[Kash's POV:]
I just still can't believe, at hindi ma-process ang sinabi ni Asher hanggang ngayon na nananapak siya ng babae basta basta.
"Asher, yung kay Ishani?" Tanong ko rito dahil paniguradong alam niya na gusto ako iexpell ng father ni Ishani.
"Hindi ka ma-eexpell, I'll take care of that thing." He rest assured me that, makes me smile.
"You are truly Asher Mathew."
"Kaya mo palang patulugin ang isang tao, interesting, saan ka natuto?" Maya maya ay tanong niya sa akin.
"It's a family tradition." Sagot ko rito at sandaling tumabingi ang kaniyang ulo.
"Oh nice, same." Ngumiti pa ako ng bahagya.
Mag se-seven na ng gabi at walang atang balak kumain ang lalaking ito, pinapanood ko lang siyang manigarilyo. Hinihintay ko ang tawag or text nila Amara para kumain na kami ng dinner, pero sadyang wala pa silang gana, maya-maya ay lumapit ako kay Asher at kinuha ang box ng sigarilyo niya even the lighter. Makikita mo sa mukha niya ang pagkabigla dahil sa pagkuha ko ng sigarilyo sa bulsa niya.
"Wait." Agad na pigil niya sa akin ng makuha ko ang box ng sigarilyo niya. "You smoke?" Nagtatakang tanong niya pa sa akin.
"What do you think?" Nakangising tanong ko sakanya, habang kumukuha na ng isang sigarilyo. "Hey,"
"No." Mabilis niyang kinuha ang pakete ng sigarilyo sa akin.
"Just one." Pagpupumilit ko sakanya. "I need to relax."
"No, come on, its dinner time." Hindi niya ako pinansin at binulsa kaagad ang kahon.
"Please?" Pagmamakaawa ko pa sakanya pero ayaw niya pa rin. "I need something to relax."
"Cigarette won't relax you anyway." Umiling ako rito.
"But cigarette relaxed you." Ani ko rito dahil halata at kita mo sakanya na narerelax siya ng sigarilyo. "Come on, isa lang."
"Kash, don't smoke." Seryosong sabi niya sa akin, but I need something to relaxed me after what happened.
"I need something, something that will help me to be calmed and relax."
"I know something will relaxed you."
"What?" Kumunot ang noo ko sa kaniyang tanong.
"Kiss you."
Hawak hawak niya ang sigarilyo habang ang usok na binubuga niya sa ere ay napupunta sa mukha ko. Hindi ako makapaniwala sa binitawan na salita ni Asher.
"Come on." Hindi ko ito pinansin.
Inuubos niya na ang sigarilyo dahil sa bawal ito sa cafeteria, nang tuluyan nga akong mahatak ni Asher papunta sa cafeteria ganon na lang ang gulat ko ng makita ang mga kaibigan ko na nandoon na! Hindi man lang ako tinext.
"Nangalkal ka na nga ng basura, ang bango mo pa rin." Puri ni Ezekiel sa kaibigan.
"Hm, mabango na talaga ako kahit ilang araw akong hindi maligo." Mayabang na sagot ni Asher dito.
"Palibhasa yung isang boteng pabango mo pang-isang araw lang sayo, kaya kapit na kapit ang bango." Sambit pa ni Ezekiel dito sabay hatak sa upuan at pinaupo ako.
"Sadyang type ako ng pabango kaya hindi umaalis sa katawan ko." Ngising sabi pa nito.
"Mayabang ka pa rin talaga, Asher." Napangisi ako at napa-inom nalang ng wala sa oras.
"Hindi na mawawala 'yon."
Hindi ko na inintindi ang pag-uusap nilang dalawa, napansin ko ang pananahimik ng dalawa kong kaibigan lalo na si Amara. Wala siya sa sarili at magang-maga pa rin ang mata. Napasulyap naman ako kay Zayden at hindi niya rin alam saan titingin dahil kaharap nito si Amara, while Freya was busy on her phone.
May nangyari ba sa kanila?
"Anong nangyare sayo?" Bulong na tanong ko kay Amara.
"I love you." Imbis na sagutin ang tanong ko ayun ang sinagot niya sa akin, may nangyari nga.
"Are you okay?" I want to make sure if she's okay.
"I'm fine." Ngiti niya sa akin, alam kong peke ang ngiti na 'yon, sa side ng paningin ko kita ko kung paano titigan ni Zayden ang kaibigan ko. Alam kong gusto nito itong kausapin, sa loob-looban ko may nangyari talaga sakanilang dalawa. Magsasalita pa sana si Amara ng mag-ring ang phone niya. "Kai is calling."
Kai?
Bulong ni Amara sa akin at mabilis siyang tumayo. Hindi niya na nagawang tumingin pa sa mga tao na kaharap niya at mabilis niya kaming tinalikuran, sinundan ko siya ng tingin. Nakita ko kung paano niya pinunasan ang mga luha niya kahit nakatalikod siya.
Bakit bigla-biglang tumatawag si Kai sakanya? Anong meron? Mukhang hindi maganda ang nangyari kay Zayden at Amara, kung ganon nga ang nangyari.
"I'm going." Maya-maya ay sabat na rin ni Zayden, gaya ni Amara hindi rin nagawang mag-paalam sa mga kasamahan at agad na umalis sa cafeteria.
"Wew, what just happened?" Takang tanong ni Asher na para bang walang alam sa nangyayari sa mga kaibigan namin.
"Space." Tipid na sagot ni Jeremiah dito. Pati siya ay naguguluhan na rin sa nangyayari nayon.
"Nireject ba si Amara?" Tanong ni Asher kay Jeremiah at ako naman ay nakikinig sa pinaguusapan nila,
Nareject ba ang kaibigan ko?
Hindi tuloy ako makakain ng maayos dahil iniisip at iniintindi namin ang mga kaibigan kung ano nga ba ang namamagitan sa kanilang dalawa. Parang kahapon lang ay sobrang saya at malaki ang ngiti ni Amara towards Zayden, at sa isang iglap bigla itong naglaho.
"No, they had a fight, I think." I want to asked Freya, but she's too busy.
"What kind of fight?" I made a glanced on Asher.
May dalawang kahulugan ang tanong niya, I saw how he slowly smirked at me. Umiwas ako ng tingin dito at umiling nalang pero deep inside may ngiti sa akin.
"Ako si Zayden, Asher?" Deretsuhang tanong ni Jeremiah dito at hindi na nakaimik pa ito.
"Nagtatanong lang naman." There was a small laugh on him.
"Hay, don't ask me. Ask your friend." Baling ni Jeremiah dito.
"Gago." Mura niya pa sa kaibigan at tinawag ako.
"What?" I asked him.
"Eat up."
"Whatever."
Sinimulan ko ang pagkain ko at medyo nabawasan ang pag-aalala ko sa mga kaibigan ko dahil si Freya ay kausap niya ang ate Divina niya, while si Amara si Kai...
"So, how's it going?" Bumagal ang lakad namin ni Asher dito sa field.
"What?" Tanong ko rito, naramdaman ni Freya 'yon kaya binagalan niya rin ang lakad niya.
"Nalaman ko lang na nareject nga ang kaibigan mo, sabi-sabi, may iba palang gusto ang kaibigan ko." Nakakarindi at nakakaloko ang tinig ni Asher, this time. "I guess Zayden, my friend, won."
