PART 21❣️
" နေရာနည်းနည်းပဲယူတာလေဗျာ"
"မရဘူး"
"ခင်ဗျားကျထိုးထားပြီး ကျွန်တော်လည်းထိုးချင်တာပေါ့"
"မရဘူးဆို မရဘူးဘဲကလေး "
သူရေချိုးတဲ့နေရာအထိကို အနောက်ကနေ တကောက်ကောက်လိုက်လာပြီး ရင်ဘက်ပေါ်က Phoenixတတ်တူးကို နမ်းလိုက်ကိုက်လိုက်နဲ့ကပ်ပါလာပြီး သူထိုးထားသလို ပုံသေးသေးလေးတစ်ခုလောက် ထိုးချင်လို့ပါဟု ဆန္ဒပြတောင်းဆိုနေလေရဲ့....
"မပေးထိုးရင် ခင်ဗျားကိုမချစ်တော့ဘူးဗျ"
"တကယ် မချစ်ဘဲနေနိုင်လား"
မှန်ကနေနှစ်ယောက်လုံးပုံကို ကွင်းကွင်းကွက်ကွက်မြင်နေရသဖြင့်ပြုံးမိပြီးပြောလျှင် တိခနဲ့တိတ်ကျသွား၏။
ဆက်ခနဲ့ပြန်မော့လာပြီး စူးတောက်နေသောမျက်ဝန်းဟာစိတ်တိုနေမှန်းသိပေမယ့် ကြင်နာမှုတွေကိုမမေ့လျောနေဘူး မေဦးမောင်တို့....
ပခုံးအထက် မေ့ဖျားအောက်လောက်ထိရှိသောအရပ်လေးဟာ ခြေဖျားထောက်လျှင်တော့ သူ့နှုတ်ခမ်းနဲ့တန်းခနဲ့ထိနိုင်သည်ကို သိသည့်သူမဟာ မော့လာပြီးလက်တလုံးခြားကပ်ချွဲနည်းနဲ့ ဖိကပ်လာသည်။
သူ့လည်တိုင်ကိုဖက်သွယ်ထားပြီး သူ့ကိုယ်ပေါ်မှာ ကပ်ထိုင်ချင်နေပုံရသော ကလေးကို အနမ်းတွေမလစ်ဟင်းစေဘဲ သူပွေ့ချီလိုက်လျှင် သဘောကျသွားပုံရသောကြောင့် နှုတ်ခမ်းကအပေါ်ကိုတွန့်သွားသည်ကို ခံစားလိုက်ရ၏။
အစကပန်းရောင်အနမ်း အနက်ရောင်နယ်မြေသို့စိတ်ကကျူးကျော်ပြောင်းလဲချင်လာသောအခါ ကလေးကို အောက်ချပေးလိုက်ရင်း ကြည်လဲ့တောက်ပနေသော မျက်လုံးတစ်ဖက်ကိုဖျက်ခနဲ့မှိက်ချလိုက်ပြီး....
" မနေနိုင်လို့ပေါ့ နော်"
"ကို့စကားနားထောင်ပါ ကလေးရယ်"
"အား နာတယ်ကလေး"
သူ့နှုတ်ခမ်းကို အားကြီးနဲ့ကိုက်ချလိုက်သဖြင့် သူအတော်အီစိမ့်သွားပြီး ကလေးကိုဆွဲမကာ ရေချိုးခန်းအပြင်ဘက်ကို ခေါ်ထုတ်ရတော့၏။
"ပေးထိုးမှာလား မပေးထိုးဘူးလား ပြော"
"မရဘူး အခုနေလက်ထပ်ကြမယ်ဆိုလည်းမရဘူး ကလေးတစ်ယောက်ပါ မွေးပေးမယ်ဆိုလည်းမရဘူး ကလေးအသားနာမယ့်အလုပ်မျိုး ကိုခွင့်မပြုပေးနိုင်ဘူး"
"ဟွန့် သူများအခန်းကိုလည်း ရေလာချိုးသေးတယ် ခင်ဗျားလူညစ်ဗျာ တော်ပြီးနောက်နေ့ကိုယ့်အိမ်ကိုပြန်နေတော့"
"ပြန်သွားမှနောက်ကနေလိုက်မလာနဲ့"
ရုပ်တည်ကြီးနဲ့ပြောပြီးရေချိုးခန်းတံခါးကိုပိတ်ချသွားသဖြင့် စိတ်တိုသွားတာအမှန်ပဲ။
သူ့ကိုချစ်လို့ သူနဲ့တူချင်လို့ပါဆိုနေမှ......
သူရေချိုးနေပြီဖြစ်သောကြောင့် အောက်ထပ်ကိုပြေးဆင်းလာလျှင် အာဒံနဲ့ဧဝတို့ရောက်နေကျကာ ဖိုးဖိုးရော လေးလေးတို့နဲ့အတူ စကားဝိုင်းဖွဲ့ကြနေ၏။
ကိုနေမီး မန္တလေးလာတိုင်းသူတို့အိမ်မှာ အနေများနေခဲ့သလို အခုဆိုကိုနေမီးဟာ သူ့အဖွားအိမ်မှာ သွားမနေလို့ဆိုပြီး သူ့အဖွားကနဂိုမကြည်ပါဘူးဆိုနေမှ လိမ္မော်ရောင့်အဆင့်နဲ့ မျက်မုန်းကျိုးနေပြီလားမသိဘူး။
ဘယ်သူ့ကိုမှစကားပြောချင်စိတ်ရှိနေတာမဟုတ်တာမို့ နောင်တစ်ချိန်မှာကြိမ်းသေတော်ရတော့မည့်လင်တော်မောင်ကြီးအတွက် ကော်ဖီကိုသွားဖျော်ပေးရသေးသည်။
ခီး...
လင်တော်မောင်တဲ့....
ဟားဟား ဟီးဟီး
"ဟေ့ကောင် မင်းတစ်ကောင်ထဲ အဲ့မှာဘာထိုင်ခွီနေလဲ.... သောက်ပေါကြီးကျနေတာပဲ"
ကို့ယ်အတွေးနဲ့ကို ရယ်စရာအကြောင်းတွေးနေတာကိုဖျက်လိုဖျက်ဆီး လုပ်နေတဲ့လောက်ကောင်ဘက်ကိုလှည့်၍ မျက်ခုံးတစ်ဖက်ပင့်ပြရင်း....
"ငါဘာသာငါပေါတာ မင်းသောက်ပူတစ်ပြားမှမပါဘူး.....မပြန်သေးဘဲဘာလုပ်နေလဲ ငါ့အိမ်ကနေလစ်တော့ ကြည့်လို့ရနေတာမဟုတ်ဘူး လောက်ကောင် "
"ဟ ဟား.... ကြည့်ရတာ မင်းဘဲကြီးအလိုမလိုက်လို့ စိတ်ကောက်နေတဲ့ရုပ်ကြီးကလည်းကွာ မလိုက်မဖက်နဲ့ ခွေးကောင်ရ"
"လိကိုစိတ်ကောက်.... သွားဖားမလို့ လောက်ကောင်ရဲ့"
ဟုနှိုင်းကို မျက်စောင်းထိုးပြီး ကော်ဖီတစ်ခွက်ကို ရွှေတစ်ပိသာလို တန်ဖိုးထားသတ်မှတ်ကာ ကုန်းကုန်းကွကွဖျော်နေပြီး ယုယုယယလေးကိုင်၍ အိမ်ပေါ်ကိုပြန်တတ်သွားသောကြောင့် ဒီကောင် ကိုနေမီးကိုကပ်ချွဲပြီးတစ်ခုခုကိုဂျီကျနေပြီမှန်းသိလိုက်သည်။
ကော်ဖီတစ်ခွက်ကိုများပန်းစည်းမှတ်နေလားမသိဘူး။သွားဖားမလို့တဲ့....
အရင်Exတွေကို ချေခဲ့သမျှ အစစ်နဲ့တွေ့မှ ငြိမ်ဝပ်ပိပြားသွားတယ်ဆို မေဦးမောင်လိုကောင်မှာပဲရမယ်။
အပြင်သွားရင်တောင် သူ့ဘဲနဲ့သူက ညီအစ်လိုလို ဘာလိုလိုနဲ့အချိုးနဲ့ကသူများတော့မသိ သူကတော့ ဒီလိုတွဲပြီးဖက်လိုက်နမ်းလိုက်နဲ့က တအားအူယားတာပဲ။
ကိုနေမီးမို့လို့သာ အထင်ခံရလဲကိစ္စမရှိဘူး ဦးမောင်သဘောနေချင်သလိုနေဟုဆိုသောကြောင့် အံ့ဩနေသေး၏။
"နှိုင်း သားကိုလေးလေးက အားကိုးချင်တယ် သားအဆင်ပြေမယ်ဆို လေးလေးရဲ့ အလုပ်ကိုဝင်ပြီး ဦးစီးစေချင်တယ်"
သူ့တို့လင်မယားနှစ်ယောက်ကိုပြောစရာရှိသည် တိုင်ပင်စရာရှိသည်ဟူ၍ ခေါ်ထားသည့်အကြောင်းအရာက ထိုသို့ဖြစ်နေသောကြောင့် ရုတ်တရက်သူလည်း ဘာဖြေပေးရမှန်းမသိဖြစ်သွားသည်။
"သားကို အလုပ်မရှိလို့ အထင်သေးလို့မဟုတ်သလို သားတို့ငယ်သေးမှန်းလည်းလေးလေးနားလည်တယ်....
