Miks POV
Ahhhhh... Late na ako! Hahaha. What else is new? Lagi naman ee. Nagmadali ako sa pagkilos at nung makadating ako sa school, wooosh.. hindi pa ako late. Hahaha. Nakakapanibago ata at wala sa paligid yung taong nagmamahal sa akin. Hahaha just joking. Haay pero seriously namimiss ko na siya hindi na ako sanay na wala siya sa tabi ko. Everyday kasi ganito siya...
"Good Morning Miyuki! Tara sabay na tayo." Sabi niya habang nakasmile
"Sige Kuya." Sasabihin ko naman sakanya
Tapos sabay kami maglalakad sa hallway ng school. Ihahatid niya ako sa room ko bago siya pupunta sa room niya.
"See you later ^___^" sasabihin niya.
"Okay Kuya, See you!" sasabihin ko naman.
I miss him so much now. Lalo na kapag inaalala ko ang mga ginagawa niya araw araw para mapasaya ako. Bakit kasi ang sweet niya? Yan tuloy mas na mimiss ko siya. Hindi ko na kasi siya nilapitan after nung sinabi kong tapos na ang pagpapanggap namin. Haay dapat na siguro akong masanay. Pero bakit sa konting panahon na kami ay magkasama ganun na kalapit ang loob ko sakanya.
That man? He played a big part of my life this day.
YOU ARE READING
Unexpected Yet Inseparable Love (Completed)
言情Prologue we might hurt ones and get afraid to love again.. we might try again .. but how if this love created unexpectedly? Unexpected Love can heal the ruined hearts???