"Do you call this play time?" Tumatawang tanong ko rito. "Zayden won? Pity, Asher."
"Mukhang tagumpay nga kami sa plano namin." Nagkatinginan kaming dalawa ni Freya ng oras na 'yon.
"Play well, Kash and Freya, binalaan na namin kayo noon pa. Hindi niyo makukuha ang mga damdamin namin." Singit ni Killian.
"Mahilig talaga kayo maglabas ng mga salitang hindi niyo kaya tuparin." I slowly said. "You think, my friend feelings was true?"
"Hindi ba halata Kash Louisse, na sa kanilang dalawa si Amara ang naapektuhan?" Ani ni Zachariah.
Nandito kami ngayon sa gitna ng field kung saan sobrang dilim at tanging kaliwanagan ng buwan ang nagbibigay ilaw sa amin ngayon.
"Hindi rin ba halata na naapektuhan ang kaibigan niyo?" Freya backfired.
"Kash, Freya, hindi pa rin kayo nadadala. Hindi niyo pa rin saulo ang kilos namin, ang kilos ng PortWood." Sandali kong kinamot ang aking balikat.
"Really? Sadly to say, hindi ko kailangan sauluhin ang kilos niyo because in just a second, I can kill you right here, right in front of me."
There's a two difference, a play time. Maybe soon, war time.
"A little advice, huwag kayo mag-celebrate agad baka ang celebrate niyo bumaliktad." Freya smiled at them.
Doon ko nalang din nalaman na may ibang gusto pala si Zayden at hindi si Amara 'yon. Hindi ko rin aakalain na ang kaibigan ko ay nagawang umiyak ngayon sa lalaking 'yon, totoo nga ba ang iyak niya or peke lang?
Amara is still fighting even though she is in pain right now.
Hindi ko magawang mainis sa kaibigan ni Asher, dahil problema nila Amara 'yon, bakit ko idadamay ang sarili ko sa away nila. Lovelife nila 'yon, not mine.
Pero ang tanong, sino nga ba ang totoong nahulog sa kanilang dalawa?
"Amara Kala Gonzales."
Kumunot ang noo ko ng tawag ni madamn Rotchell ang kaibigan ko, tinignan ko rin si Zayden na naguguluhan sa nangyayari ngayon. Pabalik-balik ang tingin nito sa kaibigan ko at kay Mrs. Rotchell.
"What?" Bumulong ako kay Freya ng marinig kong lilipat si Amara.
Lumingon ako kay Asher ng ganon kabilis and he just gave me a small smirked. A smirked that tells they won this time. Nakuyom ko ang kamao ko ng oras na 'yon, so it was Amara who got affected.
"At least we can talk to Leimuel, maybe he knows if Amara is planning something?" Bulong pabalik ni Freya sa akin.
Sa oras na rin na 'yon, biglang tumunog ang phone ko at dahan dahan na sinilip.
From: KL (2)
their back.
"Who's back?" Tanong ko sa aking sarili.
"Huh?" Narinig pa pala ni Freya 'yon at umiling nalang ako.
"Amara." Tawag ko sa kaibigan ko na tahimik lang, all of the sudden, she became quiet. Hindi ito ang kilala kong Amara.
"That was Kai and I decision." Nakangiting sabi niya sa akin. "I failed, Kash."
"No." Bigla akong nakaramdam ng galit at inis.
"I fell... My feelings were true from the beginning, nakalimutan ko si Kelvin."
"Oh my gosh." I exclaimed, it was true all of the sudden.
"Nasasaktan ako palagi, kapag nakikita ko siya, Kash, I'm sorry for leaving the both of you here." She pouted at hinawakan ang aking kamay. "Kai and I will gonna run forever, no matter how many will chase us but at least promise me, you gonna survive here."
"Amara, totoo ba 'to?" Parang ayaw kong maniwala na natalo kami nila Asher, sa pag-ibig.
"I'm sorry, I'm sorry for failing you. It's true, kapag pag-ibig na ang kalaban mo, someone will failed at ako 'yon."
I feel bad for my friend.
Tumingin ako kay Zayden, he was just talking to his friend like he is not affected though. Ikaw palang ang unang nanakit sa kaibigan ko at naapektuhan ito ng sobra. Hindi ganto si Amara sa lalaki.
"Lilipat na talaga siya?" Paniniguradong tanong sa akin ni Freya.
"It's Kai and Amara decision, not us." Umiling ako kay Freya, we can't stop her if that's her decision.
"Sumama kaya tayo?" Biglaang tanong nito sa akin na kinabigla ko talaga. Bakit biglaan?
"What?" Hindi makapaniwalang tanong ko kay Freya at nagkibit balikat siya.
"Kaya ba natin iwan mag-isa si Amara?"
"Frey," I can't believen them, we just started and their gonna leave like nothing happens.
"Ako, ayos lang sa akin na iwan ko si Zachariah."
"Freya..." Bulalas ko sa name niya, don't tell me.
What the hell is happening?
Did we really fail this time?
Did we really lost from them?
"Kaya mo naman siguro, di'ba?" Dahan dahan na tanong niya sa akin. "You're Kash Louisse."
I didn't answer to what she asked me. Natapos nga ang away namin nila Ishani, and now? Hindi na muna kami sumabay sa anim ng lunch time for the better. We're just so quiet upon walking.
"Hoy, kapag wala na ako sa eskwelahan na ito, huwag na kayo makikipag-away ha, patayan lang tinatanggap ko." Paninira ni Amara sa katahimikan naming tatlo. Napangiti naman ako sa kaniyang sinabi.
"Sigurado ka na ba talaga sa paglipat mo?" Paninigurado ko pa sakanya.
"Bakit mamimiss mo ako?" Gustuhin ko hilahin ang buhok niya dahil sa tinanong niya, nakuha niya pa talaga ang mang-asar. Kahit kailan talaga, sa isang araw talaga walang pag-uusap na hindi matino sa amin pagitan ni Amara lalo pa kapag sinama mo si Freya! Na wala ibang gagawin kung hindi ang inisin ka habang siya ay chill lang.
"Ayun ba tinanong ko?" Barumbadong tanong ko pabalik sakanya.
"Bakit 'yon ba ang sinagot ko?" Nakagat ko ang labi ko at sandaling nakuyom ang aking kamao.
"Gaga ka pala, sagutin mo na nga lang tanong ko."
"Sure na sure na ako."
"Wait lang, punta lang ako ng bathroom."
Paalam ko sa mga kaibigan ko ng makaramdam ako ng ihi. Tumango sila at tinuloy ang kanilang pag-uusap. Nakangiti akong umalis sa kanilang tabi that time at pinanood pa sila bago ako tumuloy ng deretso sa bathroom. Mabilis lang ako at lumabas na kaagad.
"What's your plan now?" I stopped walking from going outside when one voice came.
"Plan?" I coughed for a moment and look at him. "Asher, plan? I don't need a plan anyway."
"Hindi ko maintindihan bakit hindi ka natatakot na konti-konti na namin kayo napapatalsik sa eskwelahan na ito." Nakapamulsa lang siya while he was talking to me.
"At hindi ko rin maintindihan na kailangan mapatay niyo muna ako bago niyo ako mapatalsik, don't play with me, Asher, any time you want I can give you a war. A real battle." I smiled.
"As far as I know, Freya got hurt too? Two of your friends lose, give up already Kash Louisse, you can't get me." I crossed my arm that time.
"I don't need you, I need your secrets."