သားမှာသားမိဘတွေရဲ့ပိုင်ဆိုင်မှုနဲ့တင် ပြည့်စုံနေတာကိုသိတယ်။ သားတို့ကို လေးလေးရဲ့အလုပ်ကိုဦးစီးစေချင်တာ တစ်ခုပဲ ကျန်တာဘာအကန့်မှမဟုတ်ဘူးသား"
"ကျွန်တော်နားလည်ပါတယ် လေးလေး..."
အမှန်ဆို သူက မိဘအလုပ်ဖြစ်သော ကျောက်နဲ့ပတ်သက်တာကိုသာ ပိုစိတ်ဝင်စားနေသဖြင့် ဒီလိုအုပ်ချုပ်စီမံရသောအလုပ်ကိုသဘောမကျနေပါ။
လေးလေးတို့ဘက်ကို ပြန်စဉ်းစားကြည့်လျှင် အခုချိန်မှာ သူ့ကိုသာ အမျိုးတော်ထားသဖြင့် သူ့ကိုအားကိုးနေမှန်းသိပေမယ့် အားနာနေမိ၏။
"လေးလေးပြောတာ ကျွန်တော်သဘောပေါက်တယ်။ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော်ဒါကို တစ်ယောက်ထဲမလုပ်ချင်ဘူး"
"သားက ဘယ်လိုလုပ်စေချင်လဲ"
" ဦးမောင်နဲ့တွဲလုပ်ချင်တယ်"
"သားတို့နှစ်ယောက်ဆိုတော့ မျက်ခုံးကခပ်လှုပ်လှုပ်ပဲ Sweetရေ"
ဒီသူငယ်ချင်းနှစ်ယောက် လုံးဝကိုမကွဲကြဘူး။
❣️
❣️
❣️
❣️
❣️
ဖျော်လာပေးသောကော်ဖီနဲ့ သူ့ကိုထိုင်စောင့်နေရင်း အေးသွားမှာဆိုး၍ သူ့မှာစာအုပ်အုပ်ထူတစ်အုပ်နဲ့ ဖုံးထားပြီးရေချိုးခန်းဘက်ကို ခဏခဏလည်လိမ်ထားရတာလည်းကြာလှပြီ။ အထဲမှာဘာတွေလုပ်နေလဲမသိဘူး.....
လိုင်းသုံးလိုက်ဂိမ်းဆော့လိုက်နဲ့ အချိန်နည်းနည်းကြာမှ သူ့ရှုမဝဘဲကြီးရဲ့ ရေချိုးခန်းတံခါးပွင့်လာလျှင် ဖုန်းကိုပစ်ချ ရေစိုဆက်လက်နဲ့ အပေါ်ပိုင်းအဝတ်မဲ့နေသောခန္တာကိုယ်အနားကို အပြေးအလွှားသွားပြီး လက်မောင်းကိုဆွဲ၍ ကုတင်ပေါ်မှာထိုင်ချခိုင်း၍ Dryerကိုပလပ်ထိုးကာ ကုတင်ပေါ်တတ်လာပြီး ဆံပင်တွေခြောက်အောင်မှုတ်ပေး၏။
"ကျွန်တော် ခင်ဗျားအတွက် ကော်ဖီဖျော်ထားတယ်"
"ကို့ကို ထမင်းမကျွေးတော့ဘူးလား"
"ကော်ဖီပဲအရင်သောက် ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင် လက်နဲ့ သေသေချာချာမွှေဖျော်ထားတာနော်"
လိုချင်တာရှိလို့ ဒီလိုကပ်ချွဲနေတာကိုသိသောကြောင့် ရင်ထဲမှာမြူးနေသလောက် အပြင်ကို မျက်နှာအမူအယာမပြရဲပါ။ ချစ်ရသူက လူလည်ကျနေပြီသောကြောင့်....
သူ့ကိုယ်သူဆံပင်ညှပ်ဆရာအထာနဲ့ မှုတ်ပေးနေတာကို ငြိမ်ငြိမ်လေးအလိုက်သင့်နေပေးပြီး အရှေ့ဆံပင်တို့ကိုလာမှုတ်ပေးတော့မှ ရင်ခွင်ထဲဆွဲချပစ်လိုက်ကာ ထိန်းချုပ်လို့မရသော ရင်ခုန်သံနဲ့ နမ်းရှိုက်မိလျှင် Dryerပလပ်ကြိုးကို နှစ်ဦးလုံးဖြုတ်ဖို့မေ့နေခဲ့သည်။
အနမ်းတို့ကထပ်တူကျ၏။
အင်္ကျီမဝတ်ရသေးသော ခန္တာကိုယ်အေးအေးလေးရဲ့ရင်ဘက်ကိုလက်ထောက်မိလျှင် သူ့ဝဲဘက်ရင်အုံက တဒုန်းဒုန်းခုန်မြန်နေတာကို ခံစားမိလိုက်၏။ တော်သေးတာပေါ့အပေါ်ပိုင်းပဲအဝတ်မဲ့တာ။
ပါးရိုးသွယ်သွယ်လေးကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ပင့်မ၍ နဂိုထော်နေသောနှုတ်ခမ်းလေးက ပို၍စုထော်လာတဲ့အခါမှာ အသည်းယား၍ သူ့ဆီအကုန်ဝင်အောင်ငုံဆွဲနမ်းလျှင် တစ်ဖက်ကမျက်လုံးပြူးသွားသည်ထင် သူ့ကိုတွန်းထုတ်နေပေမယ် ဒီအကြံနဲ့နမ်းခဲ့တာမို့ သူ့လက်မှာအားအင်အပြည့်ရှိသောကြောင့် သူမမငြင်းဆန်နိုင်တော့....
ရေချိုးပြီးစကို ပူအိုက်လာသည့်ခန္တာကိုယ်ဟာ မေဦးမောင်နဲ့ထိတွေ့တိုင်းမှာ ဒီလိုဖြစ်နေကျ။
မောဟိုက်လာသောကြောင့် သူအရှိန်လျှော့ပေးပြီး ခေါင်းလေးကိုအားပြု၍ ပြောင်းကိုင်လိုက်လျှင် ကလေးရဲ့ဆံပင်တွေရှည်နေပြီကို သတိထားမိလိုက်၏။
စည်းနှောင်းထားလို့ရသည့် အနေအထားကိုရောက်နေပြီ.....
လှိုက်ခုန်တပ်မက်မှုစိတ်တို့ ဝင်လာသောအခါ လူချင်းခွာလျှင် ရဲထနေသောမျက်နှာနွေးနွေးလေးရဲ့ နှဖူးမှာ ခတ္တအဆုံးသတ်ပစ်လိုက်၏။
"နမ်းလို့ကိုမဝဘူးကွာ.... ကလေးကိုဘာကြောင့် ဒီလောက်ထိချစ်မိသွားလဲဆိုတာမသိဘူး။ သေချာတာကတော့ ကလေးနဲ့တွေ့မှအချစ်ဆိုတာကို ကိုသိခဲ့တယ်...
