ကိုသက်ငြိမ် ရပ်ရန်ပြောလိုက်သဖြင့် နုငယ် စုပ်နေတာကို ရပ်လိုက်သည်။
သို့သော် သူမ အပေါ်သို့တက်ခွရန် ဟန်ပြင်လိုက်သည်။
ကိုသက်ငြိမ်၏ ထောင်မတ်နေသော လိင်တံကို လက်နဲ့ ထိန်းကိုင်တာ သူမ စပ်ပတ်အဝဆီ တေ့လိုက်သည်။
ဒစ်ထိပ်ဖျားက အတွင်းနှုတ်ခမ်းသားတွေဆီ ပွတ်တိုက်ပြီး ဟိုးအတွင်းနံရံတွေဆီ တဖြည်းဖြည်းချင်းတိုးဝင်လာသည်။
နှုတ်ခမ်းလေး ကိုက်ကာ လုပ်ဆောင်နေသော နုငယ်ကို ကိုသက်ငြိမ် ဘာမှ ဝင်မဟန့်တာ။
လိင်မှုကိစ္စဆိုတာ နှစ်ဖက်စလုံး သာယာပိုင်ခွင့်ရှိသည်ပဲ။
ယောကျ်ားဖြစ်သူက အယူ၊ မိန်းမ ဖြစ်သူက အပေး ဆိုသော အယူမျိုး ကိုသက်ငြိမ် မသတ်မှတ်ထား။
အပေးအယူမျှမျှနှင့် ချီတက်ရာသော အရာဟု ယူဆထားသည်။
လိင်ကိစ္စမှာ ဦးဆောင်ဦးရွက်ပြုနေသော မိန်းမ ကိုလည်း "အထန်မကြီး" လုံးဝမသတ်မှတ်။
သွေးသားဆန္ဒတွေကို အမျိုးသမီးတွေလည်း ခံစားနိုင်သည် မဟုတ်လား။
"အင့်.......အင့်.....အင့်"
နုငယ် လိင်တံ၏ ဒစ်ထိပ်ဖူးလေးကို လက်နဲ့အသာလေး ထိန်းကိုင်ကာ ထည့်နေသည်။
တစ်ဝက်လောက် ဝင်သွားသည် ဆိုသည်နှင့် သူမ ဖင်လေးကို ကော့ကာ တချောင်းလုံးဝင်အောင် ထည့်နေသည်။
ဒုံးပျံကြီးလို မတ်မတ်ထောငိနေသော လိင်တံက ခဏက ရောက်ဖူးပြီးသားနေရာကို နောက်တစ်ကြိမ်ပြန်လညိရောက်ရှိလို့ လာတော့ အရမ်းကြီး ခဲခဲယဉ်းယဉ်းကြီး မတိုးဝင်လိုက်ရ။
ဝင်လာသော လီးချောင်းကို စပ်ပတ်အတွင်းနံရံတွေက နူးညံမှုတွေနှင့် ကြိုဆိုရှာသည်။
"ဖတ်.......ဖတ်......ဖတ်......ဖတ်"
"အင့်.....ဟ......ဟင့်......အင့်.....အင့်"
နုငယ် လည်ချောင်းထဲက ထွက်လာသော အသံနှင့် ငြီးတွားနေမိသည်။
နုငယ်က အပေါ်က ကြိုးစမ်းပမ်းစားဆောင့်နေတော့ သူမ ရင်သားတွေက စည်းချက်နှင့်အတူ လှုပ်ခါနေသည်။
ပက်လက်အိပ်နေပြီး ပြုစုယုယသမျှ မှေးခံနေသော ကိုသက်ငြိမ်လည်း နုငယ် ၏ ကာမဆိပ်တက်နေသော လှုပ်ရှားမှုတွေနှင့်အတူ သူပါ ရမ္မက်ရှိန် ပြင်းလာသည်။
နုငယ် ဆောင့်ပေးနေတာကိုပါ အားမရတောဘဲ သူ၏ ခါးနှင့် ပေါင်ကြွက်သားတေ၏ အားကိုပါ အသုံးပြုကာ အောက်ကနေ ပင့်ပင့်ဆောင့်ပေးလိုက်သည်။
နုငယ် က အပေါ်က ဖိချ၊ ကိုသက်ငြိမ်ကလည်း အောက်နေ ပင့်ဆောင့်၊ ထိုပွတ်တိုက်မှုနှစ်ခု၏ ဆုံမှတ်မှာ နုငယ် ပိုပို အော်မြည်းလာမိတော့သည်။
ကိုသက်ငြိမ် ၏ ဝှေးစေ့နှစ်လုံးလည်း နုငယ် အပြင်နှုတ်ခမ်းသားတွေကို ဝင်ဝင်တိုက်နေသည်။