I left him there and didn't wait him to talk too. Nang makabalik ako sa lamesa namin ay huminga pa muna ako ng malalim before I face my friends again.
"Sasama ako." Biglaang singit ni Freya kaya nabilaukan ako, nakita ko pa na kakarating lang ni Asher sa kaniyang mga kaibigan.
"Ano? Ako ang iiwan niyo dito?" Balik ko sa dalawa kong kaibigan dahil sa mga desisyon nila na hindi ako sinama.
"Hm, why not? Kaya mo naman." Inirapan ko si Amara sa kaniyang sagot.
"Huwag niyo ako iwan." I pouted.
"Gusto rin magsimula ulit ni Frey kaya sasama siya sa akin, ano sama ka na rin?" Amara asked, I glanced at Asher who is currently giving a no emotion face.
"Um..." I don't know what to answer to them. "Amara, Freya, you know how mad I am..."
"Kash, I understand you, you don't need to come with us. Finish what we started." Ngiting sabi ni Amara sa akin at hinawakan ang aking kamay.
"Actaully, gusto ko suma-"
"Kala!"
"Divine!"
"Kashi!"
Nagdikit ang mga kilay ko ng may mga sumigaw ng pangalan namin dahilan para hindi ko matuloy ang aking sasabihin. I bit my lip at parang ayaw kong lumingon sa pinanggalingan ng mga boses na 'yon, tatlong boses ang sumigaw.
"What the fuck?" Tanging bulalas ko.
Nang marinig ko ang tatlong boses na 'yon, parang gusto ko ng umalis ngayon pa lang. Kahit hindi ko lingunin kung sino sila, I knew who was them. Please lang, patayin niyo nalang ako!
"Tangina, ganon na ba kami kapogi para matulala kayo sa amin?" Tatawa tawang tanong ni Blaze sa amin.
"Blaze..." Halos mahirapan akong banggitin ang name niya.
Sinong hindi matutulala siyempre hindi naman namin inaasahan ang pagdating ng mga lokong ito sa eskwelahan namin na ngayon ay kinaguguluhan na sila ng mga students dito. I can't look on other edge anymore, na para bang napako ang tingin ko kay Blaze na nasa harapan ko ngayon. At sa laki ng school na ito nagawa pa talaga nilang mahanap kami sa dami ng students na nag-aaral dito.
"What the fuck are you do-." Hindi natapos ni Amara ang sinisigaw niya sa harap ni Blaze ng takpan niya ang bibig ni Amara sabay akbay.
"Yah! Stop shouting." That voice.
I still couldn't believe... Parang nananaginip ako ngayon na nasa harapan ko ang tatlo kong kaibigan pa. Masarap pakinggan ang boses ni Blaze or should I say lahat sila. Magaganda ang boses nila kaso sobrang ingay naman, na akala mo hindi naririnig sinasabi niya. Hindi rin mawawala sa mga lalaking ito ang pagiging chismoso kahit gwapo sila.
"Gago Seiji, ang gwapo natin ah?" Pagpupuri ni Freya kay Seiji.
Nabalik ang ngiti ng mga kaibigan ko ng makita na nila ang mga kaibigan namin. Amara's smile is so big, parang hindi mo na maipinta ang kaniyang ngiti ngayon just like Freya.
"Amara, ano ba?!" Sigaw ni Amara kay Blaze.
Hindi talaga mawawala ang pagiging pasaway ng tatlong ito. Sinulyapan ko si Harvey na tulala lang sa dalawang kaibigan, isa ito sa tahimik pero pag ito nainip grabe pa sa dalawa kung dumaldal ito.
"Tanga umalis ka nga! Ang sakit sa ilong ng pabango mo!" Sigaw ni Amara kay Blaze hanggang ngayon ay tatawa-tawa pa rin si Blaze sa kaibigan ko. Mukha kaming bagong labas sa kulungan, nasa amin lahat ang atensyon, marami na rin babae ang kumukuha ng litrato sa tatlo napansin nila 'yon kaya nagsuot sila ng mga cap nila.
"Arte mo ha." Angil pa niya dito.
"Dati pa."
Natatawa nalang ako sakanila, ang yayabang talaga ng mga dating nila. Pero sadyang mayayabang ang tatlong ito, kahit sumbrero mamahalin parin ang brand!
"Napaka-ingay mo pa rin Amara! Balita ko lilipat ka raw?" Tatawa tawang tanong ni Blaze sakanya at mas malakas na tumawa si Seiji! "Bakit na-expell ka?"
"Tanga! Ayoko na dito masiyadong masakit sa heart mga pinaramdam sa akin." Hindi ko alam pero para sa akin pinaringgan niya si Zayden.
"Ay tangina? Nireject ka naku, kung pinayagan mo lang manligaw yung kaibigan kong American Singer edi sana sikat kana rin!" Sagot sakanya ni Seiji.
"Pake ko don ha? Sadyang hindi ko siya type!" Bulalas niya, natandaan ko tuloy yung lalaking pinakilala niya kay Amara.
"Bet ka pa naman non hanggang ngayon!" Nagsasalit-salit lang ang tingin ko sakanilang dalawa.
"Hanggang ngayon?"
"What?" Inis kong tinignan si Blaze ng sandali niya akong banggain sa balikat.
"How are you?" He asked, I gave him a small smile before looking at him.
"Ayos naman ako." Kailangan ko, kailangan ko maging okay.
"Kash, wala naman di'ba?" I was about to look away when he suddenly asked me making me to look at him again and again. "Wala naman nanakit ng puso mo di'ba?"
"Blaze,"
"Si Vann pa rin naman di'ba?" He cutted my words and mention that name.
Hindi ko siya sinagot. Kung hindi dumeretso sa counter at orderin sila ng pagkain, bahala sila kung magugustuhan ba nila ang pagkain or hindi basta ako inorderan ko sila. Maarte pa naman ang mga ito lalo na sa pagkain, isa sa kinaiinisan ko. Hanggang sa pagbalik ko talaga sa lamesa namin ay nagbabangayan pa rin ang dalawa! nagpapalakasan ng boses ata ang dalawang ito?
"Hoy! For your information Amara Kala pinapasundo ka sa akin ni Kai 'no! At doon ka sa bahay namin tutuloy!" Malakas na sigaw pa ni Seiji at napalunok nalang ako.
"Anak ka ng! Edi nilasing niyo lang ako buong magdamag? Hindi! Uuwi ako sa bahay namin nila Kash!" Sigaw pabalik pa ni Amara dito.
"Amara, doon ka umuwi. Sasapakin ako ni Kai! Amara, wala kang puso!"
"Kaya nga ayoko sumama dahil gusto ko na sapakin ka ni Kai." Ngiting sabi pa ni Amara rito.
Hinayaan ko na lamang mag bangayan ang dalawa inis kong nilapag ang pagkain nila. Buti at hindi nag-inarte ang mga lalaking ito, samantalang dati gustong gusto nila kumain sa mamahaling pagkain.
"Weh? Kasama mo lilipat si Divine?" Sigaw nanaman ni Blaze, masakit na sa tenga!
"Hanggang ngayon ba Divine pa rin tawag mo sa akin?! Frey nga kasi Frey! Tang-"
"Oh, edi Frey kasi, kasama ka? Bakit?" Tanong nito sa nananahimik na Freya.
"Gusto ko lang."