ကလေးအပေါ်ကို အများကြီးကောင်းပေးမယ် အလိုလိုက်ဂရုစိုက်ပေးမယ်။ ကလေးကို ဘယ်တော့မှ စိတ်မဆင်းရဲစေရဘူး။ ကလေးရဲ့ပျော်ရွှင်ခြင်းဟာ ကို့ရဲ့အနာဂတ်တွေဖြစ်ပြီး ကလေးရဲ့ဝမ်းနည်းခြင်းဟာ ကို့ကို ဘုရားကပေးတဲ့ပြစ်ဒဏ်ပဲ"
"ကော်ဖီသောက်ရအုံးမယ်"
"အင်းကိုသောက်မယ် အခုဒီလိုခဏနေချင်သေးတယ်။ ကလေးနဲ့လူချင်းမတွေ့တာ တစ်ပတ်ပြည့်တော့အရမ်းလွမ်းနေတာ..... ကို့ကလေးရဲ့ကိုယ်သင်းနံ့လေးကိုလွမ်းနေတာကွာ မွှေးလိုက်တာ အခုမှ အမောပြေသွားသလိုပဲ"
ဘောင်းဘီအတိုအပွပဲဝတ်နေကျမို့လို့ သူ့ကိုခွဖက်ထားသောကိုယ့်ရဲ့ ပေါင်တံသွယ်သွယ်က လက်ခနဲ့ပေါ်လာသလို ထိုလူရဲ့လက်ကလည်း အဲ့ဒီကိုတန်းရောက်သွားလျှင် လူကကြက်သီးမွှေးညင်းတို့ထလာပေမယ့် ထိုလူကသတိမထားမိ။ ထိုမျှ သူမကိုစွမ်းဆောင်နေသောလူရဲ့ရင်ခွင်ထဲကို ပိုတိုးကပ်ပစ်လိုက်ပြီး သိုင်းဖက်ထားပစ်လိုက်၏။
"ကျွန်တော်လည်း ခင်ဗျားကိုအရမ်းချစ်တယ် ကိုနေမီး"
အကြည့်ချင်းပြန်ဆုံလာသောအခါ ချစ်စကားတို့ကိုဆိုဖို့မေ့နေခဲ့၏။
ကလေးရဲ့ကြည်လဲနေသော မျက်ဝန်းဝိုင်းဝိုင်းထဲက သူ့ပုံရိပ်ကိုရှာတွေ့လျှင်.....
"ဒီလိုမျက်ဝန်းတွေနဲ့မကြည့်နဲ့နော် ကြာရင်စိတ်ထိန်းနိုင်မှာမဟုတ်ဘူး"
"ချစ်တဲ့စိတ်နဲ့ကြည့်တာလေ မကြည့်ချင်စေချင်ရင် ခင်ဗျားမျက်လုံးပဲမှိတ်ထား ကျွန်တော်ကတော့ကြည့်မှာပဲ"
"ကလေး မင်းကထူးဆန်းတယ်သိလား... ဆိုးလား အကုန်လာထား မကောင်းမှန်သမျှအကုန်လုပ်တယ် ။ လိမ္မာလား ဒါလည်းရတာပဲ ကပ်ချွဲနေလိုက်တာများ သုံးနှစ်သမီးလေးကျနေတာပဲ ဘာလို့အကုန်တတ်နေရလဲ ဟွင်"
"ခင်ဗျားနဲ့တွေ့လို့ လူကနေခွေးလိုလိုဖြစ်လာတာ ကိုယ့်ဘာသာဆို နှိုင်းနဲ့အကုန်လုပ်လို့ရတယ် ခွင့်ပြုချက် ခွင့်တောင်းချက်လည်းတောင်းစရာမလိုဘူး။ ခင်ဗျားနဲ့မှ အကုန်လိုက်တောင်းနေရတယ် တကယ်ပဲ"
" ဒါဆို ကို့ကိုမကျေနပ်နေဘူးပေါ့"
"ကျေနပ်ပါတယ် ခင်ဗျားနဲ့ဆို အကုန်ကျေနပ်တယ်"
"ကိုပြောရင် နားထောင်မှာပေါ့"
"အင်း"
"ဒါဆို တတ်တူးလုံးဝမထိုးရဘူး"
"ဒါတော့မရဘူးလေဗျ"
ညစ်ကျယ်ကျယ်လုပ်နေသောထိုလူရင်ခွင်ထဲကနေထွက်လာပြီး သူ့ဝတ်မယ့်အင်္ကျီကို ဗီဒိုထဲကနေယူပေးပြီး အပြင်ကိုပြန်ထွက်လာရသည်။
'ဒီတတ်တူးလေးတစ်ခုကို ဘာလို့ကြီးကြီးကျယ်ကျယ်စိုးရိမ်နေရတာလဲ'စိတ်ထဲကနေ ပြောဆိုနေမိကာ သူထမင်းစားရမည်ကိုသတိရလိုက်လျှင် ဝတ္တရားအရ သွားခူးပေးရအုံးမည်။
နောက်ဆိုဒီလူကိုမခေါ်ထားတော့ဘူး သူ့ကိုအကုန်လုပ်ပေးနေရတယ် တကယ်ပါပဲ။
"ကလေး နေနေ မကြီး ခူးပေးမယ် ထိုင်နှင့်"
မကြီးမခိုင် ကမန်းကတမ်းဝင်လာပြီး စူပုတ်နေသောမျက်နှာလေးကိုအကဲခက်ကြည့်လျှင် အရင်လိုဆိုးနေတာမဟုတ်တော့ကြောင့် ပြုံးမိသွား၏။
အရင်ကဂျစ်ကန်လေးက သူကြိုက်တဲ့အစားအသောက်ပုံစံမျိုးမဟုတ်ရင် လှည့်တောင်မကြည့်တဲ့ကလေး အခုဆိုမကြိုက်ရင် ဟိုလိုချက်ပေးရင် ကျွန်တော်ကြိုက်တယ်သိလားနှင့်ဖြစ်နေပြီ။
"ရတယ် မကြီး....သွားနားတော့ ပြီးရင်လည်း ကျွန်တော့်ဘာသာဆေးလိုက်မယ်.... ဗိုက်ဆာနေပြီကို ဘာလို့ကြာနေလဲမသိဘူး ကိုကြာကြီးက"
ပြောပြီး ကိုယ့်ဘာသာခူးနေစဉ် ရင်းနှီးနေကြအနံ့သင်းသင်းလေးက ကိုယ့်နားမှာကျီစယ်နေသောကြောင့်ထိုလူရောက်နေမှန်းသိလိုက်၏။
ဂျိုးတွေ ရွေးထည့်ပစ်မယ်.....
ကို့ရဲ့အိမ်ရှင်မဖြစ်ချင်တယ်မလားလို့မေးရင်လည်း မကြိုက်ဘူး။ လုပ်နေတာတွေက အဲ့ဒါတွေဆိုတာ မသိလေရော့လား....
"ကလေးဖျော်တဲ့ကော်ဖီးအေးသွားမှာဆိုးလို့ အကုန်မော့သောက်နေရတာ"
ထမင်းစားပြီးမှ ကော်ဖီသောက်ရမယ့်ဟာကို သူ့ကိုအဖားလွန်ပြီး ကော်ဖီတိုက်ပြီးမှထမင်းစားခိုင်းနေသည်။ ဘယ်လိုအူကြောင်ကြောင်လေးမှန်းမသိ။
သူကပိုကြောင်တာပါ သိသိကြီးနဲ့ဆိုးသမျှခံပေးနေတာ.....
သူချစ်တယ်ဆိုတာထက် ဦးမောင်ကသူ့ကိုပိုချစ်နေသလိုဟု တစ်ခါတစ်လေခံစားမိတဲ့အခိုက်အတန့်တွေလည်းရှိတတ်၏။
❣️
❣️
❣️
❣️
❣️
"Sweet သား ဦးမောင်နဲ့အလုပ်လုပ်မှဆိုတော့ မောင်မရှိတဲ့နေ့ဘက်တွေမှာ တစ်ယောက်ထဲပျင်းကျန်ခဲ့ရမှာနော်.... ပြီးတော့အိမ်မှာ တစ်ယောက်ထဲနေခဲ့ရမှာကိုလည်းစိတ်မချဘူး။ ဒီလိုလုပ် မောင်မရှိတဲ့အချိန်တွေကို ဖိုးဖိုးဆီကို လာကြည့်ပြီး ညနေပိုင်းကျရင် မောင်လာကြိုမယ်ဆိုဖြစ်လား"
"ရပါတယ်.... နင်အဆင်ပြေလောက်မဲ့ဟာအတိုင်း ငါသဘောတူမယ်လေ... ဖိုးဖိုးလည်းကျန်းမာရေးအရမ်းကောင်းတဲ့လူမဟုတ်တော့ သူ့အနားမှာငါရှိမှအဆင်ပြေမှာကို ငါကမလိမ္မာတဲ့မြေးဖြစ်နေပြီး... ဦးမောင်က ကလေးဆိုတော့ လူကြီးတွေရဲ့အကျင့်ကို သူနားလည်တာမဟုတ်ဘူး။ နှိုင်း နင်လည်းရင့်ကျက်နေပြီနော် ဒီလိုတွေတောင် တွေးတတ်နေပြီ"
"မောင်မရင့်ကျက်သေးပါဘူး မရယ်..... မောင်လည်း မနားမှာ တစ်ချိန်လုံးကပ်နေလို့မှမဖြစ်တာ... သူများမြေးမလေးကို ယူထားရမှတော့ အလုပ်လုပ်ပြီးရှာဖွေကျွေးမွေးရမှာပေါ့..... အရင်လို ဟိုခွေးကောင်နဲ့နှစ်ပါးသွားနေလို့မှမရတော့တာ...."
