အပိုင်း (10)
Moe Wanna Htet က ဧည့်ခန်းကြီးထဲဝယ်
သူ့လက်ထောက်တွေနဲ့ စကားပြောနေသည်။
"မအောင်မြင်ဘူး...ဟုတ်လား...နင်တို့စောက်လုပ်ကို ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲ.... "
"တောင်းပန်ပါတယ် သခင်မ..."
"တောက်...စောက်သုံးကိုမကျဘူး..."
Moe Wanna Htet က ခေါင်းကို အောက်စိုက်ကာ ဒေါသထွက်နေလေရဲ့...သူမလက်ထောက်ကလဲ အောက်ကိုအောက်စိုက်ကာ ကြောက်နေလေသည်။
ရုတ်ချည်းဆိုသလို Lord ဝင်လာတာတောင် သူတို့သတိမထားမိဘူး....Lord က မိုး ရဲ့ လက်ထောက် ဆံပင်ကို ဆွဲဆောင့်လိုက်သည်။
"အား....."
Moe Wanna Htet လဲ လန့်ကာ... ကြည့်လိုက်တော့.....
"ဘာဖြစ်တာလဲ....ကိုမင်း..."
ဆံပင်ကိုဆွဲဆောင့်ကာ ပစ်ချလိုက်သည်။
မှောက်လျက်ကျသွားသည့် သူမ
"အ့.........."
Moe Wanna Htet လဲ ပြာယာခတ်ကာဖြင့်
"ကိုမင်း...ဘာဖြစ်လို့လဲ"
သူမ က မှောက်လျက်ကျနေရကနေ အားယူကာ ထသည်။
Lord က မျက်နှာကို ပိတ်ကန်လိုက်သည်။
Moe Wann Htet မှာ အသားတွေပင်ဆက်တိုက်တုန်လာသည်။
Lord က အရမ်းကြောက်စရာကောင်းနေ၏
Lord ရဲ့ မျက်နှာ က အခုချိန်မှာ အရမ်းအေးစက်ပြီး အရင်ကလဲ ကြောက်စရာကောင်းပေမယ့် အခုက ပိုပြီး ကြောက်စရာကောင်းလှသည်။
ဆေးလိပ်ကို မီးညှိကာ ဧည့်ခန်းက ရွှေရောင် ဆိုဖာခုံရှည်ထက်ဝယ် ခြေချိတ် ထိုင်ကာ မျက်လုံးက လုံးဝဒေါသထွက်နေသည်။
Lord ရဲ့ လက်ထောက် သူမ လက်တွေကို
နောက်ပြန်ချုပ်ထားသည်။
"Lord.....ကျွန်မ ဘာလုပ်မိလို့လဲ"
Lord ရဲ့ လက်ထောက်က သူမကို Video ကို ပြသည်။
"ပြောစမ်း...."
Moe Wanna Htet က လန့်နေသည်။
သူမစိတ်ကိုလျော့ကာ Lord ရဲ့ ပေါင်ပေါ်ထိုင်ကာ Lord ရဲ့ ဂုတ်ကိုဖတ်ရင်း....ချွဲနွဲ့စွာပြောသည်။
"ဘာဖြစ်လို့လဲ... ကိုမင်း...သူ...
ကိုမင်းကို ဘာလုပ်လိုက်လို့လဲ"
Lord က ဆေးလိပ်ကို တစ်ဖွာလောက်ရှိုက်ရင်း...
မျက်ခုံးတစ်ဖက်ပင့်ပြကာမေးသည်။
"မင်းလူက ငါ့အပိုင်ကိုလာထိတာ...
ငါ ဘာလုပ်သင့်လဲ"
အံ့သြ မှင်သက်စွာ သရုပ်ဆောင်ပြရသည်။
"ဘာ.....မိုးရဲ့ လက်ထောက် က ရာရာစစ ကိုမင်း အပိုင်ကိုထိရဲတယ်ပေါ့"
"မဟုတ်ဘူး....အဲ့တာ...."
"ပါးစပ်ပိတ်ထားစမ်း....."
Lord ရဲ့ လူတွေက သူမပါးစပ်ကို
ပိတ်ထားတော့သည်။
"ကိုမင်း ရဲ့ အပိုင်က ဘာလဲမသိပေမယ့် မိုး
သူ့ကိုယ်စား တောင်းပန်ပါတယ် "
"ဒါဆို ဒီကိစ္စက မင်းနဲ့ မသက်ဆိုင်ဘူးပေါ့"
သူမ အပြစ်ကင်းချင်ယောင်ဆောင်တယ့်
မျက်ဝန်းများနှင့်
"ဘာကိစ္စလဲ... ကိုမင်း....ဘာဖြစ်လို့လဲ... "
"ကောင်းပြီ....ယုံလိုက်မယ်....အခု မင်းရဲ့လူက ငါ့အပိုင်ကို ထိတယ်ဆိုတော့....မင်းဘယ်လို အပြစ်ပေးမလဲ...."
