Clarissa POV
Hindi ako mapakali, dito sa hospital. Dahil sa hindi inaasahan ay manganganak na si Ayeisha. Dapat ay next month pa lalabas ang bata. Thru, CS. Pero hindi namin alam kung bakit ngayon lumabas ang bata.
Sobrang pag-alala ko kay Ayeisha ay tinawagan ko si Liam ang asawa ko. Pero hindi ko alam kung pupunta ba si Terrence. Lalo na't bantay sirado ang lalaki sa kabilang organisasyon.
"How's Ayeisha, love?" tanong agad ni Liam sa akin ng makarating ito sa akin.
"Wala si Terrence. Sinabihan ko na siya. Pero ewan ko. Parang walang pakialam sa asawa niya."
"Hayaan mo na. Baka ginagawa lang niya iyon. Alam mo naman na nagbabalak iyong pumasok sa organisasyon na sinasabi n'yo."
"Sana nga. Mali ang iniisip ko."
Biglang bumukas ang pinto ng Delivery room at lumabas ang OB ni Ayeisha.
"Kayo ba ang pamilya ni Mrs Alvarez?" tanong ng doktor.
"Yes, dok," ani ko.
Napabuntonghininga ang doktor. Bigla ay kinabahan ako sa maaaring mangyari.
"Sobrang hina na ng puso ni Ayeisha. Kailangan namin agad ilabas ang bata sa loob niya. Buhay pa naman ang bata. Kailangan lang itong ilagay sa incubetor para mag survive." Nakahinga ako ng maayos dahil sa balita ng doktor. "Pero si Ayeisha. Kailangan namin siyang ilagay sa ICU para matutukan namin siya ng maayos. And hindi kaya ng hospital na ito. Kulang ang mga kagamitan ng hospital na ito."
"Kung ganun dok, ano ang pwede naming gawin?" tanong ko.
"Kailangan na dalhin sa ibang bansa si Ayeisha for better threatments. Sa ibang bansa kasi mas high tech sila. Doon na din, isasagawa ang CS section. Kung papayag kayo ngayon. I will arrange the schedule."
"Kami na ang mag-aarrange," singit ni Liam.
Nilingon ko siya. "Ano ang ibig mong sabihin. Obligasyon nila iyon, Liam."
"No, ayaw kong i-asa sa kanila ang kapakanan ni Ayeisha. Kaya ako na ang bahala. Sa hospital namin, ilalagay ko si Ayeisha."
Hindi ko alam kong ano ang plano ni Liam. May tiwala naman ako sa kanya. Kaya alam ko na gagawin ni Liam ang tama.
Matapos ang isang araw na schedule ay lilipad kaming lahat. Papuntang US. Para doon isagawa ang operasyon kay Ayeisha. Isinama din namin ang OB ni Ayeisha. Kahit ayaw ni Liam.
Lulan kami sa private airplane ni Liam na kayang magsakay ng maraming pasahero. Pinuntahan ko si Ayeisha sa kwarto kung saan ito ngayon. Nagulat ako ng may isang lalaki na nakatunghay kay Ayeisha.
"Sino ka? Anong ginagawa mo dito." Hindi ko agad nakilala ang lalaki. Dahil naka mask at naka sobrero ito.
Hindi ko namapansin na sumakay ito kanina. Tinanggal nito ang mask at sumbrero. Doon ko lang nalaman na si Terrence pala iyon.
"Akala ko kung sino na. Bakit ka pa pumunta dito. Alam mo naman na dilikado."
"I need to see my wife. Alam kong kailangan niya ako ngayon."
Napatingin ako kay Ayeisha. Puno ng maraming aparato ang katawan ni Ayeisha. Hanggang ngayon ay hindi pa din ito nagigising. Sana pagkatapos ng operasyon ay magising na ito.
"Alam mo naman na dilikado ngayon. Lalo na't kasal na kayo ni Danica. May hawak na siya sa iyo."
"Kahit na dilikado. Walang makakapigil sa akin na makasama at makita si Ayeisha," saad nito. "Ako din ang umayos ng dapat ayusin sa pag-alis ni Ayeisha. Nagpapasalamat ako at maagang mailalabas ang bata. Para hindi na mahirapan si Ayeisha. At ako din ang nagsuggest na sa ibang bansa ganapin ang operasyon. Mas ligtas kayo sa ibang bansa lalo na sa US. Dahil hawak ko at ni Liam ang bansang iyon. Doon ay ligtas kayong lahat."
