Miks POV
When I wake up nasa hospital na ako. I'm wearing a white hospital dress. Beside me there is an angel sleeping. Hinawakan ko yung mukha niya...
"Thankyou for being always there for me" sabi ko sakanya habang siya'y tulog. Bigla siyang gumalaw. Nagising ko ata...
"gising ka na pala :). Okay ka na?" he asked
"Yes, what happened?" I asked
"You collapsed at the mall kaya dinala kita dito" sabi niya
"Your Mom just go home to pick some of your clothes" dagdag pa niya. Galing na pala dito I Mom.
"I'm sorry..." sabi ko
"Sorry for?" tanong niya
"It's supposed to be our special day but I ruined everything" sabi ko na parang maluluha na.
"Ssshhh that's nothing marami pang mga susunod na araw para sa ating dalawa ^__^" sabi niya
"Dapat sinabi mo agad para hindi tayo nagpagod." Sabi pa niya. What? Alam na niya:( magbabago kaya tingin niya sa akin?
"Sinabi ni Mommy? I'm sorry for not telling those things to you" sabi ko at tuluyang naluha na.
"Don't be sorry, starting today hindi na natin gagawin ang ang mga bagay na bawal sayo. I can't lose you because I love you. I love every inch of your existence" sabi niya. Mas naiyak pa ako dahil hindi pa rin nagbago tingin niya sa akin kahit nagsinungaling ako sa kanya.
Lumapit siya sa akin at pinunasan ang mga luha ko tumingin siya sa mga mata ko.
"You're my everything always remember that Miyuki." Sabi pa niya. Then he kissed me in my forehead deeply.
"One thing..." sabi niya
"Ano yun?" I asked. Lumapit siya sa tenga ko para bumulong...
"Ako ang nagpalit sa damit mo." Sabi niya then he smiled at me. O//////O NO! ibig sabihin nakita na niya yung... NO!!!!!!! pinagpapalo ko siya..
"KUYA!!! Ikaw talaga, you take advantage with me..." maiiyak na sana ulit ako.
"Sshh sorry Baby ko. Joke lang iyon hindi ko yun gagawin sayo, I respect you a lot" sabi niya. -___- niloloko lang pala ako nito
"KUYA!!! Hindi magandang biro ah!" sabi ko
"Hahaha. Sorry Baby ko." Sabi niya
"Wag mo nga akong ma baby baby jan!" sabi ko. Biglang tumigil ang pangungulit niya. Then bigla niya akong kinikiliti.
"Magtigil nga!" sabi ko ng pagality
"Uy sorry na.." sabi niya pero tinalikuran ko lang siya. Hahaha. Bigla niya akong pinaharap sa kanya at idinampi ang lbi niya sa mga labi ko, parang smack lang iyon
"Sorry na?" sabi niya ulit. O///////O bakit mas gumagwapo siya? Ang husky pa ng voice niya. It's been a long time nung huli niya akong hinalikan... I missed his lips.
Tumango na lang ako at nag smile lang siya, ilalayo na niya sana ang mukha niya sa akin pero bigla kong hinigit ang kanyang polo shirt niya dahilan para maglapat muli ang aming mga labi, ikinagulat niya ito ngunit ilang sandali lang nagresponse na siya sa halik, this time mas matagal. Masisisi niyo ba ako? I missed him that much ee.
After nun namula siya hindi niya ata ineexpect na ako yung nag insist nung halik. Hahaha. Minsan lang naman ee..
"Miyuki para san iyon?" tanong niya
"Ahmmm... I missed you" sabi ko. He smiled at me.
"I missed your Kiss" sabi ko pa dahilan para mas mamula siya.
"Diba sabi mo nasira ang araw natin?" tanong niya
"Oo" sagot ko
"You make it a very special day para sa akin" sabi niya
Natuwa naman ako sa kanya alam na alam niya kung paano ako papasayahin.
Hindi kaya...
Hindi kaya...
Mahal ko...
Mahal ko na...
Mahal ko na siya?
ВЫ ЧИТАЕТЕ
Unexpected Yet Inseparable Love (Completed)
Любовные романыPrologue we might hurt ones and get afraid to love again.. we might try again .. but how if this love created unexpectedly? Unexpected Love can heal the ruined hearts???
