အပိုင်း (37)
"ကိုယ်မင်းကို အပြစ်ပေးရမယ်"
"ဟမ်.....ခွန်း ဘာလုပ်မိလိုက်လို့လဲ"
"အရမ်းလှနေလို့..လေ"
"အဲ့တာ ခွန်းအမှားလား...."
"အဲ့တာတွေ..မသိဘူး.....အပြစ်ပေးရမှကျေနပ်မယ်"
ခွန်း တဂယ်ကို လန့်နေပြီ...Lord က ဘယ်လိုလူလဲ
သူက...တဂယ်မျက်နှာအမျိုးမျိုးနဲ့လား...
အခုပြောနေတယ့် Lord ရဲ့စကားသံကော အမူအယာက တဂယ်ဒေါသထွက်နေတာ...သူက သဝန်တိုရတာကို မုန်းနေတာပဲ...အခုချိန် လုပ်ခွင့်သာမပေးရင်
ငါပိုဆိုးလိမ့်မယ်....
"Lord... ကြိုက်..သလို...အပြစ်ပေးပါ"
"ဒီအချိန်မဟုတ်ဘူး...ဒီည ကိုယ့်ရဲ့ Birthday Party ရှိတယ် အဲ့ချိန်ကြရင်တွေ့မယ်"
"သဘောပါပဲ...."
သူပြုသမျှ ခံရမှာပဲ....
Lord က သူ့ Birthday Party မတိုင်မှီ သူ့ရဲ့
လူယုံနှင့် လုပ်ငန်းကမိတ်ဆွေတွေ
သူ့အဖေ့လက်ထက်ကတည်းကအခုထိ
သူ့ကိုအမြဲကူညီပေးတယ့် ဝန်ကြီးချုပ် စသည့်အရေးကြီးပုဂ္ဂိုလ်များ... ထိုသူတွေကို ဖိတ်ကာ
ညစာ အရင်စားသည်။
ခွန်း နဲ့ မိုးကလဲ ပါသလို Lord ရဲ့လက်ထောက်နှင့်ကိုယ်ရံတော်ခေါင်းဆောင်....အိမ်တော်ထိန်း
သူတို့လဲပါသည်။
Lord က သူ့မွေးနေ့ညစာဖိတ်ပွဲမှာ...ထိုင်နေသူတွေက ရာထူးအဆင့်တန်းတွေမေ့ထားရသည်။ဘာလို့ဆိုအကုန်လုံးက သူလိုအပ်သူတွေမို့လိုပင်။
ညစာ စားရင်း စကားကို အေးအေးဆေးဆေး ပြောနေကြသည်။
ခွန်း က ထမင်းကို ဒီအတိုင်းလေးစားရင်း..ဘာဟင်းမှလဲမခတ်ရဲဘူး...လူတွေဝတ်စားထားတာအချို့က
ပုခုံးမှာအပွင့်တွေနဲ့...Lord နဲ့ သခင်မ တို့ အင်္ကျီမှာဆိုလဲ ရွှေရောင်ငွေရောင်တံဆိပ်ပေါင်းများစွာ..နာမည်ကြီးလုပ်ငန်းရှင်တွေကြားဝယ်..
သူမကဘာအဆင့်မှမဟုတ်ဘူး....ဒီမှာထိုင်နေရတာ ငါက အရေးမပါသလိုပဲ...
Lord က ခွန်း ပန်းကန်ထဲ ဘာဟင်းမှမမြင်လို့...
ပုစွန်ထုပ်ဟင်း ပန်းကန်ထဲမှ ယူကာ ခွန်းပန်းကန်ထဲထည့်ပေးလိုက်ချိန်...
အကုန်လုံးက အံ့သြစွာကြည့်ရင်း ထမင်းစားဝိုင်းကြီးဟာချက်ချင်းရပ်တန့်သွားသည်။
ဒါပေမယ့် Lord လက်ထောက်နဲ့ ကိုယ်ရံတော်ခေါင်းဆောင် က မြင်ရတာအဲ့ထက်မကပင်။ သူတို့က သူများငြိမ်လို့လိုက်ငြိမ်နေတာ...
ဝန်ကြီးချုပ်ဟာ ချက်ချင်း ဆိုသလို
အံ့အားသင့်သွားကာ
"ငါအခုဘာမြင်လိုက်ရတာလဲ..."
သူ့ဘေး က ကာကွယ်ရေးဝန်ကြီး နဲ့ စစ်တပ်ရေးရာ
ဝန်ကြီးလဲ...အ သွားရသည်။
Lord က ဘယ်သူ့ကိုမှ စောက်ဂရုမစိုက်ပါ..