သူငါ့ကို စမ်းသပ်နေတာပဲ...ငါသာ သူကျေနပ်အောင်အပြစ်မပေးနိုင်ဘူးဆိုရင် ငါ ပြသာနာ တတ်လောက်တယ်။
"အမိန့်ပေးတယ့် လျှာကို ဖျတ်ပြီး....သက်ပြစ်လိုက်ရင်ရော...ကိုမင်း စိတ်ကျေနပ်ရဲ့လား..."
လက်ထောက်မှာ ခြေတွေလက်တွေတုန်လာကာ ခေါင်းကို ဆက်တိုက်ခါက မျက်ရည်တွေလဲ ကျလာသည်။
Moe Wanna Htet ဆိုတာ သူလွတ်ရာရုန်းဖို့ ဘယ်သူ့ကိုမဆို စတေးဖို့ ဝန်မလေးဘူး..
"ဟုတ်ပြီ...မင်းက သူ့သခင်ဆိုတော့လဲ...
လွှဲလိုက်ပြီ....."
Lord က Moe Wanna Htet ရဲ့ ပါးပြင်ကို
ထိတွေ့ကာ ဖြင့် ပြောသည်။
"တော်လိုက်တာ... ငါကျေနပ်တယ်...မင်းကိုပဲ လွှဲမယ်နော်"
"ဟုတ်ကဲ့...ကိုမင်း"
~~~~~~~~~♥♥♥♥~~~~~~~~~~~~
ခွန်း..က အိမ်မှာ အိမ်မှုကိစ္စလုပ်နေတုန်း....
Shine Win Thant က ခွန်းရဲ့ ပတ်တီးတွေမြင်တော့
"ဘာဖြစ်တာလဲ...ဒီနေ့ အမေလဲမရိုက်ပါဘူး"
"ချောလဲ တာပါ..."
"အင်း......."
ပြောကာ ထွက်သွားသည်။
သူက ဘာလား ရုတ်တရက် စကားတွေဘာတွေလာပြောနေတယ်..
အိမ်က အလုပ်တွေပြီးတော့....ခဏ အိပ်ပြီး နားမယ်ပေါ့.. အတွေးဖြင့်....မျက်လုံးမှတ်ကာ နားနေရင်း...သူ့ကို ကာကွယ်ပေးတယ့်လူအကြောင်းအတွေးဝင်လာခဲ့သည်။
ရုတ်တရက် မျက်လုံးလေးပြူးကာ..
"ငါ....ကိုယ်သင်းနံ့...ဟုတ်တယ် အဲ့အနံ့ကို ရင်းရင်းနှီးနှီး သိသလိုပဲ....."
ခဏအကြာ.......
"သိတော့ဘူး...အိပ်တော့မယ် "
အိပ်ပျော်သွားသည်။
တဂယ့်ကလေးလေးလိုပဲ.....တစ်ခါတလေ
ကလေးလိုပဲ။
လူကြီးယောင်ဆောင်နေတယ့်ကလေးကြနေတာပဲ..
~~~~~~~~~♥♥♥♥~~~~~~~~~~~~
Lord ရဲ့ လူယုံတွေက မိုး ပြောတယ့်အတိုင်းအကုန်လုပ်ခဲ့သည်။
လျှာဖျတ်ခံရတယ့် သူမ အနားသို့
Moe Wanna Htet က နားသို့ကပ်ကာ တိုးတိုးလေးပြောသည်။
"သေလိုက်တော့......."
ပြောကာ ချက်ချင်း မျက်ရည်တွေဝဲချင်ယောင်ဆောင်ကာ Lord ရဲ့ လူယုံတွေကို ကြည့်ရင်း...
"သူကို မနာအောင် သတ်ပေးပါနော်...သူက သစ္စာဖောက်ဆိုပေမယ့် ငါ့အနားမှာ အချိန်အကြာကြီး အလုပ်လုပ်ခဲ့သူမို့လို့ပါ"
သခင်မ က တဂယ် သနားညှာတာတတ်တယ့်သူပဲ..
