Lucio's P.O.V.
Upang walang umabala sa akin sa pag-aaral ng mapa at ng orasyon ay hinayaan na lamang muna ako ni Sendang mapag-isa sa Sangktuwaryo. Masyado akong nakatutok sa pagtingin sa mapa nang mapapitlag ako nang may biglang umihip sa bandang batok ko.
Ihit naman sa pagtawa ang salarin kaya sinamaan ko ito ng tingin nang nilingon ko ito. "Ikaw na naman?!" Singhal ko. "Ano na naman ba ang ginagawa mo rito? Utang na loob, kailangan ko ng katahimikan!"
Nagulat ako nang bigla nitong isinaklob sa ulo ko ang isang pamilyar na bagay, "isasauli ka lang itong tabo mo!" Tinanggal ko naman agad ang tabo sa ulo ko. Akmang itatapon ko na ito nang pinigilan ako ni Raziel, "hep! kapag nabasag 'yan mawawala na ang kapangyarihan niyan!"
Pinagmasdan ko ang tabong yari lamang naman sa isang ordinaryong kahoy ng seresa (1), "at ano naman ang kapangyarihan nito?"
"Ano pa, eh 'di ang kapangyarihang sumalok ng tubig na pang-iwang, panligo, panghugas, pang-inom, at pantaboy sa masasamang elemento. Magagamit mo yan para sa kapihan ng kabiyak mo, sa ikabubuti at ikagagaling ng mga karamdman ng sankatauhang mahilig magkape."
Napakunot-noo ako, "kapihan, nino? Ni Senda?"
"Bakit may iba ka pa bang kabiyak?" pamimilosopo nito.
"Eh wala namang kapihan si Senda ah!"
"Tumpak!"
"O, eh ano palang pinagsasabi mo riyan?"
Tinapik nito ang balikat ko, "pasensya ka na, ganyan lang talaga mag-utos ang AMO ko, laging naka-angkora sa hinaharap. Isa o dalawa lamang kung mag-utos, pero bago naman makumpleto 'yun ay gumagapang na kami sa inis sa mga matitigas na kulangot na katulad mo! Kaya na lamang hindi kami makauwi ay dahil sa mga binyagang makukunat ang leeg. Magpapabinyag tapos mga pasaway naman! Mas mainam pang hindi na kayo nagpabinyag kung wala naman kayong balak sumunod sa mga utos ng DIYOS dahil karagdagang backlog lang kayo sa 'min eh. Lalong-lalo ka na!" Binatukan ako nito. "Dahil ikaw ang kauna-unahan sa listahan ng mga binyagang ubod ng pasaway sa balat ng Earth!"
Tiningnan ko lamang ito ng masama.
"Tsk." Muli nitong dinukot ang kanyang maliit na tomo, "heto kasi ang dalawang utos sa akin ng AMO ko. O, tingnan mo. Unang utos, kumanta ng male version ng awiting Eternal Flame ng grupong The Bangles sa kasal nina Rosalia at Miguelito."
"Miguelito? Hindi ako 'yan! Naliligaw ka lang, umalis ka na!"
Pinukpok ako nito ng tomo niya, "ikaw ito. Ito ang orihinal na pangalan mo, o basahin mo." Ipinakikita nito ang nakatala sa tomo niya. "Nakapagkit pa nga rito sa talaarawan ko ang litrato mo noong bata ka pa, o. Nakikita mo ba 'yang sipon mong tumutulo pa mula sa ilong mo? Mukhang numero onse pa nga ang uhog mo rito o?"
Naiinis ako kaya tinabig ko ang tomo niya. "O eh ano ngayon?"