"Kung ganun, doon mo itatago si Ayeisha?" tanong ko.
"Oo, lalo na't naghihinala na si Danica. Alam ko ang galaw nila Danica. Kaya mas mabuti nang mailayo ko kayong lahat, bago pa nila malaman ang totoo."
"Paano ka nakakasiguro na ligtas na si Ayeisha sa bansang iyon."
Nilingon ako ni Terrence. "Hawak ko ang bansang US, kaya alam ko iyon. Isa na ako ngayon sa lider ng organisasyon na iyon at ang US ang hawak ko. Nasisiguro ko na maitatago ko si Ayeisha doon. Kesa sa Pilipinas."
Bumalik ang tingin ni Terrence kay Ayeisha. "Pag maayos na ang lahat ay aalis din agad ako. I will install the CCTV kung saan man si Ayeisha. Para malaman ko o ma monitor ko ang lahat. Kahit wala ako sa tabi nito."
Hindi ko naisip na ganito pala kalaki o kalawak ang pagmamahal ni Terrence para kay Ayeisha. Ngayon ako nakakasiguro na handang ibuhis ni Terrence ang buhay nito. Para lang mailigtas ang babaeng mahal.
"Excuse me po. Bawal po ang maraming tao dito."
Pasimpleng ibinalik ni Terrence ang mask at lumabas. Lumabas na din ako, napatingin ako kung saan dumaan si Terrence. Papunta ito sa unahan ng eroplano.
Bakit hindi ko pala naisip na maaaring si Terrence ang isa sa nagpapalipad ng eroplano. He is a pilot after all. Isang piloto so Terrence, pero hindi alam ng lahat iyon.
Bumalik na ako sa kinauupuan ko.
"Tita, mommy is okay, right?" tanong ni Nichole. Alam ko na ang mga bata ang mas naapektuhan sa lahat.
"I saw daddy a while ago."
"Talaga, Kaileen? Nasaan?" tanong agad ni Nichole.
I know, miss na miss na nila ang ama nila.
"Tama na iyan. Okay ang mommy mo, Nichole. Kaya niyang malampasan ang lahat ng ito. And Kaileen. Your daddy is not here," sabi ko sa kanila.
Hindi nila pwedeng malaman nandito si Terrence. Iyon ang kabilin-bilinan ni Ayeisha sa akin.
"I miss him already. Sobrang tagal naman bumalik ni daddy."
Ang alam ng mga bata ay nasa isang business trip si Terrence at matatagalan pa bago bumalik.
"Baka susunod si tatay, Kaileen. Alam mo naman iyon, hindi matitiis si nanay."
"Baka, sana nga."
They are full of hope na isang araw ay magpakita sa kanila ang kanilang ama. Pero alam ko na magpakita man si Terrence kay Ayeisha ay hindi sa mga bata. Dahil baka hindi na gugustuhin na umalis si Terrence.
Nakarating kami sa airport ng maayos. Agad na cheneck ng doktor si Ayeisha, pati ang bata. Nang matapos na ang pag check ay agad na isinakay sa Ambulance si Ayeisha. Para dalhin sa hospital.
Nang makarating kami sa hospital ay sobrang tahimik. Alam ko na hindi muna pinapapasok ni Liam ang mga nurse at doktor ngayong araw. Dahil nga darating kami. Walang pwedeng makaalam na darating kami ngayon.
Pagkalabas ng Ambulance kay Ayeisha ay todo alerto ang mga tauhan ni Liam. Pumasok agad kami sa hospital. Pinahanda na din ni Liam ang 6th floor, ang last floor ng hospital. Dahil doon ilalagay si Ayeisha. Kumpleto sa gamit ang 6th floor. Dahil inayos na ni Liam ang lahat bago pa man kami umalis.