" ဖြောင်း"
သူ့ဇတ်ကို အုပ်ခံလိုက်ရသောကြောင့် ဆနာက်လှန်ကြည့်လျှင် ခွေးသားလေး ယောက်ျားယူမဲ့ကောင်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။
"လောက်သားလေး.... ငါလစ်ရင်လစ်သလို ငါ့အတင်းတုပ်တယ်နော် တစ်ချိန်ကသွေးသောက်တွေလိုနေလာခဲ့ပြီး အခုမှငါ့ရန်သူဖြစ်ချင်နေပြီလား"
လင်မယားနှစ်ယောက်တစ်တူတူးနေတဲ့အချိန်မှာ နှိုင်းနောက်ကနေ လည်ဂုတ်ကို အုပ်ချခံလိုက်ရသောကြောင့် ဆက်ခနဲ့ဒေါသထွက်လာပေမယ့် ဟိုကောင်ဖြစ်နေသောကြောင့် တိုနေတဲ့စိတ်တောင်ပျောက်သွား၏။
"မင်းကြောင့် ငါလည်းဆုံးရှုံးခဲ့တာများပြီသိလား ခွေးကောင်"
"မင်းက ဘာကိုဆုံးရှုံးရမှာ... မိန်းမလည်းရတယ် အလိုလိုက်လည်းခံရနေရတယ် ပြောစမ်းပါအုံး"
အောင်မယ်လေးနော်.....
ပြောရင်လည်းမကောင်းဘူး။ အလိုလိုက်ခံရလည်း လိုချင်တာ၊ စားချင်တာမစားရဘူးဆိုတာမသိဘူးလား...
"အလိုမလိုက်ခံရလို့ ငါ့ကိုအားကျနေပြီလား... ဟွင်... မင်း မဒီတွေကို ပြောင်းရွေးဖို့အချိန်ရှိသေးတယ်နော်"
နှိုင်းနဲ့Sweetတို့က ဒါန်းပေါ်မှာဖက်ထားကြကာ ဦးမောင်က ဂျပန်မြက်ခင်းစိမ်းပေါ်မှာ လှဲချပြီး ကောင်းကင်ပေါ်က တလက်လက်တောက်ပနေသောကြယ်တို့ကို လက်ပေါ်ခေါင်းတင်၍မော့ကြည့်၏။ သူ့အတွက်နေရာမှမရှိတော့တာ။ ဒီအောက်မှာပဲနေရတာပေါ့....
သူတို့ကြားသွားဝင်တိုးရင် ကိုယ်ပါမွကျိခံရမှာဆိုးလို့....
"နှိုင်း မင်းခဏလာ"
"မလာဘူး ငါ့မိန်းမနားပဲကပ်မယ်"
"ကပ်ပါးကောင်"
"မိန်းမနားကပ်ပြီး ပါးနမ်းလိုက်၊ တစ်ကိုယ်လုံးနမ်းတဲ့ကောင်မို့လို့ ကပ်ပါးကောင်လို့ခေါ်လိုက်တာလားယောက်ဖလေး ဒါဆိုကျေးဇူးပဲနော်"
"စိတ်ဓါတ်တွေက အရင်လိုတောင်မဟုတ်တော့တာကို အံ့ဩလိုက်တာ.... ဪ ငါ့ဘဝမှာလည်း လူလိမ် လူညာတွေများလိုက်တာ"
သူ့ကိုယ်သူတရားကျနေသော ဦးမောင်အနားကို ကိုနေမီးရောက်နေတာကိုတောင် သတိမထားပဲ ကောာင်းကင်ပေါ်ကိုမော့ကြည့်ပြီး ဖီးလ်နေသော ကောင်ကိုစနောက်ချင်သောကြောင့်.....
"ဟေ့ကောင် မင်း ကိုနေမီးနဲ့ပတ်သက်ပြီး ငိုဖူးလား"
"ငိုတာ.... ဘာလို့ငိုရမှာ ငါ့ကိုငိုအောင်လုပ်လို့ကတော့ ယောက်ျားမယူဘဲ မိန်းမယူပစ်လိုက်မယ် ဘာမှတ်နေလဲ"
"တကယ်လား"
"တကယ်....အယ် မဟုတ်ဘူး စတာ စဝာာပါဗျာ ဟီးဟီး"
နှိုင်းအမှတ်နဲ့ဖြေနေရင်း ဘဲကြီးရဲ့အသံကြောင့်လန့်သွားကာ အမှီပြန်ဖြေရသေးသည်။ ဒီနှိုင်းစုတ်နှိုင်းပြက်တစ်ကောင်ကတော့.......
တကယ်ဆိုငိုဖူးပါတယ် မိုးရွာတဲ့ညတုန်းက။
"ကို့နားလာ"
"အင်း ခင်ဗျားနဲ့ဒီလိုနေရတာတအားကြိုက်တာပဲ"
သူပါ ဦးမောင်လှဲနေသော မြက်ခင်းပေါ်ကိုလှဲချပြီး ဦးမောင်ခေါင်းအောက်လက်လျှိုသွင်းပေးလိုက်ကာ ခေါင်းအုံးစေ၏။
ဦးမောင်သည် ကိုနေမီး၏ရင်ခွင်ကြားထဲကပ်နေရင်း သူ့ခေါင်းရင်းမှာ သဲသဲကဲကဲဖြစ်နေသော ကပ်ပါးကောင်ကို ကြွားချင်သောကြောင့်....
"ဟေ့ကောင်တွေ့လား ဒီမှာရိုတယ်ဆိုတာ ဒါကိုပြောတာ မင်းလိုတဏှာနဲ့ရိုနေတဲ့ကောင်မဟုတ်ဘူး သဘောပေါက်လား နော်"
နှိုင်းကိုဖဲ့ရင်း သူ့ကိုပါအပါခေါ်နေသောကြောင့် ခေါင်းညိတ်၍ သဘောတူသလိုနဲ့ သူ့ရင်ဘက်နဲ့အနီးဆုံးခေါင်းတင်ထားစေပြီး သူမခြေထောက်တို့ကိုပါ သူ့ပေါ်တင်ထားစေလျှင် သူမတစ်ကိုယ်လုံးလှုပ်၍ အူလှိုက်သည်းလှိုက်ရယ်ပြီး သဘောကျနေ၏။
ဒါကိုမြင်ပြီးနှိုင်းကလည်းအမြင်ကပ်စွာ...
"Sweet ယောက်ျားကိုနမ်းပါအုံး"
"ကိုနေမီး ကျွန်တော့်ကိုနမ်းပါအုံး"
သူနဲ့ယဉ်သူမျိုးဟာ 5နှစ်သားလေးတွေရဲ့လက်ထဲမှာ ဘဝတစ်ခုစီကို ရူးသွပ်စွာ ပုံအပ်ထားကြသည်ပဲ။
PART 22ဆက်ရန်....
❣️ ❣️ ❣️ ❣️ ❣️ ❣️ ❣️ ❣️ ❣️ ❣️ ❣️
Drabin-one (27.5.2023)
.
.
.
.
.
.
PART 21❣️
" ေနရာနည္းနည္းပဲယူတာေလဗ်ာ"
"မရဘူး"
"ခင္ဗ်ားက်ထိုးထားၿပီး ကြၽန္ေတာ္လည္းထိုးခ်င္တာေပါ့"
"မရဘူးဆို မရဘူးဘဲကေလး "
သူေရခ်ိဳးတဲ့ေနရာအထိကို အေနာက္ကေန တေကာက္ေကာက္လိုက္လာၿပီး ရင္ဘက္ေပၚက Phoenixတတ္တူးကို နမ္းလိုက္ကိုက္လိုက္နဲ႔ကပ္ပါလာၿပီး သူထိုးထားသလို ပုံေသးေသးေလးတစ္ခုေလာက္ ထိုးခ်င္လို႔ပါဟု ဆႏၵျပေတာင္းဆိုေနေလရဲ႕....
"မေပးထိုးရင္ ခင္ဗ်ားကိုမခ်စ္ေတာ့ဘူးဗ်"
"တကယ္ မခ်စ္ဘဲေနႏိုင္လား"
မွန္ကေနႏွစ္ေယာက္လုံးပုံကို ကြင္းကြင္းကြက္ကြက္ျမင္ေနရသျဖင့္ၿပဳံးမိၿပီးေျပာလွ်င္ တိခနဲ႔တိတ္က်သြား၏။
ဆက္ခနဲ႔ျပန္ေမာ့လာၿပီး စူးေတာက္ေနေသာမ်က္ဝန္းဟာစိတ္တိုေနမွန္းသိေပမယ့္ ၾကင္နာမႈေတြကိုမေမ့ေလ်ာေနဘူး ေမဦးေမာင္တို႔....
