CHAPTER 53:
-xxx-
3 years later......
"Good Morning, Sajangnim."bati ng isang empleyado.
"Good Morning."balik na bati ko.
"May meeting ka ngayon kasama ang foreign investors."saad ni Dave sa akin.
"Then let's proceed to the meeting room."deretsang saad ko.
Nauna na akong maglakad sa kaniya habang siya ay nakasunod sa akin. Pagpasok ko palang ay nandoon na ang mga investors.
"Good Morning."bati ko sa kanilang lahat at umupo na sa upuan ko.
Nag-usap na kami patungkol sa gagawin nilang investments. Mabuti naman at madali lang silang ka-usap kaya natapos agad ang kontrata at meeting.
"What's next in my schedules?"tanong ko kay Dave.
"You have a sit-con interview."saad nito sa akin.
"Okay let's go."saad ko.
Kaya naman ay umalis na din agad kami sa kompanya at pumunta kung saan kami mag-interview.
Matapos ang biyahe ay naka-abot na kami sa isang studio type na lugar. Dito kami gagawa ng interview. Pumasok naman kami.
"Annyeonghaseyo!"bati ko sa lahat ng tao.
"dangsin-eun yeogie issseubnida! ili oseyo. ije god sijaghagessseubnida."saad ng isang production sa akin. (You are here! Come here. We are going to start any minute.)
"Ne."masayang saad ko.
Umupo naman ako at mabilis namang lumapit ang mga nagre-retouch sa akin. Si Dave naman ay nakatayo lang sa di-kalayuan.
"dangsin-eun modu johseubnida."saad ng make-up artist. (You are all good.)"Ne. Kamsahamnida."ngiting pasalamat ko."junbi doeeossnayo? ulineun jigeum gulleo gal geos-ibnida."tanong ng director sa akin. (Are you ready? We are going to roll now.)"Ne."saad ko naman.
Mabilis naman ang pangyayari dahil ngayon ay nagsimula na ang interview na gaganapin. Interview mula sa programang SSC channel dito sa Korea.
"joh-eun halu doeseyo, yeoleobun! jeolmgo seong-gonghan choienteopeulaijeuui choeamala daepyowa hamkkehabnida."pagpapakilala sa akin ng host. (Good day, everyone! I am with the new and young, successful CEO of Choi Enterprise, Amara Choi.)
"Ne. Anneyonghaseyo!"bati ko na may kasamang malilit na bow.
"geulaeseo oneul jeoneun mudgo sipseubnida. ga-eob-eul seong-gongjeog-eulo mullyeobad-eun de daehae huhoehaneun il-eun eobs-eusibnikka?"tanong nito sa akin. (So today, I want to ask: is there any regret that you successfully inherited your family business?)
"aniyo. hal-abeojineun ganeunghan han ppalli ga-eob-eul mullyeobad-aya handago gyesog jeoleul goelobhisibnida. hajiman uli gajog-i sa-eob-eul yujihaneun de doum-eul jul su iss-eoseo gippeuda.."paliwanag ko. (No. My grandfather keeps pestering me that, as soon as possible, I need to inherit the family business. But I am glad that I can help my family maintain their business.)
"seong-gongjeog-in gieobgaga doeneun bigyeol-eun mueos-ibnikka?"tanong uli ng host. (What's your secret to being a successful entrepreneur?)
"jasin-ui il-e yeoljeong-eul gajyeola..."putol na sagot ko. (Be passionate about your work.)
"su-igseong issneun hoesaleul mandeullyeomyeon gwaenchanh-eun aidieo, simjieo hwansangjeog-in aidieo isang-ui geos-i pil-yohabnida. ganghan jojiglyeog, yuyeonseong, chang-uiseong-i iss-eoya hamyeo, deo keun mogpyoleul nohchiji anh-eumyeonseodo sebu sahang-e sesimhan juuileul giul-ineun jaeneung-i iss-eoya habnida. ttohan teugjeonghan gaeinjeog-in iig-eul pogihal junbiga doeeo iss-eoya habnida."mahabang dagdag ko. (It takes more than just a decent, or even fantastic, idea to create a profitable firm. You must have a strong sense of organization, flexibility, and creativity as well as a talent for paying meticulous attention to details without ever losing sight of the larger goal. Additionally, you should be ready to give up certain personal interests.)
Nagpatuloy lang ang batuhan ng tanong at ng sagot hanggang sa matapos ang nasabing interview. Mabuti naman at nagugutom na ako.
"igeos-i inteobyuui kkeut-ibnida. ileon gihoeleul jusin amala choenimkke gamsadeulimyeo, modeun bundeulkke gamsadeulibnida."paalam ng host. (That's the end of our interview. Thank you, Amara Choi, for this opportunity, and thank you to everyone.)
"Ne. Kamsahamnida."pasalamat ko.
