[Asher's POV:]
Nang matapos akong magbihis for the swimsuit competition ay agad akong lumabas sa fitting room, short at sando lang ako. Sinabi sa akin ni Jeremiah ang isang tip niya na hindi niya pa ginagawa. Pero yung tip na kaniyang sinabi ay tip ko na rin dahil ganon na ganon ang naiisip ko dati, hindi ko akalain na iisa lang ang aming gusto.
Lumabas ako sa fitting room at sinalubong ako ng mga kaibigan ko. Yung mga babaeng contestants ay hindi na matanggal ang tingin sa akin.
"Naks, lakas ng dating natin Asher, ah?" Biglaan na ni Amara sa side ko.
"Hoy! Hoy! Yung mata mo nga huwag mo ituon sa kaibigan ko." Singhal sakanya ni Zayden kaya sinamaan lang ni Amara ng tingin ang kaibigan ko.
"Hindi ko aakalain na ang ganda pala ng katawan mo." I was just smiling on what Amara saying.
"Amara, ganyan rin katawan ko! Gusto mo pakita ko sayo?" Singit ni Zayden dito, akmang itataas na ang kaniyang damit.
"Ikaw ba sinabihan ko?!" Sigaw ni Amara dito.
"Swerte mo nga ikaw palang makakakita sa katawan ko." Hindi talaga nauubusan ng bardagulan ang dalawang ito.
"Ako palang?" Tanong ni Amara dito. "Yung magulang mo hindi pa ba nakita katawan mo?" Pangbabara ni Amara dito na ikinatikom ng aking kaibigan.
Halos mapakamot nalang ako ng ulo dahil maya't maya ay nagsisigawan silang dalawa. Konti nalang ata ay maglalagay ng ako ng headset para lang hindi ko sila marinig dalawa. Parang mga batang nagsisigawan sa harap namin, kaya hindi namin maiwasan na mairita sa dalawang ito.
"Nasaan na si Kash?" Tumingin pa ako sa kaibigan ko ng tanungin ni Killian si Kash.
"Ah, nasa fitting room pa, sandali tawagin ko lang." Sagot sakanya ni Freya at agad naman itong umalis.
"Tignan niyo lang kung gaano kaganda kaibigan ko na si Kash." Mayabang na sabi ni Amara dito.
Naghintay kami ng ilang minuto para lumabas si Kash, mukhang hindi pa siya tapos. Hindi pa naman nagsisimula ang swimsuit competition kaya hindi kami naghahabol ng oras. Sa mga oras na 'yon, narinig ko na ang boses ni Amara na nagagalit na.
"Tanggalin mo na kasi, ikaw lang may cover-up sa lahat!" Rinig ko ang sigaw ni Amara sa kalayuan.
"Ayoko!" Balik sigaw ni Kash dahilan para lumingon ako sa kanilang gawi.
"Bakit ba ayaw mo? Sila walang cover-up, ikaw meron? Huwag kang papatalo, kaibigan." Ani ni Amara dito.
"Ayan nanaman sila." Napasapo nalang sa noo si Freya, dahilan para hanapin ko ang dalawa.
Hindi ko alam, bakit tumigil ang mundo ko at bumagal ang paligid ng tuluyan ko na siyang makita. Hindi ako nakuha ng katawan niya kung hindi nakuha niya ang atensyon ko kung gaano siya kaganda sa aking paningin.
I stared at her for over a minute, nabalik lang ako sa reyalidad ng tapikin ako ni Ezekiel. Umiling iling pa ako sandali, wanting to bring myself back in reality. Pero no, hindi ko maiwasan ang mapatitig sakanya.
"Tulala!" Turo ni Amara sa akin.
"Manahimik ka nga." Angil ko nalang sakanya.
Tinawanan nila ako sa backstage at natigil lang ang tawanan ng may pumasok na, na staff sa likod. Agad na rin pinaalis ang mga kaibigan namin baka siguro magsisimula na ang pageant niyan.
"Contestant be ready! We'll start in 5 minutes!" Sigaw nung staff sa amin.
Nang magsimulang umakyat ang contestant number one ay nandoon na ang hiyawan halos sila ay naka one-piece hindi katulad ni Kash na may cover-up pa talaga, baka sadyang hindi niya trip ang ipakita ang katawan niya. Meron din naman naka two-piece.
"Next is contestant number six!"
Pagkasabi nang emcee agad kaming umakyat sa stage at rumampa hindi katagalan ay pinunit ko ang sando na suot ko dahilan para umingay lalo ang crowd, tinignan ko si Kash na nakataas ang isang kilay at sa hindi katagalan ay tinanggal niya ang cover-up na kaniyang suot.
The way she removes her cover-up, nabingi ako sa sigawan sa crowd. I can't stop looking at her face the moment she was enjoying ramping and twirling on my side. She was so gorgeous at all, it feels like, it was my first time to be in love again.
Looking at her, I have my peace...
"Wow! Contestant number six hindi namin inaasahan ang pasabog niyo at hindi namin inaasahan ang magaganda niyong katawan, lalo na ang babaeng ito na halos lahat ng lalaki ay nakuha ang atensyon." Sabi pa ng emcee.
Picture taking pa ang naganap, hanggang ngayon ay hindi talaga ako tumitingin sakanya pati ang mga kaibigan ko na sa kasalukuyan ay nakatalikod sa stage, giving a vibe na busy sa mga phones. Pilit na pinapaharap nila Amara at Freya ang mga kaibigan ko pero hindi nila ito mapilit.
"Bakit nakatalikod mga kaibigan mo?" Narinig ko ang bulong ni Kash sa akin.
"Sign of respect?"
"Bakit hindi ka makatingin ng maayos sa akin?" Sa boses niya ay parang inaasar niya ako.
"Ayoko." I didn't think twice.
I just don't like looking and staring on woman's body.
Hindi ko sinanay ang sarili ko na tumingin sa katawan ng iba. Ayoko lang mawalan ng respeto, it's a pageant pero kahit na pageant ito kailangan kong rumespeto. Nakita ko naman ang katawan niya pero hindi ko ito pinansin at finocus ang sarili sa kaniyang mukha.
"Bakit nga?" Ulit niya pa na tanong sa akin.
"Dahil hindi ko ugali tumingin sa katawan ng babae." I didn't think twice but to answer that in a honest way.
"Kahit sayo na siya?" She continued asking.
"Oo, hanggang hindi ako binibigyan ng permisyo na tignan ko ang kaniyang katawan ay hindi ko ito titignan."
Hindi nag-tagal ang pag-uusap namin dahil natapos na rin ang swimsuit competition at ngayon ay tutungo na nga kami sa question and answer portion. Isa isa ng tinawag ang mga contestant simula sa contestant number 1.
"Contestant number six, you're next." Pumunta kaming dalawa ni Kash sa harapan ng tawagin ang aming number.
"This question is for you." Ako ang unang sasagot sa amin. "How will you show to the person you love that you can do everything just to make her stay?"
That question. That time, napatingin ako kay Kash na deretso lang ang tingin sa harapan. Hindi niya napansin ang tingin ko sakanya kaya napangiti ako roon, paniguradong may mga nakapansin doon.