"ဖတ်.....ဖတ်......ဖတ်....ဖလတ်.....ဖတ်"
"ဟင့်.......ဟင့်.....ဟင့်....ဟင့်"
"အ.....အာ့.......အ.......အ"
"ဟင့်.......အင့်.........ဟင့်.......ဟင့်"
နုငယ် ကိုသက်ငြိမ် ရင်အုတ်ပေါ် သူမ အပေါ်ပိုင်းတစ်ခုလုံး မှောက်ကျလာသည်။
မှောက်ကျလာသော နုငယ်ကို ကိုသက်ငြိမ်က လက်နှင့်အသာထိန်းပွေ့ထာသည်။
သို့သော် အောက်က နူးညံ့သော အခြင်းအရာက အငြိမ်မနေရ။
ပွတ်တိုက်ဆဲ။
"ဖတ်.....ဖလတ်.....ဖတ်......ဖတ်"
ကိုသက်ငြိမ်က နုငယ်နားက တီးတိုးလေးပြောလိုက်သည်။
"နု......မောင့်ကို ကုန်းပေးပါလား"
သူ၏ နှုတ်ထွက်စကားတွေသည် နုငယ်အတွက် အမိန့်လို။
တုန့်ဆိုင်းမနေဘဲ အပေါ်က ဆင်းကာ ဒူးထောက်၊ ခါးလေးကော့ပေးလိုက်သည်။
ကိုသက်ငြိမ်လည်း နုငယ် အနောက်ကနေ နေရာယူပြီး စပ်ပတ်ကို လျှာနှင့် လျက်ကာ၊ လျက်ကာ ကလိလိုက်သေးသည်။
"ဟင့်.......အင့်..........အင့်......ဟင့်"
ကိုသက်ငြိမ် ကလိ၍ ဝကာမှ သူ၏ မြွေဆိုးလေးကို တွင်းအောင်းရန်အတွက် နုငယ် စပ်ပတ်အဝဆီတေ့လိုက်သည်။
တေ့လိုက်သော်လည်း မထိုးသွင်းသေး။
ဒစ်ဖူးကလေးနှင့် အပြင်နှုတ်ခမ်းသားတွေကို ပွတ်တိုက်ကလိနေသေးသည်။
ပြီးမှ ထိုးသွင်းထည့်ချလိုက်သည်။
အစကလို တစ်ရစ်ချင်းသွင်းမနေတော့။
နုငယ်ခါးကျဉ်ကျဉ်လေးကို ထိန်းကိုင်ကာ အားနှင့်ဆောင့်ချလိုက်သည်။
"အမေ့.........အင့်........ဟင့်......အင့်"
နုငယ် အော်ဟစ်မိလိုက်သည်။
ဒီအနေအထားက စည်သူလို ပုံမှန်အရွယ်အစားရှိသည်လိင်တံနှင့်ပင် အရမ်းထိမိပါသည်ဆိုမှ ကိုသက်ငြိမ် ပစ္စည်းလို size ပြည့်၊ ဂိုက်ပြည့်ဆိုတော့ နုငယ် အော်ဟစ်မိသည်မှ မဆန်းပေ။
ကိုသက်ငြိမ်ကလည်း သူမ အော်နေသည်မှ နာလို့အော်နေသည်မဟုတ်။
ရမ္မက်ရှိန်နှင့် အချစ်ဆိပ် တက်ပြီး အော်နေမှန်းသိသဖြင့် အရှိန်မလျော့ပေး။
ပြီးတော့ ဒုတိယ ချစ်စခန်းထပ်ဖွင့်တာမို့လို့ ကိုသက်ငြိမ်အတွက် ပထမကြိမ်ကလို မမြန်ဘဲ အရင်တခေါက်ထက် အနည်းငယ် ပိုကြာနေသည်။
သောက်ထားသော ရှန်ပိန်တွေ၏ မူးယစ်စေမှုကို နှစ်ယောက်စလုံးကို အချစ်ဇောကို ပိုတိုးစေသလား။
ကုန်းလျက်အနေအထားနှင့် ဆောင့်ထည့်လိုက်၊ အပြင်ဆွဲထုတ်လိုက်လုပ်တိုင်း လုပ်တိုင်းမှာ လိင်တံတလျှောက် အဖြူရောင် အရည်တွေ အများကြီး၊ အများကြီး ကပ်ပါလာနေသည်။
"ဖတ်........ဖတ်.......ဖတ်.....ဖတ်"
"အ.........အ....အ.......အ....အ"
"အင့်........ဟင့်......ဟင့်.......ဟင့်"