Kasalukuyan na kaming naglalakad ni Dave palabas ng building. Tinanong ko na din siya kung ano ang sunod na schedule ko for today.
"So far, wala na. Need mo munang kumain."suhesyon ni Dave sa akin.
Malalim naman akong bumuga ng hangin. "Mabuti naman dahil nagugutom na ako."
"May alam ako na lugar kung saan tayo kakain."saad ni Dave.
"Then take me take."saad ko sa kaniya at nag-seatbelt na.
"Wake me up when we get there."saad ko.
Umidlip naman ako kasi nitong mga nakaraang araw, dahil sa sobrang busy ay at overtime ng malala ay nakakalimutan ko na mag pahinga at matulog.
*****
"We're here."saad nito sa akin.
Nagising naman ako. Kaya nilingon ko kung nasaan na kami. Nandito kami sa isang restaurant pero ipinagtaka ko dahil mukhang walang tao.
"Sure ka ba sa lugar na napuntahan natin?"takang tanong ko.
"Oo naman."ngiting saad nito.
Una siyang lumabas at saka ako pinagbuksan ng pintuan ng kotse. Napatingin naman ako sa paligid. May mga sasayan naman ngunit walang mga tao na makikita sa loob.
Sumunod pa rin ako kay Dave kahit nag-aalanganin. May tiwala naman ako kay Dave at sigurado ako wala siyang gagawin na kalokohan.
Pinagbuksan niya ulit ako ng pintuan sa loob kaya nagulat ako ng madilim ang nadatnan namin.
"I guess walang tao."saad ko kay Dave.
Tatalikod na sana ako ng may marinig akong sigaw mula sa harapan ng restaurant mismo.
"HAPPY BIRTHDAY AMARA!"sigawan nila.
Nagulat naman ako kasi nakikita ko ang mga kaibigan ko. Mga pamilya ko intimate family lang ang nandito. Hindi ko namalayan naiyak na pala ako habang nakangiti. Lumapit si Mama sa akin at niyakap ako.
"Dahil sa sobrang busy mo sa trabaho nakalimutan mo na ang birthday mo. Happy Birthday mahal kong anak."saad ni Mama.
Niyakap ko naman siyang umiyak. Hindi ko akalain pati ang kaarawan ko ay makalimutan ko na dahil sa trabaho ko. Bumitaw naman agad si Mama sa akin. Lumingon naman ako kay Dave.
"I'm sorry I didn't tell you. Akala ko hindi mo makalimutan kaya lang mukhang nakalimutan mo na nga."birong saad nito.
"Salamat."saad ko sa kaniya.
"Thank you sa inyong lahat!"pasalamat ko sa kanilang lahat.
Umupo naman kami dahil simulan na ang kainan at kulitan.
"Mabuti naman at nakapunta agad kayo dito? Nag file kayo ng leave?"tanong ko sa mga kaibigan ko.
"Oo naman te. Alam namin malilimutan mo na naman ang birthday mo kagaya last year."saad ni Synthia.
"Ganyan na kasi ugali pag naging CEO ka."birong saad ni Trish.
"Mag resign na kaya tayo at mag-apply ng trabaho sa kompanya nila? Tingan niyo naman si Dave assistant na nga mataas pa sweldo at inaalagaan pa ni Madam."ani ni Zeus.
"Ginusto ko naman na sumama sa kaniya eh."saad naman ni Dave.
"Shempre sumunod ka sa mahal mo."kantyaw ni Trish.
Napa-iling nalang ako habang si Dave ay sinusuway ang mga kaibigan dahil sa pang-aasar nito sa amin.
Last year, namana ko na lahat ng mga asset ang mayroon ang Choi. Pati na rito ang kompanya ng pamilya ko. Sa totoo lang ay gusto ni Haraboeji na ako-in ko na din ang pagiging chairman dahil hindi na daw niya kaya dahil siya ay tumatanda. Pero umayaw ako dahil hindi pa ako handa kaya ginawa nalang niya akong President ng kompanya.
Sa pangangalaga ko mas naging kilala at lumaganap ang apelyidong Choi sa business. Our business remains on top of the hierarchy sa Korea at pati na rin sa buong mundo. Si Dave naman ay sumama sa akin. Binigyan siya ng mataas na posisyon ni Harabeoji ngunit umayaw siya mas gusto niya na makakasama ako at maprotektahan. Kaya naging assistant ko siya.
"Nasa kotse ko ang gift ng boyfriend ko sa'yo pati na din ang iba. Hindi sila makapunta eh kasi busy na."saad ni Synthia sa akin.
Ngumiti lang ako sa kaniya at tumango na lang din. May koneksyon pa rin ako sa lahat pwera nalang sa isa. Official na sila ni Synthia at Kim. Nito lang bago nila publicly inannouce. Masaya ako dahil kahit paano ay hindi pa rin nila nakalimutan ang birthday ko.
-xxx-