buyrunuz ilk bölüm
***
Allahım ben napacağum ya. Kederle tavanı izliyordum. Kalkıp da kargalar bokunu bile yemediği bir saatte okula gitmek fazlasıyla koyuyordu. Annemin "Hadi kızım kalk otobüse geç kalıcaksın." uyarısı ile kalkmak zorunda kaldım. Nefes al ada hiç bişi yok. Tuvalete gidip elimi yüzümü yıkadım. Temel şeyler işte. Ayılmak için yaptığım uğraşlar. Yaklaşık 15 dk sonra okul çantam ve ben yola çıkmıştık.
Evet onunda canı var lütfen alınıyor.
En azındaaan bugün edebiyat varrr. Canım hocam ya. Yanına gelip bana ders anlatan biricik hocam.
3 saat arka arkaya edebiyat koymuşlar sonra gel ölme. Tamam benlik sıkıntı yok. Asla sıkıntı değil.
Okula gelince daha doğrusu okula girerken salak mal, aptal, öküz Murat hocayı gördüm. Bu hoca beni aşırı korkutuyor. Değişik değişik bakışları, aşkım bebeğim diye konuşması. İnsan ister istemez tırsar.
"Küpe ile okula gelmeyeceksin bebeğim" öğk başladık yine. Saçım açıktı bu nasıl küpeyi görmüştü ki.
"Tamam hocam unutmuşum"baştan aşağı süzdü bir beni. Rahatsızlıkla kıpırdandım.
"Hemen çıkar ve bana ver." avucunu açıp küpemi koymamı bekledi ama çok bekler asla koymam.
"Hocam bir daha takmam." diyip içeri yöneldiğimde yolumu kesti.
"Okulun kuralları var." HADİ CANIM ŞAKA YAPIYORSUN.
Bir tık hata sende gibi
Oflayıp elimi küpeme attım. Canım yeni aldığım bulutlu şimşekli küpelerim. Bir daha belki de hiç birlikte olamayacaktık. Bir ses tam arkamdan gelince irkildim. "ben alırım küpesini hocam uğraşmanıza gerek yok" fırat hocam.
Arkamı döndüğümde karizmatik edebiyat hocamla aramızda saniyelik bir bakışma geçti. Murat hoca onun sözünü dinlemek zorundaydı. Buradaki en yetkili kişiydi fırat hoca.
Anında gözlerini murat hocaya çevirdi. İtiraz edecek gibi olsada kapıdan çekildi. Geçen bir takı araması yapmışlardı herkesin takılarına el koymuşlardı. Rezaletti. Okul mu tımarhane mi belli değildi fakat okula giriş kapısı gördüğüme hiç bu kadar sevinmemiştim.
SONUNDA
Murat hoca uzaklaşırken Fırat hoca kulağıma doğru "Küpeni çıkart bir daha böyle bir durumdan kurtarmam seni." dedi ve okulun kapısından girdi. Arkasından olanları algılamam 2 saniye sürmüştü. Hemen bende içeri girdim. Soğuk havada kalıp donmaya ne gerek vardı canım.
Az önce bana kıyak geçmişti. Hem de Fırat hoca. O ve bana kıyak geçmek.
Tamam kes artık oldu bitti
Bu arada küpeleri çıkarmayacağım inşallah akşama kadar durur. Okul tam gün zaten. Saçlarım da açık. Umarım sorun çıkmaz.
Merdivenlerden çıktım. Sınıfımız 1. Katta Fırat hocanın odasının yanındaki sınıfın yanındaki sınıftı. Sınıfa girerken hocayı kesmeyi de ihmal etmedim. Fırat hoca kendi odasının kapısını elindeki anahtar ile açıyordu.
Çok durmadan sınıfa girdim. Girmez olaydım. Sabah sabah yumurta mı yenir kardeşim ya.
.
.
.
Edebiyat dersi hocanın ikide bir benimle göz kontağı kurması ile sona ermişti. Kaldı iki saat. Açık söyleyeyim hocayı sempatik buluyordum. Bazen cidden kötü giyiniyordu ama o da tuzu biberi. Okuldaki çoğu kız Fırat hocaya yanıktı. Hatta onun için kavga edip disiplin cezası almışlardı. Bizzat Fırat hoca tarafından. Evli de olmaması kızların umudunu körüklüyordu. Herkesin zevkine hitap edecek bir adamdı.
Sen de buna dahilsin
Beni düşüncelerimden sevil çıkardı."Knk ödevi yaptın mı?" Diye soru en yakın ve mal kankam sevil.
"LAYYN ne ödevi?" Bir saniyelik bakışma.
"Bide bana salak dersin" evet derdim ama çok saçmalıyordu bazen. Ne yapabilirim.
"Neydi ödev"
"Kimya 33 ve 34. Sayfalar deftere geçirilip cevaplanacaktı" ben bunu nasıl unuturum.
"Sen bunu bana niye önce söylemedin bebeğim"
"Yaptın sanıyordum. Üstüne bide akşam mesaj atmıştım."
Şey- evet atmıştı ama ben yapmamıştım. Aferin bana.
Oflayarak kimya defteri ve kitabını çıkardım. Abicim sınav senesi ne ödevi ya. Şaşırdı iyice bunlarda.
İzle şimdi 2 saatlik ödevi nasıl 10 dk ya yapıyorum. Kayıt.
-2dk sonra-
"Knk sende yemek var mı ya?"
"Knk bende acımdan ölüyorum aç kaldık."
Ofkayarak kimyayla bakışmaya geri döndüm. Anlamıyorum valla anlamıyom. Organik kimya da neyin nesi?
