[Freya's POV:]
I don't know what's going on.
I don't know what's happening.
Parang umiiba ang takbo ng mundo.
Iba ang nangyayari.
I am so confused.
After what I saw, nakikita ko ang dalawang grupong nagbabanggaan ngayon. Walang takot na nararamdaman, sa ngiti at tingin nila ay para lang silang naglalaro. Larong, buhay ang kapalit.
Aki...
Napailing ako ng makita ko si Aki sa malayo after what happened. Nakita ko ang kaniyang ngiti patungo sa akin kaya bahagyang nanigkit ang aking mata sa ngiti na 'yon. Hindi ko maiwasan ang maguluhan sa oras na 'yon.
"Freya," Tawag ng mga kaibigan ko sa akin ng akmang hahabulin ko si Aki ng umalis siya sa kaniyang pwesto.
"Kailangan ko makausap si Aki." Bulong ko rito.
"Bumalik ka." Ngumiti ako ng bahagya rito.
I nodded. Narinig ko pa ang tawag ni Zachariah sa akin pero hindi ko ito pinansin at sinundan lang si Aki na tumatakbo palayo. Like he sense na susundan ko ito.
"Aki!" I shouted his name.
He finally stops running. Lumingon siya sa akin at binigyan ako ng makahulugang tingin at ngiti, ang expression na 'yon ay ang pinaka-ayokong makita sa lahat. Nakakatakot, na para bang mamamatay ka sa kaniyang expression.
"I knew you would follow me, Frey."
"What's literally going on right now?" Tanong ko na kaagad rito at humalakhak lang siya ng tawa.
"Naguguluhan na ba kayo sa nangyayari?"
"I don't know what's happening."
"LCC..."
"That." Napalunok ako ng marinig ko ang word na 'yon.
"The L stands for what? Luxurious or Lexus?"
"Aki, I don't need that information. What I want is answer right now, ano ang kinalaman nila Zachariah bakit niyo sila pinag-iinitan?"
Madiin na sabi ko rito. Ang ngiti niya kanina ay biglang nawala sa tanong ko na 'yon, his expression change upon hearing Zach's name.
"They did really brainwashed the three of you, you got blinded from love."
"Aki,"
"Sila ang kalaban sa mundong ito."
"What?"
"You loved the demon, do you?"
Madidiin ang kaniyang mga tanong na binabato sa akin makes me form a tears on my eyes.
"Thats what I know, kaya namin kayo binabantayan." Pero hindi pa sapat ang sagot na binibigay sa akin ni Aki, marami pa akong gusto malaman.
"Pero, maraming grupo paano kayo nasisiguro na sila nga?" I asked, confused.
"You will never know until you didn't see in your own eyes, Frey."
Natahimik ako sandali sa oras na 'yon. Napalingon ako sa venue, malayo ako sa venue kung saan nasisiguro ko na walang makakasunod at makakarinig sa amin dalawa ni Aki. Hindi ko man nakikita ang mukha ni Zachariah, pero gusto ko marinig at malaman kay Zach ang totoo.
"Naguguluhan ka? Ayaw mo maniwala? You will choose him over us?"
"Aki, stop. Naguguluhan ako,"
"Naguguluhan ka kasi you got blind towards his love. Sa tingin mo ba Freya, masusuklian ba ni Zach ang pagmamahal na gusto mo?" Naiinis ako sa mga tanong na binabato niya sa akin.
"Shut up, Aki."
"Bakit nga ba aamin ang tunay na traydor?"
"Aki, shut up."
"Freya, wake up, nagpapauto ka lang. Hindi ka niya mahal and he will never loved you the way you wanted to be love."
"I said shut up!"
Hindi ko naiwasan at nasigawan ko siya. Sa sobrang galit ko dahil sa mga sinasabi niyang salita sa akin ay tuluyan ko siyang nasigawan.
"Wala kang karapatan na diktahan ako kung sino ang gusto ko mahalin!"
"Mahal mo nga ba siya or gusto mo lang makakuha ng impormasyon galing sakanya?" Balik tanong niya sa akin.
"Mahal ko siya, Aki."
"Paano si Terrence?"
Terrence...
"Sabihin mo sa akin ngayon kung mamahalin mo pa rin si Zach oras na bumalik si Terrence?"
"Wala na si Terrence..."
My voice broke.
After saying that parang nanghina ang buong katawan ko ng ibato ko ang salitang sobrang sakit ibato sakanya. Salitang ayaw na ayaw ko ng banggitin muli dahil ibabalik lang ako nito sa nakaraan ko.
"Lahat ng wala, bumabalik."
Tumalikod si Aki sa oras na 'yon. May mga kaibigan siya na naghihintay sakanya mula sa malayo. I bit my lip ng marinig ko ang kaniyang huling sinabi. Salitang, ang salitang mahirap paniwalaan sa ngayon.
"Aki, what do you know?"
"Malapit na ang delubyo." Patuloy ko lang siya sinusundan sa paglalakad. "Kagaya nga ng binitawan nila, patuloy lang tayo maglaro."
"About deads?"
"Hallucinate nga ba ang nangyayari or nandito talaga sila?"
Bakit nila kami iniiwanan sa mga tanong na ang hirap sagutin. Although, possibleng katotohanan na ang kanilang sinasabi. Naiwan ako sa pwesto ko na 'yon hanggang sa nawala na sila sa paningin ko.
"Fuck, ano na nga ba ang nangyayari sa mundo?" Tanong ko pa sa sarili ko.
Umuwi kami sa dorm na para bang iba ang ihip ng hangin. Kita mo sa expression nila Zach na iba ang ugali na meron sila ngayon, ang hirap nilang kausapin kaya hinayaan ko na muna.
I need to unwind first...
Umupo ako sa dulo dito sa rooftop trying to find the end of this world. But there's no end, dahil kahit saan sulok pa ng mundo laging may gulo.
"Gabing gabi, nandito ka?" Isang pamilyar na boses ang narinig ko sa likod.
"Ezekiel?" Kumunot ang noo ko ng makita ko siya sa dulo.
"Anong ginagawa mo rito?" Takang tanong ko sakanya in the middle of the night ay gising pa siya.
"Palipas lang ng gabi after what happen." Kibit balikat na sabi nito and started walking towards me.
"Oh, okay." I smiled at inalis na ang tingin sakanya. "Ang manhid ng kaibigan mo ano?"
Out of nowhere nasabi ko 'yon na agad ko rin pinagsisihan.
That night parang naging makasalanan ako.
Something bad really happened to us, that I didn't want to.
"Fuck, Zach."
Hindi ko alam pero napabulong nalang ako sa ere ng sa oras na magising ako, nauna pa ako magising sa mga kaibigan ko at hanggang ngayon sariwa pa rin sa akin ang kaganapan kagabi.
Ito na ang huling laban, pangatlong araw na ito. Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin naalis sa isipan ko ang nangyari kahapon sa pagitan ng Lexus at D6. Hanggang gabi ay may mga unknown number ang gumugulo sa messages ko, pati na rin sa call.
Hindi ko naman ito sasagutin dahil baka kung ano-ano ang sabihin at baka murahin ko lang kapag nainis ako doon.
"Sa tingin mo sino mananalo?" Tanong ko sa mga kaibigan ko na focus na focus na sa laro ng tatlo.
"Manalo matalo ang importante nakatapat nila." Sagot ni Amara sa akin, kataka taka naman na sa unang quarter ay wala si Tristan.
Pilit hinahanap ng aking mata ang itsura na 'yon, ang lalaking mahirap kalabanin.