သူတို့က အတွေးလေးတွေဝင်ကြသည်။
"ဟုတ်ကဲ့ပါ...သခင်မ"
ပြီးတော့ သူမထိုနေရာက ထွက်သွားကာ ကျနေတယ့်မျက်ရည်ကို သုတ်ပြီး...
"စောက်ရေးကိုမပါတာ...သေတာပဲ ကောင်းတယ် ...ငါ့အတွက် လက်ထောက် နောက်တစ်ယောက်
ရှာထားလိုက်"
"ဟုတ်ကဲ့....သခင်မ"
Moe Wanna Htet မှာ လက်ထောက်က အမြဲ နှစ်ယောက် ရှိသည်။တစ်ယောက်သေတော့ နောက်တစ်ယောက် ရှာရတော့မှာပေါ့...
~~~~~~~~~♥♥♥♥~~~~~~~~~~~~
ခွန်းပုံမှန်အတိုင်း အလုပ်လာသည်။
"ကိုဟိန်း.....ခွန်းနဲ့ ဝေးဝေးနေပါ...ဒီနေ့ Lord လာမှာ"
"အကို မကြောက်ဘူး...သူ ညီမ ကို နာအောင်လုပ်
ရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ "
"သူမလုပ်ပါဘူး...ညီမကြောင့် ကိုဟိန်းကို မထိခိုက်စေချင်ဘူး"
"ညီမ က အကို့ကို မထိခိုက်စေပါဘူး..."
ကိုဟိန်းက အရမ်းကို သဘောကောင်းတာပဲ.....
ဒါပေမဲ့ ငါ အတတ်နိုင်ဆုံး အနားမကပ်သင့်ဘူး...
ခွန်းက အလုပ်လုပ်ရင်း အမူးသမားတစ်ယောက်က
ယောင်ယောင်မူးမူးဖြင့် ခွန်းကို တွန်းလိုက်သည်။
ခွန်း က အနောက်ပြန်လှဲကျခန်းနီး...
Lord က အချိန်မှီ ဖမ်းလိုက်နိုင်သည်။
"Lord......"
"........."
Lord က ခွန်းကို ပြန်ထိန်းပေးကာ
"အခန်းထဲသွားရအောင်...."
"......ဟုတ်....."
Lord အနောက်ကနေလိုက်သွားကာ အခန်းထဲကို ဝင်လာခဲ့သည်။
Lord က မှန်နံရံမှတဆင့် အပြင်ကို ငေးကာ ဝိုင်သောက်နေသည်။
ခွန်း ဝင်လာတယ့် အသံကြားလို့ အနောက်ကို လှည့်ကြည့်လိုက်ချိန်....
ခွန်း က သူ့အင်္ကျီကြယ်သီးတွေကို ဖြုတ်နေသည်။
"ဟေး...ဟေး...ဘာလုပ်နေတာလဲ "
"Sex လုပ်မှာမလား......"
Lord က ခွန်းရဲ့ အင်္ကျီကြယ်သီးလေးတွေ ပြန်တပ်ပေးရင်း
"ဒီနေ့ မလုပ်ပါဘူး....."
"Lord....ဖျားနေတာလား...နေမကောင်းဘူးလား"
"ကောင်းပါတယ်.... မင်းက အသက်မပြည့်သေးဘူးပဲ.....အစက မင်းကိုငယ်တယ် သိပေမယ့် အဲ့လောက်ထိငယ်မယ်မထင်ထားဘူး..."
ခွန်းအကြောင်းကို Lord စုံစမ်းပြီးပြီပဲ ခွန်းနားလည်သွားသည်။နေပါအုံး...ဒါဆို....
"ခွန်း.....ရုပ်က အသက်ကြီးပုံပေါက်နေလို့လား"
"မဟုတ်ပါဘူးကွာ...မင်းအနေအထိုင်.အပြောအဆို..
ပြီးတော့... မင်းရဲ့အခုအလုပ်....
အဲ့တာတွေက...အသက်နဲ့မလိုက်ဘူးလေ..."
"အဲ့တာတော့ ဟုတ်တယ်...ဒါပေမယ့်
ခွန်းက အသက် 17 ပြည့်တော့မှာ...18 ပြည့်ဖို့ တစ်နှစ်ပဲလိုတာပါနော်...လူကြီး ဖြစ်နေပါပြီ"
ဒီစကားကိုကြားတော့ Lord က ကြားတော့
ရယ်မိသွားသည်။
ဒါပထမဆုံးအကြိမ် ရယ်မိတာပင်။
Lord က ခွန်းရဲ့ လက်ကို ကိုင်လိုက်သည်။
ခွန်းက လန့်သွားကာ....သူ ခွန်းလက်ကို ပထမဆုံးအကြိမ် နူးနူးညံ့ညံ့ ကိုင်တာပဲ...