"ဘေဘီ...စားလေ....မကောင်းလို့လား...အခွံမနွှာတတ်တာလား...ကိုယ်လုပ်ပေးရမလား"
အခုတော့ Lord လက်ထောက်နဲ့ ကိုယ်ရံတော်ခေါင်းဆောင် က ကြောင် အ သွားကာ
"ဘေဘီ...."
ရှိသမျှ လူတွေအကုန်လုံး Lord ကို အံ့သြစွာကြည့်နေကြသည်။
ခွန်း က သူတို့ကို ကြည့်ကာ...ပိုတောင်ကြောက်လာသည်။ဖြစ်နိုင်ရင်ထွက်သာပြေးလိုက်ချင်တယ်...
"Lord....ရပ်သင့်ပြီ" (တိုးတိုးလေးပြော)
Lord က သူတို့ကို ကြည့်ကာ
"ဘာဖြစ်နေကြတာလဲ... "
"Lord...နေမကောင်းဘူးလား"
"ခေါင်းထိထားသေးတာလား..."
"အခု ဆရာဝန်ခေါ်ပေးရမလား..."
ဝန်ကြီးချုပ်သုံးယောက် တစ်ယောက်တစ်ပေါက်ပြောစကားများကို Lord နားထောင်ရင်း
"ခင်ဗျား.တို့...ရူးနေလို့လား...ငါခေါ်ပေးမယ်"
"မဟုတ်....ပါ...ဘူး"
"Lord...ဒီမိန်းမလှလေးက..."
"ငါ့ ကောင်မလေး.....အားလုံးသိတယ့်အတိုင်း
ငါနဲ့ Moe Wanna Htet က ချစ်လို့ယူထားတာမှ
မဟုတ်တာ..."
Lord ပြောစကားကို ဘယ်သူကမှ မတုံ့ပြန်ရဲကြပေ။
Lord က သူ့ဆရာနှစ်ယောက်စကားပဲနားထောင် အခုတော့တစ်ယောက်ပဲကျန်တော့တာ
အဲ့တစ်ယောက်က ဒီမှာမရှိလို့ပဲ။
Lord က သူ့လက်နဲ့ ခွန်းကို ပုဇွန် နွှာပေးသည်။
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ်....Lord.."
အကုန်လုံးလဲ လန့်ဖျတ်နေကာ Lord အစစ်မှ ဟုတ်ရဲ့လား...တွေးနေမိကြသည်။
"အခုချိန် Lord သရဲ ဝင်ပူးနေတာပြောရင်
ငါယုံတယ်"
"Lord အစစ်မှ ဟုတ်ရဲ့လား..."
Lord က မကြားပေမယ့် Lord က အရိပ်အကဲ ကြည့်တာ အရမ်းတော်သည်။
"ငါက အစစ် မဟုတ်လို့ အတုလား..."
အဲ့တော့ မှ...
"Lord အစစ်ပဲ....ငါတို့ အတွေးကို သိနေတာ.."
ခွန်း စားနေကြပုံစံမဟုတ်တော့ ထမင်းစားရတာ
သိပ်အဆင်မပြေဘူး...
Moe Wanna Htet က စကားစလိုက်သည်။
"Lord အတွက်မွေးနေ့လက်ဆောင်က ဘယ်သူ့အကောင်းဆုံးလဲ ကြည့်ကြမလား.."
တစ်ယောက်တစ်မျိုးဆီ ထုတ်ပြ ကြတာ...
တစ်ခုပြီးတစ်ခု အရမ်းကို မိုက်ကြသည်။.တစ်ချို့က ကမ္ဘာမှာတစ်ခုတည်းသော ပစ္စည်းမျိုးစုံ စျေးနှုန်းတွေက လူသေလောက်သည်။
Moe Wanna Htet က Lord ကို ပေးတယ့်ဟာ က
အရမ်းကို ရှားပါး အမွေအနှစ်တစ်ခုပင်။
Lord က အဲ့ဒါကိုတော့ သဘောကျမိသည်။
"မဆိုးဘူးပဲ...ငါဒါ လေလံဆွဲဖို့ ငါဘယ်လိုမှ မအားတာနဲ့ မဆွဲခဲ့တာ....မင်းရသွားတာကို"
"မိုး...က ကိုမင်းကို အရမ်းဂရုစိုက်တာပါ"
အကုန်လုံးက Moe Wanna Htet ကို အထင်ကြီးနေကြသည်။ ထုံးစံအတိုင်း မွေးနေ့တိုင်းမှာ Lord က Moe Wanna Htet ပေးတယ့် လက်ဆောင်ကိုပဲသဘောကျခဲ့တာ...အခု Lord ကောင်မလေးကရော
"ညီမလေးခွန်း က ရော ကိုယ့်ချစ်သူ မွေးနေ့အတွက် လက်ဆောင်မရှိဘူးလား"
Lord က ခွန်း ကို ကြည့်ကာ...