"Broken hearted ba kayo ha? Sino nanakit sainyo tatapatin ko!" Buong tapang na sigaw ni Blaze, napakamot nalang ang dalawa sa ulo nila.
"Blaze," Tawag ko sakanya, hindi niya ata alam na hindi lang kami ang nandito.
"Kash." Tawag sa akin ni Asher.
Kakausapin ko pa sana si Blaze pero may dumating na lalaki sa aking tabi.
"Pwede ba tayo mag-usap?" Bumalik na ata sa reyalidad muli.
Natahimik ang tatlong lalaki at sabay sabay na tumingin sa akin bago kay Asher. Binigyan nila ito ng nagtatakang tingin, ganon na lang ang pagiging mataranta ko ng salubungin ni Asher ang mga titig nila sakanya at nandoon ang pagiging seryoso niya.
"About what?" Mahinang tanong ko rito.
"Us..."
"Sila nga?" I heard some whispers behind my back.
"There's no, us, Asher. There's no us between you and me."
"Sino siya?" Ang kaninang maingay na si Blaze ay napalitan ng pagiging seryoso.
I licked my toungue inside my mouth, ngayon ang pinakahihintay ni Asher na gusto niya ma-meet ay ngayon nagkita na rin sila.
"Asher Mathew, just Asher."
Imbis ako ang sumagot, si Asher ang sumagot sa tanong ni Blaze. Napasapo nalang ako sa aking noo ng marinig ko ang ngisi ni Blaze sa aking tabi.
"You're not the one I'm talking to."
"Is that so?"
Naalerto ako dahil sa biglaang pagtapat ni Asher kay Blaze at nagtititigan na sila ngayon, parang nagpapatayan na sa mga isip nila. Ewan ko pero parang nang-aasar ang boses ni Blaze. Napalunok ako ng sandaling 'yon.
"Yeah." Tango ni Blaze dito.
"Then get out."
Kalmado pero seryosong sabi ni Asher dito, konti-konti nanaman namin naaagaw ang atensyon ng mga student dito habang ang mga kaibigan ni Asher ng sulyapin ko ay naka-focus na dito lalo na si Zayden.
Sa tingin niya palang towards Blaze ay parang kinikilala niya ito at sinasaulo ang figure na meron si Blaze.
"Your place man?" Mahinahon na tanong ni Blaze dito, but his voice were on different level.
"Maybe?" Asher was like smiling.
"Where's the proof?" Blaze asked.
"Should I need to show some proof?" They were like smiling towards each other, but their smile was like a killer.
"Maybe?" Panggagaya niya kay Asher.
Gusto ko na sana pigilan si Blaze sa mga oras na 'yon. Lalo akong kinabahan kagaya nalang din nila Amara at Freya, pero ang dalawang lalaki ay nakasandal lang sa mga upuan nila at deretsong nakatingin kung saan. Pero paniguradong nakikinig ito sa usapan ng dalawa.
Gustuhin ko man na sumingit sa pag-uusap nilang dalawa pero hindi ko magawa! Kilala ko si Blaze pinaka-ayaw niya ang biglaang sumisingit kapag seryoso na ang pinaguusapan. Hinawakan ko ang braso ni Blaze para tumigil na sila.
"Who are you?" Seryosong tanong ni Asher sakanya, habang hindi kumukurap, pero nandidilim na ang mga mata nito kay Blaze.
"Interested?" Nakaka-insultong tanong pabalik ni Blaze at paniguradong hindi nagustuhan ni Asher 'yon.
"Asher, tama na." I looked at Asher.
"I'm talking to you in a nice way, don't give enough reason to stop my respect to you man."
Hindi niya ako sinagot kung hindi ang tapunan lang ako ng tingin at deretsuhin ang tingin kay Blaze. Pero, kinabahan ako ng bahagya sa sinagot ni Asher kay Blaze at tinitignan niya si Blaze sa buong pagkatao nito mula paa hanggang ulo.
"You don't need to respect me man." Kalmado pero seryoso at nakakatakot na sagot ni Blaze.
"Why?" Asher asked.
"I need you to fear me."
Humarang na ako sa gitna nilang dalawa dahil mukhang sumosobra na si Blaze. May mga salita na siyang hindi dapat nasasabi lalo na at hindi niya kilala ang mga student dito.
"Really? Okay then, welcome to the real hell." Sinamaan ko ng tingin si Asher sa mga oras na 'yon.
"Real hell? Nah man, I'm already in hell."
"Then get the hell out of this place, this place is where the demon lives."
"Why do we need to do that?" Nakikinig lang ako sa pag-uusap nilang dalawa.
"You're not even a student here." Napa-ubo ako ng peke sa sinabi ni Asher.
"Can only PortWood students can enter here? I don't think so." Ngising sabi niya, Blaze entered PortWood tells he's ready for something.
"If you can't answer my easy question, it's free for you to go out."
"Aalis lang kami, sa oras na umalis ang mga babaeng ito sa paaralan na ito." Sulyap nito sa aming tatlo.
Tinignan pa ako ni Asher at inis kong binangga ang balikat ni Harvey para pigilan ang dalawang nagkakainitan na ngayon, pero binalewala niya lang ang pagkabangga ko at nginisian lang ako na para bang ayaw niyang pigilan ang dalawa at nag-eenjoy pa siya kagaya ni Seiji.
"At sa tingin mo papayag ako?" Kumuha pa ng inumin si Blaze at ininom sa harap ni Asher.
"Nagpaalam ba ako sayo?" Balik tanong ni Blaze dito.
"Bakit? Magulang mo ba ako?"
"May sinabi ba akong magulang kita?" Hindi talaga nagpapatalo ang dalawa sa kanilang titig.
"At may sinabi ba akong anak kita?"
"You're so funny, Asher."
"Stop." Pigil ko na sa dalawa, sa tingin palang ng dalawang ito anytime pwede magsuntukan. Kilala ko si Blaze mahinahon lang siya magsalita at pangisi-ngisi niya pang kinakausap si Asher pero deep inside gusto na niya itong sapakin.
"I salam-eun jeumiissda" Salita ni Seiji sa akin sa lengguwahe na Korean.
Translation: [This guy is funny.]
Pero ang kinabigla ko ay tinawanan lang ni Asher ang mga lalaking ito. I sighed that time at hindi alam kailan matatapos ang kanilang pag-uusap.
"Geuleohseubnikka? neodo usgida." Sagot ni Asher hindi ko alam na marunong at nakakaintindi ito ng Korean.
Translation: [Is that so? you are funny too.]
"O, geuneun ihaehabnida." Sabi ni Seiji sa akin. "misschien begrijpt hij dit niet?" Pag-iiba ulit ng lengguwahe ni Seiji.
Translation: [oh he understands.] [Maybe he can't understand this?]
At tama nga si Seiji hindi naintindihan ni Asher ang pag-iiba ng lengguwahe niya sa pangalawang salita. Hindi na nag-aksaya ng panahon si Asher ng dakmain niya ang kamay ko at akmang hihilain ako paalis ng hatakin rin ni Blaze ang kamay ko.
"Dre, can't you see? Kasama namin siya." Mahinahon pa rin ang boses ni Blaze habang kinakausap si Asher.
"Kukunin ko na siya, hindi mo ba nakikita?" Sandaling kumunot ang noo ko roon.
"Alam ko, pero kami ang kasama niya." Ngiting sabi ni Blaze, ngiting nang-aasar.
"Let go of her."
