THR CRITICAL PART
Kami POV
Kasalukuyang nasa end classroom na kami. Alas 3 palang ng madaling araw. May kilos kaming gagawin kaya ganito kami kaaga. Malapit na ang unang periodical test at kailangan naming mag aral sa susunod na araw subalit kailangan muna namin makatapos ng isang misyon. At yun ay ang pagtatanim ng spies cam at voice recorder sa kay governor.
Sa nakalipas na araw ay siya ang pinaka kahinahinala. Una ay ang work time niya ay napakaiksi para sa isang gobernador. Sunod ay kahinahinala din ang yaman at dami ng properties niya. Maging ang record's niya ay pinag duduhan namin kung tunay nga ba ito o malinis nga ba talaga?. At ang maging ang pag uwi niya saa asawa niya ay kaduda duda. Di nito halos inuuwian ang asawa at minsan nga laamang kung tutuusin.
"Siguro mas maganda mr. Tom kung unahin natin alamin ang pagkatao ng asawaa nito? Di ba mas madali iyon?" Suhestyon ni plee. Tumango tango si mr. Tom
Sa loob ng room habang sumisimoy ang malamig na simoy ng hangin sa madaling araw ay narito kami nakaupo habang nasa unahan si mr. Tom at nakapatong sa table niya ang chessboard na nasa harap niya
"Magiging mas mahirap ang pag alam sa katauhan ng asawa ng governador plee, hindi natin alam ang dahilan ni governor kung bakit di niya ito dinadalaw. Maaring siya ang nanganganib ang buhay sa kamay ng gobernador at mapapahamak siya kung siya uunahin natin. Nangangapa palang tayo at limitado ang impormasyon na hawak natin. Di magiging sapat ang alam natin kung mas marami pa tayong kuklusyon kesa sa tunay na sagot" Sagot ni ice
"Hindi ba kaya tayo magkakabit ng spies cam para makakuha pa ng impormation, wala pa naman tayong gagawin ice diba?" Inosente na tanong ni jethro
"Tama si jethro ice, masyado mo dinidig deeper ang misyon. Maglalakap lang tayo ng information bago tayo kumilos" si alulai
"Gets ko si ice. His point is not that na may gagawin tayong masama sa asawa ni gov at this moment without getting information. His point is mas mahihirapan tayo makakuha ng info kung ito ang uunahin. Kakain lang tayo ng oras. Paano kung inosente ito?. Kung kay gov nga na labas na labas na sa publiko ang pagkakakilanlan ay nahihirapan tayong alamin ang mukang nakatago sa maskara niya, yung asawa pa ba na tagong tago sa bahay niya?, magsasayang lang tayo ng oras kung uunahin siya. Kaya mas mag focus muna tayo sa mas madali at mas litaw" sabat ni zhane napatango naman ako
"Ibigsabihin deretso tayong capitolyo, kabitan ng spies cam at recorder ang office niya?" Si lenster
"sounds easy. But If you think it that way. Well you're wrong" saad ni zhane
"Kung tunay na may alam si governor sa nangyayari ngayon dito sa school nato impossible na wala siyang mata satin. Maaring nag aabang siya sa pagsalakay natin. O di kaya may ispiya na ang governor dito ng di natin alam. Saka sa tingin niyo sino yung kalaban na laging humahabol satin? Do you think it is mafia's or what only? Afcors not, may kapit sila sa batas. Maski kapulisan ay di natin makakapitan." Si trone
"Sinasabi mo na baka natutunugan na tayo?" Si kaye
"Hindi malabo yon kasi masyadong payapa maaring nag mamanman sila kasi nung nakaraan lang eh may pag sugod kay plee at lenster. Maaring naghihintay lang sila ng kilos natin. ang di lang malinaw sakin sino ba ang pinapatay nila sa atin? Sino ba ang gusto nila patayin?"si geo
Napatingin ako kay mr. Tom at nag aabang ng sagot.
"Nung nakaraang taon walang sumusugod satin. Normal na mga gago lang tayo. Pero bakit nga ba nung dumating si mr. Tom at kung kelan tayo nagka skills saka may humahabol at gustong patayin tayo?' Taka na ani ni marco. May mischievous grin siya habang nakatingin kay mr. Tom, ang wierd talaaga niya kaya diko pinapansin to eh, ano ba yan na hawa na ko sa kaartehan ni alec.
"Si mr.tom ang puntirya nila hindi tayo, may kutob akong may malalim na pinaghuhugutan ang lahat ng ito" si ice at tila nangilabot ako
"Pero pede naman na tayo ang habol nila kasi natatalot sila malaman ang baho nila kaya gusto nila tayo iligpit?." Ani ko naa may bakas na kaba
Natahimik ang naguguluhang utak namin ng tumikhim si mr. Tom. Pumalakpak siya ng dahan dahan at ngumiti samin.