"No matter what happens, even if though she leaves my side, left me, hurts me, as long as she is the one I liked, I don't care what she did to me. I am willing to sacrifice all and gave the best for her, as long as she stays by my side I will take the risk no matter what happen. When it comes to the point that if she leaves the country, I am ready to travel the country, spend the money I have just to find her. I will always make her feel how important she is in my life on how she changed a serious man named Asher. I don't need to show her what I can do to make her stay, because even if she doesn't want me. I'm ready to do everything and commit again just to make her fall in love with the Deadly Guy named Asher Mathew Alford, in short me."
Sagot ko ay makatotohanan.
Minsan, kahit katotohanan na ang sinasabi mo, kung dito ka naman nakatayo kung saan ako gumagalaw paniguradong kasinungalingan ang makikita nila sa 'yong sinabi.
You can't tell the truth, unless, you're ready to risk everything you have...
Every student here, have truths, that's the mechanics of the game. You need truths to survive.
Nagpatuloy ang kanilang sigawan nila and it's Kash time to answer. Pumunta siya sa harapan habang ako ay nasa likod niya, staring and looking at her back. Maraming tumatakbo sa isip ko sa mga oras na 'yon.
"Alam kong, may katotohanan ka rin na dinadala. Pero sana ang katotohanan na dinadala niyo ay hindi ikakawasak ng pagsasamahan natin."
Ayokong dumating sa punto na mawawasak ang pinagsamahan namin siyam. This time, kaya kong makagawa ng memorable na pangyayari at 'yon ay ang, magtulungan. Dito sa laro, nakakalito, hindi mo alam ang mga rules, ang tanging kailangan gawin ay ang buhayin mo ang sarili mo.
Sino ka ba talaga?
Kash Louisse...
Kash, hindi man ako sigurado sa nararamdaman ko, pero handa akong gawin ang lahat maligtas lang kita...
"For you Kash Louisse, can you sacrifice your life just to save your man, and why?"
Napatingin ako sa emcee sa tinanong niya kay Kash. Sandaling napakunot ang noo ko dahil sa kaniyang tanong, hindi ko inaasahan na ganon ang itatanong sakanya.
"I can sacrifice my life just to save him, why? I love him and I can do anything I can, even risking my life I can do just to save him. All of us can sacrifice our life just to save our love ones right? Because we all know that we would rather be hurt than them. Again, I can sacrifice my life for him, it's better to say it in short because asking that question can only be answered in one word and that is yes or no, that's the best option you can answer. Love, is sacrificing for me, and yes I would rather die to be with him. I don't know what to say anymore, but I must tell that I would rather risk my life for the better, better than him to sacrifice again and save me again when I'm in danger and that's how he is important to me."
I can sacrifice my life for you, Sky!
Napapikit ako at umiwas ng tingin ng marinig ko ang sigaw ko past years ng magkaroon ako ng girlfriend back then, at siya yung niligtas ko sa larong nakakatakot sa PortWood.
"That's answer is so sweet, sabi niya nga, kaya niyang magsakripisyo para sa taong mahal niya. Ang swerte ng lalaking 'yan!"
Hindi ko maiwasan na mapatingin sakanya, kahit ayoko na tignan siya ay ginawa ko na pero sa mukha niya mismo ako nakatingin!
Gusto kong makilala ang lalaking nasa likod ng kaniyang sagot.
"Okay contestant, we will have fifteen minutes break and after that we will now announce the winner." Sabi pa ng emcee.
Tinulungan ko siyang suotin ang kaniyang cover-up at inalalayan sa hagdanan para pumunta sa backstage. Hindi na rin pumunta pa ang mga kaibigan namin sa backstage dahil paniguradong bumili na sila ng pagkain niyan. At that time, hindi kami nag-usap ni Kash, dahil siguro sa question-and-answer portion ay umiba ang ihip ng hangin.
"Mahal mo pa?" While fixing our things sa table, natanong ko sakanya 'yon.
"Huh?" Natatawang tanong niya sa akin.
"Yung lalaki, mahal mo pa? I mean ex mo?" Deretsong tanong ko rito.
Mahirap magmahal kapag hindi pa move on sa nakaraan...
"Mukha ba?" Tanong niya pa sa akin ng walang expression nilalabas ang kaniyang mukha.
"Kung tatanungin ako kung paano ka sumagot sa tanong, oo."
Halata naman sa mukha niya at sa kaniyang boses na kahit hindi niya sabihin na mahal niya pa ito, mahahalata mo sa kaniyang mukha at tono.
"Wala lang ako masagot kaya binalik ko yung nakaraan." She chuckled.
"Talaga?" I forced myself to laugh a little.
"Oo nga, bakit ikaw? Don't tell me hindi yung ex-girlfriend mo ang nasa likod ng sagot mo." Balik nito sa akin.
"Hindi."
"Huh, bakit naman?"
"Wala." Umiling ako rito.
Ilang minutes ang binigay sa amin kaya naman kami nanaman ang naiwan ni Kash sa backstage, ang mga contestant ay kumain muna sandali katulad nalang ng mga audience and judges. Nakaupo lang kami sa vanity chair dalawa at nakatingin sa isa't isa while eating a biscuit.
"Bukas, yung mall pala." Paalala niya sa akin after eating her biscuits.
"Oo nga, anong susuotin mo bukas? Babagayan ko." Wala kasi ako maisip na susuotin, at gusto ko rin bagayan sakali ang kaniyang susuotin.
"Hindi ko pa alam, dito lang ba na mall or baka gusto mo lumabas?" She teased.
"Pwede naman."
"So, you know where the escape is?" Her voice changed.
Mali yata ako ng sagot, may nasabi ako na hindi ko pwede sabihin. Nadala ako ng emosyon, nasabi ko na may butas para makalabas sa eskwelahan na ito. Hindi na ako pwede makalusot ngayon dahil nasabi ko ang totoo.
"Biro lang! Ang seryoso mo masiyado, siyempre biro mo lang 'yon, who knows baka nagsisinungaling ka lang 'no." Bahagya ako nakaluwag ng hininga.
"Oo, joke lang 'yon."
I already said the truth, good things naniwala siya na lie ang sinabi ko. Both of us laugh that moment. Pero napatayo ako ng tumayo rin siya ng tumingin siya sa likod ko, it's already dark and I feel the wind outside, paniguradong nakabukas ang pintuan.
"Who are you?"
That question na tinanong ni Kash, she was pertaining to someone right now. Tumingin ako sa likod at napaharang kay Kash ng makita ko ang isang tao na balot na balot sa kulay itim na damit niya, the difference always was some are wearing ninja clothes, some are wearing black cape, some are wearing suit.
"Kash, stay behind me." Nandidilim ang tingin ko sa taong nakasuot ng ninja clothes.
"Who are you?" Kash asked the human.
"Leave."
Madiin na sabi ko rito, may nakatago akong baril sa bag ko. Any moment maaari niya kaming tutukan ng baril. Kahit sino dito may mga baril na nakatago. Nagkakatitigan kaming dalawa, mukha siyang kalmado, tanging mata niya lang ang nakikita ko kaya hindi ko masabi kung babae ba siya or lalake.