ပခုံးအထက္ ေမ့ဖ်ားေအာက္ေလာက္ထိရွိေသာအရပ္ေလးဟာ ေျခဖ်ားေထာက္လွ်င္ေတာ့ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔တန္းခနဲ႔ထိႏိုင္သည္ကို သိသည့္သူမဟာ ေမာ့လာၿပီးလက္တလုံးျခားကပ္ခြၽဲနည္းနဲ႔ ဖိကပ္လာသည္။
သူ႔လည္တိုင္ကိုဖက္သြယ္ထားၿပီး သူ႔ကိုယ္ေပၚမွာ ကပ္ထိုင္ခ်င္ေနပုံရေသာ ကေလးကို အနမ္းေတြမလစ္ဟင္းေစဘဲ သူေပြ႕ခ်ီလိုက္လွ်င္ သေဘာက်သြားပုံရေသာေၾကာင့္ ႏႈတ္ခမ္းကအေပၚကိုတြန႔္သြားသည္ကို ခံစားလိုက္ရ၏။
အစကပန္းေရာင္အနမ္း အနက္ေရာင္နယ္ေျမသို႔စိတ္ကက်ဴးေက်ာ္ေျပာင္းလဲခ်င္လာေသာအခါ ကေလးကို ေအာက္ခ်ေပးလိုက္ရင္း ၾကည္လဲ့ေတာက္ပေနေသာ မ်က္လုံးတစ္ဖက္ကိုဖ်က္ခနဲ႔မွိက္ခ်လိုက္ၿပီး....
" မေနႏိုင္လို႔ေပါ့ ေနာ္"
"ကို႔စကားနားေထာင္ပါ ကေလးရယ္"
"အား နာတယ္ကေလး"
သူ႔ႏႈတ္ခမ္းကို အားႀကီးနဲ႔ကိုက္ခ်လိုက္သျဖင့္ သူအေတာ္အီစိမ့္သြားၿပီး ကေလးကိုဆြဲမကာ ေရခ်ိဳးခန္းအျပင္ဘက္ကို ေခၚထုတ္ရေတာ့၏။
"ေပးထိုးမွာလား မေပးထိုးဘူးလား ေျပာ"
"မရဘူး အခုေနလက္ထပ္ၾကမယ္ဆိုလည္းမရဘူး ကေလးတစ္ေယာက္ပါ ေမြးေပးမယ္ဆိုလည္းမရဘူး ကေလးအသားနာမယ့္အလုပ္မ်ိဳး ကိုခြင့္မျပဳေပးႏိုင္ဘူး"
"ဟြန႔္ သူမ်ားအခန္းကိုလည္း ေရလာခ်ိဳးေသးတယ္ ခင္ဗ်ားလူညစ္ဗ်ာ ေတာ္ၿပီးေနာက္ေန႔ကိုယ့္အိမ္ကိုျပန္ေနေတာ့"
"ျပန္သြားမွေနာက္ကေနလိုက္မလာနဲ႔"
႐ုပ္တည္ႀကီးနဲ႔ေျပာၿပီးေရခ်ိဳးခန္းတံခါးကိုပိတ္ခ်သြားသျဖင့္ စိတ္တိုသြားတာအမွန္ပဲ။
သူ႔ကိုခ်စ္လို႔ သူနဲ႔တူခ်င္လို႔ပါဆိုေနမွ......
သူေရခ်ိဳးေနၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေအာက္ထပ္ကိုေျပးဆင္းလာလွ်င္ အာဒံနဲ႔ဧဝတို႔ေရာက္ေနက်ကာ ဖိုးဖိုးေရာ ေလးေလးတို႔နဲ႔အတူ စကားဝိုင္းဖြဲ႕ၾကေန၏။
ကိုေနမီး မႏၲေလးလာတိုင္းသူတို႔အိမ္မွာ အေနမ်ားေနခဲ့သလို အခုဆိုကိုေနမီးဟာ သူ႔အဖြားအိမ္မွာ သြားမေနလို႔ဆိုၿပီး သူ႔အဖြားကနဂိုမၾကည္ပါဘူးဆိုေနမွ လိေမၼာ္ေရာင့္အဆင့္နဲ႔ မ်က္မုန္းက်ိဳးေနၿပီလားမသိဘူး။
ဘယ္သူ႔ကိုမွစကားေျပာခ်င္စိတ္ရွိေနတာမဟုတ္တာမို႔ ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာႀကိမ္းေသေတာ္ရေတာ့မည့္လင္ေတာ္ေမာင္ႀကီးအတြက္ ေကာ္ဖီကိုသြားေဖ်ာ္ေပးရေသးသည္။
ခီး...
လင္ေတာ္ေမာင္တဲ့....
ဟားဟား ဟီးဟီး
"ေဟ့ေကာင္ မင္းတစ္ေကာင္ထဲ အဲ့မွာဘာထိုင္ခြီေနလဲ.... ေသာက္ေပါႀကီးက်ေနတာပဲ"
ကို႔ယ္အေတြးနဲ႔ကို ရယ္စရာအေၾကာင္းေတြးေနတာကိုဖ်က္လိုဖ်က္ဆီး လုပ္ေနတဲ့ေလာက္ေကာင္ဘက္ကိုလွည့္၍ မ်က္ခုံးတစ္ဖက္ပင့္ျပရင္း....
"ငါဘာသာငါေပါတာ မင္းေသာက္ပူတစ္ျပားမွမပါဘူး.....မျပန္ေသးဘဲဘာလုပ္ေနလဲ ငါ့အိမ္ကေနလစ္ေတာ့ ၾကည့္လို႔ရေနတာမဟုတ္ဘူး ေလာက္ေကာင္ "
"ဟ ဟား.... ၾကည့္ရတာ မင္းဘဲႀကီးအလိုမလိုက္လို႔ စိတ္ေကာက္ေနတဲ့႐ုပ္ႀကီးကလည္းကြာ မလိုက္မဖက္နဲ႔ ေခြးေကာင္ရ"
"လိကိုစိတ္ေကာက္.... သြားဖားမလို႔ ေလာက္ေကာင္ရဲ႕"
ဟုႏႈိင္းကို မ်က္ေစာင္းထိုးၿပီး ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ကို ေ႐ႊတစ္ပိသာလို တန္ဖိုးထားသတ္မွတ္ကာ ကုန္းကုန္းကြကြေဖ်ာ္ေနၿပီး ယုယုယယေလးကိုင္၍ အိမ္ေပၚကိုျပန္တတ္သြားေသာေၾကာင့္ ဒီေကာင္ ကိုေနမီးကိုကပ္ခြၽဲၿပီးတစ္ခုခုကိုဂ်ီက်ေနၿပီမွန္းသိလိုက္သည္။
ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ကိုမ်ားပန္းစည္းမွတ္ေနလားမသိဘူး။သြားဖားမလို႔တဲ့....
အရင္Exေတြကို ေခ်ခဲ့သမွ် အစစ္နဲ႔ေတြ႕မွ ၿငိမ္ဝပ္ပိျပားသြားတယ္ဆို ေမဦးေမာင္လိုေကာင္မွာပဲရမယ္။
အျပင္သြားရင္ေတာင္ သူ႔ဘဲနဲ႔သူက ညီအစ္လိုလို ဘာလိုလိုနဲ႔အခ်ိဳးနဲ႔ကသူမ်ားေတာ့မသိ သူကေတာ့ ဒီလိုတြဲၿပီးဖက္လိုက္နမ္းလိုက္နဲ႔က တအားအူယားတာပဲ။
ကိုေနမီးမို႔လို႔သာ အထင္ခံရလဲကိစၥမရွိဘူး ဦးေမာင္သေဘာေနခ်င္သလိုေနဟုဆိုေသာေၾကာင့္ အံ့ဩေနေသး၏။
"ႏႈိင္း သားကိုေလးေလးက အားကိုးခ်င္တယ္ သားအဆင္ေျပမယ္ဆို ေလးေလးရဲ႕ အလုပ္ကိုဝင္ၿပီး ဦးစီးေစခ်င္တယ္"
သူ႔တို႔လင္မယားႏွစ္ေယာက္ကိုေျပာစရာရွိသည္ တိုင္ပင္စရာရွိသည္ဟူ၍ ေခၚထားသည့္အေၾကာင္းအရာက ထိုသို႔ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ ႐ုတ္တရက္သူလည္း ဘာေျဖေပးရမွန္းမသိျဖစ္သြားသည္။
"သားကို အလုပ္မရွိလို႔ အထင္ေသးလို႔မဟုတ္သလို သားတို႔ငယ္ေသးမွန္းလည္းေလးေလးနားလည္တယ္....