"Eh noong iniutos NIYA ito sa amin eh isang daang taon bago ka pa naipanganak, kaya bago namin masunod, una, kailangan muna naming gawan ng paraan para magkagustuhan at magtalik ang mga magulang mo, pagkatapos noon, kailangan naming subaybayan ang kapanganakan mo, pagkatapos noon, kailangan naming tiisin ang mga katangahan mo sa buhay upang maging posible na makarating ka sa panahon ni Rosalia, pero bago kayo magkita, kailangan muna rin niyang maipanganak, ang pagdaanan ang kailangan niyang pagdaanan bago kayo magkakilala, ang magkagustuhan, ang iligtas kayo pareho sa kapahamakan, etsetera...etsetra...para lamang matupad ang utos sa akin ng AMO ko na kantahin ang male version ng Eternal Flame sa kasal niyo sa simbahan? Alam mo bang kailangan rin namin pakialaman ang buhay ng mga mangangatang 'yon para maisulat ang liriko, malapatan ng musika at maawit nila ang orihinal na kanta? Kaya utang na inside, magbalik-loob ka na't pakasalan ang kabiyak mo sa simbahan para makakanta na ako!" Bigla itong humikbi at naka-ambang umatungal, "utang na inside, diyablito! Gusto ko nang umuweeee masyado nang matagal ang misyon namin sa 'yo. Ano bang mahirap sa pagpapakasal sa simbahan eh mahal mo naman ang pakakasalan mo?" Bigla nito akong pinandilatan ng mata. "Kailangan bang kaladhakarin pa kita?"
Napapanganga naman ako at kukurap-kurap sa haba ng litanya niya. "Eh ano namang kuneksyon noon sa kapihan ni Senda?"
Muli nitong binuklat ang tomo, "O heto, nakasulat, Ikalawang utos, magkape ka nang pitong beses sa Kapihan ni Senda. Alam mo bang pangarap ng kabiyak mo ang makapagpatayo ng sariling Coffee Shop sa lupa?"
Umiling ako.
"Pwes, ngayong alam mo na! Ba't 'di mo itanong sa kanya kung ayaw mong maniwala? Hmp?!" Sabay bigla na naman itong umamba na wari'y nais nang umatungal, "utang na inside, ano pa bang ipinagmamaktol mo kay BOSS at ayaw mo pang magbalik-loob, nagawa na naman namin ang lahat para sumaya ka na! Utang na Inside! Ayoko na rito sa Earth, matutuyuan ako sa dami ng binyagang pasaway rito! Gusto ko nang umuweeee!" Tapos ay bigla naman nito akong pinadilatan ng mga mata, "aalis na ako! Babalikan na lamang kita ulit." Tumalikod na ito.
Natatawa ako sa pagmumukha nitong hindi maipinta, "saan naman ngayon ang punta mo?"
Lumingon ito, "Sa internet cafe!'
"At ano namang gagawin mo ro'n? Mambubuwisit ng mga Satanistang parokyano?"
"Hinde!" Nakasimangot ito.
"Eh ano?"
"Mag-uupdate ako ng istori ko sa Wattpad bago mag-amok ang tatlong loyal readers ko! Tatlo-tatlo na nga lang e gusto pa akong ipa-voodoo dahil ten years na akong hindi nakakapag-update! Magkita na lang tayo sa kasal mo! Babooh!" Bigla itong nagdiklap bago tuluyang naglaho.
***
"Mahal." Niyakap ko si Senda mula sa likod habang hinehele nito si Daniel.
"Hmm?"
Napaisip ako. Hindi ko alam kung paano ko itatanong kong totoo ba na gusto niyang magtayo ng Coffee Shop sa lupa. Baka kasi magtaka ito kung paano ko nalaman.
Copyright ⓒ DyslexicParanoia (Angela Atienza), 2019, All rights reserved.
"Gusto mo bang bumili tayo ng pangkaraniwang bahay sa lupa, para mabantayan natin itong si Daniel nang hindi kinakailangang mawalay sa kanyang mga magulang at kapatid."
Saglit na lumingon ito sa akin, "magandang ideya 'yan! Oo, sige."
Masaya ako dahil nailusot ko ang aking pasakale. "May iba ka pa bang nais gawin na hindi mo pa nagagawa? Sabihin mo lang sa akin para magawan natin ng paraan."
