Previously:
We staan voor de deuren.
Trillend haal ik het mapje uit het kastje en sla het open.
Deadline geeft de opdrachten, A, B en C zetten geld in en als wij de opdracht halen krijgen zij geld.
Opeens hoor ik een pistoolschot.
'RUN!' roept David. 'He's coming after us!'
De politie staat met loeiende sirenes voor de deur.
---
(Vanaf Mila gezien).
Alledrie worden we vastgegrepen en tegen de muur geduwd. Onze handen worden op ons rug vastgebonden.
'Hé,' schreeuwt Noa, 'let us go!'
Ik voel dat er handboeien worden vastgemaakt.
Wat gebeurt hier? Waarom pakt de politie ons?
'Bring him to the hospital.' knikt een politieman naar een ander. Ze hebben het over David. Een paar tellen later komt er een ambulance aan gescheurd.
Ze stoppen David in de ambulance. Ik begin te schreeuwen en roepen wat ze met hem gaan doen. De politie drukt me harder tegen de muur en vertelt me dat ik geen recht heb om te praten. Zwijgrecht.
Noa's ogen zijn waterig en ze kijkt me vragend aan. Ik weet ook niet wat er aan de hand is. Nog even zie ik David's blik. Hij straalt angst uit. Voor ik nog iets kan zeggen sluiten de deuren en rijdt de ambulance weg.
De politie haalt ons eindelijk van de muur weg, maar nu gaan we richting de politieauto.
'Let us fucking go!' schreeuwt Noa in paniek. 'maybe Jack is in there!'
Nu begint het mij ook pas door te dringen. Deadline en misschien wel Jack moeten daar nog in zijn. De politie moet die criminelen pakken.
Ik probeer mezelf nu ook los te wurmen uit de greep van de politieman. Het is zinloos, hij houdt me te stevig vast. Dan hou ik mijn "zwijgrecht" niet meer en begin ik te roepen.
'THERE ARE CRIMINALS IN THERE!' schreeuw ik zo hard ik kan. Even is het stil. Dan begint de politie door de walkie talkie te praten. Zo te horen haalt hij versterking.
Opgelucht haal ik adem en wordt samen met Noa in de politieauto gestopt. Hijgend zitten we achterin.
'What the hell gebeurt er?' vraagt Noa en pakt mijn hand vast. Ik schudt mijn hoofd. 'Waarom zouden ze ons oppakken? Wat hebben we misdaan?'
Noa schudt opeens haar hoofd. 'Ik weet het al.'
Vragend kijk ik haar aan.
'Onze ouders hebben ons als vermist opgegeven. De politie is ons gaan zoeken en nu hebben ze ons gevonden. Dat zal het wel zijn.'
Een misselijk gevoel borrelt in me op. Mijn ouders. Mijn broertje.
Ik heb deze dagen niet eens meer aan ze gedacht. Hoe bezorgd moeten ze zijn geweest?
'Heb jij nog iets gezien?' vraag ik Noa. Noa schudt haar hoofd. Ik zag een computer, maar verder was het te donker. Jij?'
Ik knik. 'Ik weet waarom Deadline dit heeft gedaan.'
Ik vertel Noa alles. Van A, B en C met hun geld, van Deadline die zorgt dat wij de opdrachten krijgen en van Z de baas die alles bedenkt. Met grote ogen staart ze me aan.
'What the hell...'
'Ja,' zeg ik, 'alleen voor geld. Geld is hun enige doel geweest.'
'Maar wie is Z dan?' vraagt Noa angstig.
Ik haal mijn schouders op en kijk uit het raam.
'Kijk!' zeg ik, 'de politie komt naar buiten.'
Noa komt naast me staan en kijkt ook het raampje.
Drie onbekenden worden uit het gebouw gehaald.
'Dat moeten A, B en C zijn, of niet?' fluistert Noa. Ik knik en stel mijn ogen scherp. Met kloppend hart kijk ik toe. Ik hoop dat Jack er ook uit komt.
Dan zien we Deadline door de politie naar buiten worden gebracht. Zodra hij ons ziet zitten begint hij hoofdschuddend te grijnzen. Ik krijg kippenvel van die jongen. Wat weet hij dat wij niet weten?
Dan sluiten de deuren door de politie.
Geen Jack.
Een nerveus gevoel raast door mijn lichaam. Als hij hier niet is, waar dan wel?
'Godverdomme, Jack.' zegt Noa trillerig. 'Waar hangt hij uit?' Haar zwarte haren hangen voor haar ogen. Ik pak haar trillende handen vast, al trillen de mijne nog meer.
De motor van de politieauto slaat aan.
'Where are we going?' vraagt Noa.
'We're going to bring you two home.' zegt de politieman.
Dan begint onze politie auto te rijden.