"Im proud of you guys. Ang galing niyo na mag brain storming. critical thinking. Pero at the same time kung mag coconclude lang kayo di kayo makaka focus. Ang target natin ay ang king hindi ang pawn o horse nito. Maganda na malaman ang rason subalit i keep niyo lang muna yan. Ang pag plaplanong ito ay para makakuha ng impormasyon sa governador para makapag exam kayo ng ayos habang nag aabang tayo sa spies cam" paliwanag ni mr. Tom
"Tama ang sinabi ni ice na mahirap at mauubusan lang tayo ng oras kung yung asawa pa ang uunahin natin. Tama kayo na maaring nakaabang na sila sa atin. At tama uli kayo na hindi na lang sila mafia dahil may kapit sila sa batas at napapatunayan na natin yon dahil look oh... wala tayong book" ani ni mr. Tom na may pag kabit balikat pa. Gumagaan talaga ang atmosphere pag siya ang nagsasalita
"Ano pong gagawin natin mr.?" Tanong ko
"Have you heard that one of your classmate is working?" Nakakaloko na ngumiti si mr.tom. naguguluhan kaming napatingin sa isat isa, nagbabakasakaling may alam ang isa sa amin
"Di siya pumapasok kasi may trabaho siya. Tumigil siya sa pagpasok nung dumating ako. Mag drop out na sana siya pero napigilan ko siya para sa oras na ito. Pinapasa niya sakin ang requirements niya. At mataas ang grades niya" saad ni mr. Tom at naliwanagan kami kung sino ang tinutukoy niya
"Si leo?" Gulat naming ani
"Tama. Wahahaha diba bff mo yon steal?" Parang baliw na tanong ni mr. Tom
"Anong trabaho niya mr.tom? Wala nakong balita sa kanya" saad ni steal
"Sinadya kong putulin ang koneksyon niya sa inyo kagaya ng ginawa ko kay zhane para di siya matunugan. Pinapasok ko siya sa kapitolyo upang mag janitor. At siya ang kikilos para satin" saad ni mr.tom saka ginalaw ang isang horse na kulay puti at kinain ang isang pawn na kulay itim. Subalit kinain din ang horse nayon ng isa pang pawn na nasa kanan ng horse.
"Dahil wala na si alec sa ngayon magiging doble ang pag atake nila dahil wala na silang kailangan iwasan na mapatay. Maaring ako ang papatayin nila subalit di nila nakikita na may isa pang pawn ang nakamasid ng matagal sa kanila dahil nakatutok sila sa atin" kakilakilabot na pagkokonekta ni mr.tom sa nangyayari sa ginawa niya sa chessboard
"Ang tanging ginagawa natin dito ay guluhin sila. Ang hayaan silang mag isip kung anong ginagawa natin rito ika nga hayaan natin silang mag overthink haha" pabiro ng ani ni mr. Tom. Nag plano kami ng pang buong idang linggo na gagawin at nag review kami ng lessons para sa darating na test
Nang sumikat ang araw nag umpisa na ang klase na tila normal kaming mag aaral at nung gabi naman na ay nagumpisa na ang napagplanuhan. Payapa namman ang lahat subalit sa di namin inaasahang pagkakataon. Gumimbal sa amin ng gabing iyon ay ang wala ng buhay na katawan ni leo. Nakabitin ang leeg niya na tila ba nagpakamatay siya.
ALEC POV
Boring kingina. Diko alam paano palilipasin ang oras. Inenjoy ko ang pag shoshopping. Pag gawa ng mga bagay na nakasanayan ko. Nag spa. Nag inom. Nag pa pedicure. Nag pa hot oil. Lahat ata nagawa ko na pero di ako masaya. Ay masaya pala ako mga 50% ganon kasi syempre namiss ko din naman ang mga bagay na ito.
Naopen ko na din ang mga social media accounts ko. At gaya ng inaasahan ko andaming nag aalala sakin. Na kesyo baka daw nagkasakit ako. Na kidnap. Nawawala o ano pa man. Nalagay pako sa magazine. The heck. But despite all of that it feels so empty. It feels so boring. Kingina ano ba talaga ang gusto ko.
Gusto ko man i update ang fans ko about sakin or itama ang mga misconceptions ay tinatamad ako. Parang ayaw ako. The fuck alec did i just turn to be old fashioned na ???
