Ben geldimmm naber tavşanlarım?
Bölümün geç gelmesi sebebini açıkladığım için bunu tekrarlamayacağım yine de geç kaldığım için özür dilerim.
İyi okumalar...
Gerçek aşk dedikleri bir şey vardı oysa onun hakkında anlattıkları hikayeler hep kötü sonla biterdi. Ancak ben onun kolları arasındayken gerçek aşk ne anlıyordum ve mutsuz bir sona layık değildi, öylede olmayacaktı da.
Bana iki hafta önce hayatımın nasıl biteceğini düşündüğümü söyleseydiniz mutsuz ve acı dolu bir son olacak derdim. Hatta çoğu zaman inkar etsem de bir gün ölüm beni almaya gelmeden kendi hayatıma son verebileceğimi dahi düşünüyordum.
Şimdi ise sonumun beni saran bu kolların arasın huzurla olmasını istiyordum. Belki bencilceydi ama bir insanın daha benden gitmesini kaldırabilecek güçte olduğuma emin değildim.
Yaşadığım her şeye ve her kötülüğe rağmen bir düşünceden asla kopamamıştım çünkü bunu bana babam öğretmişti, bu nadir da hatırladığım şeylerden biriydi. Bir o kadarda değerliydi. Benim babam bir insan ne kadar kötü olursa olursun ölümü hak etmediğini savunurdu. Haklı mıydı bilmiyordum ancak bunu benimsemiştim ve istesem de bundan kopamıyordum.
Ölmeyi hak eden insanlar var mıydı bilmiyordum ancak yaşattıklarını yaşamayı hak eden çok fazla insan vardı. O bu insanlardan sadece biriydi. Onun benim yaşadıklarımı yaşasın istiyordum. Bundan pişman olmasını istiyordum. Özür dilemesini istiyordum, affedilmek için yalvarmasını istiyordum.
Sadece benden değil benim geçmişimi yaşayan her insan özür dilesin istiyordum ve sadece onunda değil ona bu hakkı verdiğini sanan hakimlerden, polislerden ve nice insanlardan bir özür bekliyordum.
Çünkü ben bunu hak etmiştim...en azından bunu hak etmiştim
Sadece ben de değil bunu yaşayan her insan bunu hak ediyordu...ölü bedenleri bile yanan-yakılan bedenler bunu hak ediyordu. Sadece birkaç saniye daha yaşamak için yalvaran anneler bunu hak ediyordu. Bunu küçük bedenler hak ediyordu.
Kader var mıydı bilmiyordum ancak varsa onlara ve bana hiç acımamıştı umarım ki nice masum bedenlere acırdı. Hayır, anlardı.
Kollarımın arasında hareket eden adamla ona baktım. Uyuduğumuz pozisyonu hiç bozmamıştık ancak ben her ne kadar saatlerce uyuyacağımı düşünsem de yarım saat kadar bir süre sona yine o izlenme hissiyle uyanmıştım. Yani yine uykumu alamamıştım ve bunun sonunun bir krizle sonuçlanacağını çok iyi bir şekilde biliyordum. Bir anda uyuyakalacağımı ve sonunda yorgunluktan rem uykusuna rahatlıkla erişebilecektim. Bu kabus demekti, kriz demekti. Oysa sırtımdaki derin yaralar daha yeni yeni iyileşmeye başlamıştı. Tabi bunun sebebi Savaş’ın itina ile her gün kremi sürmesi de olabilirdi.
“Güzelim?” uyku dolu sesle düşüncelerimden ayrılırken ona baktım. “Hı?” devam etmesini bekler şekilde mırıldamamla iç çekmiş anlıma dudaklarını dayamıştı. “Yine mi uyumadın?” üzgün gelen sesi ile şaşırdım. “Yine derken?” anlamaya çalışır gibi sorduğum soru ile dudaklarını çekerek gözlerimi birleştirdi. Kollarım onun boynuna dolanmış haldeyken oda belimi sarmıştı. “Uyumadığını bilmediği mi sanıyorsun sen?” dedi kızgın bir sesle ve devam etti. “Ben seni tek bir hücrenden bile anlarım. Günlerdir uyumuyorsun, bebeğim. Daha ne kadar devam edecek bu?” üzgünlüğünü beden siteminin asıl nedeninin ben olduğumu gayet iyi biliyordum, benim iyi olmamı istiyordu.
Yalan söylersem bunu anlayacaktı bu yüzden pes ederek derin bir nefes aldım. “Uyuyamıyorum.” bana duygu dolu bir şekilde bakarken yutkundum. “İstesem de yapamıyorum.” gittikçe kısılan sesimle başımı eğmiştim. Kendimi güçsüz hissediyordum ve bu şekilde hissederken onun beni görmesini dahi istemiyordum. Belimden çekildiğini hissettiğim kolu ile boşluğa düşer gibi hissetmiştim. Çenemi kavrayan parmakları ile başımı kaldırdığımda gözlerimiz her zamanki gibi birleşti. Bir yandan da belimde hala varlığını koruyan eli belimi okşuyor ondan uzaklaşmama isin vermiyordu. Boynundaki ellerim kollarına indiğinde derin bir nefes aldı.
Dudaklarıma uzun ve yumuşak bir öpücük bıraktıktan sonra aramızdaki mesafeyi uzatmamıştı. Dudakları dudaklarımın üstündeydi “Daha iyi olacağız ve ben her zaman yanında olacağım. Birlikte iyileşeceğiz. Tamam mı?” diyerek beni iyi olacağıma ikna etmeye çalıştığında başımla onu onayladım bunu yapmamla tekrardan dudaklarımızı birleştirmişti.
