Epilogue and Special chapter will be the next updated.
Salamat sa mga nagbabasa o bumabasa ng akda kong ito.
Maraming salamat sa inyong lahat mga minamahal kong readers.😊
---
Chapter 68
Bigla akong kinabahan sa naging reaksyon ni Sir Terrence. Kaya agad nila akong pinalabas. Pero dinig na dinig ko pa din ang sigaw ni Sir Terrence sa labas.
Tinatawag ang pangalan na Ayiesha.
Kinagabihan ay nagpunta si Mayor Alvarez sa bahay. Akala ko ay magagalit ito sa akin. Dahil sa ginawa ko.
"Please, Miss Albais, nakikiusap ako. Tulungan mo ang pamangkin ko. Sa nakita ko kanina ay parang ikaw ang sagot. Nagwawala siya kanina at tinatawag ang pangalan ni Ayiesha. Kailangan pa namin siyang turukan ng pampatulog para kumalma siya."
"Sige po. Sasama po ako sa inyo."
"Sigurado ka ba, Jen?" tanong ni Graige.
"Yes, Kuya Graige. Gusto ko din namang makatulong."
Sumama ako sa mansion ni Mayor Alvarez. Namamangha pa rin ako sa loob ng mansion. Inihatid niya ako sa kwarto ni Sir Terrence.
"Papalagyan ko na lang ng single bed ang kwarto na ito. Para dito ka na matulog."
"Sige, mayor."
Napatingin ako sa lalaking mahimbing na natutulog. Nilapitan ko ito. Kaming dalawa na lang ang nandito, dahil kanina pa umalis ang mga kasama ko.
Umupo ako sa tabi ni Sir Terrence. Hinawakan ang kamay nito. Napangiti ako. Dahil sobrang gaan ng loob ko sa kanya. Para bang kilala siya ng puso ko.
"Sino ka ba talaga sa buhay ko."
Iminulat nito ang mga mata. Alam kong nilalabanan nito ang antok.
"Ayiesha. . ."
Napangiti ako. Dahil kay sarap ng pagkakabigkas niya sa pangalan na iyon. Bakit masarap sa pakiramdam? Iyon ang hindi ko alam.
"Tulog ka na po, Sir Terrence. Nandito lang ako," bulong ko.
Kaya nakatulog itong muli. Kaya hinaplos ko ang mukha nito.
"Sleep tight, love," bulong ko.
Humiga ako sa tabi nito at di ko namalayan na nakatulog pala ako.
Nagising ako kinabukasan na para bang may nakatingin sa akin. Humahaplos sa aking pisngi.
Nagulat ako at napatayo ng makita kong nakatunghay sa akin si Sir Terrence.
"Ayiesha," tawag nito sa akin.
"Sir, sorry nagulat lang ako. Hindi ka na po tulala?" tanong ko.
"Thanks to you. Bakit di mo ako maalala?" tanong nito sa akin.
"Hindi din alam. Sa katunayan nga ay di po kita kilala o iyang Ayiesha na sinasabi mo."
Tumayo ito. Nakaboxer lang ito at kita ko ang matipuno nitong katawan. Napalunok ako. Para bang nag-iinit ang paligid ko.
"I am your husband, Ayiesha."
Nagulat ako sa sinabi nito. "Hindi po, Ayiesha ang pangalan ko. Jen po ang pangalan ko."
"You are Ayiesha, my Ayiesha. You are my wife. Hindi ako pwedeng nagkamali."
Hinawakan nito ang pisngi ko nang makalapit ito sa akin. Napapikit ako. Dahil hindi ko alam kong ano ang mararamdaman ko.
"Love, salamat at nagpakita ka na sa akin. Kay tagal kong hinintay ito na makita ka, mahawakan at mayakap."
Napatitig ako sa kay Sir Terrence. Dahil masarap sa pakiramdam ang ginagawa nito ay hinayaan ko siya. Hinayaan ko siyang tawagin akong Ayiesha.
Biglang nag click ang door knob. Napabalik si Sir Terrence sa kama at iyon bumalik sa pagkatulala. Nakahiga na ito ngayon.
Ako naman ay dali-daling pumunta sa kama ay inayos ang pagkakakumot noon.
"Mabuti naman at gising ka na. Maayos ba ang tulog mo?" tanong ni mayor sa akin.