"At kami ang kasama niya bata palang." Hinigpitan ni Blaze ang hawak sa akin at pilit na pinapaalis ang kamay ni Asher na nakahawak sa akin.
"Hindi ko alam na kailangan pa pala 'yon?" Tanong pa ni Asher.
"Just let her go, ako na maghahatid sakanya." Deretsong sagot nito, at palit-palit ang tingin ko sakanila.
"Why? Who are you?" He still have the guts to ask him?
"Blaze, dre."
"Nice to meet you." Pagkasabi ni Asher non ay walang alinlangan na hinatak ako nito wala ng nagawa si Blaze at yung dalawa. Nakita ko pa na umalis si Amara, huli ko ng makita ng sinundan ito ni Zayden.
Naiwan si Freya sa tatlong lalaki. Hindi ko na alam ang sumunod na nangyari dahil nawala na sila sa paningin ko.
"Asher!" Sigaw ni Blaze and both of us turned our posture to him. "Ibabalik ko ang sinabi mong demon lives here, correction to that is, I am the demon you'll fear."
"As if."
Hindi niya na ito sinagot at kinuha na ako muli, palabas ng cafeteria ay hindi ko maiwasan ang lakihan ang hakbang ko sa bilis ng lakad ni Asher.
"Who are they?" Agad na tanong sa akin ni Asher ng makapasok kami sa elevator.
"Just a friend." Sagot ko sakanya.
"Are you sure?" He sounds jealous.
"I am." Hindi ko nalang pinansin ang naiisip ko.
"I don't like their attitude." Ngumisi ako ng bahagya at patago.
"Sorry for that, ganun na talaga sila." I hope they understand who they really are.
"Are you free tonight?" Kumunot sandali ang noo ko ng tanungin ako ni Asher kasabay ng pag-bukas ng elevator.
"Why?" I curiously asked.
"Wanna hang out?" Tanong nito sa akin at napa-isip naman ako kung gusto ko ba mag-hang out mamayang gabi pero wait, mamaya?
"At night?" Alanganin ko pa na tanong sakanya.
"Why not?" Tatawa-tawa nitong tanong sa akin hindi pa rin ako makapaniwala na yayayain niya ako mag-hang out at gabi pa talaga.
"Sure." Ang tagal ko na rin since last nakulong sa eskwelahan na ito.
"Meet me at seven pm, backyard."
Nginitian ko na lamang ito at nauna ako naglakad sakanya pabalik sa classroom. Sa labas pa lang ay rinig ko na ang tili ng mga student, hindi ko alam kanino or sino sila kinikilig ngayon.
"Oh my gosh, are you serious?!"
"Ash- Nasaan na 'yon?" Katingin ko sa likod ko ay wala na si Asher.
"Kash!" Sigaw ng kaklase ko sa akin. "Are you friends with that Blaze? Is that his name?" Hanggang dito ba naman maririnig ko pa rin ang pangalan niya?
"Why?" I asked her back.
"Is it true?" Binigyan ko siya ng nagtatakang tingin.
"About?"
"They are models?"
"What?" Agad kong kinuha ang phone na tinitignan nila. "Saan niyo 'to nakita?" Tarantang tanong ko sakanila dahil paano, paano nila nahalungkat ang nakaraan?
"Um, because this is PortWood?" Tanong niya pa sa akin.
"No, it can't be."
"Nasa news na sila dati di'ba, and grabe ang pag-grow nila ngayon. Bata palang talaga ay model na, did they stop modelling?" They kept on asking me.
"Maybe they're the one you will ask, not me." Umiikot na ang aking mata ngayon at nanginginig na kinuha ang phone ko sa aking bulsa.
"But you are their friend, pakilala mo naman ako kahit dun sa guy na quiet lang." Ngiting sabi nito sa akin.
"I'm sorry to say that they are already taken." Mahinang sabi ko rito.
"Are you in a relationship with that Blaze? Or the quiet guy? You're a slut! Di'ba kayo ni Asher?" Tuloy tuloy at sunod sunod na tanong niya sa akin na kinagulat ko, hindi naman ako na-inform na may boyfriend na pala ako.
"What? Taken sila pero hindi sa akin! Maybe, Amara." Bakit sa akin kasi agad ang sisi?
"Pero kay Zayden na si Amara." Sagot niya sa akin.
"No, walang sila." Kumunot ang kaniyang noo sa akin.
"But we all know that Zayden had feelings for Amara?"
"What?" Tanging lumabas sa aking bibig.
"We all know that Zayden had feelings for Amara."
Hindi totoo, imposible, alam ko ang totoo. Walang feelings si Zayden kay Amara.
Hindi ko na pinansin ang lahat ng nagtatanong about kay Blaze, Seiji, and Harvey. Wala ako ibang ginawa kung hindi ang manahimik.
Hindi pumasok si Amara ganon na rin si Zayden, si Freya ay sinamahan naman yung tatlo sa dorm namin para mag-pahinga dahil mamaya ay aalis na yung tatlo. Si Zachariah hindi matigil ang pagtatanong sa akin kung may ex ba raw doon sa tatlo si Freya. Habang si Asher naman ay ngiting-ngiti na akala mo nanalo sa lotto.
Ang galing talaga nila mameke.
Dumating ang oras at papunta na ako sa lugar kung saan ako pinapapunta ni Asher, sila Amara at Freya ay may pupuntahan rin daw kaya nauna na akong bumaba sakanila. I just wore a large blue hoodie na umabot hanggang taas ng tuhod ko not really, maybe sa legs lang. And I just wore my pink adidas shorts, this is just a hang out so I don't need to wear dress.
Asher told me that I don't need to wear formal, just casual or anything I want to wear. Wala ako ibang dinala kung hindi wallet and phone ko lang.
"Tarantado anong ginagawa mo dito?" Sigaw ng pamilyar na boses sa akin, agad akong lumingon!
"What the fuck, Amara? Putcha dito rin punta mo?" Hindi ako makapaniwala na nakita ko pa ang kaibigan ko rito?
"Bakit ka nandito?!" Tanong niya pa sa akin.
"Di'ba ako dapat mag-tanong niyan? Bakit ka nandito?!" I asked her back.
"Hoy gaga, dito ako pinapunta ni Z-"
"Anong ginagawa niyo dito?" Hindi naituloy ni Amara ang sasabihin niya ng may magsalita pa na isa, isang pamilyar rin na boses!
"Ano ito? Trap? Bakit dito kayo pinapunta?! Sino nagpapunta sainyo dito?" Sunod sunod na tanong ni Amara sa amin.
"Hey, pinapunta ako ni Zach dito." Sagot ni Frey sakanya at tinignan naman ako ni Amara.
Halos mag-tinginan kaming tatlo at hindi makapaniwala na sa iisang lugar kami magkikita-kita!
"Asher." Sagot ko sakanya. "Eh, ikaw?"
"Zayden."
I glanced at her for a moment. Sabay sabay nalang kaming napakamot sa ulo hanggang sa dumating ang anim na lalaki.
"Nandito na pala kayo." Bungad ni Zachariah.
"What's this?" Agad na tanong ko.
"Tara na at baka mahuli pa tayo dito."
Naiilang na sumama si Amara kay Zayden, papunta kami kung saan kami lumabas ni Asher noon. Tinignan ko ang mga mukha ng kaibigan ko, hindi sila makapaniwala sa dinadaanan nila ngayon.
"What the hell ano 'yon?!" Sigaw ni Amara dahil puro dahon ang dinadaanan namin.