"သူ့ဆီက ဘာလက်ဆောင် မှ မလိုချင်ဘူး...
ဘေးမှာရှိနေယုံနဲ့....လုံလောက်ပြီ"
"ရှိပါတယ်.... လက်ဆောင် "
"ဘာများလဲ "
ခွန်း ရဲ့ လက်ထောက် နှစ်ယောက်က ယူလာပြသည်။
ပန်းချီကား တစ်ချပ် နှစ်ယောက် တစ်ယောက်တစ်ဖက်ဆီ သယ်ရသည်။ ပြီးတော့....အဖြူရောင်ပိတ်စနှင့်အုပ်ထားသည်။
ခွန်းက မက်တပ်ရပ်ကာ အဖြူရောင်ပိတ်စကိုလှန်လိုက်ချိန် အကုန်လုံး အံ့အားသင့်လောက်အောင် Lord ရဲ့ ပုံတူက အရမ်းကို အသက်ဝင်လှသည်။
"ဘယ်ပန်းချီဆရာကိုအပ်တာလဲ...သိပါရစေ"
"ပြောပြပေးပါ.."
အကုန်လုံးကလဲ ပန်းချီ ဆရာကို လေးစားကာ သူတို့လဲ အပ်ချင်သည်။ဒါမှမဟုတ်အဲ့ပန်းချီဆရာရဲ့အခြားပန်းချီတွေကို လိုချင်သည်။
"ခွန်း ကိုယ်တိုင် နာရီ 70 ကြာအောင်ဆွဲထားတယ့် Lord ရဲ့ ပန်းချီပါ...ခွန်း မှာ Lord အတွက်ပေးစရာဆိုလို့...အချိန်နဲ့ ချွေးပဲရှိပါတယ်..."
အကုန်လုံးက ခွန်း ရဲ့ စကားလေးအပေါ်
ပြုံးလိုက်မိကြ၏
ဝန်ကြီးချုပ်က လက်ခုတ်တီးကာ ဂုဏ်ပြုတော့အကုန်လုံးကလဲ ဂုဏ်ပြုကြသည်။
Lord က ပန်းချီထက် ခွန်းမျက်နှာအပြုံးလေးကို
ကြည့်ကာ ဂုဏ်ယူနေမိသည်။
~~~~~~~~~♥♥♥♥♥~~~~~~~~~~
ည Party က 8 နာရီ စမည်။ Party ဆိုတာ အကုန်လုံး Hot နေအောင် ဝတ်ကြဒါမျိုး ဆိုပေမယ့်
ခွန်းကတော့ဖြင့်...ဂါဝန်အရှည်လေးနှင့် မင်းသမီးတစ်ပါးလိုပါပဲ...ဘာဂါဝန်လဲ သိကြမှာပါ.. အထည် 100 လုံး ဒါပဲလေ...
Party မသွားမှီ Lord က ခွန်း ကို သူ့ပေါင်ပေါ်ချီတင်ထားသည်။
"Lord.....ဘာလုပ်မလို့လဲ "
"မင်းကို အပြစ်ပေးမလို့လေ..."
ခွန်း မျက်ရည် လေးပါ စို့တတ်လာသည်။
Lord က ခွန်းရဲ့ ဂါဝန် ကို ပေါင်ထိ လှန်လိုက်သည်။
သူ့လက်တွေက ဒူးကနေပေါင်အထိ ထိရင်း..အထဲထိရောက်လာသည်။
"ပေါင်ကားလိုက် "
Lord ပြောသလို လုပ်သည်။Lord က
သူမ မျက်နှာ ကိုသာကြည့်နေသည်။
အောက်ခံဘောင်းဘီကို ဒူးလောက်ထိချွတ်ချပြီး အပေါက်ထဲကို လက်ညိုးနှစ်ချောင်းကထည့်ကာ အပေါက်ချဲ့ပြန်သည်။
"မင်းဟာလေးက ဘာလို့ပြန်ကျပ်သွားတာလဲ"
"သိဘူး....အ့...."
Lord က သူကိုယ်တိုင် လက်ညိုးနဲ့ အပေါက်ကို
ချဲ့ပေးပြီးနောက် ပစ္စည်း လေးတစ်ခုထုတ်ပြသည်။
"အဲ့ဒါက......"
လက်မလောက်လေးရှိမယ် ဘာမှန်းမသိတယ့်
ဘဲဥ ပုံစံလေး..ကြိုးအရှည်သေးသေးလေးပါပြီး..
ကြိုးရှည်အောက်မှာ လက်ညိုးဝင်စံနိုင်သည့် အကွင်းလေးပါသည်။
"Lord...အဲ့ဒါက...."
