CHAPTER 39:
-xxx-
Matapos ang kadramahan na ginawa ko ay naglakad na kami ni Kyler pauwi sa bahay namin. Dahil sa pagmamadali ni Kyler ay nakalimutan na niyang magsuot ng disguise. Wala siyang kahit anong saplot sa mukha.
"Mabuti naman ay walang tao dito sa lugar namin."saad ko sa kaniya habang naglalakad kami.
Napakamot naman siya ng ulo. "Sorry nakalimutan ko. Dali-dali kasi akong pumunta dito pagkatapos mo tumawag."
"Anong sinakyan mo?"tanong ko.
"Nag taxi."simpleng tugon nito.
Napahinto naman ako sa gulat. Anong taxi ang pinagsasabi nito?!
"Nakilala ka ba? Teka, tignan ko baka viral kana..."tarantang saad ko.
Pinigilan niya naman ako at ngumiti siya sa akin at iniharap ako.
"Don't worry, walang nakakakilala sa akin."saad nito sa akin.
Napabuntong-hininga naman ako. Hindi na kami na nag-usap pa ng makarating na kami sa bahay namin.
Pumasok naman kami sa bahay pero nagulat naman kami ni Kyler ng may lalaking boses sa loob ng bahay naming at ang Malala pa nito ay kausap si Mama.
"Tell me, Amanda... do we have a daughter?"tanong ng lalaki.
"Umalis kana. Baka may makakita sa'yo."sagot naman ni Mama.
"Just...just tell me."humina ang boses ng lalaki.
Naisipan ko namang makisawsaw na. Ako din naman ang pinag-usapan nila.
Nakita ko ang isang pamilyar na pigura ng lalaki habang nakatalikod ito sa amin. Nagulat naman napatingin si Mama ng makita kami ni Kyler. Kaya naman ay lumingon na din ang lalaki.
"Sabi ko na nga ba."bulong na saad ko.
"Daepyonim?!"gulat na tawag ni Kyler.
Mabilis namang lumapit sa akin si Mr. Choi (nakaka-umay tumawag ng daepyonim sa tatay ko).
Hinawakan niya ang magkabilang braso ko habang may mga butil sa kaniyang mukha.
"I knew it. Kaya ang pamilyar mo sa akin. Anak nga talaga kita."saad nito sa akin ng may halong accent pa at niyakap niya ako.
Bigla naman kaming inilayo ni Mama sa isa't-isa. Habang si Kyler naman ay tulala lang nanunuod sa amin. Siguro hindi pa siya makapaniwala sa natunghayan niya. Ang boss niya ay ang totoong tatay ko.
"Umalis kana paki-usap, Eun-Hoo."paki-usap ni Mama.
"No. I won't leave in this house unless makapag-usap ako sa anak ko."saad nito na nakatingin lang sa akin.
"Siguro naman ho ay nakaka-intindi kayo ng Tagalog. Umalis na ho kayo lalo na gumagabi na."saad ko ng walang emosyon na ipinapakita.
"Alam ko galit ka sa akin. I'm sorry. Your mother never told me about your existence."malungkot na saad nito.
"Hindi niya po sinabi dahil sa kalupitan ng Daddy niyo po."diing saad ko.
Sinuway naman ako ni Mama dahil sa pagiging bastos ko. Wala akong pakialam kung iyon ang tingin ng iba.
"You actually know. I'm sorry for what happened in the past. I was a coward for not defending your mother. I couldn't stand for your mother at that time."saad nito sa akin.
"Umalis na po kayo. Kahit naman po siguro na mapatunayan na kayo po talaga ang tunay na Papa ko ay ayaw ko pa po kayo kilalanin bilang Ama ko. Most especially, pagnalaman ng Daddy niyo po ang about sa amin ng Mama ko ay guguluhin niya lang kami."paliwanag ko.
"No. I'll assure you. We'll be a family now. Your grandfather will never interfer in our lives again. This time, I'll make sure to fight for the both of you."saad nito at hinawakan ang kamay ko.
Bumuga nalang ako ng hangin kasi kahit anong pilit ko paalis ay alam ko na hindi 'to uuwi o magpapatinag.