"Alford..."
He's a man... Tumindig ang mga balahibo ko sa kaniyang salita.
"Santiago..."
Isa isa niyang binibigkas ang mga apilido namin.
Napa-atras kaming dalawa ni Kash ng humakbang siya ng isang beses palapit sa amin. Doon ay napahawak kaming dalawa ni Kash sa isa't isa, when he looked down, parang hinahanda ko na ang sarili ko sa ginagawa niyang pagsugod.
"Isusunod ko na kayo." Salita ng lalaki.
Sa isang iglap, namatay lang ang ilaw at ng bumukas ito ay nawala na siya sa paningin namin. Akmang hahabulin pa siya ni Kash ng pigilan ko ang mga kamay niya sa kaniyang binabalak na paghabol dito.
"Let me go." Madiin na salita ni Kash at umiling ako. "Asher, let me go. Gusto ko siyang makausap."
"Hindi ka ba natatakot?" Tanong ko sakanya.
"Kailanman hindi ko nararamdaman ang salitang takot."
Natulala ako sa kaniyang sinagot. Seryoso at makahulugan ang kaniyang sinabi.
"Kalaban sila." Nagpupumilit siyang mag-pumiglas.
"Kalaban natin ang isa't isa, wala tayong kakampi." Ang kaniyang boses, para siyang kalaban.
"Kash..." Bigkas ko sa kaniyang pangalan.
"Asher, sino ka ba talaga? Anong grupo ka nabibilang?"
Tanong, ang tanong na kailanman, hindi mo maaari matanong sa isang tao. Pero siya? Sa isang segundo nagawa niyang tanungin ako. Baka tama nga ang mga kaibigan ko na hindi sila basta basta matatalo ng kahit na sino.
"Too fast to asked me that, Kash. Too brave to asked me where do I belong, once you knew you'll be scared."
"Just what I said, I don't have fear, I am the fear."
"Who are you?" I saw her smirked at me.
"Fear." She then smirk again.
Naiwan akong tulala sa kaniyang sagot, but at that moment napangiti ako kung gaano siya katapang. I like this girl, she wants to play? Then, we play.
It goes well, like nothing happens, bumalik nanaman sa reyalidad ang lahat na para bang walang nangyari sa amin ni Kash. Announcing of winners happens, we shared a smile to one another. I was holding her hand like she was holding my hand too.
"Mr. PortWood of the year is, candidate number..." Halos naririnig ko ang number ko nakita ko pa ang mga kaibigan ko na seryoso lang ang tingin sa akin pero makahulugan ang kanilang tingin. "Candidate number six!"
"Omg! You win!" Maligalig na sigaw ni Kash when she heard my number at inalog pa ang kamay ko because I can't process everything yet.
I gave her a smile and walked to the front as soon as they gave me all the awards I win. Picture taking happens and no it's time for the winning of Ms. PortWood.
"And now, Ms. Portwood of the year is, candidate number..." Mula sa malayo ng aking tinitignan, isang grupo ang nakita ko mula sa malayo, wearing a black cape. They were just standing and watching this moment, naging alerto ako sa oras na 'yon baka may mangyaring biglaan na laro. "Candidate number six!"
I saw one of them na umakbay sa kasamahan nito. Hindi natanggal ang tingin ko sakanila, parang wala silang balak gawin ngayon, I glanced at Kash ng lumapit siya sa tabi ko and saw her precious smile. Pero ng ibalik ko ang tingin sa kanina ay wala na sila sa paningin ko.
May pumipigil ba sa laro?
Tanong na gusto ko malaman dahil itong taon na ito ay nakakapanibago, nagbago ang eskwelahan ng dumating sila Kash at dumami ang makahulugan na mga tao na nagpapakita sa eskwelahan. Dumami ang mga nakakapasok, at paano sila nakakapasok sa eskwelahan na ito.
"Are you both in a relationship? Or something between the both of you that we don't know?" Napatingin kami ni Kash sa isa't isa ng tanungin kami.
"No." We both answered fast.
"Really? Then, why the two of you are holding each others hand?"
Natanggal ni Kash ng mabilisan ang kaniyang kamay na nakahawak sa akin ng mapunta ang tingin ng lahat sa aming kamay. Both of us looked away after that, ako naman ay napalunok nalang dahil sa pangyayari.
Nang matapos ang Program ay agad kaming dumeretso pababa, sinalubong naman nila Freya at Amara ang kanilang kaibigan sabay yakap, ako naman ay agad na hinatak nila Killian.
"Ay oo nga pala, dre uuwi tayo di'ba?" Singit ni Jeremiah sa pag-uusap namin dahil gusto ng tatlo ay i-celebrate ang pagka-panalo namin.
"Makakalabas kayo?" Sabay sabay na tanong nila.
"Ahh..."
Fuck.
Para akong natinikan ng dahil doon. Sa isang iglap, nalaman nilang tato kung kanina si Kash lang ang may alam pero inisip niyang biro lang 'yon pero ngayon mismong kaibigan ko na ang umulit.
"I mean, yung parents namin pinag-paalam kami kay madam." Palusot ni Ezekiel dito.
"Really? Favoritism talaga si madam." Freya laughed.
"Ano bang meron sa bahay niyo?" Kash asked.
"May party kasi." I answered, kahit hindi naman talaga party.
"Ay ganun ba?" Tanong pa ni Freya sa amin at tumango kami.
"Kash, I'll pick you up tomorrow." Sabi ko kay Kash.
"Take care."
Isa isa kaming nag-paalam sa tatlo at hinatid pa muna namin sila sa kanilang dorm para masiguro na makakauwi silang safe sa kanilang dorm. Sa oras na 'yon ay agad kaming dumeretso sa likod ng building, malayo sa dorm para walang makakita.
"May nagpakita sa amin kanina." Kadating namin sa parking lot ay sinabi ko kaagad sa mga kaibigan ko ang pangyayari. "He was wearing a black ninja suit."
"Kay Amara may nagpakita din, and it was wearing a black ninja suit too."
"Wait, Kash and Amara saw it too?" Naguguluhan na tanong ni Zach sa amin dalawa ni Zayden.
"Yeah, sa dalawang babae nagpapakita ang naka-black ninja suit."
"Kay Freya, black suit lang." kumunot sandali ang noo ko sa kaniyang sinabi.
"Earlier, may mga grupo sa dulo nakasuot ng black cape."
"Does it mean, hindi lang laro ang magaganap?" Tanong pa ni Killian sa amin, curious na rin sa nangyayari.
"Asher..." Nahinto sa paglalakad si Jeremiah at tulala ang tingin sa harap.
Humangin ng malakas sa oras na 'yon at tumayo ang mga balahibo namin anim ng may makita kaming isang tao nakatayo sa harapan namin. Nakasuot siya ng black cape ang kaninang nakita ko sa malayo, ang mata niya ay kakaiba at nakakatakot.
"Hindi lang basta laro ang magaganap, gera na, dahil nagbabalik na kami..."
[Kash's POV:]
"Proud ako sayo, alam mo ba 'yon?" Bungad ni Amara sa akin nang makalabas ako sa bathroom.
