Με πήρε στην αγκαλιά του και με έβγαλε από την μπανιέρα.
Σκούπισε σχολαστικά κάθε κομμάτι του σώματος μου και έπειτα με ανέβασε πάνω στο πάγκο του νεροχύτη.
Η κρύα του επιφάνεια τρύπησε αμέσως το δέρμα μου.
Δεν είχα σταματήσει να τον κοιτάζω.
Ένιωσα το δάχτυλο του να κάνει βόλτα στο σώμα μου.
Άγγιξε όλα τα κομμάτια που του είχαν παραδωθεί εκτός από το κάστρο.
Έκανε βόλτες γύρω του σαν να ήθελε να με τρελάνει.
Γιατί δεν μπαίνει μέσα;
Έβαζε το χέρι του στα μπούτια μου θέλοντας να με πειράξει, θέλοντας να ακούσει τους αναστεναγμούς μου και τις βαριές ανάσες μου.
Αυτή η πράξη του με έκανε να ανοίξω τα πόδια μου παραπάνω. Πολύ περισσότερο από ότι είχα μέσα στην μπανιέρα.
Του έδινα να καταλάβει τι θέλω.
Ούτε τους λόφους δεν καταπάτησε όπως έκανε πάντα παρά την θέληση μου.
Το κάθε λουλούδι στον κάθε λόφο προεξείχε έντονα και επιθυμούσε να ποτιστεί από αυτόν.
Διέτρεξα το χέρι μου στην πλάτη του.
Πόσο θα ήθελα να με καταπλακώσει.
Να ανέβει πάνω μου και να μου κλέψει την ανάσα.
Ήθελα να με φιλήσει.
Ήθελα να με κατακτήσει.
Ήθελα να με θέλει.
Χάιδεψα τα μαλλιά του.
Έπρεπε να του το πω;
Δεν είχε καταλάβει πως τον θέλω μέσα μου;
Πως θέλω να με αγγίξει με αγάπη και λαχτάρα;
Θέλω να με πνίξει με φιλιά, να ακουμπήσει κάθε άσχημο κομμάτι του σώματος μου και να το κάνει όμορφο.
Δεν ήθελα να με χτυπήσει, δεν ήθελα να τραβήξει τα μαλλιά μου.
Χρειαζόμουν απεγνωσμένα να μου δείξει αγάπη.
Χρειαζόμουν να τυλίξει τα χέρια του γύρω μου σαν καταφύγιο.
Εάν το έκανε αυτό όλα θα ήταν μια χαρά.
Εάν το έκανε δεν θα χρειαζόταν να δεχτώ άλλη βία.
Θα ήμουν ασφαλής πλέον.
Τον κοίταξα με μάτια που τον εκλιπαρούσαν.
«Άρη.. σε παρακαλώ»
Η φωνή μου ήταν ξέπνοη και έσταζε επιθυμία.
Τι θα έλεγα ακριβώς;
Έπιασε το πρόσωπο μου απαλά αλλά σταθερά.
Η λαβή του ήταν τρυφερή αλλά παράλληλα έκρυβε έναν δυναμισμό που μου έδινε να καταλάβω πως και αυτός με ήθελε.
Φύτεψε φιλιά στον λαιμό μου τα οποία έκαναν ένα απαλό βογγητό να γλιστρήσει στο δωμάτιο.
Με έκανε να ευχηθώ να κατέβαινε πιο χαμηλά, να με εξερευνούσε πλήρως.
Τα χείλη του ήρθανε σε επαφή με τα δικά μου.
Δεν με φίλησε απαιτητικά ή κυριαρχικά.
Το φιλί του ήταν γλυκό.
Ήθελα να με φιλήσει ξανά και να διαγράψει κάθε άσχημη ανάμνηση.
Όμως αντί για αυτό αποτραβήχτηκε από εμένα αφήνοντας με μπερδεμένη.
Τι έκανα;
Τον απομάκρυνα από εμένα κάπως;
«Φόρεσε αυτό»
Η φωνή του ήταν πλέον σοβαρή και απότομη.
Μου πέταξε μια λευκή αντρική μπλούζα.
Δεν είχε κάποιο εσώρουχο μαζί του.
Κατέβηκα από τον νεροχύτη και έβαλα την μπλούζα γρήγορα.
Ήταν φαρδιά και έπεφτε λίγο πιο πάνω από τα γόνατα μου.
Γιατί δεν με θέλει;
Δεν είμαι αρκετά ελκυστική;
Ένιωθα συναισθήματα λύπης και θυμού να παλεύουν το ένα με το άλλο.
«Γιατί δεν με θέλεις;»
Ρώτησα και χωρίς να το καταλάβω είχα αρχίσει να κλαίω.
Απλά με κοίταξε.
Τον πλησίασα ώστε να είμαστε πιο κοντά
«Γιατι μου στέρησες την ζωή και με έφερες εδώ;»
Δεν έλεγε να μιλήσει.
Αυτό με έκανε να νευριάσω πιο πολύ και τα δάκρυα μου να κυλήσουν πιο έντονα και επιδεικτικά από τα μάτια μου.
«Γιατι; Γιατί με έφερες εδώ; Ούτε καν με βρίσκεις ελκυστική»
Τι στο διάολο ήθελε από εμένα;
«Γιατί; Γιατί; Γιατί;»
Άρχισα να τον χτυπάω όπου μπορούσα αλλά αυτός δεν έδειχνε να επηρεάζεται.
Ήταν σαν να μην καταλαβαίνει τι έχει κάνει.
«Μου στέρησες την ζωή... Την μοναδική ζωή που έχω, την δικιά μου ζωή»
Δεν είχα σταματήσει να κλαίω.
Πώς μπορούσε να κάθεται σιωπηλός;
Με είχε αιχμάλωτη σε ένα υπόγειο και αποκομμένη από τον κόσμο γύρω μου.
«Η ζωή μου ήταν πολύ καλύτερη πρωτού έρθεις εσύ ή μήπως να πω πρωτού μου την κλέψεις, μαλάκα!»
Μου έριξε ένα προειδοποιητικό βλέμμα, ένα βλέμμα το οποίο ξεκάθαρα μου έλεγε να κλείσω το στόμα μου.
Δεν με ένοιαζε καθόλου.
«Θα ήμουν καλύτερα στο σπίτι..Θα ήμουν καλύτερα με τους γονείς μου και τον Άλεξ παρά με εσένα, έναν ανώμαλο άντρα με αρρωστημένες ορέξεις»
Ήταν σαν να μην μπορούσα να ελέγξω το στόμα μου. Έβγαζε όλες τις σκέψεις μου στην φόρα.
Μια φλέβα είχε πεταχτεί στο μέτωπο του.
«Νομίζεις πως είσαι αθώα; Ξεχνάς τι έκανες;»