"Kung meron man at hindi mo gusto, huwag na lang. Ayos na ako. Masaya na ako na magkakasama na tayo ng anak natin. Hindi na mahalaga ang iba pa."
Napalunok ako at sa wari ko'y nagbubutil-butil din ang pawis ko dahil sa binabalak kong sabihin. "Ayaw mo na bang magpakasal tayo sa simbahan?"
Bigla itong huminto sa paghele kay Daniel. Wari'y nagulat sa tanong ko. Agad din naman itong nagpatuloy sa pagyugyog sa bata, "huwag na kung pag-aawayan lamang natin. Ayos na ako, Luis. Maiintindihan naman siguro ng PANGINOON ko kung bakit hindi posible ang nais ko."
Mas hinigpitan ko ang pagyakap ko rito, "hindi, mahal ko, sige...magpakasal na tayo sa simbahan. Magpatulong tayo kay Helga sa pagpaplano."
Biglang humarap ito sa akin, "seryoso ka ba?"
Tumango ako at nginitian ito.
Ngunit sa halip na sumagot ay bigla itong lumuha.
Pinahid ko naman ang mga luha nitong walang hinto sa pagtulo, "o, bakit ka ba umiiyak?"
"Para kasing nanaginip lang ako. Totoo ba?"
Tumango ako, "at hindi lang 'yan." Saka ko dinukot ang isang maliit na kahon mula sa aking bulsa. Kinuha ko muna si Daniel sa kanya bago ko ibinigay ang kahon.
"A-ano ito?"
"Ba't di mo buksan."
Agad itong napanganga nang makita niya ang laman. Tatlong singsing ang nakalagay doon. Dalawang simpleng banda ng kasal na yari sa ginto—isa para sa akin, at isang para sa kanya, at isang ginintuang singsing na may tatlong kilatis (2) ng asul na diyamante na para rin sa kanya.
Lalo itong napaiyak. Niyakap ako nito at dinampian ng matamis na halik sa labi. "Ang bait talaga ni LORD sa akin, salamat po PANGINOONG HESUS!" Tumingala ito at ipinagdaiti ang mga palad.
Habang nananalangin ito at nag-iisip naman ako ng tamang salita upang malaman ko kung nais ba talaga niyang magtayo ng Coffee Shop.
"Mahal." Bahala na, "may nais ka bang gawin sa lupa kapag naroro'n tayo?"
Nag-isip muna ito, "gusto ko sanang magtayo ng kapihan. Pero saka na 'yun hind—"
Ayos! "Sige, sige!" Masigla kong wika, "gusto ko rin 'yun."
***
Hindi ito ang una kong kasal, ngunit ito ang kauna-unahan kong kasal sa loob ng simbahan. Hindi man makadalo roon ang karamihan sa mga nilalang mula sa Mashuria at Edenus ay napuno pa rin ang maliit na kapilya ng mga malalapit naming kaibigan ni Senda mula sa Maynila at Santa Fe.
"Relaks ka lang, 'Lo." Pangangantiyaw sa akin ni Jasper. Ito ang Best Man ko, na wala nang inatupag kundi asarin ako, mula sa suot-suot kong barong hanggang sa ayos ng buhok ko. "Mukhang hindi ka pa naman nagdidiklap dito sa loob."
Lalo akong inasar nito nang pasimpleng siniko ko ito sa tagiliran.
Maya-maya pa'y natanaw ko na si Raziel sa anyo ng isang ordinaryong lalake. May kasama itong tatlong anghel sa anyo rin ng mga ordinaryong kalalakihan. Pumupuwesto na ito sa unahan ng choir. Kumaway ito sa akin sabay turo sa unahan ng altar. Tiningnan ko naman kung sino ang itinuro nito, at gamuntik na akong masamid sa sariling laway nang makita ko si Gabriel na nakasuot ng sutana ng pari, at mukhang ito pa yata ang magkakasal sa amin. Nasa likod naman nito si Raguel, Uriel, at Sandalphon bilang mga sakristan.