Az öncekine zıt olarak gittikçe sertleşiyordu. Ellerim tekrardan hızla boynunu bulurken parmaklarım saçlarının arasına dalmıştı bile. Belimdeki eli beni kendine daha da yaslarken çenemi tutan eli yanağıma daha sonrada saç köklerime ulaşmıştı.
Bir an dahi olsa ayrılmamızı istemiyormuş gibi yüzlerimizi birbirine yaslıyor dudaklarımızı ayırmamıza fırsat vermiyordu. Giderek ona karşılık vermem zorlaşırken nefessiz kaldığımı hissederek geri çekildim. Derin nefesler alarak birbirimize bakarken başımı omuzuna yasladım. O da başını yaslarken odada sadece aldığımız derin nefeslerin sesleri vardı.
***
Saat öğlenden sonra ikiydi ancak biz daha kahvaltımızı yeni yapıyorduk. Birazdan ise havuza girmeyi düşüyorduk yani en azından ben ve Sena bunu yapmayı planlıyorduk. Akşam ise bir bara giderek kafamızı dağıtacaktık.
İlk gün için gayet güzel bir plandı, bence.
“ay yengoşum, şu hayvanla nasıl tanıştığını artık anlatsan mı? Bunu neden hiçbirimiz bilmiyoruz! Hep geçiştiriyorsun olmaz böyle.” tripinin ardında oluşan gergin havayı yok etme cabası vardı ancak ben ne diyecektim ki?
Rüyalarıyla sorun yaşayan biri olarak bir telefon numarası gördüm ki bu ilk de değildi. Numaraya yazdığımda bu kişi abin çıktı ama anonim olmak isteyerek kim olduğunu benden sakladı? Ayrıca kadının biri sevgilisiyim diyerek bana cevap vermeseydi ben hala onun kim olduğunu bilmeyecektim mi? Bu çok... mantıksız olurdu.
“Senin bildiğini sanıyordum Senoşum?” diyerek sorguladığımda başıyla onayladı. “Sinan abim bir şeyler anlattı ama parça parça birleşmeyen şeyler var. O yüzden sen de anlat.” dediğinde Sinan’ın homurdanmasını duyduk. “Abini sikeyim” sitem dolu sesi ile gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırdım. Bu abi konusu nereden çıkmıştı bilmiyordum ancak beni eğlendirmeye başlamıştı.
“Ne bu abi konusu?” diyerek bugün ilk defa konuşan Sıla ile Emir’inde başı kalkmıştı. Aralarındaki çekimi her zaman hisseden biri olarak son günlerde bunu daha da çok hissediyordum ve bu beni farklı şeylere yönlendiriyordu.
Tanıştıktan kısa bir süre sonra onların çok iyi bir çift olacağını düşünmüştüm ancak her şeyi bir çırpıda söyleyen ben bunu asla söyleyememiştim. Onlarda bunu fark edemediği için bu konuyu kendi içimde kapatmıştım ancak galiba yeniden açmam gerekecekti.
“Bende anlamadım ki! Önce instadan postlarımızı kaldır dedi sonrada abi demeye başladı” diyerek dertlenmeye başlayan Sinan ile gözlerim Sena’yı buldu. Sena gözlerini kaçırdığında kaşlarım çatıldı. Galiba ship anlama yeteneğimi kaybetmiştim ve bunların arasında bir şeyler vardı.
Kendimi kısmetse olurda hissetmem normal miydi?
“Sena?” diye cevap beklediğimde bana baktı. Gözlerinde kırılan birkaç duygu gördüğümde yanılmadığımı anladım. Ben bunu neden yeni fark etmiştim ki? “Öyle gerekti” diyerek geçiştirdiğinde tekrardan sessizliğe gömüldük.
Kısa bir süre sonra ben ve Sena havuza girerken Sinan ve Sıla tatile gelmemizin aptallığını savunarak çalışmaya devam edeceklerini söylemişlerdi. Bunlar ne zamandır bu kadar işkolikti!? Emir gelen bir arama yüzünden bize geç katılacağını söylemişti. Savaş ise biz hazırlanırken masayı toplama görevini üslenmişti. Şimdi ise giyinmeye gitmişti, birazdan bize katılacaktı.
***
Tüm gün yüzmüş bol bol eğlenmiştik yani en azından ben ve Savaş için oldukça güzel saatler olmuştu. Şimdi ise bara gitmek için hazırlanıyorduk.
Nedense bu tatilin benim için dinlenmekten daha çok yeni ve zorlu bir başlangıcın olduğunu düşündürmeye başlamıştı. Hislerine güvenen biri olsam da bu seferlik yok saymaya karar vermiştim.
Sonuçta her şeye rağmen savaşmaya devam edecektim.
Evet bitti, nasıldı?
Tatlış bir tatil beklerken benim karakterleri salmamam peki
Bir sonraki bölüm yan karakterlerimizden olacak. Hangi ikiliyi istiyorsunuz? Ben Sıla ve Emir'i yapmayı düşünsemde size de sormak istedim.
Sınav haftası benim çoook kötü başladı ama umarım diğerleri iyi geçer sizinki de umarım iyi geçer.
O zaman ben kaçtım
Oylamayı ve yorum yapmayı unutmayın Seviliyorsunuz ♡
Instagram: elasu-gr