"Nasaan si Tristan?" Hindi ko maiwasan ang matanong siya sa mga kaibigan ko muli.
"Wala siya, kanina ko pa rin hinahanap ang lalaki na 'yon." Muling sagot sa akin ni Amara.
"Sa tingin mo ba may mangyayari?"
Naramdaman ko ang tingin ni Amara sa akin sa tanong ko.
"Mangyayari? Wala ako maramdaman."
Maraming tanong ang hindi namin masasagot, kung kaano-ano nga ba namin ang Lexus.
Past is always chasing us...
We lived in the past...
Binalik ko ang tingin ko sa laro, mabuti nalang wala kaming laban ngayon. Binaling ko ang tingin ko sa lalaki na 'yon. Kitang kita mo sa mukha niya ang pagkainis dahil sa lalaki na 'yon. Hindi ko naman masisisi ang kaibigan ko kung grabe ang inis niya sa lalaki na 'yon lalo pa naman at dinamay ni Tristan si Zayden.
"Amara, bantayan mo si Kleckz." Bulong ko sakanya.
Mahina sila Asher compare kila Tristan.
Hindi nila kakayanin ang bagsik ng grupong Lexus kung tatawagin.
Hindi nila ganon kadali mapapatumba ang Lexus, although ang ibang miyembro ng Lexus ay mapapatumba nila, pero sila Tristan at Kleckz? Hindi mo 'yon mapapatumba, masasamang damo ang dalawang lalaki pati na rin ang iba na hindi ko na kailangan banggitin ang pangalan pa.
"Huh, bakit ko naman babantayan ang lalaki na 'yon? Ayoko na maulit ang nangyari sa amin ni Zayden, ayoko ng magalit siya ng sobra kay Kleckz at sa akin na rin."
"Amara, pero magagamit natin si Kleckz, may alam talaga siya sa nangyayari." Ayun ang nasa isip ko ngayon magagamit namin si Kleckz.
"Like?" She asked out of nowhere.
"Can't you see? Nag-iiba ang istorya, nag-iiba ang pangyayari."
Ramdam ko ang tingin ni Amara sa sinabi ko.
"You know what Kleckz can do in just a second."
At mukhang hindi pag-aaral ang pinunta niya dito kung hindi gulo. Simula bata palang wala ng interest si Kleckz sa pag-aaral lalo pa naman at mayaman na siya simula pagkasilang niya pa lang, kaya wala naman daw siyang dahilan para mag-aral pa, dahil kada minuto may kinikita siya.
Hindi siya nag-aral pero napakaraming trabaho ang meron sa lalaki na 'yon. Pero ang hindi mo aakalain ay ang pagsali niya sa mga gang kada taon. Maraming gang ang meron si Kleckz, niisa doon hindi siya nailagay sa member lang, kung hindi ay isa siya sa sumusunod na leader.
Matapang ang lalaki na 'yon at kinakatakutan kapag nakatitigan mo or nakabungguan mo ito.
"Freya, huwag na natin guluhin ang buhay ni Kleckz, siya na mismo ang nagsabi sa akin na masaya siya sa ginawa niya."
Napatingin ako kay Kleckz sa oras na sabihin sa akin ni Amara 'yon. Pero hindi ganon ang nararamdaman ko sakanilang dalawa, may reason bakit bumalik si Kleckz sa bansang pinag-iinitan niya, sa bansang gusto niyang burahin.
Hindi siya masaya, sadyang pinili niya lang 'yon para kay Amara, ayun ang kutob ko. Kahit hindi sabihin ni Kleckz ang totoo, si Amara ang dahilan bakit siya umuwi dito at bakit siya sumali sa grupo, ayun ang tinatanong ko sa aking sarili na gusto ko masagot niya.
"Amara, makinig ka sa akin siya na mismo ang nagsabi na sasabihin niya ang lahat kapag kumpleto na."
"Freya hindi basta-basta mapagkakatiwalaan si Kleckz, huwag naman sana pati ikaw na kaibigan ko magpaloko sakanya."
"Hindi naman sa ganon Amara, pero-."
"Tayo ang gagawa ng paraan para malaman natin ang lahat, hindi natin kailangang ng tulong ng iba. At ang kailangan natin sa ngayon ay ang mga Vrix, huwag na tayo mapupunta kung saan saan." Sunod pang sabi niya naiinis na siya dahil sa pamimilit ko kay Kleckz. Hindi pa siguro ito ang tamang panahon para mapag-usapan muli namin si Kleckz marami pang oras para makumbinsi ko si Amara.
Binanggit niya ang Vrix.
Grupong hinahanap ko or namin na gusto ko makilala at makausap.
Ayun lang ang gusto namin mangyari, wala ng iba pa, kung hindi ang makausap sila at makilala at doon magtatapos ang lahat. Pero sadyang magaling din ang grupong 'yon at hindi basta-basta nagpaparamdam, pero isa lang rin ang kinakatakutan.
No, isa lang naman ang kinakatakutan ng lahat ng grupo kung hindi ay ang grupong Luxurious, sila ang kinakatakutan ng lahat.
"Ang Vrix... Bakit hindi pa sila nagpaparamdam? Sa tingin mo nasaan ang mga Vrix ngayon?" Tanong ko kay Amara.
"Sila Ishani, kilala raw nila ang namumuno sa Vrix, kailangan natin silang makausap ng one on one." Nakita ko ngisi sa gilid ng mukha nito.
"Amara, hindi tayo ang kakausap sakanila. Baka kung ano ang isipin nila sa atin, mahirap na baka mabigo ang plano natin."
"Sana, by the end of this year makilala natin ang mga Vrix."
"Matagal tagal pa ang panahon, marami pa tayong oras."
Sa mundong kinagagalawan namin, sa mundong kinatatayuan namin. The only way to survive everyday is to continue fighting for your life. Hindi normal ang galaw ng lahat, lahat ng tao ay may kagustuhan, sa mundo namin, labanan ang gusto.
"Nahiling ko na kay Zayden yan, isa ang anim sa tutulong sa atin upang makaharap ang mga Vrix."
"Kilala nila ang Vrix? Nasabi mo ang Vrix?" Takang tanong ko dahil sa sinabi nito sa akin.
Hindi pwede magbitaw basta-basta si Amara ng pangalan lalo na at delikado ang grupong Vrix. Maraming may kilala diyan, kaya hindi pwede basta basta sabihin 'yon.
At sa bansang ito, sila ang kinakatakutan.
"Hindi ko pa nasasabi ang grupo pero paniguradong kilala ni Zayden 'yon, hindi kailanman magsisinungaling si Zayden sa akin bigyan niyo pa kami ng konting oras." Guminhawa naman ang pakiramdam ko sa sinabi niya akala ko hindi siya sumunod sa hinabilin sakanya.
"Sila Blaze kasama ba sila sa plano?" I asked.
"Hindi sila maaaring makita ng mga Vrix, dahil isa sila sa mga nakalaban nito... Delikado."
"Pero di'ba, hindi naman nila ito nakalaban ng husto? At matagal na 'yon hindi rin kita ang mukha nila Blaze noon. " Pahayag ko pa sakanya.
"Huwag lang sana makilala." Sabi pa niya.
Tinuon ko ang atensyon ko pagkatapos ng pag-uusap namin ni Amara, buti nalang at nasa malayo sila Zayden, kinakabahan na rin sa laban ng tatlo. May kaba na dumadaloy sa katawan ko ngayon hindi ko alam bakit pero may naiisip ako na may masamang mangyayari talaga.
Hindi ko alam kung magkakatotoo ito pero imposible, walang malaking gulo ang mangyayari ngayong araw marami ang mapapahamak kapag nagkatotoo ang iniisip ko.