"Kaibigan natin 'yan, sa tingin mo magpapatalo 'yan?" Si Freya, parehas silang nakaupo sa kama at deretsong naka tingin sa akin.
"Kilala niyo talaga ako 'no?" Tatawa tawa kong sabi sakanila.
"My gosh! Sixteen years Kash, almost sixteen years na tayong magkakasama. Saulo ko na kayong dalawa ni Freya 'no."
"Alam niyo, may alam talaga ang D6, alam nila ang escape dito." Hindi ako naniwala na biro langa ng sinabi sa akin ni Asher.
"Ako rin. Imposibleng walang labasan dito." Nakangising sabi ni Amara.
"Kash!"
Lumaki ang mata ko dahil sa isang iglap may tumalon papasok mula sa balcony ng dorm namin. Hindi ko napansin ang mabilis niyang kilos at kaagad akong sinakal sa leeg pero hindi siya basta sakal, may hawak hawak siya na isang espada...
"Let her go." At that moment, kumuha ng baril si Amara sa kama nito at tinutok sa sumakal sa akin.
"Amara..." Nanlaki ang mata ko ng marinig ko ang boses na 'yon.
"Blaze?"
"Zie je binnenkort weer."
He said, hindi ko kita pero alam kong nakangisi siya. Sa isang minuto tumalon siya sa balcony at sinilip namin ito sa baba na para bang walang kahirap-hirap sakanya ang kaniyang ginawa.
"Anong ginagawa niya dito?" Natanong ko habang pinapanood namin siya tumakbo palayo.
"Binabalaan niya ba tayo? Paano siya nakapasok?" Sunod din na tanong ni Freya dito.
"May alam ba siya?" Si Amara.
"Nabasa niyo ba ito?" Pumunta ako sa cabinet ko at kinuha ang isang papel doon.
Papel na biglaan nalang binigay sa akin out of nowhere. Isang student ang nagbigay sa akin ng ganitong papel pero lagi ko itong tinatapos hanggang sa dito ko na sa dorm namin ay iniwan ang papel. Matagal na ito pero hindi ko siya pinansin at binalewala nalang.
Stay away from the Dangerous Six, they are the demons in this school.
You don't know them well and their family.
Stay away if you don't want to be in trouble too...
Ayunn ang nakasulat sa papel, nakita ko ito nung nakaraan na araw sa pintuan naka-sabit. Sa gabi ay pumupunta kami nila Amara at Freya sa CCTV Room, tinitignan namin kung sino ang laging pumupunta sa dorm namin. Isang lalaki ang laging tumatambay sa dorm nila Asher, minsan pa ay may araw na pinasok ang dorm namin. Napaka-galing nila hindi mo malalaman na may pumasok talaga sa dorm.
Pero, palatandaan namin ay ang black ninja suit ang suot suot ng nagbabantay sa dorm namin at black suit naman sa dorm nila Asher.
Dahil sa papel na ito naging interesado pa kami sa anim kung ano nga ba ang meron talaga sila, at bakit parang may galit sakanila ang mga naka-itim na suit. Yung lalaking lagi kong nakikita araw-araw ay lagi ko pa rin nakikita pero hindi ko pinapahalata na nakikita ko ito. Palagi siyang nagpapakita pag kasama namin ang anim, kung ako ang tatanungin paniguradong taga labas ito pero bakit siya nakapasok sa eskwelahan na ito? Napaka-pribado nito, marami ang security guard.
Sino nga ba ang lalaking nakasuot ng black suit.
From: Asher
I'll wait you outside your dorm tomorrow morning, around 9 A.M
Natigil lang ako sa kakaisip ng tumunog ang phone ko sa gitna ng gabi at si Asher ang lumabas dito.
To: Asher
Noted :)
From: Asher
Can I drink? Just two or three shots only.
Hindi ko magawang ngumiti ng gabing 'yon dahil punong puno ako ng iniisip ngayon.
To: Asher
Uminom ka lang kung gusto mo, it's okay.
From: Asher
No, three shots will do.
To: Asher
Stop texting, just enjoy the party.
I want him to enjoy the party and stop disturbing me as I building a puzzle on my mind right now.
From: Asher
Ayaw mo na akong kausap?
Parang bata kung kausap mo si Asher, ganito ba talaga ang ugali niya? May ugali talaga sila na hindi alam ng iba.
To: Asher
I didn't say that, it's just um I'm sleepy :(
From: Asher
Okay, go to bed now. Good night, dream about me! See you tomorrow! :)
Hindi na ako nag reply pa at binaba na ang cellphone ko sa kama, ang dalawa ko naman na kaibigan ay masarap na ang tulog. Nanatiling bukas ang balcony namin at hindi ko maiwasan ang pakatitigan ito lalo na at pasok na pasok ang liwanag ng buwan sa aking higaan.
Dumating ang kinabukasan at nagising ako sa sinag ng araw na dumapo sa mukha ko, I look at the clock! Halos mataranta ako ng makita ang oras. It's already 8:19 in the morning?! Asher will pick me around 9! Gosh! Pero ang sakit pa ng ulo ko, ayaw ko pa bumangon kahit late na ang oras. Wala naman ako magagawa dahil mag-shopping kaming dalawa at need ko rin bumili ng mga needs ko sa sarili ko.
Hindi na ako nagsayang ng oras at agad na kinuha ang tuwalya ko. Kahit sinisigawan ako ni Amara dahil nabangga ko ito ay hindi ko na ito napansin pa. Ang aga aga nilang nagising tapos hindi man lang ako ginising! Hindi ko nalang 'yon inisip pa at mas inuna ko na ang pagligo at pag-prepare kesa ang makipag-away pa sa dalawang ito kung bakit hindi nila ako ginising.
Nang makapasok ako sa banyo hindi ko na nagawang magtagal pa agad ako nagbuhos ng tubig! Pero nagsisi ako bigla! Dahil, napakalamig ng tubig sa shower! Naiiyak ako sa lamig halos mapaupo ako sa sahig dahil sa lamig! Sinubukan ko yung gripo pero mas malamig ito, I have no time na rin to use the bathtub right now.
Mukha akong binuhusan ng tatlong yelo ng tubig, ginaw na ginaw ako at hindi makagalaw ng maayos para akong na-freeze dahil sa lamig talaga. Bakit ba kasi hindi ako nagpa-init ng tubig para naman hindi ako ginawin ng husto. Napasabunot nalang ako sa aking buhok at badtrip na binuksan ang pinto pagkatapos kong maligo sa yelo! Siyempre pag labas mo may hindi ka talaga maiiwasan sa mga kaibigan mo paglabas na paglabas ko ng bathroom ay hindi na natapos kakatawa ang dalawa kong kaibigan at nakaturo pa sa mukha ko!
"What?!" Inis kong singhal sakanila dahil mukhang hindi titigil sa kakatawa ang dalawang ito.
"Anong nangyari sayo?" Tanong ni Amara sinabayan niya pa ng malakas niyang tawa kasama na rin ng kay Freya!
"Huwag niyo nga ako pagtawanan! Malamig ang tubig!"