"It's just an insect Amara." Sagot sakanya ni Zayden.
"Okay, whatever."
Nang makarating kami sa dulo tinignan pa nila ang paligid kung may makakakita ba sa pag-labas namin or wala, binuksan ni Killian ang pinto kasabay non ang paghanga ng mga kaibigan ko sa nakikita nila ngayon. Tinignan ko sila at tinataasan ng kilay na sinasabi na totoo ang lugar na ito.
"W-what place i-is this?" Hindi makapaniwalang tanong ni Frey.
"Place where you can go out."
"Sari-sarili na tayo." Sabat ni Asher, at agad akong hinatak sa sasakyan.
Ferrari...
Pinagbuksan pa ako ng pinto ni Asher bago siya sumakay sa driver seat, hindi ko makita kung anong sasakyan ang sinakyan nila Amara at Freya. I suddenly realized ng makita ko na naka plain blue shirt si Asher and black short.
Adidas rin ang sinuot niya and ngayon ko lang nakita ang tattoo niya sa braso, kapag naka-uniform hindi ko 'yon nakikita, anong ginagawa niya? Isa iyong skull, maliit na skull sa gitna ay may nakasulat na deadly.
He is now wearing a cap and a shades that makes him more attractive. Inistart niya ang engine at naunang lumabas sa gate. Gustuhin ko man na bawalan siya dahil parang nagkakarera silang magkakaibigan.
Anim na sasakyan ang lumabas ngayon, siguro sila Ezekiel, Jeremiah at Killian ay nag-sarili. Kung mag-drive sila parang sila ang may-ari ng daanan! Nahugot ko ang hininga ko ng isa sakanila ay muntik ma-hit ng truck! Pero sadyang magaling humawak sa manibela ang mga lalaking ito, para sakanila ay hindi sila muntik mabangga para sakanila ay normal lang 'yon.
"Ganyan talaga kayo magkakaibigan 'no?" I asked Asher at nag-smirk lang siya sa akin, ang right hand niya ay nasa manibela habang ang left hand ay nasa bintana, nakapatong pa ang siko habang ang daliri ay nilalaro sa bibig.
"Minsan lang naman ito." Ngi-ngisi ngising sagot pa nito sa akin habang tumitingin tingin sa side mirror.
"Minsan lang pero sa amin pa talaga mangyayari?" Ani ko rito and he let go a laugh.
"Bakit? Sa tingin mo madidisgrasya tayo?" Tumingin pa siya sa akin.
"Hey, don't say that."
"Okay."
"Saan ba tayo pupunta?"
Tanong ko rito, hindi ko magawang tumingin sa daan dahil naagaw ng paningin ko ang buwan ngayon. Gusto ko malaman kung saan ang pupuntahan namin.
"Place you don't know. That the six of us can only enter it."
Asher's POV:
"Great job!" Puri ni Zachariah, nang kumalat sa PortWood ang rejection ni Amara towards my friends.
Hindi nagsalita si Zayden sa oras na 'yon hanggang sa pumasok na kami. Sariwa pa rin sa akin ang mga salitang binitawan ng mag-kaibigan nung gabi. Wala talaga silang takot. Hindi sila marunong makaramdamn ng takot sa kahit na sino.
"Asher," Hinila pa ako ni Zayden palikod para kami ang mahuli sa paglalakad.
"What?" Tanong ko rito at sandaling tinignan niya pa ang mga kaibigan namin.
"It's not true." Bigla akong nagtaka sa kaniyang sinabi sa akin.
"What's not true?" Dahan dahan na tanong ko rito at kinagat niya ang kaniyang labi. "Zayden,"
"It's not Amara who lost, it's me."
Naguguluhan kong tinignan si Zayden dahil sa sinagot nito sa akin, hindi ko siya maintindihan kung ano ang ibig niyang sabihin doon. Parang hindi ako makapaniwala sakaniya.
"I lost the game, Amara won,"
"What?" Tanging salita ang lumabas sa aking bibig.
"I fell first, my feeling were true, it's not fake... I,"
"We both lost..."
Napahinto kami dalawa sa paglalakad. Tumingin ako sa malayo, I tried finding Kash.
"We can't say, we lost, I'm sorry too... I can't control my feelings anymore, my feelings for her was true from the start, she's the danger I am ready to be scared of."
As a Dangerus six member, you just can't say and show to others that we lost the game.
I tried my best fighting with her, but it all ended up fighting for my feelings on her...
Kumakain ako ng seryoso dito, I admit it, gusto ko kausapin si Kash but what happened between us last night. That's the reason bakit hindi kami makapag-usap.
"Asher." Tawag sa akin ni Jeremiah, nang may hindi kami kilalang tao ang biglang sumulpot nalang out of nowhere.
"Sino siya?" Hindi ko maiwasan ang tanungin ang lalaki na nasa harap ngayon ni Kash.
Hindi ako mapakali sa nararamdaman ko ngayon, hindi ko maalis ang tingin ko sa dalawa. She looks so happy, umiling ako when the guy glanced at me and smirked. Does he knows me?
"Asher, alisin mo yung tingin mo." Ani ni Zachariah sa akin.
Sinubukan ko at nilabanan ko ang nararamdaman ko pero hindi ko kaya, nagseselos ako.
Hindi ko kayang makita si Kash sa kamay ng ibang lalaki. Dahilan para tumigil ako sa pagkain ko at hinawakan pa ni Ezekiel ang kamay ko sa pagpunta dito.
"Stop." Pigil nila sa akin.
"I'm sorry, I can't lose her."
At the end of the day, I realized that my heart and my self will always choose this girl. The girl who destroy my life. No matter how hard the challenges will face me, I will continue fighting to get her.
She's the girl I am willing to sacrifice all I have...
I totally lost.
For the first time ever, we lost against them.
"Asher Mathew." Pumunta ako sa likod para may kuhanin ng isang lalaki ang humarang sa akin.
"Blaze," I expected that he will come for me.
"We meet again."
Pero ang sinagot niya ay iniwan akong nagtataka. We meet again? Sa paanong paraan niya nasabi na nagkita kami muli? Did we totally meet in the past?
"Who are you?" Muling tanong ko rito.
"Fear is near."
Nakatalikod siya mula sa akin, kitang kita ko na ang mukha niya, but I can't remember anything from him. Hindi ko masabi kung nagkita na ba talaga kami dati.
"What are you doing here?" I continued asking.
"I came here for her." I made a serious look on what he answered.
"Kash..."
Narinig ko ang mahinang tawa niya sa akin.
"You're her past."
"I'm part of her past."
Pilit kong inaalala ang itsura niya, may kutob akong nagkita na kami ni Blaze dati pa. Pero bakit hindi ko siya maalala?
"You know me don't you, Blaze." Deretsong sagot ko rito.
"A little, but you're my target." Nakangising tingin niya sa akin ng tumingin siya patalikod. "Asher, don't be scared-"
"I'm not scared." Pinutol ko ang kaniyang sinasabi. "I don't need to be scared, I symbolize the scariest."
"Don't be scared by me, but be scared by her."
"Who?" Tinapunan niya lang ako ng tingin at umalis na. "Blaze."
I tried to call him pero hindi niya na ako nilingon pa. Nabalik ako sa reyalidad, habang nagmamaneho hindi ko maiwasan ang mapatingin sa angelic face ni Kash, kahit pag-tulog niya ay maganda pa rin talaga. Gustong gusto ko siyang nakikita na tumatawa at ngumingiti kahit hindi ako ang dahilan ng mga pagtawa at pag ngiti niya.