"Oo naman po," ngiti kong sambit sa kay mayor.
Napatingin ito kay Terrence. Bumuntonghininga ito.
"Akala ko, bumalik na siya. Kahapon kasi ay nagwawala ito. Pero nagkamali yata ako. Jen, alagaan mo ang pamangkin ko."
"Sige po."
Lumabas na ang mayor. Kaya gumalaw na si Terrence.
"Tawagan mo si Kuya Liam mo. Ayaw ko dito. Gusto kong lumipat tayo sa condo ko."
"Pero—"
"No but, Ayiesha. Hindi ako makakagalaw dito. Hindi ko alam kong bakit ganun na lang ang gusto ni Liam na ilagay ako dito. Kahit alam naman niyang okay naman talaga ako. Hindi ko alam kung ano ang plano ng kapatid mo na iyon. Tinurukan pa ako ng pamparilisado."
Nagulat ako sa sinabi ni Sir Terrence. "So, hindi ka paralisado talaga?" tanong ko.
"Hindi, ewan ko doon sa kapatid mo. Malakas yata ang sapak noon. Pati ako dinamay."
"Tawagan mo si Liam. I want to out here. Ayaw ko dito. Gusto kong makagalaw ng malaya," sambit nito.
"Sige," tanging nasambit ko.
"Paano ko tatawagan si Liam? Wala akong number niya."
"Here." Inabot niya ang phone niya sa akin at kinuha ko naman ito.
"Terrence," sagot ng nasa kabilang linya.
"Gustong lumipat ni Sir Terrence sa isang condo, sir."
Natahimik ang nasa kabilang linya at naputol agad. Kumunot ang noo ko. Dahil wala ng tao doon sa kabilang linya.
"Come here, love. I want to cuddle with you. You know how much I miss you."
Nagdadalawang-isip ako na lapitan si Sir Terrence. Pero ang isip at puso ko ay nagtatalo. Pero mas nanaig sa akin ang lapitan ito. Gusto kong madama ulit ang init na iyon.
Lumapit ako sa kanya. Umupo ako sa kama nito at agad naman niya akong hinila. Napahiga ako sa tabi nito. Niyakap niya ako nang mahigpit.
"Akala ko hindi na kita makikita pa. Mayayakap nang ganito. Tatlong taon ang nawala sa atin, Ayiesha. Kaya ngayon di na kita papakawalan pa," sabi nito sa akin. Hinalikan nito ang buhok ko at niyakap ako ng mahigpit.
Masarap sa pakiramdam ang pinapadama sa akin ni Sir Terrence. Muntik na akong mapabalikwas nang bangon, kung di ako hinigpitan ng kapit ni Sir Terrence nang biglang bumukas ang pinto ng kwarto nito.
"Ang epal mo talaga, Liam. Kahit kailan," masungit na sambit nito sa bagong dating.
"That's my sister. Kaya dapat lang na umepal ako."
Umungol si Sir Terrence. "Moment namin ito. Wag kang epal," angil nito kay Kuya Liam.
"Anong—"
"I will explain everything, mayor, later."
Nasa sala na kaming lahat. Even Graige and Asyang are here, too. Hindi ko lang maintindihan kung bakit nandito ang dalawang ito.
Hinarap ni Kuya Liam si Graige.
"Thank you, Graige, for taking care of my sister, you too, Asian."
"Wala iyon, sir. Ginawa ko lang ang tama. Baka kasi buhay pa si D sa panahon na iyon. Kaya iniligtas ko lang ang buhay ni Ma'am Ayiesha."
Nanlaki ang mga mata ko. 'So, he know me?'
"Dapat sinabi mo sa akin. Para alam ko. Di iyong kailangan ko pang gamitin si Terrence. Para lumabas ang magaling kung kapatid."
"Wala siyang maalala, Sir Liam. Bago lang bumalik ang mga ala-ala niya," ani ni Asyang.
Bumuntonghininga si Kuya Liam.
"Bueno, ano pa ba ang magagawa ko."
"Umuwi na tayo, Ayiesha. Your kids awaiting for your comeback. Don't worry everything is okay now. D is dead wala ng kukuha sa iyo mula sa amin," sambit ni Kuya Liam.
Nakaluhod ito sa aking harapan. Hindi pa rin ako makapaniwala na may pamilya pala ako, na naghihintay sa pagbabalik ko.