"Ayan sige, sana kinausap mo muna yung tubig dapat sinabi mo huwag muna siyang cold ngayon." Barumbadong sabi pa nito sa akin, inaasar pa rin ako ng inaasar. Kapag kaya itong dalawa binuhusan ko ng tubig tignan natin kung makatawa at makapagsalita pa sila.
"Fuck you, Amara! Fuck you two!" Sigaw ko at tinaas ang middle finger ko sakanilang dalawa.
"Fuck you too." Sabay ba naman na sabi rin pabalik sa akin at inis ko nalang sila tinignan at nahlakad paalis sa harap nila.
Pumunta ako sa cabinet ko at kinuha ko ang isang fitted black dress ko na hindi lumalagpas sa tuhod ko. Sleeveless siya, but it has a strap this is the kind of dress I always wearing. Amara wanted an off-shoulder dress while Freya prefer tube dress. I wore some small earrings and necklace that suits to my dress, and after that I just get my sling bag color white and wore a heel that had at least two inches high.
Asher is a tall man hanggang tenga niya lang ako! That's why I wear a heel though. Sakto lang naman ang height difference namin dahil okay na 'yon kesa sa hanggang chest lang, 5'8 ang height ko and Asher was around 6'2.
Nang matapos akong magayos ay pumunta ako sa side table ng kama ko at kinuha ko ang aking cellphone at halos malaglag ang mata ko ng makita ang 40+ na message ni Asher!
What the hell? Binuksan ko 'yon isa isa at napairap nalang dahil sa mga messages niya sa akin na lasing. Three shots huh? Asher is totally drunk because of the messages. It is totally obvious though! He had a lot of typos. I can't even read or either understand what he's trying to say, but the last message hit me!
Help me, help us...
What does he mean by that? Maybe he's drunk that's why he texted me that. Umiling iling nalang ako sa text na 'yon baka guni-guni niya lang kahit naman sinong lasing may chance na magtext ng ganon. Kaya binalewala ko nalang iyon at naghintay sa oras.
Few more minutes passed but it's already 09:13 in the morning but Asher is not here pa.
To: Asher
Where are you?
Hinintay ko ang reply niya while Amara and Freya is not here, nasa cafeteria siguro sila eating their breakfast.
From: Asher
Fuck! I forgot! Give me ten minutes Kash.
What? Seriously? Ilan beses niyang pinatanda sa akin at ilan beses ko pinatanda sakanya at talagang nakalimutan niya pa? Inintindi ko nalang si Asher dahil obvious naman na lasing siya kagabi or I mean kaninang three lang siya natulog because of his fucking messages.
Mabuti at naka-mute ang cellphone ko kaya hindi tumunog nang tumunog kanina dahil kung hindi paniguradong parehas kaming puyat ngayon.
To: Asher
Let's just meet at the mall.
From: Asher
No, I pick you there... I'll be there at 09:30.
To: Asher
It's okay Asher, don't worry let's meet at the mall, okay?
Gusto ko na rin ang makaalis dito kaya mas okay na sa akin ang mauna sa mall para makalibot na. Dito lang naman kami sa loob ng school mag-mall dalawa. Or, unless ilabas niya ako.
From: Asher
Alright, take care and see you.
From: Asher
I'm truly sorry, Kash
Nilagay ko sa bag ang phone ko at lumabas ng dorm, eksaktong paglabas ko ng dorm may naaninag akong lalaki na mabilis lumisan. Tinignan ko pa ito at hinayaan na lamang, trying hard ha?
You wanna play a game? Then start the game already.
Dumeretso ako sa elevator, ako lang ang mag-isa dahil siguro kumakain na ng breakfast ang mga student ngayon.
Nandito ako ngayon nakatayo sa harap ng carousel, maraming tao sa mall. Marami ang nakatingin na lalaki sa akin pero hinayaan ko na lamang 'yon. Now, this is the feeling when you are waiting for someone, I can't help it but i need it!
I gave Asher another ten minutes, fuck Asher hindi ako naghihintay sa lalaki. Sanay ako na ako ang hinihintay! Why are you doing this to me? No Kash, it's your fault though, ikaw ang nagsabi na sa mall nalang kayo magkita and now your accusing Asher! Kahit marami ang nakatingin sa akin, sa carousel nalang ako tumingin dahil ayoko naman makipag-eye contact sakanila tapos ako pa ang maiilang.
Tumigil ako sa pagmumuni ng mag-ring ang phone ko.
~Asher Calling...~
[Are you there?] Ayon agad ang bungad niya sa akin.
[Hmm, yeah I'm here in front of carousel.] I tried to find him.
[Kash.] He called my name.
[Where are you?] Trying to find him over and over.
[Home.]
[What?!] Agad na sigaw ko at may ilang tao ang napatingin dahil sa pagsigaw ko na 'yon, kaya nag-apologetic smile nalang ako sa mga taong tumingin pa sa akin.
[Nagkaroon ng emergency Kash, hindi ako makaalis my parents won't let me to go outside.]
[But, Asher?]
[I'm sorry, I ask someone to take you home.] Napapikit nalang ako sa pagka-badtrip ko.
[You should tell me earlier. I wore a nice dress. And I totally fix myself to look good to you, and now you're not coming? I can't believe you.]
Masakit sa part ko bilang babae ang mag-ayos ng bongga to look good to him pero hindi siya sisipot.
[I'm sorry, hindi ako makatakas. Kami nila Killian, our parents won't let us go.] Paliwanag niya pa.
[You know what? It's fine.] I let out a sigh.
[Kash...]
[It's fine, just hang up.]
[Kash, I'm sorry talaga.] He kept saying sorry.
[It's okay, Asher.]
[Babawi ako, promise.] Sabi pa niya makes me smile a little.
[No need, I understand your situation right now.] I can't get mad, I need to be chill.
[Are you mad?] Until then, he always make sure of my feelings.
[No.]
[Yes, you are.]
[No, Asher. I'm not mad.] I laughed a little, para hindi naman siya mag-isip ng kung ano ano.
[Yes.]
[Asher?] Tawag ko na sa pangalan niya dahil pauulit ulit niya sinasabi na galit ako, kahit totoo naman.
[I'm sorry again, please go home safe, okay?]
[I will.] Sumabay din sa mood ko na may gusto ako makasama.
Dumeretso ako sa office ni madam.
"What are you doing here, Ms. Santiago?" She asked me without looking at me.
"I want to go out, I need to see someone."
"Mr. Alford is not here yet." Kumunot naman ang noo ko sa kaniyang sinabi.
"It's not Asher to whom I wanted to see, it's someone." Madiin na sabi ko rito.
"And who?" I smirked.
"Let me out, or he will kill you?" I scared her.
Tumahimik siya sa aking sinabi that makes me smile at binigyan ako ng susi para sa gate. Lumabas ako sa gate at nagpasundo sa kakilala ko at hinatid ako sa mall na gusto ko puntahan.
To: Leym
Where are you?
From: Leym
Home, why?
This is what I really like to Leym, he is fast replier. Leym is a very important man to me, very very important.
To: Leym
Meet me at the mall, hurry! I'm here already!