Ben hala simya diyenlerdenim. Dene dene bul işte kimya da neymiş.
Zil çaldı. İçeri giriş zili. Esselaaaa.
"Knk ben büyük sıçtım"
Önümde oturduğu için rahatlıkla arkasını dönüp side eyes bakışını attı.
"Bakma öyle eksi fln koyar mı?"
"Eksi koyar mı bilmem ama sana fena koycağı belli bebem"
"Kes şunu zaten-"
Hoca sınıfa girip ışığı açtı. Takıntılı yemin ederim şu ışıkla alıp vermediği şeyler var adamın. Aslına tüm hocaların var.
"Sessiz olun arkadaşlar."
Herkes göt korkusuna sustu tabiii.
"Şimdi ödevlerinizi açın. Umarım yapmayan vardır da bir güzel rezil ederim"
Biraz narsistlikte vardı bu hocada. Hatamızı bulmak için incik cıncık arıyordu.
OKUZ
herkesi kontrol etti. Bilim bakalım kim kaldı.
BENNN
"Aç hadi ödevini"
Oh nefes al ver. Sevil ile kısa bir bakışma ve boş olan defterimi açtım.
"Yapmadım hocam"
"Niye yapmadın" devam etti "ben yapmayan olursa rezil ederim demedim mi?"
Başım eğikti. Yapmadık işte.
"Evet hocam"
"Çık dışarı"
"Ne"
"Çık dışarı"
"Hocam ben-"
"DIŞARI ÇIK!!"
Sinirle ayağa kalkıp sınıftan çıktım. Sınıfa rezil olmak umrumda bile değildi. Ödevini yapmadım diye bana bağırma hakkı da yok. Düş abicim sözlüden. REZİL EDERMİŞ BİDE. SEN ÖNCE O KEL KAFANA SAÇ EKTİR.
Kapıyı biraz sert kapatmış olabilirim ama sorun yok. Yok yok bişi yok.
Allahtan hoca arkamdan gelmedi.
Oflayıp kantine inmeye başladım. Baya da rezil olduk ya baya baya yani. Belki kapıyı çarpmasam iyidi. Suçluluk duygusu bedenimi esir aldı.
Ne bu ergen ergen havalar bende de.
Kantine inip boş olan masaya oturdum. Hepsi boştu. ÇÜNKÜ NEDENN herkes derste.
Beni kimyacı kovdu. Okul hayatımda böyle bişey görmedim. Buna gerek var mıydı?
Öyle salak gibi oturuyordum kantinde. Telefonda yoktu. Sabahları toplayıp akşamları çıkarken veriyorlardı. Çıkış saati 16.10 ve saat daha 14.20. Ellerimle oynamaya başladım.
Bir anda arkamdan gelen sesle irkildim. İki oldu üçüncüde ruhum yukarı doğru havalanacak.
"Dersin yok mu senin?"
Yok hocam zevkine oturyorum kantinde fantezi.
"Var hocam."
"Tuvalet diye çıkıp kantinde oturmak pek iç açıcı olmalı."
Bir sabır çekip oturduğum sandalyede arkamı döndüm. "Yaparım öyle şeyler hocam." ne kadar da terbiyeli konuşuyordum. Hemen kendime çeki düzen vermeliydim. Kimyacıya sinirim edebiyatçıdan çıkartamazdım.
Gelip karşımdaki sandalyeye oturdu. "Söyle neden burdasın." kimyacıyı ispikleme zamanı. Kendimi 'bunu sana kim yaptı?' Dediklerinde gibi hissediyorum.
"Hoca kovdu." biçimli yüzündeki kaşları çatıldı. Kahveleri kahvelerimi deldi.
Sütlü kahveleri dicektin sanırım
"Neden?" bir sinir dalgası mı algılıyorum.
"Ödev yapmadım ve beni aklınca dersten attı." Göz kontağını kesip parmaklarımdaki ojeyi çıkarmaya başladım. Tamam şakaya vurdukta gururum incindi.
Ama sende ödevi yapmadın ada hakettin
Sınıftan kovulmayı değil. "Abartmış." dedi. Düz bir sesle. Ben bu hocayla bu kadar yakın değildim ki derslerde bile konuşmazdım. Dün sadece yanıma gelip bir soruyu yaklaşık yarım saat anlatmış bunun sayesinde dershaneye geç kalmıştım. Hatta benimle neden derslerde söz hakkı alıp anlamadığımı söylemediğim hakkında konuşma yapacaktı. Bu kadar ilgilenmesini beklemiyordum.
"Aynen biraz."
Ne çalmaz zil varmış yahu bi çalamadı.
"Hocanla konuşurum." Yüzüne baktım. Gözlerimiz buluştuğunda başımı olumlu anlamda salladım.
Sessizlik bir çığ gibi büyüdü. Konuşacak konu bulamadım. Bulmak da istemedim. Modum düştü. O kimyacıya var ya o kimyacıya bileşikleri, potasyum, sodyum, sudkostik falan boydan girsin inşallah.
Zil çaldı sonunda. Ayağa kalktım. Hocam da kalktı.
"Üzme kendini."dedi. Ben kolay kolay üzülmezdim. Sadece kırılırdım. Kimi kandırıyorum ki hem üzülür hem kırılırdım. En kötüsü ise alışmaktı. Alışırsam hiç bir şey hissetmezdim.
"Çalışırım hocam." 5 saniyelik gözlerimiz birbirine takılı kaldı sonrasında gözlerini çeken taraf ben oldum. Şimdi o kovulduğum sınıfa gerisin geri girmek vardı.
VEEE THE END
YORUM YAPIN KIZ AZCIK