"I love your mother. I still do. If you'd give me a chance. I'll make sure we will live in peace."saad nito.
Tinignan ko naman si Mama na kanina pa iyak ng iyak. Hindi pa ba nauubos mga luha niya?
"Mahal mo Ma?"deretsong tanong ko.
Yumuko naman si Mama at umiyak lang. Alam ko na ang sagot. Kaya tumingin ako sa kanilang dalawa.
"Magbalikan nalang kayo mukhang inalbabo pa kayo sa isa't-isa eh."sarkastikong saad ko.
"Amara!"suway sa akin ni Mama.
"Hindi ka man lang naawa sa first wife mo na namatay. Gagawin mo pang second wife Nanay ko. Sana pa lang noon pa pinakasalan mo na."inis na saad ko.
"I'm sorry."saad nito at yumuko nalang din.
Hinila naman ako ni Mama papunta sa isang sulok apara makipag-usap.
"Umayos ka nga kahit pagbaliktarin mo pa ang mundo, Papa mo 'yun."saad ni Mama sa bawat hikbi nito.
"Wala akong tatay na duwag."saad ko.
"Amara, please..."pagmamaka-awa ni Mama sa akin.
Bumuga naman ako ng hangin. "Mahal mo pa?"
"Hindi naman nawala ng pagmamahal ko sa kaniya."sagot nito sa akin.
"Sundin mo kung saan ka masaya, Ma. Basta ngayon ay hindi ko pa siya tanggap. Siguro, baka bukas, sa makalawa, sa susunod na buwan, taon o baka hindi. Hindi ko pa alam pero kung mahal niyo pa naman ay sundin mo na at ipaglaban mo."saad ko sa kaniya.
Ngumiti naman sa akin si Mama at bumalik ako sa dalawang lalaking nakatayo sa bandang sofa namin.
"Just don't hurt my mother. I didn't say I'll recognize you as my father but as my boss. Since I work for you and I don't know when will the time I'll open my heart for you.":paliwanag ko.
Mabilis niya naman akong niyakap ng sobrang higpit. Ramdam na ramdam ko ang ngiti sa mga labi niya.
"Thank you. I'll do anything to win back your mother and my daughter."ngiting saad nito sa akin.
Lumingon naman siya sa likuran ko at ngayon niya lang napansin si Kyler na kanina pa nakatunganga. Kulang nalang ata popcorn sa kaniya.
"Kyler? What are you doing here?"taking tanong ni Mr. Choi.
Hindi makasagot si Kyler dahil hanggang ngayon ay luting pa rin ito. Hindi kaya naluwagan ito ng turnilyo?
"We're dating."agad na anunsyo ko.
Napa-atras naman si Mr. Choi sa sinabi ko. Hindi siya makapaniwala sa nairinig niya.
"You're dating my employee?!"gulat na tanong niya.
Tumango naman ako. "We are in love."
"No. You can date anyone but not Kyler. I'm her boss and I made a contract with him. Ano sasabihin ng iba pagnalaman nila na nag breach ng contract si Kyler at sa anak ko pa nakipagdate?"saad ni Mr. Choi.
"I know breaching of contract will lead to legal disputes. You're my father, and that's the only thing I'll ask for. Give us your blessing."saad ko at hinawakan ang kamay ni Kyler at doon lang natauhan si Kyler.
Bumuga naman ng hangin si Mr. Choi. "Okay. Just make sure no one will know this."
"The rest of Hori7on, Managernim, Mama, my clostest friend and you. Kayo lang nakakaalam."saad ko.
"Once this will blow, I'll lost millions."kamot-ulong saad nito.
"But I am willing to do anything for my child."ngiting dagdag nito.
Matapos ang mahabang usapan ay napagdesisyonan nilang umuwi na. Sumabay naman si Kyler sap ag-uwi ni Mr. Choi. Hanggang ngayon ay putla at luting pa rin si Kyler hindi ko alam kung ayos pa ba 'yun.
-xxx-
Ang dramatic naman ng update natin for today, hahahaha. Still thank you everyone, ang dali nating umabot ng 900 read huhu.