Sumakay kami sa elevator. Nakarating naman kami sa 6th floor. Buong floor ang pinasara ni Terrence at Liam. Dahil okupado naming lahat ang 6th floor. Iyon ang gusto ni Liam, na nasa iisang lugar lang kami. Nasa 5th floor naman ang operationg room. Kung saan ooperahan si Ayeisha. Bukas ng hapon.
Nailagay na si Ayeisha sa kwarto nito, sa ICU. Doon ay mananatili si Ayeisha, hanggang matapos ang operasyon nito at magising. Ginawang tinted din ang glass window. Nilagyan ng makakapal na kurtina ang mga glass window. Para walang makakita kay Ayeisha mula sa loob.
Pumasok ako sa loob nang lumabas na ang mga nurses at doktors na tumitingin kay Ayeisha. Umupo ako sa gilid ng kama at hinawakan ang kamay nito.
"Everything will be alright, Ayeisha. Matatapos din ang lahat ng ito," sabi ko sa kanya.
Hindi ko mapigilan ang lumuha. Dahil naaawa ako sa kalagayan ngayon ni Ayeisha. Hanggang ngayon kasi ay hindi pa nagigising si Ayeisha.
"Excuse me, ma'am. Check up lang po."
Umusog ako ng kaunti. Dahil cheneck ng isang nurse ang dextrose ni Ayeisha. Kumunot ang noo ko ng hindi pamilyar sa akin ang nurse.
"Are you new?" tanong ko.
"Yes po," sagot nito.
"Hindi ko alam na may bago."
"Ngayon lang po ako nasabihan."
Naningkit ang mga mata ko. Dahil sa narinig. "Okay." Sang-ayon ko. Pero alam ko na may masamang balak ang nurse na ito kay Ayeisha.
Kakausapin ko si Liam.
"Hey, love!"
Lumapit sa akin si Liam and kiss my lips. "How's my baby? tanong nito sa akin.
Ang mga mata ko ay nanatili sa nurse. Nagmamasid.
"Can you go out," taboy ni Liam sa nurse.
"Okay po."
Kumunot ang noo ko. 'Filipino?'
Sinundan ko ng tingin ang nurse. Hindi nakaligtas sa akin ang tingin nito, kay Ayeisha. Para bang gusto nitong patayin ang babae.
"Hey, what's wrong?" tanong ni Liam sa akin.
"Kumuha ka ng bagong nurse?" tanong ko sa kanya.
"As far as I know. Hindi."
"Sino iyong pumasok?"
"An intruder." sagot nito. Pero hindi sigurado.
"Baka makatakas iyon."
"No, nadakip na siya. Alam kong may nakapasok dito. Kaya agad akong pumasok. Mas papahigpitan ko pa ang pagbabantay kay Ayeisha."
"Sa operating room?"
"Some doctors and nurses. Iyong nakasama lang."
Nabunutan ako ng tinik sa dibdib. Akala ko ay mapapahamak na si Ayeisha.
"Don't worry, Clarissa. Ayeisha, will be alright. Matapang ang kapatid ko. Kaya niya ang lahat ng ito."
"May pupuntahana lang ako," paalam nito sa akin.
Lumapit agad ako kay Ayeisha. Dahil pakiramdam ko kung malilingat ako, baka mapahamak ng tuluyan si Ayeisha.
"Hello," sagot ng tawag sa kabilang linya.
"I need your help."
"Ano naman iyon?" tanong nito sa akin.
Napatingin ako kay Ayeisha. "Can you secure the perimeter. Nanganganib ang buhay ni Ayeisha."
"Okay," sagot nito.
Alam ko, sa oras na ito. Siya lang ang masasandalan ko. Para sa kaligtasan ni Ayiesha.
"Thank you, Earl."
Liam POV
Naririnig ko ang isang sigaw mula sa isang babae.
"Ahhh!" sigaw nitong muli.
Pumasok ako sa kwartong iyon at nakita ko kung paano babuyin ng mga tauhan ko ang babaeng nurse na iyon.
Nakahiga ito sa mesa at punit-punit na ang mga damit na suot nito.
"Help," hinging tulong nito.
Ngumisi ako. Nilapitan ko ito at hinawakan ang buhok nito at pinatingala ito. Puno ng pasa ang mukha nito, kahit na ang katawan.
"Sino ang nag-utos sa ito?" tanong ko sa kanya.