Sinubukan kong alisin sa ulo ko ang gulong naiisip ko pero hindi ito mawala wala! Hindi ito mangyayari, hindi talaga pwede. Kinagat kagat ko na ang daliri ko at mga bibig ko at hindi ako mapakali sa paglalakad, napapansin iyon ni Amara pero hinahayaan niya lamang ako.
"Kas, Amara, cr lang ako." Paalam ko sakanila. Si Kash hindi namin ganon nakausap dahil may iba siyang pinagkakaabalahan.
"Ano? Sasamahan ka namin." Agad din na tutol ni Kash sa suhestyon ko.
"Hindi na, manood nalang kayo dito at doon lang naman ang cr oh."
"Kahit na baka ano nanaman ang mangyari sayo." Kita mo sa mukha ng kaibigan ko na nag-aalala siya sa akin.
Ang dami talagang kaganapan...
Lalong humirap ang kagustuhan namin.
"Hindi na mangyayari 'yon Kash, lalaban na ako. Sadyang nabigla lang talaga ako at hindi ako nakalaban noon." Pahayag ko sakanya. Naramdaman ko pa na tututol ang mga kaibigan ko pero inunahan ko na sila. "Kash ayos lang, nandito ang phone ko. Kapag hindi pa ako nakabalik, call me." Sabi ko pa sakanya sabay ngiti.
Sa huli walang nagawa si Kash nasa mukha niya rin ang pagtutol sa oras na magsimula ako maglakad palayo sa tabi nila. Habang naglalakad ako kung sino-sinong tao ang nakakasalubong ko, pero hinahayaan ko nalamang ang mga tingin nila sa akin.
Hindi rin ako mapakali sa cellphone ko parang anytime kasi may gustong tumawag sa akin. Kung ano-ano ang mga naiisip ko sobrang nagugulo ang utak ko simula ng pumasok sa mundo namin ang mga Lexus na yan.
Walang araw na hindi ako natatakot at higit sa lahat ay magimagine ng kung ano ano na sa tingin ko ay pwedeng mangyari kagaya ngayong araw na mayroon daw malaking gulo na mangyayari at marami ang madadamay.
Nang makarating ako sa cr agad ako pumasok sa isang cubicle mabuti nalang at medyo guminhawa na ang pag;iisip ko, bumili rin ako ng maiinom para maikalma ko ang sarili ko sa bagay-bagay na hindi ko naman dapat pinagtutuunan ng pansin.
"Hi..."
Bati sa akin ng isang babae nang matapos kong mainom ang tubig, nakasuot siya ng high waisted pants at off shoulder na blouse partner na 'yon ng necklace na hugis puso and high boots.
I started describing this girl. Nakalugay lang ang buhok niya, maganda siya pero mas maganda ako kapag nag-ayos pa ako ng husto. At hindi mawawala ang isang bagay na kukumpleto sa itsura niya ngayon ang kaniyang Dior bag, hindi rin makapal ang make up niya kung hindi light lang pero ang labi niya na sobrang pula!
"Hello." Bati ko pabalik sakanya at nginitian nito ako.
"Tanong ko lang kung ngayon ba ang last day ng sports fest?" Tanong niya sa akin, obviously naman na manonood siya ng laro or may susuportahan siya na friend.
"Oo, ngayon nga." Sagot ko sakanya. "Anong school ka ba?" Tanong ko sakanya para naman masamahan ko siya kung saan ang school na sinusuportahan niya.
"Actually, hindi ko alam ang school niya pero I guess hahanapin ko nalang siya dito." Sagot niya sa akin at tumango tango naman ako.
"Sa dami ng players at sa lawak ng lugar sigurado ka bang mahahanap mo siya?" Biro ko sakanya depende sakanya kung seseryosohin niya ang ganung bagay.
"Madali lang naman siya mahanap lalo pa naman at pogi ito."
"So lalaki ang susuportahan mo? Let me guess, basketball player?" I asked her.
"Not sure, but he mention that he play basketball eh."
"Ha? Eh, paano mo siya mahahanap kung hindi mo alam ang sports na sinalihan niya?" Tanong ko sakanya, mahihirapan siya kung hindi niya alam ang sports na sinalihan nung guy.
"It's okay naman sa akin kahit anong oras ako abutin sa paghahanap sa kaniya, but I'm sure in the end mahahanap ko din siya." She was willing to do that, ang swerte naman nung guy.
"Hindi ba niya talaga sinabi yung sports niya?" Pag-uulit ko pa, dahil ako ang mapapagod para sa babaeng ito.
"He's a short replier totally, he doesn't talk that much masyado raw ako maingay kaya ayun he didn't reply na sa mga messages ko."
"Ah, kaya naman pala, but anyways goodluck sa paghahanap sakanya, mauuna na ako at baka hinahanap na rin nila ako." I gave a smile on her.
"What school are you?" Paalis na sana ako ng tanungin niya muli ako.
"PortWood Aca-."
"He study there."
Hindi niya pinatapos ang pagsagot ko at agad na sumingit sa sinabi ko. Natikom ko naman ang bibig ko dahil sa sinagot niya. Marami naman lalaki sa school kaya paniguradong malayo sa D6 ang hinahanap ng babaeng ito.
"How did you know na he study in my school?"
"My friend mention it, nakalimutan ko lang ang name ng school."
"Are you sure?" Paninigurado ko pa sakanya.
"Yeah I'm sure, are you heading to your sports na? Together with the other players? Maybe mahanap ko siya doon." Napaiwas ako ng tingin nagiging uncomfy na ako sa babae na ito.
"Ah, ano kasi magkahiwalay ang mga place ng every sports. Pero nandoon kami nanonood ng basketball."
"Oh, basketball..." She even exclaimed. "Maybe you are familiar with the surname Simpson?"
Tinignan ko muna siya ng matagal at hindi naman siguro tama ang iniisip ko, pero si Zachariah lang ang Simpson na nakita ko wala ng iba.
Sino ba siya?
Kaano ano niya si Zachariah?
Oh, siguro cousin? Right Freya, pinsan lang siya, nandito siya para suportahan ang pinsan niya got it.
"Ah what's his name again." Iniisip niya ang pangalan nung lalaki.
Hinayaan ko lang na mag-isip siya at sa oras na 'yon ay biglang nagcall si Kash. Agad ko naman itong sinagot pero halos mabingi ako sa sigaw niya!
[Freya nasaan kana?!] Sigaw niya sa akin.
[Nandito bumibili ng food, bakit?]
[Bumalik ka na ngayon dito! Bilis!] Natatarantang sigaw niya.
[Ha? Bakit naman?] May nangyari ba?
[Nagkaroon nanaman ng gulo Freya!] Halos matigil ako sa ginagawa ko sa sinabi ni Kash.
[Ano?!]
[Bilis! Hindi ko sila maawat, si Zachariah galit na galit na!]
Sa tono pa lang ng kaibigan ko mukhang hindi na talaga maganda ang nangyayari ngayon kaya minadali ko ang ginagawa ko.
Hindi na ako nag-aksaya ng oras at mabilis akong tumakbo kahit sumisigaw pa yung babaeng kausap ko kanina ay hindi ko na siya pinansin, nang makarating ako sa gym ganon na lang ang bigla ko ng hindi na makagalaw si Ezekiel dahil apat na lalaki ang nagpatumba sakanya.
"Umalis kayo! Alis!" Sigaw ko sa dalawang lalaki at sa kamalas-malasan sinampal ako nung isa!