From: Leym
What?! Fine wait me.
Siya ang lagi kong tinatawagan kung may problema ako, lagi siyang nandiyan and always available tuwing wala akong kasama. Hindi niya ako binibigo at lahat ng hinihiling ko ay binibigay at tinutupad niya. He promises that he will not leave my side, and there he is... he is always there whenever I'm sad.
Nauhaw ako kaya pumunta ako sa isang shop ng mga shake, umorder ako dito. And there it goes again. I caught their attention again and again! All the boys are now looking at me kahit kasama nila ang mga girlfriend nila! And the girls are now looking at me, they are mad! Hinayaan ko nalang ang mga tinginan sa akin at dumeretso sa counter para umorder ng maiinom ko, kahit sleeveless na ang suot ko at kahit naka aircon na ay hindi ko maiwasan ang pawisan dahil sa init!
"Please wait for your order ma'am." Sabi ng cashier sa akin at tumungo sa isang lamesa. Hinatak ko ang upuan ko at doon naupo.
Tinanong ko ang sarili ko kung ano nga ba ang nangyari kay Asher bakit biglaan ata na hindi sila makauwi sa dorm. Pwede naman pala makalabas sa school basta takutin mo lang si madam, paniguradong ganon nga ang ginagawa nila Asher.
"Number 15, your order is done." Sigaw nung cashier, tumungo ako doon para kuhanin ang order ko.
"How much?" Tanong ko sakanya at nilabas na ang wallet ko.
"Total amount is 185 ma'am." Kinuha ko ang wallet ko at kumuha ng 200 doon, chineck ko pa ang wallet ko at wala na akong cash. Bakit ang bilis maubos ng cash ko, wala naman ako binibili hindi rin ako nag-oorder online.
"He-." Pinabayaan ko nalang 'yon at sinarado nalang ang wallet ko iaabot ko na sana ang cash sa cashier ng may isang pamilyar na boses ang sumulpot sa tabi ko.
"Here." Hindi ko natuloy ang sasabihin ko dahil sa pamilyar na boses na iyon, tinignan ko muna ang kamay niya at shit maugat. Nakita ko pa na inabot nito ang five hundred na hawak niya sa cashier. "I'll pay for her drink."
"I receive 500 sir, here's your change 315." Inabot pa nung cashier na ngayon ay kinikilig na! Dahil doon nang maibalik na ang sukli sakanya imbis na itago dinonate niya pa iyon dun sa parang alkansya na nasa tabi. Tinignan ko siya agad nang makuha ko na ang aking drink at nakangiti na siya sa akin ngayon.
"What? Why are you here?" Walang ganang tanong ko sakanya at napalitan ang aura nito dahil sa tanong ko.
"Hahayaan ba kitang mag-isa dito? And for your information, pinapunta mo ako."
"You can go home na." I smiled at him at naglakad paalis.
"Ano?!" Hindi makapaniwalang tanong nito sa akin at ngumiti sakanya.
"I'm fine naman." I kept smiling and teasing him.
"Louisse!" He shouted my name!
Nahiya tuloy ako dahil napatingin ang iilan sa amin dahil sa kaniyang sigaw. Bumalik ako sakanya at sinipa ang paa nito dahil sinigaw ba naman niya ang pangalan ko!
"Ouch!" Masamang sigaw nito sa akin.
"Yah! Don't scream my name!" Inis na sabi ko rito.
"Sorry." Mapang-asar pa ang kaniyang sorry.
"Whatever."
"Why are you here nga pala?" While walking ay tinanong niya ako at naisip ko nanaman ang pangyayari kung bakit nga ba ako nandito.
"Asher and I would have gone to the mall sana, it's a pity that he couldn't join me because there was an emergency at their house." Sagot ko sakanya habang siya ay pinaglalaruan ang singsing na nasa kamay niya.
"Asher, who's that? New toy?" Tatawa tawa nitong tanong sa akin, tinarayan ko nalamang ito dahil sa ngayon parang nababadtrip ako sa tuwing naririnig ko ang pangalan ni Asher.
"No, I'm curious about his family, you know?" Matagal na akong curious sa lifestyle nila Asher.
"Stop that, don't include yourself in their lives." Madiin na sabi sa akin ni Leym.
"But I'm curious Leym!" Sigaw ko pero hindi ganon kalakas, pero kahit ganon ay marami pa rin ang napalingon. Tinarayan ko naman yung isang grupo ng mga lalaki na parang pinag-uusapan na ako at tatawa tawa pa sila habang nakatingin sa akin.
"Stop it, okay? Huwag mo hayaan na mapahamak ka mapahamak kayo, tayo." Hindi ko maituon ang pandinig ko sakanya dahil sa isang grupo ng mga lalaki dito na para bang binabastos na ako.
Nakatigil kasi kami sa gitna habang nag-uusap ng seryoso at sa kasamaan pa ay isang grupo ang bumungad sa amin na mahigit nasa sampo pataas sila at pinagkakaguluhan ang isang phone. They look like at the same age of me. Dahil sa pa-tingin tingin nila sa akin at sa phone ay doon na rin sinulyapan ni Leym ang mga lalaki at patuloy pa rin sila na nakatingin sa akin.
Kinaalerto ko nang biglang lapitan ito ni Leym at parang bodyguard na nakatayo na sa harap nila, binaba pa ni Leym ang ulo niya at hindi alinlangan na dinakma ang cellphone nung lalaki at kinagulat nila 'yon at agad na umayos sila ng tayo.
May isang security guard na ang papunta sana sa amin pero hindi niya nagawang lumapit when he saw Leym at a second.
"Dude, anong problema mo?" Maangas na tanong nung lalaki kay Leym at agad ko naman itong nilapitan.
"Open." Ma-awtoridad na sabi ni Leym habang sinusulyapan ang cellphone na hawak nito dahil na rin sa may password ito.
"Alam mo ba yung salitang privacy?" Mayabang na sabi pa nung lalaki, nang-aasar pa.
"Do you also know the word respect?"
Tanong pabalik ni Leym sakanya at natikom ang bibig nilang lahat higit sa sampo sila dito.
"Mayabang ka lang pero hindi mo ako kaya." Madiin ang boses nito at parang sinasampal kay Leym ang mga salita.
"Mayabang ka nga siguro pero mas mayabang ako. Bubuksan mo or bubuksan ko ang impyernong tutuluyan mo?"
"Who are you to ask me a shit like that huh?" He didn't expect that question from Leym.
"Don't ask me like that." Sagot pa nito sa lalaki, ako naman ay kinakabahan na sa pwedeng mangyari gusto ko lang naman mag-shopping bakit ganito na ang nangyayari. Mabuti nalang sana na hindi ko nalang pinansin para hindi hahantong sa ganito ang lahat.
"Leym..." I called him.
"Hi miss." Kinuha ni Leym ang kamay ko at nilagay sa likod niya.
"Isa pang salita ko at hindi mo ito binubuksan, sira imahe mo." Madiin na sabi ni Leym dito.