Ngumisi lang ang babae. "Kahit na patayin nyo ako. Walang kayong malalaman mula sa akin."
Napasigaw itong muli ng tumama ang latigo sa katawan nito. Puno na nang sugat ang katawan nito.
"Kung ayaw mong mahirapan pa. Answer my damn question," madiin kung sambit.
Dahil kaunti na lang at tatapusin ko na ang babaeng ito.
Pero ngumisi ito. "Wala akong sasabihin!" sigaw nitong muli.
Tumango-tango ako. Pero nag-iingay ang cellphone nito. Kaya ngumisi ako. Nanlaki naman ang mga mata ng babae.
Para itong natatakot na hindi ko malaman na dahilan. Sinagot ko ang tawag.
"Ano na, Mich! Tapos na ba si Ayeisha?" tanong nito.
I know that voice. "I already record your voice, Danica. And I will sent to my men."
"Who the hell are you? Nasaan si Mich!" sigaw nito sa kabilang linya.
Tumawa ako. "Your Mich, is dying right now. Mabuti nga at tumawag ka. Nalaman ko tuloy kung sino ang nag-utos."
"Sino ka!" sigaw nito sa kabilang linya.
"It's you to find out. Kung makakaligtas ka!" tumawa kong sambit.
"Putang*na. Ginagago mo ba ako?" galit na tanong nito sa kabilang linya.
"Hindi, pero ang ginawa mo kay Ayeisha ay hindi ko palalampasin."
"Hindi ako natatakot sa iyo. I am a wife of Terrence Jude Alvarez. Kaya dapat ikaw ang matakot. Dahil hindi basta-basta ang asawa ko."
"Then, will see," sabi ko sa kanya.
Ibinaba ko na ang cellphone. "Hindi pala mahirap na tanungin ka. Ngayong alam ko na kung sino ang nag-utos ay sisiguraduhin ko. Isasama ko sa imperno ang amo mo."
Nanlaki ang mata ng babae na kasalukuyang nakadapa sa mesa. Sinenyasan ko ang isang tauhan ko na ipagpatuloy ang ginagawa nila. Umupo ako sa sofa na nandoon. Para tignan ang ginagawang pag turtose at pag bababoy nila sa babaeng iyon.
Tinawagan ko si Terrence. "Guess what. Your fake wife knows where Ayeisha is."
"Damn, that woman. I will gave her a lesson."
"Ikaw na ang bahala dyan, Terrence. Ako naman ang bahala kay Ayeisha dito."
"Okay, Liam."
Tumigil na ang sigaw ng babae. Nakita ko na parang wala ng buhay ito.
"Itapon nyo na iyan. Make sure na walang makakahanap sa katawan nyan."
"Areglado, boss."
Lumabas na ako sa kwartong iyon. Pupuntahan ko pa si Ayeisha.
"Damn," inis kong sambit.
Nakakuyom ang mga kamay ko. Dahil sa sobrang galit. Hindi ko akalain na masusundan nila si Ayeisha.
Kinuha ko ang cellphone ko at tinawagan ang taong iyon. "Call the meeting, may ipapagawa ako sa inyo."
Lalabas na sana ako ng study room ng pumasok si Danica. Isang malawak na ngiti ang ibinigay nito sa akin. Naka suot ito ng night dress na halos wala ng itatago. Wala itong suot na kahit ano. Pero, still walang nabubuhay sa akin.
"Where are you going?" tanong nito.
Naningkit ang mga mata ko. Para itong inosente at walang ginagawa.
"Somewhere."
Lalabas na sana ako ng hawakan nito ang braso ko. "Tulog na tayo, please."
Tinignan ko ito ng masama. "Matulog kang mag-isa mo," sabi ko sa kanya.
Umalis ako sa harapan ni Danica. Iniwan ko siyang mag-isa doon. Dahil may kailangan akong puntahan. Hindi ko pa rin nakalimutan ang sinabi ni Liam. Muntik ng manganib ang buhay ng mag-ina ko. Mabuti na lang at nalaman agad ni Liam.
Naikuyom ko ang kamay ko. Gusto kong patayin si Danica. Pero hindi pwede. Kung hindi baka masira ang mga plano namin.