Lord ရဲ့ လူယုတ်မာ အပြုံးကို ခွန်းတွေ့လိုက်ရသည်။
Lord က ခွန်းရဲ့ အပေါက်လေးထဲ အဲ့တာလေးကို
ထည့်လိုက်သည်။
"Lord....ပြန်..ထုတ်လို့မရရင်.."
"ရပါတယ်.... ကြိုးပါတယ်လေ...ပြန်ထုတ်လို့ရတယ်..."
"အဲ့ဒါလေး...ညParty တစ်လျှောက်လုံး
ထည့်ထားရမယ်"
ခွန်း နည်းနည်း စိတ်သက်သာရာ ရသွားသည်။
နာလဲမနာဘူး...ပြန်လဲထုတ်လို့ရတယ်....
တော်သေးတယ် အပြစ်ပေးသာ သိပ်မကြီးလို့...
ခွန်းကို အောက်ခံဘောင်းဘီ နှစ်ထပ် ဝတ်ခိုင်းသည်။
ဝတ်လိုက်သည်။
ခွန်း ကို ပေါင်ပေါ်က ချကာ ဂါဝန်လေးသေချာပြန်ဖုံးပေး၏
"ဒါပဲလား....Lord...."
"အင်း...."
Lord က ခုနက ထည့်သွားသည့် ဘဲဥ ပုံစံနှင့် အရောင်တူသည့် ဘာလေးမှန်းမသိဘူး ခလုတ်လေးတွေပါတယ့် အဲ့တာကို ထုတ်ပြသည်။
"Level 1"
ခွန်း ခံစားမိလိုက်တာက အတွင်းသားထဲမှာ တုန်လာသည်။ အတွင်းသားတွေအကုန်လုံးကို တုန်ခါပြီး
တဖြေးဖြေး တိုးဝင်လာသည်။
"အ့.....Lord...."
"Level 4"
ပိုပြီး တုန်ခါလာကာ အတွင်းသားတွေက ပိုစုပ်ယူရင်း
ပြီးနိုင်တယ့်ထိပ်လေးဆီသွားပြီး ထိကာ တုန်ခါနေသည်။
"အ့....မ..ခံစား...နိုင်ဘူး..အ့....ရပ်...ပါ..နေရ..
ခတ်တယ်...အ့..."
ခွန်း ဒူးပါခွေကြသည်။
"Lord....ရပ်ပေးပါ..."
Lord က ရပ်ပေးသည်။
"ဘယ်လိုလဲ... သဘောကျရဲ့လား..."
"ဟင့်အင်း...ထုတ်ပေးပါ...."
Lord က ပိတ်လိုက်သည်။
"လာသွားရအောင်.....ကောင်းကောင်းတောင့်ခံနိုင်ဖို့မျှော်လင့်ပါတယ်...."
"Lord....လူယုတ်မာကြီး..."
"အခုမှ...သိတာလား..."
သိတာကြာပါပြီ။
Lord နဲ့ အတူ Party ကို သွားခဲ့သည်။
"Lord......"
"ဘာလဲ....."
"မလုပ်ပါနဲ့... နော်.."
"ဒါမျိုးလား...."
Lord က ခလုတ်ကိုနှိပ်လိုက်ချိန် ခွန်း ဒူးတွေယိုင်မတတ်အတွင်းသားတွေရဲ့ လှုပ်ရှားမှုကို ခံစားရသည်။
Party မှာ လူငယ်တွေများတယ်...အကုန်လုံး Hot တတ်နေတာပဲ...ဝန်ကြီး နဲ့..အာဏာရှိသောသူရဲ့သားတွေသမီးတွေ လာတတ် ကြသည်။
ဒီချိန် က မိန်းမလှလေးတွေ ကောင်ချောလေးတွေ အများဆုံးရှိတယ်...ဘာမီဒီယာသမားမှမရှိဘူး..အေးအေးဆေးဆေး လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေနိုင်သည်။
Lord နဲ့ မိုး က သူတို့က အခြားသူတွေနဲ့ စကားပြောနေကြချိန်...ခွန်း က စားပွဲဝိုင်းလေးတစ်ခုမှာ ခြေချိတ်ထိုင်ကာ သည်းခံနေရတယ်။
ဖျတ်သွားတယ့်ကောင်လေးတိုင်းက ခွန်းကို ကြည့်နေကြသည်။
"ဒါ...နတ်သမီးလေး မလား...."
ဝန်ကြီးချုပ်သား လင်းသုတ က ခွန်း အနားလာ
ချဥ်းကပ်သည်။
Lord ကလဲ မြင်သွားကာဖြင့်
အပိုင်း (38)