နုငယ်ခါးကို ကိုသက်ငြိမ်ဖက်ခြမ်း ဆွဲထည့်လိုက်လျှင် နုငယ် စပ်ပတ်က ကိုသက်ငြိမ် ဆီးခံနှင့် ဖိမိကာ နုငယ် တင်ပါးတွေက တုန်တုန်တက်နေသည်။
တုန်ခါနေသော နုငယ်တင်ပါးတွေကို ကိုသက်ငြိမ် သူ့လက်ကြမ်းကြီးတွေနှင့် တချက်တချက် ဆုပ်နယ်ပြန်သေးသည်။
"နုရေ......မောင်...ပြီးတော့မယ်......ပြီး....တော့မယ်"
"အင့်.......အင်း........အင်း.......ဟင့်"
"ဖတ်.....ဖလတ်........ဖတ်....ဖလတ်"
"အ.........အာ.......အား.......ဟား.......ဟား"
ကိုသက်ငြိမ်၏ မာန်သွင်းပြီး အော်လိုက်သော အသံကို နုငယ်ကြားလိုက်ပြီးသော သူမအတွင်းသားတွေဆီက ပူနွေးမှုကို တဖန်သိရှိလိုက်ရသည်။
ကိုသက်ငြိမ်က ဒီအခေါက်မှာ အချစ်ပိုကြမ်းမိသဖြင့် ပိုပင်ပန်းသွားသလားပင်။
လေးဖက်ထောက်အနေအထားနှင့်၊ လီးကလည်း စပ်ပတ်တွင် စိုက်လျက်သားအနေအထားနှင့်ပင် နုငယ်ကျောဖက်ပေါ် ပြိုကြလာသည်။
ကိုသက်ငြိမ်၏ ကိုယ်ကို နုငယ်ကိုယ်လုံးသေးသေးက ဘယ်ထိန်းနိုင်ပါမလိမ့်။
သူမရော မွေ့ယာပေါ် မှောက်လျက်ကျသွားပြန်သည်။
ကိုသက်ငြိမ် ရင်အုပ်က သူမကျောကို ဖိလျက်သာအနေအထား။
သူက မောပန်းနေသဖြင့် လေကို အငမ်းမရရှူနေသည်။
သူမလည်း ကိုသက်ငြိမ်နည်းတူ မောပန်းလျက်ရှိသည်။
ချစ်စခန်း တစ်ခါဖွင့်တိုင်း ဖွင့်တိုင်း သူမ အတွက် ကောင်းလည်း ကောင်း၊ ပင်လည်း ပင်ပန်းလှသည်။
သူမယောကျ်ားက "တပ်ထွက်" မဟုတ်။
အနည်းဆုံး (၁၅)မိနစ်၊ နာရီဝက်လောက်ကြာလေ့ရှိသည် မဟုတ်လား။
"ကောင်းလိုက်တာ......ကောင်းလိုက်တာကွာ.........ချစ်တယ်....နုရယ်"
"အင်း......မောင်......အင်း"
နှစ်ယောက်သား ချွေးအလူးလူးနှင့် လုံးလျားထွေးလျား။
ကိုသက်ငြိမ်က နုငယ်ပေါ် မှေးတင်ရာကနေ မောပန်းလွန်းသဖြင့် အိပ်ပျော်သွားပြန်သည်။
နုငယ် သူမအပေါ်ပိကျနေသည့် လေးလံသော ကိုသက်ငြိမ်ကိုယ်ကို ဘေးသို့ ခဏတွန်းဖယ်ပြီး စောင်ကို ဆွဲယူလိုက်သည်။
သူမ လည်း မှောက်လျက်အနေအထားနှင့် ဖင်ပြောင်ကြီး ဖြစ်နေသော ကိုသက်ငြိမ်ကိုယ်ပေါ် စောင်လွှမ်းပေးလိုက်ပြီး သူမ ပါ သူ့ကိုယ်နံဘေးကာ ပူးကပ်ကာ အိပ်စက်လိုက်သည်။
တကယ့်ကို ချစ်ခြင်းအပြည့်နဲ့ မင်္ဂလာဦးညလေးပင်။
ခုနက ငြီးတွားသံ၊ အော်မြည်းသံ၊ မာန်သွင်းသံ၊ အသားချင်းရိုက်ခတ်သံတွေက အခုတော့ မကြားရတော့ပြီ။
နုငယ် ဒီလိုညမျိုးပဲ ကိုသက်ငြိမ်နှင့် အတူရှိမည့်ညတိုင်း ဖြတ်သန်းချင်ပါတော့သည်။