"Freya!" Rinig ko ang sigaw ni Zachariah hindi ako makagalaw sa lakas ng pagkasampal sa akin ng lalaking ito.
"Ayos lang ako Zach!" Sigaw ko pabalik sakanya.
Lumuhod ako sa harap ni Ezekiel at tinignan siya na nanghihina, bugbog sarado sila. Kagaya ng dati wala nanaman ang umawat! Wala rin may balak ang magsumbong, mas inuuna talaga ang panonood kesa ang umawat sa mga nag-aaway.
"Freya, umalis ka baka masaktan ka." Nanghihinang sabi sa akin ni Ezekiel habang hawak-hawak nito ang ulo at nakahiga sa sahig.
"Ano ba ang nangyari at humantong sa ganito ang lahat?" Hindi ko maiwasan na magalit sakanila.
"Sila ang nauna sinapak ng mokong na 'yon si Asher siyempre di naman papayag ang kaibigan ko na masasapak siya ng ganon-ganon lang." Sagot niya sa akin sabay turo sa lalaki na 'yon, ngayon ko lang siya nakita.
Sa dalawang araw na nandito ang Lexus ngayon ko lang siya nakita.
Hinahanap ko ang mga kaibigan ko at ganon na nga rin may nakahawak na sakanilang mga lalaki pilit na pumipiglas si Kash pero hindi sapat ang lakas niya para kalabanin ang walong lalaking nakaharang sakanya.
"Tumabi ka at baka ikaw ang masaktan." Sabi nung lalaking nanapak kay Ezekiel.
"Tumigil na kayo!" Sigaw ko sakanila.
"Manahimik ka! Nasimulan na ang laban bakit pa kami aatras?!" Sigaw nito sa akin.
"Tanga! Huwag kang tanga, malamang sa malamang ay susugurin niyo sila dahil wala silang laban! Hindi katulad niyo na ang daming nakatago diyan!" Sigaw ko pabalik.
"Hindi ikaw ang target namin kaya manahimik ka! Kailangan pa namin ang mga lalaking iyan!"
"Saktan niyo muna kami bago niyo makukuha ang mga lalaking ito."
Halos masampal ko ang sarili ko dahil sa sinabi ko. Ano ba ang naiisip ko at bakit ganon nalang ang sinabi ko? Marami naman words ang pwede ko sabihin pero bakit ayun pa?
"Hindi nga kayo ang target namin! Bingi ka ba?!"
"Manahimik na kayo! Umalis na kayo at sabihin niyo kay Tristan na boss niyo kung kakalabanin nila ang mga lalaking ito idamay nila kami at sabihin mo na huwag siyang duwag!" I continued yelling at him.
"Tanga! Hindi si Tristan ang boss namin!"
"Dre!" Agad na pigil nung lalaki nang banggitin niya iyon, dahil doon gugulo nanaman ito sa utak ko.
So, hindi si Tristan ang boss nila kung hindi meron pang mas mataas kay Tristan.
"Ano ang ibig mong sabihin na hindi si Tristan ang boss niyo?" Tanong ko sakanila.
"Hindi ganon ang sinabi ko."
Now it makes sense...
May tinatago sila.
Sino ba talaga ang pinuno ng Lexus?
"Sino ang boss niyo?"
Sa galit ko, hindi ko maiwasan ang lapitan ang lalaki na nagsalita. At pilit na pinapasagot sa tanong ko.
"Freya," Naririnig ko ang mga kaibigan ko na gusto akong awatin.
"Patay ka na bago mo pa malaman." Matapang na sabi nito sa harapan ko.
"Ang tanong, mapapatay mo ba ako?" I asked him back.
"What?" Kunot noong tanong niya sa akin.
"Hindi mo pa ata kilala si Tristan, try asking me to him, kapag nalaman mo simulan mo ng pag-aralan paano mo ako mapapatay."
"Matapang ka talaga, Divine."
"See, you just know my name but you don't know what's behind it." Napangiti ako sa oras na 'yon.
"I may not know you, pero ito lang ang masasabi ko, mali kayo ng kinampihan." Iniwan niya ang kataga na 'yon.
"Stop it!" I heard the shout of Zach.
"Simpson, bakit hindi mo sabihin sa babaeng ito ang totoo?" Sigaw nung lalaki. "Bakit hindi niyo sabihin ang nangyari kagabi?"
"Kagabi?" I asked, sabay-sabay kami. "You were there?"
"Lagi naman akong nandoon, magaling lang ako magtago." Nanloloko na sabi nito.
"Anong meron kagabi?" Hindi maiwasan ng mga kaibigan namin ang mapatanong.
"Shut up." Ezekiel warned him.
"Looks like, may masisira kapag nalaman ang totoo." Napangiti ito, some of them did laughed.
"I said shut up,"
"Bakit Ezekiel, natatakot ka ba mawalan ng kaibigan? Or natatakot ka na baka masira ang samahan niyong anim?"
"Hey, ano ba ang alam mo sa nangyari kagabi?" Napatanong na si Jeremiah dito.
"Marami, trayduran, hindi lang sa pag-ibig."
Fuck...
"Ezekiel, Zach, what the fuck is going on?" Pumagitna na si Asher sa lahat.
"I don't know."
He doesn't know anything...
Magsasalita pa sana si Asher pero sa sandaling 'yon maraming security guard ang mga pumigil sa pag-aaway ng lahat. Si Kash na inis na inis dahil sa nangyari. Si Amara na hindi inalis ang masamang tingin kay Kleckz at nang tignan ko ito kalmado lang siya pero may sinisignal siya, may gusto talaga siya sabihin pero mukhang hindi pa buo kaya hindi nito masabi.
Tinulungan kong makatayo si Ezekiel at nang makatayo ito sa oras na iyon ay pupuntahan ko na dapat si Zachariah pero ganon na lang ang nangyari.
"What the hell is she doing here?" Mahinang bulong ni Ezekiel pero mukhang walang balak iparinig saakin.
"You know her?" Tanong ko sakanya habang nakatingin pa rin sakanilang dalawa.
Hindi inaalis nung babae ang pagkakahawak nito sa kamay ni Zachariah at si Zachariah naman ay parang balewala lang 'yon sakanya.
"Ha? Sino?" Inosenteng tanong pa nito sa akin.
"Huwag ka ng magmaang-maangan pa Ezekiel, you know her period."
"Freya." Tawag nito sa pangalan ko.
"Do you think may alam si Zach?" Hindi ko maiwasan ang tanungin kay Ezekiel. "Kaya humanap siya kaagad?"
"Hindi siya humanap kaagad, matagal na."
"Ano?" Tumango ito at napatingin ako sa mga kaibigan ko.
Anong meron?
Agad rin na lumingon si Zachariah, at sa oras na 'yon ay inalis nito ang kamay sa babae, tinignan pa ng babae kung paano nito inalis ang kamay. Sinubukan muling hawakan ng babae si Zachariah pero ganon na lang ng iwan niya ito sa ere at nagsimulang maglakad papunta sa amin.
"Are you-." Natigil ang salita ko nang marealize ko na nilagpasan niya ako!
Para akong nanghina sa pangyayari.
"Freya..." Salita ni Ezekiel sa likod ko pero si Zachariah ang iniisip ko, gusto ko siyang makausap.
"I'm okay, are you?" Tanong ko nalang sakanya.
"What are you saying?"
"I... I need to talk to him..." Parang winasak ang puso ko kung paano ako lagpasan ni Zach.
"He needs time, lalo na at marami ang nangyari ngayong week na ito." Pahayag ni Ezekiel sa akin.
"Pero he needs me..."