Tumingin ako sa mirror para tignan ang mga kaibigan ko, hindi talaga sila nagpapatalo pagdating sa ganito. Hindi naman ganon kalayo ang pupuntahan namin pero dahil gusto ko ma-surprise si Kash, sinabi ko na medyo malayo ito at para makatulog siya.
"Sino ka ba talaga?"
Sumagi sa isip ko bigla ang nangyari sa pagitan nila Ishani at Kash na kahit isang pangyayari sa kanilang magkakaibigan walang nakarating sa amin. Hindi ko alam bakit lahat kaming anim ay naging busy sa mga pamilya namin hinaharap ang malaking problemang pumasok nanaman.
Hindi rin namin mahawakan ang mga cellphone namin kahit maya't maya ang pag tunog namin hindi namin magawang tignan man lang. Pero ang pinagtataka ko sa lahat ay ang bulaklak...
Hindi Kadupul Flower na may halong Chrysanthemum Flower ang pinabili ko kung hindi ang simpleng bulaklak lang mala-roses lang muna ang gusto kong ibigay sakanya.
Nakita ko ang mga petals ng bulaklak sa basurahan ng mapagtanto kong hindi ito ang bulaklak na pinapabigay ko sakanya. Bakit iba or sadyang walang nabiling roses ang secretary ni dad?
Pero hindi, sabi naman ng secretary nito ay tama lang ang pinabili ko.
Sa mga araw na nawala kami sa school walang oras na hindi namin gustuhin na i-open ang cellphone. Pero sadyang malaki ang problema na hinaharap namin ngayon wala kaming magawa kung hindi ang unahin namin ito. Parang sinisisi ko ng sobra ang sarili ko hanggang ngayon, dahil kahit kailan ayoko na magtetext sa akin si Kash at hindi ako magrereply, ayoko talaga pero ang hirap.
Pinangako ko sa sarili ko na kahit anong mangyari hinding hindi madadamay si Kash sa problema na hinaharap namin.
Kung patayan ang mangyayari hindi ako mag-aaksaya ng panahon ilaban ang babaeng ito, pinaka-ayoko ang masaktan siya. At talagang hindi ko hahayaan 'yon, siya na nga lang ang dahilan bakit sumasaya ako tapos mawawala pa siya? Hindi, hindi ako papayag.
I just looked at her while she's sleeping, hindi ko maituon ang sarili ko sa daanan dahil nakukuha ng magandang mukha ni Kash ang paningin ko. Kinuha ko ang cellphone ko sa bulsa at inopen ang camera nito, pinicturan ko siya habang natutulog kung anong pwesto niya ngayon ganon ang kinuhanan ko ng picture.
I smiled upon looking at her picture on mine. Wala pa man, ang dami ko ng plano sakanya together. Wala na ako ibang nakitang maganda simula nung dumating siya, hindi na ako muli lumingon sa mga babaeng magaganda dahil siya pa lang sobrang ganda na sa paningin mo lalo na kapag ngumiti pa ito.
"I'm willing to die for you."
Nang makarating kami sa lugar agad kaming bumabang magkakaibigan gaya nga ni Kash ang dalawang kaibigan nito ay tulog din.
"Ano? Knock out yung sayo dre?" Tanong sa akin ni Zayden, nakapaikot ang mga sasakyan namin sa isa't isa at sumandal kami sa harapan nito. Habang naka cross arm ako at ang iba sakanila ay nakapamulsa.
"Pinatulog ko, yung sayo ba?" Balik kong tanong kay Zayden, sinulyapan ko pa si Amara sa sasakyan niya at tulog na tulog nga.
"Natulog mag-isa, ang likot nga matulog kulang nalang sipain na yung bintana." Sagot ni Zayden sa akin habang tumatawa kaming lima. "Yung sayo, Zach?"
"Napano yung sa akin?" Inosenteng tanong niya sa amin, ayan diyan diyan may pagkaslow rin ang kaibigan ko na ito.
"Tuloy ba yung plano?" Parehas kaming napalingon ni Zayden kay Killian. "Wala ng atrasan ito,"
"Kill-" I called him. "Wala na bang ibang paraan, ito ba ang tamang paraan?" Tanong ko rito.
"Asher, sumang-ayon na kayo." Titig na titig niyang sabi sa akin.
I can't say na hindi ko kayang saktan si Kash. Ito ang dahilan bakit pinunta namin sila dito, para, para kalabanin sila. Gusto namin makita ang kakayahan na meron sila.
Hindi ako sumagot rito. Kung hindi ang bumalik nalang ako sa aking sasakyan at tinignan ko si Kash na mahimbing ang kaniyang tulog. I smiled a little.
"I'll do anything for you."
Bulong ko while staring at her face.
"Anything?" Gising siya.
"Tara na." Iniba ko nalang ang usapan.
Sabay kaming bumaba sa sasakyan. Tinignan ko pa ang mga sasakyan kung wala na ba ang mga kasamahan namin dahil hindi ko alam kung nauna naba sila Zachariah at Zayden sa amin dahil ngayon ay hindi ko pa sila nakikitang bumaba. Hindi nalang namin ito hinintay dahil doon rin naman mag-kikita kita. Sabay kaming naglakad ni Kash kita ko sa mukha niya ang pagkamangha.
"It's beautiful." Mahinang sabi niya sa akin at ngumiti, napangiti naman ako dahil doon.
"Dito kami tumatambay minsan." Sabi ko sakanya, madalang lang rin kaming pumunta dito. I think, ngayon year lang ulit kami pumunta dito dahil ang last na punta namin dito ay last two years pa, simula noon ay hindi na kami pumunta pa dito.
"Ang ganda ng location, bundok pa talaga. I want to stay here sometimes." Sabay lang ang lakad namin dalawa.
"We can go here anytime, if you want." Sabihan niya lang ako.
Tumigil kami sa pag-uusap ng marating namin ang bahay, this is built by wooden. All made of woodens. Binuksan ko ang pinto at hindi nga ako nagkamali nandito na sila Zayden, at ayun na nakahanda na sa gitna ang pagkain.
Hanggang ngayon ay napapansin ko pa rin ang pag-iiwasan nila Zayden at Amara siguro naman lahat kami ay nakakapansin noon. Just like Freya, hindi niya masiyadong kinakausap si Zachariah, kinakausap ni Zachariah si Freya pero ang iikli ng sagot nito sakanya.
Buti nalang kami ni Kash ay nasa maayos, ewan ko nalang kapag pati kami ay nag-away paniguradong hindi nanaman ako matatahimik.
"Hoy, gusto mo matulog dito?" Tanong ni Amara sa kaibigan niya.
"Dito? Eh, may pasok bukas di'ba?" Tumingin ako kay Killian na busy lang sa kaniyang ginagawa.
"Maaga daw tayo gigising." Kibit balikat na sambit pa niya at napasulyap ako kay Zayden.
"Hindi ba tayo mapupuyat niyan?" Alanganin pa na tanong ni Kash dito.
"Ano sa tingin mo?" Mataray na tanong nito sa kaibigan, hindi talaga mawawala sa ugali niya yan.
"Wala rin akong baon na damit Amara, ikaw ba?" Natawa ako sandali, ayun lang ba ang problema niya.