သားမွာသားမိဘေတြရဲ႕ပိုင္ဆိုင္မႈနဲ႔တင္ ျပည့္စုံေနတာကိုသိတယ္။ သားတို႔ကို ေလးေလးရဲ႕အလုပ္ကိုဦးစီးေစခ်င္တာ တစ္ခုပဲ က်န္တာဘာအကန႔္မွမဟုတ္ဘူးသား"
"ကြၽန္ေတာ္နားလည္ပါတယ္ ေလးေလး..."
အမွန္ဆို သူက မိဘအလုပ္ျဖစ္ေသာ ေက်ာက္နဲ႔ပတ္သက္တာကိုသာ ပိုစိတ္ဝင္စားေနသျဖင့္ ဒီလိုအုပ္ခ်ဳပ္စီမံရေသာအလုပ္ကိုသေဘာမက်ေနပါ။
ေလးေလးတို႔ဘက္ကို ျပန္စဥ္းစားၾကည့္လွ်င္ အခုခ်ိန္မွာ သူ႔ကိုသာ အမ်ိဳးေတာ္ထားသျဖင့္ သူ႔ကိုအားကိုးေနမွန္းသိေပမယ့္ အားနာေနမိ၏။
"ေလးေလးေျပာတာ ကြၽန္ေတာ္သေဘာေပါက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္ဒါကို တစ္ေယာက္ထဲမလုပ္ခ်င္ဘူး"
"သားက ဘယ္လိုလုပ္ေစခ်င္လဲ"
" ဦးေမာင္နဲ႔တြဲလုပ္ခ်င္တယ္"
"သားတို႔ႏွစ္ေယာက္ဆိုေတာ့ မ်က္ခုံးကခပ္လႈပ္လႈပ္ပဲ Sweetေရ"
ဒီသူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ လုံးဝကိုမကြဲၾကဘူး။
❣️
❣️
❣️
❣️
❣️
ေဖ်ာ္လာေပးေသာေကာ္ဖီနဲ႔ သူ႔ကိုထိုင္ေစာင့္ေနရင္း ေအးသြားမွာဆိုး၍ သူ႔မွာစာအုပ္အုပ္ထူတစ္အုပ္နဲ႔ ဖုံးထားၿပီးေရခ်ိဳးခန္းဘက္ကို ခဏခဏလည္လိမ္ထားရတာလည္းၾကာလွၿပီ။ အထဲမွာဘာေတြလုပ္ေနလဲမသိဘူး.....
လိုင္းသုံးလိုက္ဂိမ္းေဆာ့လိုက္နဲ႔ အခ်ိန္နည္းနည္းၾကာမွ သူ႔ရႈမဝဘဲႀကီးရဲ႕ ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးပြင့္လာလွ်င္ ဖုန္းကိုပစ္ခ် ေရစိုဆက္လက္နဲ႔ အေပၚပိုင္းအဝတ္မဲ့ေနေသာခႏၲာကိုယ္အနားကို အေျပးအလႊားသြားၿပီး လက္ေမာင္းကိုဆြဲ၍ ကုတင္ေပၚမွာထိုင္ခ်ခိုင္း၍ Dryerကိုပလပ္ထိုးကာ ကုတင္ေပၚတတ္လာၿပီး ဆံပင္ေတြေျခာက္ေအာင္မႈတ္ေပး၏။
"ကြၽန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားအတြက္ ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ထားတယ္"
"ကို႔ကို ထမင္းမေကြၽးေတာ့ဘူးလား"
"ေကာ္ဖီပဲအရင္ေသာက္ ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ လက္နဲ႔ ေသေသခ်ာခ်ာေမႊေဖ်ာ္ထားတာေနာ္"
လိုခ်င္တာရွိလို႔ ဒီလိုကပ္ခြၽဲေနတာကိုသိေသာေၾကာင့္ ရင္ထဲမွာျမဴးေနသေလာက္ အျပင္ကို မ်က္ႏွာအမူအယာမျပရဲပါ။ ခ်စ္ရသူက လူလည္က်ေနၿပီေသာေၾကာင့္....
သူ႔ကိုယ္သူဆံပင္ညႇပ္ဆရာအထာနဲ႔ မႈတ္ေပးေနတာကို ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးအလိုက္သင့္ေနေပးၿပီး အေရွ႕ဆံပင္တို႔ကိုလာမႈတ္ေပးေတာ့မွ ရင္ခြင္ထဲဆြဲခ်ပစ္လိုက္ကာ ထိန္းခ်ဳပ္လို႔မရေသာ ရင္ခုန္သံနဲ႔ နမ္းရႈိက္မိလွ်င္ Dryerပလပ္ႀကိဳးကို ႏွစ္ဦးလုံးျဖဳတ္ဖို႔ေမ့ေနခဲ့သည္။
အနမ္းတို႔ကထပ္တူက်၏။
အက်ႌမဝတ္ရေသးေသာ ခႏၲာကိုယ္ေအးေအးေလးရဲ႕ရင္ဘက္ကိုလက္ေထာက္မိလွ်င္ သူ႔ဝဲဘက္ရင္အုံက တဒုန္းဒုန္းခုန္ျမန္ေနတာကို ခံစားမိလိုက္၏။ ေတာ္ေသးတာေပါ့အေပၚပိုင္းပဲအဝတ္မဲ့တာ။
ပါး႐ိုးသြယ္သြယ္ေလးကို သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ပင့္မ၍ နဂိုေထာ္ေနေသာႏႈတ္ခမ္းေလးက ပို၍စုေထာ္လာတဲ့အခါမွာ အသည္းယား၍ သူ႔ဆီအကုန္ဝင္ေအာင္ငုံဆြဲနမ္းလွ်င္ တစ္ဖက္ကမ်က္လုံးျပဴးသြားသည္ထင္ သူ႔ကိုတြန္းထုတ္ေနေပမယ္ ဒီအႀကံနဲ႔နမ္းခဲ့တာမို႔ သူ႔လက္မွာအားအင္အျပည့္ရွိေသာေၾကာင့္ သူမမျငင္းဆန္ႏိုင္ေတာ့....
ေရခ်ိဳးၿပီးစကို ပူအိုက္လာသည့္ခႏၲာကိုယ္ဟာ ေမဦးေမာင္နဲ႔ထိေတြ႕တိုင္းမွာ ဒီလိုျဖစ္ေနက်။
ေမာဟိုက္လာေသာေၾကာင့္ သူအရွိန္ေလွ်ာ့ေပးၿပီး ေခါင္းေလးကိုအားျပဳ၍ ေျပာင္းကိုင္လိုက္လွ်င္ ကေလးရဲ႕ဆံပင္ေတြရွည္ေနၿပီကို သတိထားမိလိုက္၏။
စည္းေႏွာင္းထားလို႔ရသည့္ အေနအထားကိုေရာက္ေနၿပီ.....
လႈိက္ခုန္တပ္မက္မႈစိတ္တို႔ ဝင္လာေသာအခါ လူခ်င္းခြာလွ်င္ ရဲထေနေသာမ်က္ႏွာေႏြးေႏြးေလးရဲ႕ ႏွဖူးမွာ ခတၱအဆုံးသတ္ပစ္လိုက္၏။
"နမ္းလို႔ကိုမဝဘူးကြာ.... ကေလးကိုဘာေၾကာင့္ ဒီေလာက္ထိခ်စ္မိသြားလဲဆိုတာမသိဘူး။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ကေလးနဲ႔ေတြ႕မွအခ်စ္ဆိုတာကို ကိုသိခဲ့တယ္...