Nakaramdam ng takot ang lalaki dahil sa salita ni Leym at agad nitong kinuha ang cellphone at dali daling binuksan, halos masampal ko siya ng makita ko ang litratong pambabastos sa akin pinicturan pala nila ang legs ko na revealing.
"Delete it, habang mabait pa ako." Agad din sinunod 'yon at pinakita pa sakanya nang idelete ito. "Sa susunod na makita kong bastusin mo or niyo ang babaeng ito walang second chance, second chance sa akin, kilalanin mo ang makakabangga mo. Kilalanin mo ako..." Sunod pang sabi nito at tumango naman silang lahat agad naman nilagay ni Leym ang kamay sa bewang ko at sabay na hinatak paalis ng lugar na iyon.
Naiwan tulala ang mga nandoon kahit ang mga nanonood ay natulala kay Leym hindi ko naman masisisi ang lalaki na ito kung bakit ganon ang inasta niya. Kahit naman siguro sinong lalaki ang may kasama na babae ganon ang gagawin at pinakaayaw talaga nila ang binabastos harap harapan ang babae na kasama nila.
"Let's talk in private, about the guy you mention earlier."
Niyaya ako ni Leym sa isang restaurant parehas kami na hinahayaan ang mga taong tumitingin sa amin. Si Leym naman ay walang pake, naka-akbay pa siya sa akin. Hinayaan ko nalamang iyon dahil kilala ko siya mula bata pa lang.
"What about him?" Pagbabalik niya sa topic.
"There is a man in the school, always following us... No! No! He is always around whenever I'm with the D6."
"D6?" Takang tanong niya sa akin habang ako naman ay walang gana na mag-kwento dahil sa nangyari kanina na hanggang ngayon ay gumugulo pa sa akin.
"Dangerous Six." I corrected it.
"Ohh, what about them?" Seryoso lang siya na nagtatanong sa akin.
"I'm curious about their life, their family." Paliwanag ko pa sakanya.
"What do you mean?" He turns his posture on mine.
"Parang sila yung target Leym, parang may alam sila." Tumigil siya sa pag-iinom after what I said.
"May alam na ano?" He become serious and focus.
"About the game sa school, like they are the master. I want to know about it, pero nakakatakot sila magbigkas ng salita." I explained it to him.
"As I know about the game, continue lying that's the only way you can survive to that school and fight for your life."
"Pero..." May gusto ako sabihin na hindi ko masabi sakanya.
"Kash, may rules na nakatago kay madam. Hindi nila nilalabas 'yan, kung tama nga ang hinala mo na D6 and mastermind ng laro, kalaruin niyo sila." Ani niya sa akin.
"Pero Leym, ang pinagtataka ko bakit hindi pa nagsisimula ang laro." Sabi nga ng ibang student dapat nga ngayon na patapos na ang buwan ay nagsisimula na ang laro sa school.
"Baka may sagabal?" Tanong niya pa sa akin.
"Feeling ko meron nga dahil may sulat na binigay sa amin, binalaan kami sa D6."
"And then?" He asked me.
"Late ko na nabasa 'yon, matagal na kami binabalaan pero hindi ko pinansin. Hindi namin pinansin ang letter patuloy namin inaalam ang nangyayari, kung bakit target nila ang D6." Nakangusong sabi ko rito.
"Bakit niyo hinayaan na madamay kayo?" I pouted again.
"I'm sorry." Paghingi ko ng tawad sakanya.
"Now, you're in trouble."
"I'm always in trouble, Leym."
Nakalimutan niya na ata na lagi akong nasa gulo. Simula una palang kasali na ako palagi sa gulo.
"Stop saying that word, I hate it." Inis na sabi niya sa akin.
"I want to know what's going on." That... That's what I want to know.
"Stop Kash, stop it already I'm begging."
"But." He cutted my words.
"Stop it."
"Leym."
"I said. stop." Ayun na ang aura at salita niya na hindi ka na talaga makakaangal pa, doon palang ay mapapasunod kana.
"Okay! Okay! I'll stop na." Wala na ako nagawa dahil hindi naman na ako makaka-angal sa lalaki na ito. Napupuno na siya at talagang hindi ko na hihintayin na magalit pa siya ng sobra sa akin.
Pero hindi niya ako kilala, hindi ako titigil hangga't hindi ko nakukuha ang gusto kong sagot.
"Hayaan mong maging masaya ka muna." Sabi niya in a soft voice.
"But I am happy." I smiled.
"With whom?" Kumunot ang noo ko sa kaniyang tanong.
"My friends." Pahayag ko sakanya, sila Amara at Freya lang naman ang happiness ko.
"Friends or that Asher?" He teases me.
"Leym?" Gosh, bakit niya dinamay si Asher.
"Just kidding."
Tinapos namin ang pagkain, nagyaya pa si Leym na ipag-shopping ako. Ilan oras rin ang lumilipas dahil sa tagal na paglilibot namin dalawa nag-arcade pa kami saglit bago tinungo ang department store binilhan niya ako ng ilang bags ganon rin sila Amara at Freya. Even dress, shoes, jewelries, school supplies. But I'm shock! He totally buys me a laptop! What the hell? Three Laptop in front of me right now! One for Amara, one for Freya and one for me!
"I buy three Laptop for the three of you." He didn't hesitate na kuhanin ang isa niyang black card sa una niyang card holder. He have 20 card holder sa bag.
"I don't need this." Umiling ako, hindi ko need ang laptop.
"You need this." Napanguso ako rito.
"No." Pagmamatigas ko pa sakanya.
"May ikakabit akong apps diyan mamaya, to make sure that you're safe."
"Girlfriend niyo po?" Halos mabulunan ako sa pagsingit ng sales lady sa amin sa gitna ng pag-uusap namin ni Leym.
"Bagay ba kami miss?"
"Hindi po." Tinignan namin ng sabay ang sales lady that time.
"Get out of here." Inis na sabi ni Leym dito.
"Pero sir."
"Get your fucking face out of my sight! I don't want to see your face anymore." Ako na ang nakaramdam ng hiya gusto ko nalang magtago sa isang damit dahil sa ginawa nito.
"Leym, stop." Pigil ko sakanya dahil natakot na yung babae sakanya habang ako ay nakayuko at nagtatago sa likod na parang bata hinihila ang kamay dahil mukhang mapapaaway nanaman siya at sa babae pa talaga."Totoo naman na hindi tayo bagay."
"Alam ko, like ew kung magiging bagay tayo 'no?" Ngayon naman ay nandidiri, minsan talaga hindi ko siya maintindihan wala ako magawa kung hindi ang intindihin ang ugali na meron ang lalaki na ito.
"Whatever."
"Do you need anything else?" Napa-isip ako sandali at naging masaya ng maalala ang gusto ko bilhin.
"I'll buy some hoodies." Masayang sabi ko rito.
"Hoodie, seriously?" He was asking me like he can't believe.
"Ahuh." Tatango tango ko pang sinabi sakanya.
"You already have a one hundred plus of hoodies Kash, and now you want to buy again another hoodie, for what?" Mabilisan na tanong niya sa akin at hindi na nawala ang ngiti ko.
"Collection." Mabilisang sagot ko sakanya, at nakita mo ang pagsama ng itsura niya.