Listen alec ayaw na sayo ng mga gagong taga end class na yon. Ayaw na nila sayo. Kaya dapat ayaw mo na din ts
"Aisshshhh yayaaaa tawaagin mo nga lahat ng kaibigan ko" bigla na lang ay sigaw ko. Nag kukumahog naman na umakyat ang tatlong maid ko at nakayuko sa harap ko. Kasalukuyang nasa kwarto ko kasi ako ngayon
"Call all my friends here in manila. Mag paparty kami. Paki ayos ng pool" inis na sabi ko at agad naman silang nag tanguan. Antagal ng isang linggo naiinip talaga ako.
Siguro nga inuuto ko lang sarili ko lagi eh na ok lang to kaya namam ng dumating ang mga kaibigan ko here in manila ay sinubukan ko i enjoy ang accompanied nila. Pinupuri nila ako. Nagaalala sila. Like it seems they are here to entertain me and to give me satisfaction through their praises.
I try to enjoy the compliments that i get pero alam ko sa sarili ko na hindi ako natutuwa. It didn't satify me. So i don't dare to show my fake smile to them. I let my emotions be visible to them kaya naman mga ilang saglit lang nawala na din sila sa mood pero kahit ganon they try and try to entertain me.
Ng matapos ang party ay pinili ko na lang humiga sa kama at magbasa, iread some books about computer. Na amazed talaga ako kay kami nung makita ko siya magkalikot ng kung ano ano sa computer eh.
Not until my unknown number ang tumawag sakin agad ko naman itong sinagot dahil umaasa akong baka isa ito sa end class.
"Hello?" Punong puno ng pag asa na sabi ko pero parang bumagsak ang balikat ko ng malaman na isa pala to sa classmate ko dati na pumunta kanina sa party. Di na ako nag atubili na patayin na lang aang tawag.
Masyado ba akong attached sa end class? Ganito din ba ang feeling nila? Normal ba to??
"Aisshhhh" naiirita na binato ko ang libro dahil tila mababaliw na talaga ako. What The heck is wrong with me?
Days passed. After two weeks paulit ulit kong niloko ang sarili ko na ok lang at malilimutan ko na din ang end class but until now ramdam ko sa sarili ko na may kulang sakin kaya di ko na pinigilan ang sarili ko. At nagpasya na babalik ng batangas. The hell i care about their opinion. Kahit itaboy nila ako sa gusto ko nga sa kanila wala silang magagawa. Afterall ako na to oh si sandoval alec.
Di ko pinagsisiksikan ang sarili ko sa kanila ang sa akin lang kasi gusto ko nga silang kasama? Is it bad? Oh sabihin na nating ayaw nila..... teka mahirap nga ba akong kasama? Diba sila natutuwa?
Punong puno ako ng doubts, insecurities at overthinking that i never imagined to feel. Biruin mo ang overconfident naa kagaya ko ay makakaramdam ng ganito dahil sa mga hampas lupang yon.
Kasalukuyang nasa harap na ng bundok papuntang end class ang kotse ko. Nag pahatid nako sa kotse diko talaga kaya mag jeep or bus na trauma ako sa lagkit ng pawis at amoy pag nag commute.
Habang nakatitig ako at tila yelo na nakatayo sa harap ng bundok ay may tila naghahabulan ng paro paro sa tiyan ko. Yes im excited cause finally im here again. Ill be with them again. Makikipag asaran na uli ako sa kanila. Magiging cool uli ako dahil sa mga mission. Tas aasarin namin si mr. Tom at mmagpapataasan sa exam. Lahat ng yon ay naiimagine ko na
Pero ng pag akyat ko ng pesteng end class nato tila tumigil ang paghinga ko ng makitang may burol mismo sa labas ng lumang classroom na ito. Napatakip ako sa aking bibig at nabitawan ang gamit ko. Nanginginig akong lumapit sa kabaong at naiiyak na tiningan kung sino ito.
At ganon na lang ang panghihina ko ng makitang si alulai ito. Sa takot at pagkabigla ay tumulo na kaagad ang luha ko at nanghihinang napakapit
Paanong? Anong nangyari? 3 weeks lang akong nawala paano? Napakabata niya pa? Nagkamali ba sila sa mission?
"Ppalamura?" Gulat na ani ng nasa likod ko napagtanto ko na si kami ito kaya agad ko itong binalingan at tumakbong yumakap sa kanya
"Anong nangyari bat niyo pinabayaan na mangyari tohhh?" Humahagulhol na sabi ko
"Ang alin?" Naguguluhan na sabi niya. Alam kong slow talaga si kami kaya hinayaan ko na siya at umiyak na lang sa balikat niya at sinisisi ang aking sarili bakit nangyari ito.
CLASSROOM OF THIS SPOILED MALDITA