ကေလးအေပၚကို အမ်ားႀကီးေကာင္းေပးမယ္ အလိုလိုက္ဂ႐ုစိုက္ေပးမယ္။ ကေလးကို ဘယ္ေတာ့မွ စိတ္မဆင္းရဲေစရဘူး။ ကေလးရဲ႕ေပ်ာ္႐ႊင္ျခင္းဟာ ကို႔ရဲ႕အနာဂတ္ေတြျဖစ္ၿပီး ကေလးရဲ႕ဝမ္းနည္းျခင္းဟာ ကို႔ကို ဘုရားကေပးတဲ့ျပစ္ဒဏ္ပဲ"
"ေကာ္ဖီေသာက္ရအုံးမယ္"
"အင္းကိုေသာက္မယ္ အခုဒီလိုခဏေနခ်င္ေသးတယ္။ ကေလးနဲ႔လူခ်င္းမေတြ႕တာ တစ္ပတ္ျပည့္ေတာ့အရမ္းလြမ္းေနတာ..... ကို႔ကေလးရဲ႕ကိုယ္သင္းနံ႔ေလးကိုလြမ္းေနတာကြာ ေမႊးလိုက္တာ အခုမွ အေမာေျပသြားသလိုပဲ"
ေဘာင္းဘီအတိုအပြပဲဝတ္ေနက်မို႔လို႔ သူ႔ကိုခြဖက္ထားေသာကိုယ့္ရဲ႕ ေပါင္တံသြယ္သြယ္က လက္ခနဲ႔ေပၚလာသလို ထိုလူရဲ႕လက္ကလည္း အဲ့ဒီကိုတန္းေရာက္သြားလွ်င္ လူကၾကက္သီးေမႊးညင္းတို႔ထလာေပမယ့္ ထိုလူကသတိမထားမိ။ ထိုမွ် သူမကိုစြမ္းေဆာင္ေနေသာလူရဲ႕ရင္ခြင္ထဲကို ပိုတိုးကပ္ပစ္လိုက္ၿပီး သိုင္းဖက္ထားပစ္လိုက္၏။
"ကြၽန္ေတာ္လည္း ခင္ဗ်ားကိုအရမ္းခ်စ္တယ္ ကိုေနမီး"
အၾကည့္ခ်င္းျပန္ဆုံလာေသာအခါ ခ်စ္စကားတို႔ကိုဆိုဖို႔ေမ့ေနခဲ့၏။
ကေလးရဲ႕ၾကည္လဲေနေသာ မ်က္ဝန္းဝိုင္းဝိုင္းထဲက သူ႔ပုံရိပ္ကိုရွာေတြ႕လွ်င္.....
"ဒီလိုမ်က္ဝန္းေတြနဲ႔မၾကည့္နဲ႔ေနာ္ ၾကာရင္စိတ္ထိန္းႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး"
"ခ်စ္တဲ့စိတ္နဲ႔ၾကည့္တာေလ မၾကည့္ခ်င္ေစခ်င္ရင္ ခင္ဗ်ားမ်က္လုံးပဲမွိတ္ထား ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ၾကည့္မွာပဲ"
"ကေလး မင္းကထူးဆန္းတယ္သိလား... ဆိုးလား အကုန္လာထား မေကာင္းမွန္သမွ်အကုန္လုပ္တယ္ ။ လိမၼာလား ဒါလည္းရတာပဲ ကပ္ခြၽဲေနလိုက္တာမ်ား သုံးႏွစ္သမီးေလးက်ေနတာပဲ ဘာလို႔အကုန္တတ္ေနရလဲ ဟြင္"
"ခင္ဗ်ားနဲ႔ေတြ႕လို႔ လူကေနေခြးလိုလိုျဖစ္လာတာ ကိုယ့္ဘာသာဆို ႏႈိင္းနဲ႔အကုန္လုပ္လို႔ရတယ္ ခြင့္ျပဳခ်က္ ခြင့္ေတာင္းခ်က္လည္းေတာင္းစရာမလိုဘူး။ ခင္ဗ်ားနဲ႔မွ အကုန္လိုက္ေတာင္းေနရတယ္ တကယ္ပဲ"
" ဒါဆို ကို႔ကိုမေက်နပ္ေနဘူးေပါ့"
"ေက်နပ္ပါတယ္ ခင္ဗ်ားနဲ႔ဆို အကုန္ေက်နပ္တယ္"
"ကိုေျပာရင္ နားေထာင္မွာေပါ့"
"အင္း"
"ဒါဆို တတ္တူးလုံးဝမထိုးရဘူး"
"ဒါေတာ့မရဘူးေလဗ်"
ညစ္က်ယ္က်ယ္လုပ္ေနေသာထိုလူရင္ခြင္ထဲကေနထြက္လာၿပီး သူ႔ဝတ္မယ့္အက်ႌကို ဗီဒိုထဲကေနယူေပးၿပီး အျပင္ကိုျပန္ထြက္လာရသည္။
'ဒီတတ္တူးေလးတစ္ခုကို ဘာလို႔ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္စိုးရိမ္ေနရတာလဲ'စိတ္ထဲကေန ေျပာဆိုေနမိကာ သူထမင္းစားရမည္ကိုသတိရလိုက္လွ်င္ ဝတၱရားအရ သြားခူးေပးရအုံးမည္။
ေနာက္ဆိုဒီလူကိုမေခၚထားေတာ့ဘူး သူ႔ကိုအကုန္လုပ္ေပးေနရတယ္ တကယ္ပါပဲ။
"ကေလး ေနေန မႀကီး ခူးေပးမယ္ ထိုင္ႏွင့္"
မႀကီးမခိုင္ ကမန္းကတမ္းဝင္လာၿပီး စူပုတ္ေနေသာမ်က္ႏွာေလးကိုအကဲခက္ၾကည့္လွ်င္ အရင္လိုဆိုးေနတာမဟုတ္ေတာ့ေၾကာင့္ ၿပဳံးမိသြား၏။
အရင္ကဂ်စ္ကန္ေလးက သူႀကိဳက္တဲ့အစားအေသာက္ပုံစံမ်ိဳးမဟုတ္ရင္ လွည့္ေတာင္မၾကည့္တဲ့ကေလး အခုဆိုမႀကိဳက္ရင္ ဟိုလိုခ်က္ေပးရင္ ကြၽန္ေတာ္ႀကိဳက္တယ္သိလားႏွင့္ျဖစ္ေနၿပီ။
"ရတယ္ မႀကီး....သြားနားေတာ့ ၿပီးရင္လည္း ကြၽန္ေတာ့္ဘာသာေဆးလိုက္မယ္.... ဗိုက္ဆာေနၿပီကို ဘာလို႔ၾကာေနလဲမသိဘူး ကိုၾကာႀကီးက"
ေျပာၿပီး ကိုယ့္ဘာသာခူးေနစဥ္ ရင္းႏွီးေနၾကအနံ႔သင္းသင္းေလးက ကိုယ့္နားမွာက်ီစယ္ေနေသာေၾကာင့္ထိုလူေရာက္ေနမွန္းသိလိုက္၏။
ဂ်ိဳးေတြ ေ႐ြးထည့္ပစ္မယ္.....
ကို႔ရဲ႕အိမ္ရွင္မျဖစ္ခ်င္တယ္မလားလို႔ေမးရင္လည္း မႀကိဳက္ဘူး။ လုပ္ေနတာေတြက အဲ့ဒါေတြဆိုတာ မသိေလေရာ့လား....
"ကေလးေဖ်ာ္တဲ့ေကာ္ဖီးေအးသြားမွာဆိုးလို႔ အကုန္ေမာ့ေသာက္ေနရတာ"
ထမင္းစားၿပီးမွ ေကာ္ဖီေသာက္ရမယ့္ဟာကို သူ႔ကိုအဖားလြန္ၿပီး ေကာ္ဖီတိုက္ၿပီးမွထမင္းစားခိုင္းေနသည္။ ဘယ္လိုအူေၾကာင္ေၾကာင္ေလးမွန္းမသိ။
သူကပိုေၾကာင္တာပါ သိသိႀကီးနဲ႔ဆိုးသမွ်ခံေပးေနတာ.....
သူခ်စ္တယ္ဆိုတာထက္ ဦးေမာင္ကသူ႔ကိုပိုခ်စ္ေနသလိုဟု တစ္ခါတစ္ေလခံစားမိတဲ့အခိုက္အတန႔္ေတြလည္းရွိတတ္၏။
❣️
❣️
❣️
❣️
❣️
"Sweet သား ဦးေမာင္နဲ႔အလုပ္လုပ္မွဆိုေတာ့ ေမာင္မရွိတဲ့ေန႔ဘက္ေတြမွာ တစ္ေယာက္ထဲပ်င္းက်န္ခဲ့ရမွာေနာ္.... ၿပီးေတာ့အိမ္မွာ တစ္ေယာက္ထဲေနခဲ့ရမွာကိုလည္းစိတ္မခ်ဘူး။ ဒီလိုလုပ္ ေမာင္မရွိတဲ့အခ်ိန္ေတြကို ဖိုးဖိုးဆီကို လာၾကည့္ၿပီး ညေနပိုင္းက်ရင္ ေမာင္လာႀကိဳမယ္ဆိုျဖစ္လား"
"ရပါတယ္.... နင္အဆင္ေျပေလာက္မဲ့ဟာအတိုင္း ငါသေဘာတူမယ္ေလ... ဖိုးဖိုးလည္းက်န္းမာေရးအရမ္းေကာင္းတဲ့လူမဟုတ္ေတာ့ သူ႔အနားမွာငါရွိမွအဆင္ေျပမွာကို ငါကမလိမၼာတဲ့ေျမးျဖစ္ေနၿပီး... ဦးေမာင္က ကေလးဆိုေတာ့ လူႀကီးေတြရဲ႕အက်င့္ကို သူနားလည္တာမဟုတ္ဘူး။ ႏႈိင္း နင္လည္းရင့္က်က္ေနၿပီေနာ္ ဒီလိုေတြေတာင္ ေတြးတတ္ေနၿပီ"
"ေမာင္မရင့္က်က္ေသးပါဘူး မရယ္..... ေမာင္လည္း မနားမွာ တစ္ခ်ိန္လုံးကပ္ေနလို႔မွမျဖစ္တာ... သူမ်ားေျမးမေလးကို ယူထားရမွေတာ့ အလုပ္လုပ္ၿပီးရွာေဖြေကြၽးေမြးရမွာေပါ့..... အရင္လို ဟိုေခြးေကာင္နဲ႔ႏွစ္ပါးသြားေနလို႔မွမရေတာ့တာ...."