"It's not easy to say this but," Putol niya sa sinasabi niya at tumingin sa akin.
"But?"
"Nandiyan si Cryle para sakanya."
At doon ko narinig ang sumisigaw na babae tinatawag si Zachariah pero hindi pa rin nito nililingon ang babae. Wala ako ibang nararamdaman ngayon kung hindi sakit. Makita ang taong mahal kong may ibang babaeng dadamay sakanya ngayon. Natawa ako ng puro sakit ang nilalaman non.
Si Cryle ang babaeng kausap ko kanina...
"Sino siya?" Hindi ko maiwasan na itanong kay Ezekiel kahit nawala na sila sa paningin namin.
"His future."
[Jeremiah's POV:]
"Ang daming kaganapan." Naiinis na sabi ko after the two days na sports fest.
Hindi ko lubos maisip na hindi lang sa laro ako mapapalaban kung hindi sa totoong laban pa rin. Marami na ang naglalabasan sa kanilang mga lungga. Nandito kami ngayon sa gym ni Killian at pilit na tinatanggal ang galit namin ngayon na madaling araw na.
"Sobrang gulo na ng nangyayari, hindi ko na alam saan tumutungo ang storya."
Nakakalito na talaga...
"Pero, Killian, hindi ka ba nagtataka?" Habang ang iba ay nagpapahinga na, kami naman dalawa ay nageexercise pa.
"Nagtataka saan?" Kunot noong tanong niya sa akin habang pinapahiran ang pawis.
"Marami sila sinasabi patungkol sa isang babae." Simula noon, simula ng makilala namin ang tatlong babae hindi na nawala ang katagang,
isang babae...
Isang babae, na magpapatumba sa lahat ng grupo kapag siya ay nagpakita at nagparamdam na...
"Babae lang yan," Lokong sabi ng kaibigan ko at natawa ako rito.
"Babae nga lang, pero iba sila Kash sa salitang babae lang."
Hindi basta babae lang ang iba sa PortWood, lahat kaya makipagsabayan sa amin, kaso ang problema lang ay hindi nila kami mapatumba.
"Pero, what if ang tinutukoy nila na isang babae ay si Kash?" Nagbibirong tanong ko rito.
"Kaya na ni Asher yan," Tatawa-tawa namin na pag-uusap.
"Kakaiba talaga ang babae na 'yon, 'no?" Tanong ko pa sakanya.
"Kaya nga nagkagusto ka sakanya." Napalingon ako ng mabilisan kay Killian sa hindi ko inaasahan na kaniyang sasabihin.
"What?" I exclaimed and he just gave me that stare.
"Don't tell me hindi mo nagustuhan si Kash? I know you, a woman like Kash is the one you wanted, soft outside but deadly inside." He smiled.
"I don't know what you are talking about." Umiwas ako rito.
"Oh come on Jeremiah, kaibigan kita, kilala ko at nararamdaman ko kung sino ang magugustuhan mo." Napangiti pa siya sa akin pero hindi ko na binalik ang tingin pa sakanya. "After Fenexity, wala ka na ibang nagustuhan pa."
"Don't bring Fenexity here." I bit my lip.
Natahimik kaming dalawa sa pag-uusap at tinuloy ang aming ginagawa. Hindi ko rin alam bakit kung kailan hating gabi ay doon namin naisipan dalawa ang mag-gym. That time, tinapos nalang namin ang ginagawa namin ni Jeremiah hanggang sa mapagod kaming dalawa.
"Gusto ko si Kash,"
I admit, totoo ang sinabi ni Killian, katulad ni Kash ang babaeng gusto namin.
"I already knew it, kahit ako naman. Sinong hindi mahuhulog sa babae na 'yon." He smiled.
"Pero never ako aasa na magkakagusto sa akin 'yon, masaya ako sakanila ni Asher." Never pumasok sa isipan ko ang mang-agaw ng babaeng gusto ng kaibigan ko.
"We'll find ours soon," While Killian and I packing our things para makabalik na sa dorm.
Napatingin ako ng mabilisan sa bintana ng may maramdaman ako, kanina ko pa nararamdaman na may nakamasid sa amin na hindi ko maintindihan. Mararamdaman mo talaga kapag may nakatingin ay nakabantay sayo, pero malalaman ko at mararamdaman ko kung mga kapatid namin ito pero hindi, hindi ganon ang nararamdaman ko.
"Are you done?" I asked Killian, habang nakatingin sa pintuan.
"Yeah." Lumapit na ito sa akin at binitbit na ang bag.
"Last day of sports fest." Ngiting sabi ko rito while we were heading to the door.
"Last day of sports fest, sana manalo." Ngayon lang kami nahirapan sa sports fest kung dati ay maaga namin itong natatapos pero hindi.
Binuksan na namin ang pinto at nagtuloy-tuloy sa paglalakad. Mabuti nalang nakabukas ang ilaw kaya hindi ganon nakakatakot ang maglakad sa hallway kahit ang sabi-sabi ng lahat ay maraming nagpaparamdam sa building na ito.
Knowing na sa building na ito ay maraming inambush dito, at isa ang mga kapatid namin sa naka-survive sa ambush dito.
"What the-" Natigil kami sa paglalakad ng biglang mamatay ang ilaw.
"Sinong nandiyan?!" I shouted.
"Ito nanaman tayo." Pahayag ni Killian.
Ilang minuto ang lumipas ng sumindi na rin ang ilaw, tumaas ang balahibo namin na sa dulo ng hallway ay may nakatayong tao. He was wearing a ninja clothes, kita mo sa posture at katawan niya na lalaki siya, pero it caught my attention ng makita ko ang blue eagle sa dibdib nito while he was also wearing a blue eagle mask.
"Sino ka?" I asked, kinabigla ko ng may hawak siya na espada at nagsimulang tumakbo.
"Killian, takbo!" Sigaw ko sa kaibigan ko rito at nagsimula kaming tumakbo.
It was like, we were running to survive. Hindi kami prepared lalo na at may hawak siyang espada. I bit my lip a little bit while running for our life. Halos habulin ko na ang hininga ko sa mga oras na 'yon dahil ang bilis niyang tumakbo.
But, fucked.
We were surrounded by many blue eagles mask...
"Mahuhuli ko rin kayo," That voice.
"Ikaw nanaman?" Sabay na tanong namin sakanya, hindi na siya nawala sa buhay namin.
"Well, sorry boys, kayo na talaga ang puntirya ko rito." Tinanggal nito ang kaniyang mask and saw him again.
"Ano ba ang gusto mo?" Tanong ko na rito kahit iisa lang palagi ang gusto niya.
"Hustisya at sagot sa kamatayan ng anak ko."
Again and again, basta usapang anak, gagawin mo talaga ang lahat.
"Wala kaming alam sa nangyari sa anak ko." Baling ko sakanya.
"Huwag na kayo magsinungaling, kayo lang ang may kakayahan na makapatay sa anak ko." Sambit niya pa pero lalong kumunot ang noo namin ni Killian.
"Lubayan mo na kami, dahil hanggang dulo ng hininga namin wala kang makukuhang sagot at hustisya sa amin." Sagot ni Killian dito.
"Hanggang ngayon ba naman patuloy natin pinapahirapan ang mga sarili natin?" He asked.
"Ikaw lang naman ang nagpapahirap sa sarili mo." Ani ni Killian dito.
"Killian, sa huli malalaman niyo na isa ang anak ko sa napatay niyo."
"Tumigil ka na Xrivel."