Lord က ခွန်းကို မှန်နံရံဆီ ခေါ်သွားသည်။
သူဘာလုပ်မလို့လဲ....
Lord က က အနောက်ကနေ ခွန်းရဲ့ ခါးကို ဖက်ထားသည်။ Lord ရဲ့ ရင်ခွင်ထဲ ခွန်းက ဝင်နေသည်။
"Lord......ဒါမျိူးကြီးက....မသင့်တော်ဘူးထင်တယ်"
"ငါ့အသက်ဘယ်လောက်လဲသိလား"
သူ့အကြောင်းစိတ်မှ မဝင်စားတာ ဘယ်သိပါ့မလဲ..
"အင်း...ဘယ်လောက်လဲ "
"31 ...."
"အဲ့လောက်တောင်ရှိနေပြီလား...."
"ငါ့ကို ဘယ်လောက်ထင်လို့လဲ..."
"25 လောက်ပေါ့...."
"မင်း Google မသုံးတတ်ဘူးလား..ငါ့အကြောင်းကို လုံးဝမသိဘူးပေါ့"
စိတ်မှမဝင်စားတာ....ဘာလို့ သိရမှာလဲ...
ရုတ်တရက် ခံစားမိလိုက်သည့် ခံစားချက်တစ်ခု..
"ဒီ...အနံ့... က..."
ခွန်း က Lord ဘက်ကို မျက်နှာချင်းဆိုင်ကာ
လှည့်လိုက်သည်။
Lord က သူမကို ကြည့်ကာ...
ခွန်းရဲ့ လက်ဖဝါးလေးစုပြီး Lord မျက်နှာတစ်ဝက်ကို ဖုံးဖို့ရန် Lord ရဲ့ မျက်နှာထံသို့ လက်ဖဝါးလေး
ချဥ်းကပ်လာသည်။
Lord က သူမကို စိုက်ကြည့်နေရင်း သူ့မျက်နှာအနား လက်ဖဝါးလေး နီးကပ်လာချိန် သူမလက်လေးကိုဖမ်းလိုက်သည်။
နောက်လက်တစ်ဖက် ကိုလဲဆွဲယူကာ ခွန်းရဲ့ လက်နှစ်ဖက်ကို သူရဲ့လက်တစ်ဖက်သာအသုံးပြုပြီး ချုပ်ကာ မှန်နံရံကပ်လိုက်သည်။
ခွန်း ရဲ့ ကျောပြင်က မှန်နံရံနဲ့ ကပ်နေလျက်ဖြင့်
ခွန်းက အရပ်ပုတော့ Lord ခါးလေးနဲနဲညွှန့်ကာ ခေါင်းကို အောက်စိုက်ပြီး..
အခြားလက်တစ်ဖက်က ခွန်းရဲ့မေးလေးကို မြှောက်ကာ...
ခွန်းရဲ့နှုတ်ခမ်းကို ထိကပ်လိုက်သည်။
ခွန်း မှာ အသိစိတ်အပြည့်ပင်။ ရုတ်တရက် ခွန်းရဲ့နှုတ်ခမ်းသားထက်ကို နူးညံ့တယ့် နှုတ်ခမ်းသားတစ်ခုက လာပြီးထိခတ်နေတာပင်။
နှုတ်ခမ်းအလွှာလေးတွေကို တစ်လွှာဆီစုပ်ယူလိုက်တိုင်း ခွန်းခန္ဓာကိုယ်လေးတုန်တတ်လာသည်။
နှုတ်ခမ်းထူထူအိအိလေးကို သကြားလုံးသဖွယ် စုပ်ယူနေတယ့် Lord.....အိအိစက်စက်နှုတ်ခမ်းသားလေးတစ်ခါစုပ်ယူလိုက်ရုံနဲ့ မရပ်တန့်နိုင်တော့ဘူး..
အနမ်းတွေကိုခြွေရင်း ခွန်းလဲ အလိုက်သင့် ခေါင်းကို စောင်းပေးလိုက်မိသည်။
ခွန်းရဲ့မျက်ဝန်းက တဖြေးဖြေး မှိတ်သွားကာ Lord ရဲ့ အနမ်းအောက် ရုန်းမထွက်နိုင်ခဲ့တော့ချေ။
အပိုင်း (11)......