Ganon nga ang nangyari bumili ako ng hoodies, I think eleven ang nabili ko. Halata sa itsura ni Leym na galit ito dahil sa pare pareho nitong design colors lang ang nag iba. Nag-smile ako sakanya habang siya naman ay parang gusto na akong iwan dito.
"Are you serious?" Hindi siya makapaniwala sa kinuha kong mga hoodies.
"Am I not look serious?" Tanong ko pa sakanya.
"I can't even believe you, Kash!" Napakamot siya sa kaniyang noo.
"Whatever, just pay it." I gave him a sweet smile.
"You pay it."
"Yah! Ikaw nagsabi na ipag-shopping mo ako! And now, ako ang pinagbabayad mo, I don't have cash!" Pahayag ko sakanya.
"Pay for yourself, I'll wait you outside." Hindi niya man ako hinintay magsalita at nilayasan ako!
"Yah! Leym, wait me crazy jerk! Asshole!" Sigaw ko sakanya dahil akalain mo ba naman 'yon? Tinatawanan na tuloy ako ng mga taong nakikinig sa pag-uusap namin kanina.
"Bye-bye." Kakaway kaway niya pa sabi sakin at tinalikuran ako!
May ganitong ugali si Leym, pag hindi niya trip magbayad hahayaan niya na ikaw nalang ang magbayad. Crazy right? Niyaya kang mag shopping tapos sasabihin na siya ang magbabayad but in the end ikaw ang magbabayad.
Inis kong nilabas ang black card na nasa wallet ko tinignan pa ako ng cashier ng makita ang card ko at napa 'o' nalang ang bibig niya. Agad naman iniswipe 'yon at nilagay na sa plastic ang mga hoodie. Nang ibigay sakin nung cashier yung card ko at mga pinamili ko ay agad agad ako lumabas ng department store, hindi ko na rin pinansin ang mga bulungan ng nasa likod ko mostly mga teenagers ang nagbubulungan.
I saw Leym sitting there holding a buko shake drinking. Lumapit ako sakanya at binalibag sakanya ang pinamili ko.
"What the?! Do you wanna die already?!" Nagulat siya sa ginawa kong pagbato at inis na pinulot ang mga iyon sabay sigaw sa akin.
"Fuck you!" I raise my middle finger on him.
"What the hell."
"Stand up!" Utos ko pa sakanya.
"And why?" Tanong nito sa akin.
"Let's go home!" Naiinis na ako sakanya.
"In my house?" Pang-aasar niya pa.
"My dorm, asshole."
"Why don't you wanna stay for a while in my house?" Dahil ayoko, dahil kapag umuwi ako sa bahay mo hindi na ako makakauwi pa.
"Amara and Freya will wait me." Palusot ko nalang sakanya.
"Is that so? I'll tell them that you're with me." He smiled.
"No, I wanna go back already it's getting late." Ayoko abutin ng gabi or ayoko maabutan ni Asher si Leym kung sakali.
"Next week? Are you free?" He asked at nagkibit balikat ako rito.
"Let me check my schedule." Tatawa tawa kong sabi sakanya at akalain mo ba naman na ang dami pang binubulong!
"Schedule really? Or because wala kang time sa akin at kay Asher nakalaan oras mo?"
"Why do you always mention his name?" Seryosong sabi ko rito.
"I'm curious about him too." He said, while smirking.
"Yah!" Paghampas ko pa.
"What's his surname?" He asked pa.
"Alford."
"Hm Alford, okay." Hindi na tuloy naalis ang kaniyang ngisi.
"Can we go home now? I'm tired already."
"Shall we?" Tumango nalang ako.
"Yes please."
Umalis kami ni Leym sa lugar na 'yon at dumeretso sa parking lot. Puro kami kwentuhan tungkol sa nangyari sa school. I already told to him that I join a Pageant, and I won. You can see to his face that he's proud to me.
"Hide." Mahinang bulong sa akin ni Leym.
"What?" Natigil kami sa paglalakad ng tumigil siya.
"Hide." Pag-uulit niya pa at kumunot ang noo ko.
"Why?" Naguguluhan na tanong ko at nagsimulang maghanap ng kung sino.
"Just stay behind me." Kinagat ko ang labi ko at hinanap ang nakikita nito sa dilim.
"Leym?"
"chrónia kai zamánia." Salita nung isang lalaki hindi ko alam saan ito nanggaling. Pero bigla ako nakaramdam ng kaba! Tingin na ako ng tingin kung saan saan pilit na hinahanap ang pinanggalingan ng boses na i'on pero sadyang madilim ay hindi ko mahanap.
"Den écho dei pós eísai edó kai polý kairó." Sagot ni Leym, hindi ko alam ang pinagsasabi nila!
I don't know that language. Leym knows all languages while me ay kalahati lang.
"opóte eísai mazí tis?"
"eínai profanés."
"Leym what are you talking about?" Halos pasigaw na bulong ko sakanya dahil ang dami tumatakbo sa isip ko kung anong lengguwahe ang ginagamit nilang dalawa at bakit wala ako maintindihan.
"Hey there young lady." Bati sakin nung lalaki, boses matanda na siya medyo. Siguro kasing edad nila mom and dad but a little younger to them. Lumabas siya sa madilim at takip na takip ang buong katawan niya iniisip ko kung nakakahinga pa ba siya or hindi na dahil parang walang dinadaluyan ang hininga nito.
Pero ang suot niya ay familiar sa akin, black suit...
"wie ben je?" Tanong ko sakanya. Ibang lengguwahe ang ginamit ko.
Baka sakaling maintindihan niya or alam niya ang lengguwaher na ginamit ko para sakanya pinagmasdan ko ang buong pagkatao niya. Habang si Leym ay nakaharang ang isang kamay niya sa akin ayaw akong papuntahin or ayaw nitong palapitin sa akin ang lalaki dahil sa sobrang pagkabakod niya sa akin.
Translation: [Who are you?]
But it's look like he didn't understand what i say to him. I know and I can speak in different language but what Leym language earlier, is the one I don't know!
"Ano?" Tanong niya sa akin.
"Nothing." I answered
"What she says Leimuel?"
"How do you know me?" Leym asked him or should I say Leimuel.
"I know who really you are." Humawak ako sa kaniyang kamay that time.
"What do you know?" Tanong pa ni Leym.
"All..."
"jij bent grappig." Sagot sakanya ni Leym.
Leym is my nickname for him.
Translation: [You are funny.]
Sagot ni Leym gamit ang language na sinabi ko kanina, at dahil doon hindi maiwasan ng lalaki na ito na mainis sakanya.
"Pinagloloko niyo ba ako?" Inis na tanong niya sa amin dalawa dahil sinagot ba naman ito ni Leym gamit ang lengguwahe na hindi nito alam.
"What? I just answer your question, sir."
Pero sa isang iglap, isang pikit ko wala na yung lalaki wala ng sumagot pa. Nawala ang lalaking kausap namin ni Leym at hindi ko alam saan nagtungo iyon. Napakabilis ng pangyayari napabilis lumisan.
"Sino siya?" Tanong ko.
"Trouble."
'