Napalingon ako sa gilid ng marinig ko ang boses na 'yon at kung kanino nag mamay-ari. Sa gilid nakita ko si Blaze na mag-isa lang, at isang dagger ang hawak nito and a gun. He was just standing normal, na parang wala talaga siyang kinakatakutan sa mundong ito.
I started watching him from what he was doing.
"You again?" Xrivel asked ng mabaling ang kaniyang atensyon kay Blaze.
"Me again? Yeah, it will always me. Sabi ko naman diba, kahit hindi ko gulo ugali kong makisawsaw sa gulo ng iba." Blaze smiled.
Kinagat ko ang labi ko and started to wander my eyes pero nakakagulat na si Blaze lang mag-isa ang nandito ngayon. Wala ang iba niyang mga kaibigan, don't tell me kayang labanan ni Blaze ang ganito karaming lalaki?
"Diyan ka lang." Banta ni Xrivel na para bang natakot siya ng magsimulang maglakad si Blaze.
"Scared already? Kung sino mas matanda siya natakot sa mas bata."
Hindi ko naiwasan ang sarili ko na matawa sa sinabi ni Blaze, na hindi ko aakalain na literal na kakatakutan siya ng mga mas matatanda sakanya.
Hanggang sa makarating si Blaze sa pwesto namin ay hindi inalis ni Xrivel ang tingin kay Blaze. He looks at us both, na para bang may gusto siyang sabihin.
"On three you run, fuck the both of you bakit ba kasi kayo nag ggym ng ganitong oras." Inis na sabi niya sa amin ni Killian.
"What about you?" Killian and I whispered.
"I am Blaze, nakalimutan niyo ba? Huwag na kayo lalabas ng dorm oras na makatakbo kayo."
"Pero,"
"Isipin niyo buhay niyo dahil hindi si Xrivel ang papatay sainyo."
"What-" Nagtatakang tanong ko pa rito.
"Three!"
I was about to talk ng sumigaw ni si Blaze. Agad akong hinila ni Killian ng makachempo na ito ng pag-alis, ang lalaking nagtatakang sumunod sa amin ay hinihila ni Blaze. I watched Blaze fighting all of them, kita mo sa mukha ni Xrivel ang disappointment ng makatakas kami ni Killian.
Mabilis ang pangyayari at naging mabilis pa ang paghinga ko ng makarating kami sa dorm pero may tao sa labas ng dorm namin. Nakasalubong pa namin si Zachariah na pababa ng hagdan at mukhang galing siya sa rooftop.
"Sino siya?" Bulong namin sa isa't isa.
"Ryle!"
Naramdaman ko ang tingin namin tatlo after hearing that name. Anong ginagawa ni Ryle sa harap ng door namin like gusto niyang pasukin ang dorm namin ng wala sa oras.
Dahil sa pangyayari nahirapan akong makatulog. Pinilit ko ang matulog pero ang daming gumugulo sa aking isipan.
"Bakit mo ginawa 'yon, Blaze?" Hindi ko inaasahan sa liblib na lugar pa namin makikita si Blaze.
"Ang alin?" Tanong ni Asher dahil siya lang ang naiwan sa dorm kagabi.
"Kinalaban ko sila dahil gusto ko." Walang ganang sabi niya.
"Wait, anong nangyari kagabi ng hindi ko alam?" Asher asked trying to get our attention.
"Anong meron?" I forgot, even Zachariah and Zayden.
"I saw it." Singit ni Ezekiel.
"Saw what?" Takang tanong ni Asher.
"Kung paano kalabanin ni Blaze ang mga tauhan na humarang kay Killian and Jeremiah kagabi." I bit my lip.
"Bakit mo nga ba ginawa 'yon?" Gusto namin malaman ang sagot sa tanong ni Killian.
"Dahil hindi ako makakapayag na sila ang makakapatay sa inyong anim,"
"What?" I got confused.
"Walang ibang papatay sainyo kung hindi ako."
His tone changed that time. Halos kilabutan ako sa kaniyang tono. Nakagat ko ang labi ko dahil hindi ko lubos maisip na masasabi niya sa amin anin ang salita na 'yon.
"I forgot, hindi pala ako kung hindi ang babaeng 'yon."
"Babae?" Sabay-sabay na tanong namin, topic pa lang namin ni Killian ang babae na 'yon.
"Isang babae, tama, don't mess with that kind of girl. Advice, simulan niyo ng kilalanin ang mga babae dito baka isa sakanila ang magpatumba sainyong lahat."
"What do you know?" Asher asked.
"I know all, I mean, we just started."
Lalong kumunot ang noo ko sa kaniyang binagsak na salita.
"Started what?"
He left us there. Nagkatinginan nalang kaming anim ng iwanan kami ni Blaze na para bang walang nangyari.
Anong ibig niyang sabihin? Sino ang tinutukoy niya na babae?
Sa huling laban, akala namin nasa amin na ang huling panalo pero hindi sadyang malalakas ang kalaban namin. Hindi lang sa laro kung hindi na rin sa laban, sa gitna ng laro ramdam ko ang init ng tensyon sa gitna ng dalawang grupo.
Anytime, pwede magkaroon ng laban dito.
"Hindi pa rin talaga nila tinitigilan mga kaibigan natin." Nakagat ni Zachariah ang kaniyang labi.
Pumasok ang apat ko na kaibigan sa laro at kami lang ni Zachariah ang hindi pumasok dahil hindi pa naman sila napapagod. Bawal kami maglaro ng niisa or dalawa sa amin ang maiiwan.
We saved for the last...
"Asher!" Napasigaw si Kash ng sandali kong alisin ang tingin ko.
Nang ibalik ko ang tingin sa kaibigan ko ay doon ko na nakita na nakabagsak na ang kaibigan ko sa sahig.
"Fuck," Napamura nalang ako.
"Tumigil na kayo!" I shouted, "Subukan mong suntukin ang kaibigan mo, masusuntok din kita ng wala sa oras." Banta ko sa lalaking kaibigan nila Kleckz.
"Subukan mo rin saktan ang kaibigan ko mawawalan ng hininga ang kaibigan niyo na ito." I looked at Zayden.
"Kleckz, stop it!" Narinig ko ang malakas na sigaw ni Amara pero tinapunan lang ng ngisi ni Kleckz si Amara.
"Asher!" Hindi ko lubos maisip na sinugod ni Asher ang lalaki na sumapak sakanya kaya napasugod na rin kami.
Ang bibili ng kanilang kilos, pero hindi ko lubos maintindihan bakit ang dami nila. Akala ko konti lang sila pero parang kalahati sa gym ay tauhan nila. Kahit si coach ay hindi na alam paano pipigilan ang away sa pagitan namin.
Lumaban ako ng patas sakanila kahit nasapak na ako, sapak na kailanman hindi ko pa natanggap pero sa lalaking ito pa, ay sa kaniya ko pa nakuha ang unang sapak sa kalaban. Tatlo na naging lima ang kalaban ko kaya napabagsak ako sa sahig dahil hindi ko sila kaya.
"Lima pa lang ito, taob na kayo, paano pa kaya kapag ilang gang ang sumalubong sainyo?" Makahuluga ang binagsak na salita ni Kleckz.
Sobrang init ng tensyon sa pagitan. Sa malayo parang may nakamasid na isa pang grupo. Hindi na talaga naubusan ng grupo dito.
"I am warning you Kleckz, saktan mo si Zayden, ako ang makakatapat mo."
"Oh, Amara, hindi ako ang mananakit sa mahal mong lalaki baka siya pa."
"Tumigil ka na! He's already gone!" I was just listening to them.
"Sabi ko naman dati pa, lahat ng wala na sa mundo, bumabalik."