"You can wear my clothes." Agad akong napalingon ng magsalita si Jeremiah at kinabigla ito ni Kash, lalo na ako.
"No, she will wear mine." Ganti ko sakanya at sinamaan ko ng tingin, tinawanan na lamang nito ako.
"Ano nanaman ibibigay mo sa akin ha?" Tanong pa ni Kash sa akin.
"T-shirt at pajama." Umiiling-iling pa na sabi ko rito. "Or, anything you want to."
"Gutom na ako!" Sigaw pa niya at bahagya ako nairita doon.
Halos matawa si Amara sa mukha ko dahil naiirita ako sa boses ni Kash ngayon, ganito ba ang babaeng ito kapag gutom na? Kaya dahil doon ay wala na rin kaming nagawa ng sumigaw ito at pumunta sa kitchen, naghanda sila Killian ng boodle fight.
Maya maya pa pagkatapos titigan ang mga pagkain na nandito ay nagsimula na rin kaming kumain lahat, halos mag-agawan kami ni Kash sa paa ng manok.
"Ako nauna, Asher Mathew." Sabi nito sa akin, habang hawak yung manok na hawak ko na.
"Ako unang nakahawak, Kash Louisse." Bawi ko sakanya dahil ako ang unang nakahawak.
"Akin na kasi yan! Nauna kang humawak, oo! Dahil-" Putol niya sa sasabihin niya sa akin.
"Dahil ano?" Hamon ko sa sasabihin niya sa akin at sinamaan pa ako ng tingin! Ano nanaman ang ginawa ko dito?
"Dahil nahihiya akong mahawakan kamay mo." Halos pabulong niya na sabi sa akin yon at hindi ko maiwasan ang matawa dahil sa sinabi niya.
"Yun lang?" Tatawa tawa kong tanong sakanya at inis lang ako tinignan nito.
"Oo, alam mo ang pogi mo."
"Alam ko." Mayabang kong sagot sakanya.
"Ay ang kapal mo ha!" Singhal niya sa akin at natawa ako ng palihim doon.
"What? Makapal ang mukha?" Tanong ko pa rito and she just make face on me.
"Akin na kasi yung manok!"
"Manghuli ka doon!" Hindi ko alam bakit ayun ang sinabi ko, pati ako ay nagtaka dahil doon kaya pati siya ay binigyan ako ng nagtatakang tingin.
"Manghuhuli ako para lang sa isang pirasong paa ng manok?" She asked, she looks annoyed now.
"Oo. Ang daming paa kanina diyan saan napunta?" Takang tanong ko at hinanap hanap ang mga paa ng manok na hindi ko na makita ngayon, saan naman nagpunta 'yon.
"Akin nga kasi yan, kita mong nasa tapat ko kanina eh." Pagpupumilit nito sa akin para siyang bata na hindi napagbigyan.
"No, ang akin ay sa akin."
"Edi sayo ako?"
Nasamid ako bigla ng mahina niya iyong sabihin sa akin, wala naman nakarinig noon dahil kung mayroon for sure magrereact sila doon.
"Oo."
Seryosong sabi ko sakanya at pinatong ang dalawang siko ko sa lamesa at nilabanan ang mga titig niya. I glanced at Killian after his smirked, I even heard it.
"Sulitin niyo na ang pagkain, baka huling kain na 'yan."
We all glanced at Zachariah, natigil ako sa aking pagkain for what he said.
"Sorry, akin na ito." Pagkuha ni Amara sa manok na pinag-aagawan namin ni Kash.
Wala na akong nagawa kung hindi ang ibigay na sakanya ang manok. Inis ko nalang kinuha yung baboy na nasa harap ko ngayon siguro naman wala ng kukuha nitong nakahiwa na \.
"You have your own food, Amara. Why do you need to get others food?" Tanong ni Zayden dito narinig ko ang mahinang pagngisi ni Amara dito.
"Di'ba boodle fight ito?" Natigil ako sa pagsubo ng kanin at napatingin sa dalawa.
"Yeah?" Zayden answered.
"Walang own own, Zayden, kumuha ka ng gusto mo." Narinig ko ang kaniyang mahinang pag-ubo. Hindi ko na alam kanino ako titingin ngayon.
"Can't you see? That's their food? And you steal it."
"Edi sakanila na tangina, kawalan ng gana kumain nanunuway ang gago." Inis na binalik ni Amara sa amin ang manok at umalis, hindi man lang siya nakakakain ng maayos konti lang ang nakain niya.
Napabuntong hininga nalang si Zayden at ang dalawang kaibigan ni Kash ay nagtitinginan na lamang sa isa't isa. Naghugas si Amara ng kamay at inis na lumabas ng bahay, saan pupunta ang babaeng 'yon? Walang bakod ang lugar na ito at sa kabila ay iba na lugar ay iba na ang nagmamayari.
Tinignan ko si Zayden na nagmadaling kumain at ng matapos ito ay agad siyang naghugas ng kamay at patakbong lumabas ng bahay.
"Saan punta non?" Inosenteng bulong sa akin ni Kash.
"Malamang susundan ang kaibigan mo."
"Ano bang talagang nangyari sakanila? Hindi ko sila maintindihan dalawa bakit patuloy nila sinasaktan ang isa't isa."
"Hindi ko rin alam, wala nasasabi sa akin si Zayden eh. Ikaw may nasabi ba sayo si Amara?"
"Basta ang alam ko lang ay gusto ni Amara ang kaibigan mo ka, ang kaibigan mo ang may gustong iba..."
"Talaga?"
We did really lost.
Hindi ko na maintindihan ang nangyayari, gulong gulo na ako sa nangyayari ngayon.
Pero ang nararamdaman ko kay Kash ay kailanman hindi magugulo...
"Kash, bakit hindi tayo maglaro ngayon?" Natigil ako sa pag-ngiti ng sumingit na si Jeremiah.
"Freya?" Zachariah called her.
"Jeremiah." Pigil ko rito at sandaling umiling.
"Why? Kash, alam mo ba ang totoong dahilan bakit dinala kayo rito?" Patuloy na tanong ni Jeremiah at napabagsak ako ng mga kamay sa lamesa.
"Stop it already Jeremiah."
"Wait, what's the reason?" Kash asked him, I looked at my bestfriend at muling umiling sakanya but he just gave me a smirked.
"Jeremiah!" Sigaw ko na ng akmang magsasalita na ito.
"Asher, what's wrong with you?" Agad na akong tinanong ni Killian, wala kasi si Zayden na kakampi ko sa pagpigil sa gusto nila.
"Freya, Kash, lumabas na muna kayo." Ani ko sa dalawang mag-kaibigan na naguguluhan na.
"But why?" Kash kept asking the reason behind it.
"Please." I don't want them to hear everything.
"Asher-"
"Oo nga Asher, ano nga ba ang dahilan para lumabas pa sila kung dapat lang naman na marinig nila ang totoong dahilan." Napa-gilid ako ng ulo sa inis ko sa aking kaibigan.
"Jeremiah, Killian, Ezekiel, Zachariah, stop it already." Tawag ko pa sa mga kaibigan ko, pinapahinto ang balak nila.
"Dinala namin kayo dito para patayin kayo."
"Zach!"
"Kash, Freya, lumabas na muna kayo, please." Pagmamakaawa ko sa dalawang babae.
"You can't escape, I'll chase you." I glanced at Killian.
"I'll kill you, Killian."
'