" ေျဖာင္း"
သူ႔ဇတ္ကို အုပ္ခံလိုက္ရေသာေၾကာင့္ ဆနာက္လွန္ၾကည့္လွ်င္ ေခြးသားေလး ေယာက္်ားယူမဲ့ေကာင္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။
"ေလာက္သားေလး.... ငါလစ္ရင္လစ္သလို ငါ့အတင္းတုပ္တယ္ေနာ္ တစ္ခ်ိန္ကေသြးေသာက္ေတြလိုေနလာခဲ့ၿပီး အခုမွငါ့ရန္သူျဖစ္ခ်င္ေနၿပီလား"
လင္မယားႏွစ္ေယာက္တစ္တူတူးေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ႏႈိင္းေနာက္ကေန လည္ဂုတ္ကို အုပ္ခ်ခံလိုက္ရေသာေၾကာင့္ ဆက္ခနဲ႔ေဒါသထြက္လာေပမယ့္ ဟိုေကာင္ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ တိုေနတဲ့စိတ္ေတာင္ေပ်ာက္သြား၏။
"မင္းေၾကာင့္ ငါလည္းဆုံးရႈံးခဲ့တာမ်ားၿပီသိလား ေခြးေကာင္"
"မင္းက ဘာကိုဆုံးရႈံးရမွာ... မိန္းမလည္းရတယ္ အလိုလိုက္လည္းခံရေနရတယ္ ေျပာစမ္းပါအုံး"
ေအာင္မယ္ေလးေနာ္.....
ေျပာရင္လည္းမေကာင္းဘူး။ အလိုလိုက္ခံရလည္း လိုခ်င္တာ၊ စားခ်င္တာမစားရဘူးဆိုတာမသိဘူးလား...
"အလိုမလိုက္ခံရလို႔ ငါ့ကိုအားက်ေနၿပီလား... ဟြင္... မင္း မဒီေတြကို ေျပာင္းေ႐ြးဖို႔အခ်ိန္ရွိေသးတယ္ေနာ္"
ႏႈိင္းနဲ႔Sweetတို႔က ဒါန္းေပၚမွာဖက္ထားၾကကာ ဦးေမာင္က ဂ်ပန္ျမက္ခင္းစိမ္းေပၚမွာ လွဲခ်ၿပီး ေကာင္းကင္ေပၚက တလက္လက္ေတာက္ပေနေသာၾကယ္တို႔ကို လက္ေပၚေခါင္းတင္၍ေမာ့ၾကည့္၏။ သူ႔အတြက္ေနရာမွမရွိေတာ့တာ။ ဒီေအာက္မွာပဲေနရတာေပါ့....
သူတို႔ၾကားသြားဝင္တိုးရင္ ကိုယ္ပါမြက်ိခံရမွာဆိုးလို႔....
"ႏႈိင္း မင္းခဏလာ"
"မလာဘူး ငါ့မိန္းမနားပဲကပ္မယ္"
"ကပ္ပါးေကာင္"
"မိန္းမနားကပ္ၿပီး ပါးနမ္းလိုက္၊ တစ္ကိုယ္လုံးနမ္းတဲ့ေကာင္မို႔လို႔ ကပ္ပါးေကာင္လို႔ေခၚလိုက္တာလားေယာက္ဖေလး ဒါဆိုေက်းဇူးပဲေနာ္"
"စိတ္ဓါတ္ေတြက အရင္လိုေတာင္မဟုတ္ေတာ့တာကို အံ့ဩလိုက္တာ.... ဪ ငါ့ဘဝမွာလည္း လူလိမ္ လူညာေတြမ်ားလိုက္တာ"
သူ႔ကိုယ္သူတရားက်ေနေသာ ဦးေမာင္အနားကို ကိုေနမီးေရာက္ေနတာကိုေတာင္ သတိမထားပဲ ေကာာင္းကင္ေပၚကိုေမာ့ၾကည့္ၿပီး ဖီးလ္ေနေသာ ေကာင္ကိုစေနာက္ခ်င္ေသာေၾကာင့္.....
"ေဟ့ေကာင္ မင္း ကိုေနမီးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ငိုဖူးလား"
"ငိုတာ.... ဘာလို႔ငိုရမွာ ငါ့ကိုငိုေအာင္လုပ္လို႔ကေတာ့ ေယာက္်ားမယူဘဲ မိန္းမယူပစ္လိုက္မယ္ ဘာမွတ္ေနလဲ"
"တကယ္လား"
"တကယ္....အယ္ မဟုတ္ဘူး စတာ စဝာာပါဗ်ာ ဟီးဟီး"
ႏႈိင္းအမွတ္နဲ႔ေျဖေနရင္း ဘဲႀကီးရဲ႕အသံေၾကာင့္လန႔္သြားကာ အမွီျပန္ေျဖရေသးသည္။ ဒီႏႈိင္းစုတ္ႏႈိင္းျပက္တစ္ေကာင္ကေတာ့.......
တကယ္ဆိုငိုဖူးပါတယ္ မိုး႐ြာတဲ့ညတုန္းက။
"ကို႔နားလာ"
"အင္း ခင္ဗ်ားနဲ႔ဒီလိုေနရတာတအားႀကိဳက္တာပဲ"
သူပါ ဦးေမာင္လွဲေနေသာ ျမက္ခင္းေပၚကိုလွဲခ်ၿပီး ဦးေမာင္ေခါင္းေအာက္လက္လွ်ိဳသြင္းေပးလိုက္ကာ ေခါင္းအုံးေစ၏။
ဦးေမာင္သည္ ကိုေနမီး၏ရင္ခြင္ၾကားထဲကပ္ေနရင္း သူ႔ေခါင္းရင္းမွာ သဲသဲကဲကဲျဖစ္ေနေသာ ကပ္ပါးေကာင္ကို ႂကြားခ်င္ေသာေၾကာင့္....
"ေဟ့ေကာင္ေတြ႕လား ဒီမွာ႐ိုတယ္ဆိုတာ ဒါကိုေျပာတာ မင္းလိုတဏွာနဲ႔႐ိုေနတဲ့ေကာင္မဟုတ္ဘူး သေဘာေပါက္လား ေနာ္"
ႏႈိင္းကိုဖဲ့ရင္း သူ႔ကိုပါအပါေခၚေနေသာေၾကာင့္ ေခါင္းညိတ္၍ သေဘာတူသလိုနဲ႔ သူ႔ရင္ဘက္နဲ႔အနီးဆုံးေခါင္းတင္ထားေစၿပီး သူမေျခေထာက္တို႔ကိုပါ သူ႔ေပၚတင္ထားေစလွ်င္ သူမတစ္ကိုယ္လုံးလႈပ္၍ အူလႈိက္သည္းလႈိက္ရယ္ၿပီး သေဘာက်ေန၏။
ဒါကိုျမင္ၿပီးႏႈိင္းကလည္းအျမင္ကပ္စြာ...
"Sweet ေယာက္်ားကိုနမ္းပါအုံး"
"ကိုေနမီး ကြၽန္ေတာ့္ကိုနမ္းပါအုံး"
သူနဲ႔ယဥ္သူမ်ိဳးဟာ 5ႏွစ္သားေလးေတြရဲ႕လက္ထဲမွာ ဘဝတစ္ခုစီကို ႐ူးသြပ္စြာ ပုံအပ္ထားၾကသည္ပဲ။
PART 22ဆက္ရန္....
❣️ ❣️ ❣️ ❣️ ❣️ ❣️ ❣️ ❣️ ❣️ ❣️ ❣️
Drabin-one (27.5.2023)