"Lahat bumabalik, pati nga grupo." Sabat pa ng isang lalaki, may pinaparating sila sa kanilang mga salita.
Ramdam ko ang inis ng mga kaibigan ko ng pumunta na kami sa kainan, na para bang walang nangyari kanina. Pero sa kasamaan, hanggang dito ay hindi nila kami tinitigilan. Na para bang ang laki ng kasalanan namin sakanila.
Halos ikabigla ko ang pagdating ni Cryle agad na nilibot ng mata ko ang paligid at nakahinga ako ng maluwag ng mapagtanto na okay lang ang paligid. Umalis si Zachariah sa hindi alam na nangyari agad din ito sinundan ni Cryle, tinignan ko ang kaibigan nito na tulala at hindi makapaniwala sa nangyari.
"Freya," Napabulong si Killian. "May nangyari panigurado."
Nasaksihan ng lahat kung paano lagpasan ni Zachariah si Freya. Ang tingin ng lahat ay nasa amin.
Parang pinaglalaruan nila kami, or trip nila kami paglaruan...
"Here we go again," Napabulong ako sa ere.
"Ano bang problema mo ha?" Sigaw ni Asher ng banggain siya nung lalaki kanina.
Bakit wala si Tristan...
"Anong problema ko? Ikaw! Ikaw ang problema ko!" Sigaw pabalik sakanya ni Asher, halos ikabigla ng lahat kung paano tapunan ni Asher ng pagkain yung lalaki.
Doon ko lang nalaman na binastos ng lalaking 'yon si Kash, kaya nagalit si Asher.
"I told you, pag-tripan mo na lahat dito huwag lang ang babaeng gusto ko, huwag lang ang importanteng babae sa buhay ko dahil kaya kong maging kriminal para sakanya."
"Talagang sinabihan mo pa ang lalaking kriminal na ever since."
Actually, nung first day of sports fest pa ako nagsimulang mainis sa mga ito pero hindi ko kailangan ipakita sakanila baka lalo lang silang mang inis. Kung paano nila binastos si Kash nung unang araw ay gustong gusto ko ng sapakin yung lalaki, kaso nandiyan naman ang kaibigan ko at hindi naman ako kailangan.
Sa gitna ng pagkain ay agad ako natapos at naisipan ko ang umalis sandali habang wala pang laro, nang umalis ako para may puntahan lang ako. Doon ko nakasalubong ang isang lalaki na isa rin sa nagpapainit ng ulo ko. Pagkatapos ng away ngayong araw ay hindi naman kami ganon kabugbog, hindi rin masiyadong masakit ang mga sapak nila.
Nagpaalam ako sa mga kaibigan ko na mag-take ako ng restroom at sinabi kong susunod nalang ako sakanila. Kailangan ko rin kasing ayusin ang mukha ko lalo na at ayokong umuwing bugbog ang mukha ko.
Hindi ko lubos maisip na talagang hihintayin ako ng lalaking ito.
"Sunod." Maawtoridad ko na sabi sakanya halos matawa ako dahil sumunod nga siya!
"Ano bang meron?" Inis niya na tanong sa akin habang naglalakad kung saan ako ipadpad ng paa ko.
"Basta." Walang ganang sagot ko sakanya.
"Kung sabihin mo na kaya ngayon?"
"Layuan niyo ang mga babae, lalo na si Kash." Huminto ako sa paglalakad at hinarap siya, seryoso at nanggigigil na tingin ko sakanya.
"Ganon ba? Madali lang ako kausap. Palayuin niyo ang mga babae sa oras na magkaroon ng gulo, para hindi sila madamay." Seryosong sabi niya sa akin.
"I'm warning you, hurt that girl or the three of them. You will lose the strength and courage to oppose me."
"As I said, don't approach them, you don't know them."
"Huling salita, sa oras na dinamay niyo pa ang babae lalo na si Kash, I'm sorry in advance." Seryosong sabi ko sakanya bago siya iwan at bitawan ang pagkakasakal ko sa leeg niya.
Nang makarating ako sa pagkainan doon ko rin napansin na wala pa rin si Zachariah. Hinayaan ko na lamang ito at agad na umupo sa upuan, hindi pa rin sila umalis dahil akala ko hindi na nila ako hihintayin kaya sinabihan ko sila na susunod ako sakanila.
Hindi na rin namin sinama sa pag-uusap ang mga Lexus dahil sagabal sila sa buhay namin lahat. Kagaya nga ng dati hindi maiiwasan ang pagiging sawsaw sa buhay namin nananahimik kaming kumakain ng bigla silang dumating.
At ang lakas pa ng loob na bastusin si Kash sa harap namin mismo halos mag-init ang buong katawan ko at mahigpit na nakahawak sa kutsilyo na hawak ko ngayon anuman oras gusto ko itarak ito sa bibig nung nambabastos.
"HInintay niyo talaga ako." Sumulpot si Zachariah.
"Ulol, ako ang hinintay ng mga yan." Tumatawang sabi ko rito.
"Saan ka galing?" Tanong ko ng makabalik si Zachariah na bigla nalang nawala out of nowhere.
"Hinatid ko pa si Cryle." Walang ganang sagot niya at nagsimulang magsandok ng kanyang pagkain.
"Sa bahay nila mismo?" Tanong muli ni Jeremiah at tumango naman siya, at ako ay nananatiling tahimik sa harap nila.
"At kinausap rin ako ng mga parents niya." Muling salita niya ako o kaming tatlo ay hindi maiwasan ang macurious sa paguusap nila dahil wala naman kaming alam sa nangyayari.
"Kinausap? About saan?" Singit na rin ni Asher sa kanila.
"Important details..." Walang gana kung sumagot si Zach and started eating.
Naramdaman ko ang ilingan sa kanilang dalawa ni Freya. Hindi nalang ako nagpahalata na tinitignan ko si Freya, something happen sakanila.
"Ganon na ba kabilis 'yon?" I whispered and he just nodded.
"Let's just accept it."
"Accept ang ano?" Takang tanong ni Amara sa kaibigan ko. Sa sobrang busy ata namin halos makalimutan namin na hindi kami handa sabihin ang totoo sakanila.
"Ha? Ano ba sinasabi mo? Accept ano, ano ahhh." Hindi Alam ni Zayden ang isasagot kay Amara.
Amara just stared at him, like she sense something was going to happen. Ang mga tingin ng kaibigan ko ay para bang nasasaktan na dahil sa isang iglap parang mawawala ang lahat sakanila oras na mahiwalay sila sa babaeng ito.
"Na magiging kapartner namin ang parents nila at ang ibang kasama nila sa business ng family namin." At si Asher na ang sumagot tanging tango lamang ang naisagot namin sakanila.
"Wala naman siguro mangyayaring iwasan 'no?" Tanong ni Kash.
Nahinto at natigil sa pagkain si Zachariah sa hindi nito inaasahan na tanong sa amin. Tumango kaming anim at tinuloy ang kwentuhan. Sa gitna ng kwentuhan ay kamalas-malasan na nagsidatingan nanaman ang mga animales sa buhay namin.
Pero hanggang ngayon ay wala si Tristan at yung lalaking sumapak at galit na galit kay Asher. Si Kleckz na nandoon lang sa malayo at walang balak na samahan ang mga kagrupo niya.
"Ngayon na nasubok niyo na kami, anong masasabi niyo sa amin?" Mayabang na tanong nung isang lalaki, kung makatanong akala mo hindi nasapak.
"Mahina." Mabilis na sagot namin anim.
"Anong mahina? Mahina, oh baka takot kayo sabihin na malakas kami?" Salita muli nung isang may black eye.
