sonra sürekli takip ettiğim bir diziyi açıp izlemeye başladım. Batununda yatar pozisyondaki halinden toparlanıp ayağa kalktı ve allah kahretmesin oturduğum koltuğun sol tarafına oturdu.yanıma oturmasıyla biraz sağa kaydım.ama bir şey ifade etmedi ve bana yaklaştı.bu kaçma ve yaklaşma işi bir kaç defa tekrarladıktan sonra gideceğim yer kalmadığını fark ederek dayanamadım ve konuştum.

-ne yapmaya çalışıyorsun?
-karıcımla televizyon izliyorum.izleyemez miyim?
-ben izleyemezsin demiyorum,en az benden beş metre uzaktan izleyebilirsin mesela.
-istemiyorum.ben senden değil beş metre,beş santim uzakta olmayı istemiyorum.

Bu sözleri nerden buluyor bilmiyorum ama gerçekten içime işliyor.

-ne neyse dizi bitti sayılır zaten ben uyucam.sa sana iyi izlemeler.

Diyip oturduğum koltuktan kalkıyordum ki batunun kolumdan hızlıca çekmesiyle hamlem başarısız olmuştu.ben napıyorsun bakışı atarken bu sefer yine o meşhur Gülümsemesinden yapıp elini kolumdan çekip omuzumdan doladı ve kendine doğru sıkıca çekti.bir an neye uğradığımı şaşırıp tepki vermemiş,bir şey söyleyememiştim.

Şaşkınlığım geçtiğinde kolunu omuzundan atmaya çalıştım ama olmuyordu.çok sıkıydı.
Ben
-bıraksana beni........BIRAKKK!
Batu hiç duruşunu bozmadan cevap verdi.
Batu
-lütfen biraz böyle kalalım.
Çok sinirlendiğimi hissedebiliyordum.
Ben
-saçmalama batu bırak beni.
Batu
-lütfen reyhan,lütfen
Dediği an yüzüme bir damla düşmüştü.ağlıyormuydu.saçmalama reyhan erkek adam ağlar mı?diye mırıldanırken yüzüme bir damlanın daha düşmesiyle kendime geldim.belki biraz böyle dursak bir şey olmazdı,hem bende dizimi izlemiş olurdum.