Xsavier's POV
Dagliang nasaktan ang puso kong malamang tapos na ang pgpapanggap namin ni Miyuki. At ibig sabihin non ay hindi ko na madalas kasama si Miyuki. Lumipas na ang isang linggo, hindi nga ako nagkamali hindi ko na siya nakakasama hindi ko pa nga siya nakikita simula nung dun sa ice cream shop ee.
Haay sinaktan nanaman ako ng taong mahal ko, pero alam kong hindi niya iyon sinasadya kasi... hindi naman niya alam na mahal ko siya. Naiintindihan kong kailangan na naming itigil ang lahat dahil wala ng dahilan para ituloy pa iyon. Wala na ang tanging dahilan para kami ay magkasama.
Kailangan nating masaktan ng pa ulit ulit para matuto tayo sa ating mga maling desisyon. At ang pagkakamali ko lamang dito ay... minahal ko siya. Pero kailangan nating patuloy mabuhay at wag ipakita ang sakit sa karamihan. Happiness is a matter of choice sabi nga nila. Nasa iyo na yun kung magmumukmok ka o magiging malakas ka, dahil ako naniniwalang kailangan kong maging malakas at tanggapin ang katotohanang wala na sa aking tabi si Miyuki.
I need to accept the fact that she is never become mine and adjust to the situation. There will be the time that we will meet again and we will act like nothing happened between us. I'm not giving up my love for her, I'm just saying that I should adjust to the reality because she will no longer treat me like how she treat me before. I will wait the time that our friendship goes closer again and I will have the guts to ask her.
Ask her to...
Ask her to...
Ask her to if she is willing to give me a chance in her heart.