Ilang saglit pa'y tumunog na ang malumanay na paunang tiyempo ng kantang aawitin ni Raziel at ng tatlo pa nitong kasama. Ngunit bigla naman itong napahinto nang may narinig kaming nabasag sa altar. Nagsitinginan ang lahat kay Uriel, nakabasag ito ng tatlong rebulto sa altar na batid ko namang sinadya nito. Isa kasi ito sa mga anghel na buwisit na buwisit sa mga rebulto at mga anitong niluluhuran at dinadasalan ng mga tao.
"Sensya!" Kakamot-kamot ito saka sinenyasan ang grupo nina Raziel upang maipagpatuloy na nito ang kanilang pag-awit. Tumutugtog na ang ilang nota nang biglang ipinahinto ito ng kura parokong noong una'y siya naming inaakala na magkakasal sa amin. Lumapit ito kay Uriel at itinuro ang nabasag nitong rebulto ng tatlong santo.
"Alam mo ba kung magkano ang mga 'yan?" tila yamot na panenermon ng kura paroko kay Uriel.
"Ang alin po?" Sagot naman ni Uriel.
"Itong mga nabasag mo—" nagulat ng kura paroko dahil biglang nawala ang nabasag na mga rebulto at nang tumingala ito ay nasa dati na itong puwesto. "A-a eh..." ito na ngayon ang kakamot-kamot. "S-sige," sabi nito sa lahat, "ituloy na ang seremonya!"
Muling nag-umpisa ang paunang tiyempo ng kanta. Kasabay ito ng pagbubukas ng pinto at pagmamartsa ng mga abay. Tila dumadagundong na tambol naman ang pagtibok ng puso ko nang matanaw ko na si Senda sa simple ngunit napakaganda nitong damit na pangkasal, kabuntot nito ang aming anak na si Katrina upang iladlad ang kahabaan ng saya nito.
Close your eyes, give me your hand, darling. Do you feel my heart beating? Do you understand? Do you feel the same? Am I only dreaming? Is this burning an eternal flame?
Kahit na pinagtatawanan ako ni Jasper ay hindi ko na mapigilan ang pagtulo ng mga luha ko nang matanaw ko na sa malapitan ang nakangiting mukha ng mahal ko. Naluluha rin si Katrina pati na ang mga malalapit naming kaibigan sa unahan dahil sa hindi maiwasang panunumbalik sa alaala ko ng lahat ng mga pinagdaanan namin ni Senda bago kami humantong sa napaka-espesyal na sandaling ito.
I believe it's meant to be, darling I watch you when you are sleeping. You belong with me. Do you feel the same? Am I only dreaming?
Mula sa mga panahon na masayang-masaya na ako na mapagmasdan ko lamang siyang natutulog mula sa kanyang bubungan.
Or is this burning (burning) an eternal flame?
Patungo sa mga panahong idinarang kami sa apoy ng matitinding dagok at pagsubok. Sino ba ang mag-aakalang malalampasan namin ang lahat ng iyon?
Say my name. Sun shines through the rain. A whole life so lonely. And then come and ease the pain I don't want to lose this feeling...
Sino bang mag-aakala na mararanasan ko pa ang ganitong kaligayahan matapos kong mamuhay sa karimlan at kalungkuntan sa loob ng napakaraming taon?
Maraming salamat sa KANYANG pag-ibig at mahabang pagpapasensya upang maitama ko ang aking mga pagkakamali, at upang mabigyan na rin ako ng mas maayos at matiwasay na buhay na walang-hanggan.
Maraming salamat sa DIYOS ng kaligtasan na hindi ako sinukuan.
Maraming salamat sa pagmamahal NIYANG mas 'di hamak na higit pa sa kaya kong ibigay.
[ITUTULOY]
Footnotes
(1) Seresa - Cherry in English
(2) Kilatis - Carat in English