"Malakas kayo? Eh, kung ganon nasaan ang boss niyo at bakit iba ang kumalaban sa akin?" Tanong ni Asher dito.
"Nandoon nagpapahinga, nagpaplano."
"Sabihin mo pahinga lang siya ng maayos, tapos huwag na sanang huminga pa ha?"
"Mayabang ka pa rin talaga."
"At hindi ka pa nasanay sa akin, paulit-ulit mo nalang sinasabi 'yon, bakit?" Pagpuputol ni Asher sa sasabihin niya at tumawa ito na sinamahan namin siya sa pagtawa. "Wala ka na ba ibang masabi tungkol sa akin? Ganon ba ako kalakas para hindi mo mapalitan ang word na 'yon?"
"Sa susunod ko na iibahin sa oras na mapatumba ka niya."
"Pakisabi sa sinasabi mong NIYA, goodluck ha?" Nakakalokong sabi pa ni Killian dito dinidiinan ang mga bawat salita niya.
"Oh, nandito pala yung maganda at masarap eh." Napatigil ako sa pagkain dahil sa sinabi, tinignan ko ang mga lalaki na deretsong nakatingin kay Kash! Shit!
Fuck it.
Handa na ako sumapak ulit dahil hindi ko nagustuhan ang kaniyang sinabi patungkol kay Kash.
"Sinayang mo si Third, patay na patay sayo 'yon tapos babastedin mo lang? Sayang kung ako si Third, tinira na kita eh." Nanloloko ang boses niya at boses manyak na sabi pa nito dahilan para galit na tumayo si Asher at malakas na hinampas ang lamesa na kahit ako ay nagulat!
"Ulitin mo nga ang sinabi mo." Nanghahamon na sabi ni Asher sa lalaki.
"Maganda at masarap, edi ibig sabihin masarap tir-" Sa word palang ayoko na pakinggan lalo pa naman galing sa bibig ng ulol na ito. "Gago ka ba?!"
Agad na mura ni Asher sa utak ko ay mas lalo ko na siyang pinagmumura. Ang sarap ipako ng dila niya lalo na at ang papanget ng nilalabas na salita.
Nagkaroon pa ng away sa pagitan nung lalaking nambabastos kay Kash hanggang sa lumabas at nagpakita na rin si Tristan.
"Geef alstublieft als een vrede, zelfs alleen deze dag, hoop dat u het erg vindt?"
Salita ni Kash sa lengguwahe na hindi talaga namin alam, siguro oras na para pag-aralan ang mga alam nilang salita.
Translation: [Please give as a peace even just this day, hope you mind?]
Nag-usap silang dalawa ni Kash sa salitang hindi namin naiintindihan.
Pero sa mukha nila mukhang wala rin silang naintindihan sa sinabi ni Kash dito at hindi namin maiwasan na bumungisngis dahil sa pagkatulala nila. Hanggang sa may umepal nanaman na isang lalaki.
"Er is hier geen rustpauze tussen ons en jullie allemaal."
At nakakaintindi nga ang isang 'to, naintindihan ni Tristan ang lengguwahe. Siyempre isa rin ito sa kaibigan nila ito kaya paniguradong alam niya dapat ang salita na yan.
Translation: [There is no rest here between us and all of you.]
"Alleen deze dag smeek ik je..."
Translation: [Only this day, I beg you.]
"Zijn jullie allemaal moe? nou dat is slechts een oefening die niet eens een echte strijd is."
Translation: [Are you all tired? Well that's just an exercise, that isn't even a real battle.]
"Ik ben niet zo dom om het verschil te weten tussen oefenen en een gevecht, je kent me." Seryosong sambit ni Kash, nagsasalita ito habang nakatingin sa pagkain at hindi sa kausap.
She's cool...
Translation: [I'm not stupid enough to know the difference between practice and a fight, you know me.]
"Je wordt zwakker, wat is er gebeurd?" Tatawa niyang tanong sa babae at kami ay nananatiling nakikinig lamang kahit wala kaming maintindihan.
Translation: [You're getting weaker, what happened?]
"Maak je je nu zorgen om mij?"
Translation: [Are you worried about me now?]
"Niet echt, waarom? heb je mijn zorg nodig?"
Translation: [Not really, why? do you need my care?]
"Hoy Tristan, iba na yan masiyado kang malandi, umalis ka na nga." Sabat na ni Amara sa paguusap nila, malandi?
"Akala niyo bang tapos na ang laban? Hindi pa, nagbibiruan lang kami ng bestfriend ko pero mag-kaaway talaga kami niyan."
"Umalis ka na." Ulit na salita dito ni Kash, at ngumisi lang siya sabay yuko.
"Kash last question... Do you need my care?" His voice is killing me.
"Care your face you asshole." Mayabang na sabi nito while there is a smile on her face.
"Parang di mo ako niyakap noon ah." Tatawa tawang sabi niya pa at sabay bulsa sa kamay niya.
Hindi ko maintindihan ang pinag-uusapan nila paniguradong si Asher andami nanaman ang tumatakbo sa utak niya kung may namagitan ba kay Kash at sa kaibigan nito dati. Pero sa sitwasyon ngayon at sa mga sinasabi mukhang meron pero hindi ganon nagtagal ang pag-uusap.
Hindi ko na masiyadong tinuon ang sarili ko sa pakikinig sakanila kagaya ni Killian na tinuloy nalang ang pagkain at hinayaan na magusap usap ang mga lalaki sa mga babae.
"Ano sa tingin mo language na ginamit nila kanina?" Tatawa kong tanong sa kaibigan ko.
"Mahirap hulaan, masiyadong mabilis ang pagkakasalita nila." Sagot niya sa akin.
"Kung tanungin kaya natin?"
"Tapos?" Tanong niya sa akin.
"Pag-aralan natin para makasabat at makaintindi naman tayo kapag nag-uusap sila sa language na 'yon." Suhestyon ko at binatukan ba naman ako!
"Sa dami ng mga salita, sa tingin mo ganon kadali pag-aralan 'yon? Eh kung ang Korean nga halos nahirapan silang turuan tayo, yun pa kayang lengguwahe kanina?"
"May point ka naman diyan."
"Pero ako ayos lang sakin, kung g sila g ako."
"Gusto ko ito at gagawin ko siya."
Napaisip nanaman tuloy ako for this project kailangan kong malaman ang lengguwahe na 'yon at simulan pagaralan kahit ang mga simpelng word man lang.
"Parang hindi mo nagustuhan ang kaibigan ko dati ha? Kung istalk mo nga siya halos dika na mapakali." Si Amara nang ilaglag niya ang lalaki at halos hindi ito makapagsalita dahil sa ginawang paglalaglag.
"Shut up, mauna na ako... najung-e junbihasibsio."
And that hits me he even talk in Korean language!
Sinulyapan pa namin siya na mag-isa umalis sa pwesto namin at naiwan ang mga kasamahan niya dito, ewan ko kung may balak ba silang makikain o ano kasi seryoso silang nakatingin lang sa amin.
"Psst. Free ka mamaya?" Ayun nanaman yung lalaking manyak na walang balak tigilan si Kash.
At sa hindi inaasahan agad na dinampot ni Asher ang kutsilyo at agad na tinutok sa leeg nito, gigil na gigil ang kaibigan ko. Kaya hindi namin maiwasan na maalerto lahat agad namin nilayo ang mga babae sa harap ni Asher baka mapano sila.
Pero sumisink-in sa utak ko ang sinabi kanina ni Tristan.
najung-e junbihasibsio...
Translation: [Prepare later...]
'